Zoekt u mij soms? Aangeboden, Britse Korthaar

Laatste nieuws: Guus wandelt door de kamer, al snuffelend aan alles wat ie tegenkomt. Jamie op zijn beurt heeft aan Guus gesnuffeld Geen vijandigheden

Inmiddels draait ie om mijn benen, kroelt lekker en springt nu op mijn bureau

Ik was net te laat voor een neus-aan-neus foto

wat een dotjes

Oh, wat ligt 'ie er alweer lekker bij.

Aww wat leuk zo
Wat fijn dat ie zich al wat gaat ontspannen!

Guus en Jamie geven elkaar steeds neusjes en ze 'praten' ook tegen elkaar. Guus schrikt af en toe nog wel van dingen maar hij wandelt toch vrolijk rond.

Neusjes geven . Wat zul je genieten Rewimo!

quote:

Op dinsdag 4 juli 2006 22:24 schreef Rewimo het volgende:
Laatste nieuws: Guus wandelt door de kamer, al snuffelend aan alles wat ie tegenkomt. Jamie op zijn beurt heeft aan Guus gesnuffeld Geen vijandigheden

Inmiddels draait ie om mijn benen, kroelt lekker en springt nu op mijn bureau

Mooi zo! Dat gaat snel
Het is een mooitje hoor

Ik kan inmiddels geen stap meer zetten zonder over Guus te struikelen En hij kruipt echt overal in (was ik al voor gewaarschuwd ). Hij is druk aan het verkennen overal.

Wat gaat dat goed!

Foldjes zijn zó sociaal, die vinden het echt allemaal prima Er is één keer geblazen toen Guus er net was, meer uit plichtsbesef dan uit kwaadheid

Guus

Wat ontzettend fijn dat het zo goed gaat

quote:

Op woensdag 5 juli 2006 09:04 schreef Rewimo het volgende:
Foldjes zijn zó sociaal, die vinden het echt allemaal prima Er is één keer geblazen toen Guus er net was, meer uit plichtsbesef dan uit kwaadheid

Wat grappig en niet des kats
Echt zo van : Oh ja, er moet geblazen worden.

Huisgenootje is terug van vakantie, en we hebben het gisteren uitgebreid over katten gehad. We gaan in augustus een kat uit de opvang halen, dan zijn we allebei thuis en heeft de kat alle tijd om aan ons te wennen. .

Vanmorgen heb ik kennisgemaakt met buurtkat Gompie, en wel door perongeluk een doos bevroren tonijn op haar hoofd te laten vallen. . . . Ik schaamde me rot. Gompie was vreselijk geschrokken. Ik was dus net terug van de Lidl, van boodschappen doen, en ik had een tas vol met spullen. Gompie zat voor de deur keihard te joelen dat ze naar binnen wou. Ik doe de deur open, Gompie rent naar binnen en gaat in de keuken zitten. Ik wil eerst de tassen uitpakken en dingen in de koelkast en vriezer zetten enzo, pak ik dus dat pak vis verkeerd vast, waardoor het uit mijn handen glijdt en plat op Gomp d'r kop valt. Gompie was ZO geschrokken en beledigd dat ze naar boven rende en daar anderhalf uur lang strontchaggerijnig is blijven zitten. Ik heb d'r net een beetje gepaaid met een kattesnoepje, en toen kwam ze met d'r allernuffigste koppie weer een beetje mijn kant op. . Dat gaat nog wel even duren voordat die zonder uiterst zuur te kijken bij me komt zitten.

Geen dier kan ook zo ontzettend overtuigd zwaar beledigd zitten te wezen als een kat.

Die Guus hij gaat het erg gezellig krijgen, ik ben benieuwd wat hij allemaal gaat uitspoken als hij écht los komt.

Wat een lieve katten heb jij Rewimo.

quote:

Op woensdag 5 juli 2006 13:37 schreef AudreyHepburn het volgende:
Geen dier kan ook zo ontzettend overtuigd zwaar beledigd zitten te wezen als een kat.

Onze allerliefste (enige dus) poes heeft OF een geheugen van drie seconden OF is enorm vergevingsgezind... ze is werkelijk nooit beledigd.

Onze kater daarin tegen

quote:

Op woensdag 5 juli 2006 13:32 schreef AudreyHepburn het volgende:
Huisgenootje is terug van vakantie, en we hebben het gisteren uitgebreid over katten gehad. We gaan in augustus een kat uit de opvang halen, dan zijn we allebei thuis en heeft de kat alle tijd om aan ons te wennen. .

Vanmorgen heb ik kennisgemaakt met buurtkat Gompie, en wel door perongeluk een doos bevroren tonijn op haar hoofd te laten vallen. . . . Ik schaamde me rot. Gompie was vreselijk geschrokken. Ik was dus net terug van de Lidl, van boodschappen doen, en ik had een tas vol met spullen. Gompie zat voor de deur keihard te joelen dat ze naar binnen wou. Ik doe de deur open, Gompie rent naar binnen en gaat in de keuken zitten. Ik wil eerst de tassen uitpakken en dingen in de koelkast en vriezer zetten enzo, pak ik dus dat pak vis verkeerd vast, waardoor het uit mijn handen glijdt en plat op Gomp d'r kop valt. Gompie was ZO geschrokken en beledigd dat ze naar boven rende en daar anderhalf uur lang strontchaggerijnig is blijven zitten. Ik heb d'r net een beetje gepaaid met een kattesnoepje, en toen kwam ze met d'r allernuffigste koppie weer een beetje mijn kant op. . Dat gaat nog wel even duren voordat die zonder uiterst zuur te kijken bij me komt zitten.

Ik denk niet dat ze sjaggo, nuffig of zuur is, ik denk dat ze gewoon pijn heeft

Guus is inmiddels voorzien van een bandje met bellen en adreskoker. Hij zit nogal eens achter de voordeur en ik ben als de dood dat ie in een onbewaakt ogenblik naar buiten piept. Nu heeft ie tenminste identificatie Bovendien hoor ik hem nu en aangezien hij in allerlei hoekjes kruipt is dat ook wel handig

quote:

Op woensdag 5 juli 2006 16:25 schreef Bluezz het volgende:

[..]

Ik denk niet dat ze sjaggo, nuffig of zuur is, ik denk dat ze gewoon pijn heeft

Hoofdpijn.. Maar dat trekt wel weer weg. Nog een foto van Gompie? Ben wel benieuwd hoe het buurtkatje eruit ziet.

Rewimo werd Guus eerst niet helemaal gek van dat belletje? Sam heeft ook een poosje zo'n ding gehad (tot ie een te dikke nek kreeg.. ) en de eerste dag was hij helemaal idioot aan 't doen.

Alles is weer koek en ei met Gompie.

Ze leek geen pijn te hebben, maar was echt heel erg geschrokken van me, zo leek het. Vlak nadat ik dat tikte vanmiddag kwam ze bij me zitten. Ik heb vanmiddag op de bank zitten lezen en ze heeft de hele middag op de stoel naast me gezeten tegen de leuning te kroelen terwijl ik haar aaide. Mijn huisgenootje vertelde dat Gompie waarschijnlijk veel te vroeg bij haar moeder weggehaald is, waardoor ze een aantal jeugdtrauma's opgelopen heeft. Een daarvan is dat ze niet graag bij mensen op schoot zit, maar wel een ontzettende aaidoos is. En zo geschiede. Gomp en ik hebben het weer helemaal bijgelegd, en zij heeft ook wel door dat er bij mij wel fiks aandacht te halen is. ( . Een kat in huis, kom op, ik ben een sucker voor katten ! .)

En Bluezz, reken maar dat ik me kneiterschuldig voelde. Ik schrok ongeveer net zo hard als Gompie zelf. . Ik voelde me zo ontzettend lomp en stom.

Ok dan

quote:

Op woensdag 5 juli 2006 20:31 schreef Nilasha het volgende:
Rewimo werd Guus eerst niet helemaal gek van dat belletje? Sam heeft ook een poosje zo'n ding gehad (tot ie een te dikke nek kreeg.. ) en de eerste dag was hij helemaal idioot aan 't doen.

Hij zat eerst wel te schudden en zijn nek te krabben Maar ik geloof dat ie het nu wel best vindt.

quote:

Op woensdag 5 juli 2006 22:00 schreef Bluezz het volgende:
Ok dan

Ik kan werkelijk niet wachten tot augustus. .

We hebben het er zelfs al stiekum over gehad om allebei een kat te nemen. Maar daar willen we nog even over nadenken. Want dat zou dan betekenen dat die twee katten een jaar of twee samen hier zouden wonen (met sporadisch gezelschap van mevrouw Gomp) en dat ze na die tijd elk met een van ons mee zouden gaan naar een nieuw huis.

Trekken katten dat ? Er is waarschijnlijk ook nog verschil of je broertjes en zusjes neemt en van welk ras of ze het ten eerste trekken om samen in 1 huis te wonen en daarna dus weer zonder elkaar te moeten.

Kan een van jullie daar iets over zeggen ? We gaan daar ieg nog eens even goed over inlezen, maar ik wou het ook nog even hier komen vragen. Mijn huisgenootje had zich al wat ingelezen op kattenrassen, en zag een Britse korthaar sowieso wel zitten als we 1 kat in huis nemen. (Die schijnen sociaal te zijn, maar het ook aan te kunnen om alleen thuis te zijn, aangezien zij 3,5 dag per week werkt en ik volgend jaar 3 dagen per week in Amsterdam ga studeren en we in Utrecht wonen.)

Graag jullie eerlijke experts-mening hierover. Ik wil nog even benadrukken dat we allebei het beste voor de kat(ten) willen en er daarom alles aan zullen doen om voor hem/haar/ze de omstandigheden zo gunstig mogelijk te maken met zo min mogelijk trauma's en zo veel mogelijk onvoorwaardelijke liefde van twee kattengekken.