Sinds een maand gedraagt ze zich heel erg vreemd. Ik heb regelmatig contact gezocht. E-mail, telefonisch langs geweest enzo. Maar telkens zegt zij dat ze geen tijd had. Vandaag ben ik er weer langs geweest en heb ik gevraagd wat er aan de hand is. Ze wilde niks zeggen. Beetje lomp wat ik toen gedaan heb maar het heeft wel geholpen. Ze vertelde me dat ze een maand geleden verkracht is door haar ex-vriend. Ik verschoot me natuurlijk helemaal de pleuris. Ze zei dat ze dat niet zo erg vond. Ze vindt het ergste dat ze vermoedens heeft dat ze daardoor in verwachting is geraakt. Ik zie aan haar dat ze het moeilijk heeft wat natuurlijk te begrijpen is. Ik zou haar graag willen helpen. Alleen ik heb het gevoel dat ze het niet toelaat. Wat ik echt heel erg vind ik heb altijd gezegd dat ik voor haar klaarsta. Ik haar in ieder geval zover gekregen dat een afspraak heeft gemaakt met de huisarst.
Het lijkt mij ook verstandig dat ze aangifte gaat doen. Alleen dat durft ze niet. Ik weet dat ik haar niet kan dwingen daartoe. Maar ik zie hoe moeilijk het ze ermee heeft. Ik voel mezelf eigelijk compleet machteloos. Omdat ik niks voor haar kan doen.Het lijkt alsof ze er niet over wilt hebben.
Nou vroeg ik me dus af of andere mensen hier zijn die in zo`n soort gelijke situatie hebben gehad en hoe zijn jullie daar mee omgegaan. En hoe hebben jullie degene gesteund.
Hoe zielig kun je als ex-vriend zijn? (maar daar ga ik niet verder op in)
Ik zou haar ervan bewust maken dat haar ex-vriend dat nu gewoon nogmaals kan doen, omdat hij het idee heeft dat hij er ongestraft mee weg kan komen!!
Wil ze trouwens het kind houden als ze daadwerkelijk in verwachting zou zijn,.. lijkt me al een heel moeilijk punt wanneer je een kind moet opvoeden wat uit een verkrachting ontstaan is, laat staan dat het ook nog van je ex is (die er dan, neem ik effe aan, niets meer mee te maken wil hebben).
Hoe oud is ze eigenlijk?
Heel veel sterkte en succes!!!
Du Riechst So Gut
quote:Ze is 19 eigelijk is ze nog jong vindt ik. Al zou ze zwanger zijn dan weet ze niet of ze het moet laten weghalen omdat ze namelijk heel erg tegen abortus is. Ik kan niet tegen haar zeggen dat ze dat wel moet doen. Ik ga morgen weer na haar toe en dan probeer ik met haar te praten over het feit dat ze aangifte moet doen. Het wat je zegt hij kan het nog een keer doen.
Op donderdag 20 december 2001 00:41 schreef Peewee het volgende:
Jakkes wat erg!Hoe zielig kun je als ex-vriend zijn? (maar daar ga ik niet verder op in)
Ik zou haar ervan bewust maken dat haar ex-vriend dat nu gewoon nogmaals kan doen, omdat hij het idee heeft dat hij er ongestraft mee weg kan komen!!
Wil ze trouwens het kind houden als ze daadwerkelijk in verwachting zou zijn,.. lijkt me al een heel moeilijk punt wanneer je een kind moet opvoeden wat uit een verkrachting ontstaan is, laat staan dat het ook nog van je ex is (die er dan, neem ik effe aan, niets meer mee te maken wil hebben).
Hoe oud is ze eigenlijk?Heel veel sterkte en succes!!!
Probeer haar over te halen iig naar de huisarts te gaan, en eventueel naar de politie als ze de moed heeft. Zo'n gast zal zeker in herhaling vallen als er niets aan gedaan wordt.
Sterkte.
quote:heeft ze gedaan morgen moet ze er zijn zover heb ik haar al kunnen krijgen
Op donderdag 20 december 2001 01:44 schreef SEMTEX het volgende:
Je zou haar om te beginnen langs de huisarts kunnen sturen...
en daarna die ex-vriend helemaal kapot schoppen
En wat mij betreft mag je hier wel de naam en het adres van die 'ex-vriend' posten.....
quote:dan ga ik mee hoor EelCapone!!
Op donderdag 20 december 2001 09:01 schreef EelCapone het volgende:
Laat ff weten hoe het bij de huisarts is gegaan....
En wat mij betreft mag je hier wel de naam en het adres van die 'ex-vriend' posten.....
Gewoon te ziek voor woorden.
Die vent is ook gewoon ziek man. Echt niet gezond.
Abknalln die Balln.....
Ook een verschikkelijk dilemma voor de dame in kwestie.
Ik zou overgens wel naar de huisarts gaan en haar proberen over te halen om naar de docter te gaan. Anders komt die kerel er ingestraf vanaf. IK 
op die eikel!!!!!!!!!
of van te voren zo'n zwangerschapstest van de kruidvat, die zijn wel goed.
Aangifte zou ik toch proberen te doen aangezien je ook weet wie het is, kan er ook iets aangedaan worden
Doet ze het echt niet, zou ik met een ijzeren staaf die gast opzoeken en het ziekenhuis in slaan. 
Ik op dat soort mensen.
Wens je vriendin maar vreselijk veel sterkte met de verwerking hiervan. En zeg haar ook dat als ze aangifte doet ze ook meteen bij buro slachtofferhulp terecht kan. Die kunnen je echt vreselijk goed helpen.
IIG veel sterkte met wat voor keus ze ook maakt
Vind het zo laf en smerig!
Het is dat ik zijn adres niet heb anders stapte ik nu in de auto! En dat meen ik echt!!!!!!!!
damn kan me zo kwaam maken om dat soort kl**tzakken!
het enigste wat je kunt doen is luisteren naar haar. Probeer niet teveel je woede en onmacht te uiten (af en toe kan natuurlijk wel) want daar schiet ze niet veel mee op. het is belangrijker dat er iemand naar haar luistert zodat ze het gevoel heeft dat er iemand voor haar is (misschien zelfs wel dat ze enigzins begrepen wordt). het zal de komende tijd niet meevallen (denk aan wisselende stemmingen, veel huilen etc.), maar (mijn ervaring) na verloop van tijd gaat het praten steeds makkelijker. blijf in ieder geval wel proberen dat ze naar een huisarts gaat die haar eventueel doorverwijst naar een psycholoog o.i.d.
ik hoop dat je hier iets aan hebt.
sterkte voor haar en voor jou
quote:zodat zij/hij een staf krijgt en in de gevangenis kan gaan zitten en de verkrachter los mag rond lopen...
Op donderdag 20 december 2001 08:57 schreef herpe025 het volgende:
Inderdaad naar de huisarts gaan,
en daarna die ex-vriend helemaal kapot schoppen
belief me IT HAPPENS veeell te vaak...
door haar te steunen en niks op te dringen....
als je haar dingen gaat opdringen (zoals van: je MOET hem aan geven is veeel beter) wil ze je toch niet meer zien voorlopig.....
dus steun haar.....
Shit dan zou ik toch voor die kerel hopen dat ie niet "per ongeluk" onder mijn auto zou komen....
Ik ben niet agressief maar dit soort gasten mogen ze van mij helemaal kapot meppen!
Je moet haar in ieder geval niet dwingen, maar probeer haar wel naar de politie te laten gaan..
en wat hier al vaker wordt voorgesteld.. " confornteer" die ex-vriend..
PSN ID: Cheironnl
en bied desnoods aan om mee te gaan naar de politie om aan giften te doen
quote:Ben vandaag bij haar geweest. Het was dus de bedoeling dat ze na de huisarst zou gaan en ik zou meegaan. Dat is dus niet doorgegaan. Ze durfde niet ze schaamt zich. Ik kan op haar inpraten wat ik wil. Ze is niet gegaan. Ik heb daarna nog een lange tijd met haar vader zitten praten. Hij voelt zich eigelijk ook volkomen machteloos. Omdat we allebei weten dat ze niet iemand is die heel erg sterk in haar schoenen staat. Eigelijk zijn we allebei bang dat ze iets raars gaat doen. Dat is dus iets niet wat we willen hebben. Haar vader heeft weer een afspraak gemaakt met de huisarts. Deze is in de middag langsgeweest.
Op donderdag 20 december 2001 09:01 schreef EelCapone het volgende:
Laat ff weten hoe het bij de huisarts is gegaan....
En wat mij betreft mag je hier wel de naam en het adres van die 'ex-vriend' posten.....
Ondertussen heeft ze wel een zwangerschap test gedaan waaruit blijkt dat ze dus zwanger is. Ik heb veel mensen gezien die het moeilijk hadden maar hoe het met haar gaat is niet beschrijven. Ze zit alleen maar heel stil op de bank, lijkbleek ze zegt niks.
Met haar vader en de huisarst hebben we afgesproken om te kijken hoe het gaat de komende dagen mocht er totaal geen verbetering inzitten in haar situatie. Hebben we besloten om haar op te laten nemen. Ik hoop dat jullie dat niet verkeerd begrijpen. We hebben het gevoel dat ze dan toto rust kan komen. En erover kan praten wat er gebeurt is. Als ze dat deels verwerkt heeft ( hoe verwerk je zoiets in hemelsnaam ) Om dan aangifte te gaan doen. Dat leek ons verlopig de meest logische oplossing om het zo aan te pakken.
en ik wil mee die exvriend ff flink het ziekenhuis in jensen!!
Dit is echt altijd mijn grootste angst ever geweest...
Verschrikkelijk zwaar, voor haar, maar ook voor jou als vriendin, en voor haar vader....
Het is altijd heel moeilijk aan te voelen wat je als 'buitenwereld' voor zoiemand kan doen. De agressieve gevoelens die automatisch opspelen in de richting van haar vriend zijn enorm, maar voor háár werkt het alleen maar averechts, waarschijnlijk. Dat weet ik uit eigen ervaring.
Belangrijk lijkt me idd haar steunen, ten alle tijden. Ook al maakt ze beslissingen waar je niet zomaar achter staat, het is belangrijk dat ze weet dat haar omgeving er voor haar is. Ook als ze straks wordt opgenomen
Verder vond ik het altijd heel fijn om contact terug te vinden met 'aarde'. Ik had ook nog weleens van die periodes waarin ik het contact verloor met mijn omgeving, en de enige manier om me terug te halen was dan met de dingetjes van vroeger enzo.... woordjes die ze tegen me zeiden, of wat mijn moeder een keer deed: me afspoelen onder de douche enzo. Dat soort 'cuddle', dat soort herkenbare dingen. Blijven praten. Maakt niet uit wat.
Ik wens jullie ontzettend veel sterkte, want dit gaat me echt aan mijn hart. Ik steek iig een kaarsje aan als 'licht van steun'...
prrrr
quote:mag ze dat ook ffies zelf beslissen???? ze is 19 hoor??
Op donderdag 20 december 2001 16:36 schreef Realzm het volgende:
abortus (indien ze zwanger is) zeker laten plegen. Ze is 19 en heeft denk ik nog niet genoeg mogelijkheden om zelf een kind op te voeden.
quote:Dat lijkt me inderdaad wel de beste oplossing. Ikzelf heb totaal geen ervaring met dit soort dingen en ik zou je niet echt een advies kunnen geven, behalve dan voor haar proberen klaar te staan, en haar proberen te steunen, welke beslissing ze ook neemt. Ik denk dat steun van familie en vrienden nu het belangrijkste is...
Op donderdag 20 december 2001 16:34 schreef Slayher het volgende:[..]
Ben vandaag bij haar geweest. Het was dus de bedoeling dat ze na de huisarst zou gaan en ik zou meegaan. Dat is dus niet doorgegaan. Ze durfde niet ze schaamt zich. Ik kan op haar inpraten wat ik wil. Ze is niet gegaan. Ik heb daarna nog een lange tijd met haar vader zitten praten. Hij voelt zich eigelijk ook volkomen machteloos. Omdat we allebei weten dat ze niet iemand is die heel erg sterk in haar schoenen staat. Eigelijk zijn we allebei bang dat ze iets raars gaat doen. Dat is dus iets niet wat we willen hebben. Haar vader heeft weer een afspraak gemaakt met de huisarts. Deze is in de middag langsgeweest.
Ondertussen heeft ze wel een zwangerschap test gedaan waaruit blijkt dat ze dus zwanger is. Ik heb veel mensen gezien die het moeilijk hadden maar hoe het met haar gaat is niet beschrijven. Ze zit alleen maar heel stil op de bank, lijkbleek ze zegt niks.
Met haar vader en de huisarst hebben we afgesproken om te kijken hoe het gaat de komende dagen mocht er totaal geen verbetering inzitten in haar situatie. Hebben we besloten om haar op te laten nemen. Ik hoop dat jullie dat niet verkeerd begrijpen. We hebben het gevoel dat ze dan toto rust kan komen. En erover kan praten wat er gebeurt is. Als ze dat deels verwerkt heeft ( hoe verwerk je zoiets in hemelsnaam ) Om dan aangifte te gaan doen. Dat leek ons verlopig de meest logische oplossing om het zo aan te pakken.
Sterkte!!!
|
|
