Ik heb een vraag voor iedereen die in Amerika (USA) is geweest of Amerikanen kent.
Ik wordt als ik hier ben zo twee, drie keer per week vergeleken met Acteurs, in Europa eigenlijk bijna nooit, en als het al gebeurd in Europa dan meestal door Engelsen of Australiers.
Het meest hoor ik Matt Damon, maar ook vaak Willem Dafoe, (die twee kan ik ook nog enigszins begrijpen) en verder Tom Cruise, Leonardo di Caprio (die twee beschouw ik als een belediging) Kevin Bacon en vorige week zelfs Mick Jagger!
Grootste compliment heb ik gekregen van een Engelse vriend die vindt dat ik lijk op Chet Baker
Overkomt dat jullie ook vaak? Wat zit hierachter? Zoveel lijk ik nou ook weer niet op die acteurs, waar komt die drang vandaan om toch daarmee te komen?
Als je dit buiten de USA meemaakt mag je natuurlijk ook reageren
It really is just like a medieval doctor bleeding his patient, observing that the patient is getting sicker, not better, and deciding that this calls for even more bleeding.