De zonne schijn van de werkelijkheid
Ik graaf maar in mezelf
en ik kom steeds weer een laagje liefde voor jou tegen.
Mijn gedachten zijn nog nooit zo stabiel geweest
omdat ze gebundeld worden door jou.
Ik voel me niet ongelukkig
als ik weet dat jij ergens ligt te slapen, vredig
en ik kan me niet goed voelen
als jij dat niet doet.
ik zou je tranen willen wegkussen,
maar dat is altijd slechts tijdelijk.
Ik wil aan de bron staan
zodat ik erin kan springen,
badend in je verdriet,
tot ik besef dat het slechts een fata morgana is
en ik in een dorre woestijn achterblijf.
En als ik dan weer eens wakker word uit een realiteit
dan zie ik dat alles weer beter is
en dat jij naar me lacht
en de hele wereld terug lacht.
Laat mij die droom dromen.
Laat die realiteit de enige zijn.
Ik hou van je en hoe kan ik het anders zeggen?
- Ik worstel met mezelf
maar we blijken even sterk
Onenig lig ik overhoop
een goed begin blijkt dubbel werk
Een stemmetje klinkt in mijn hoofd:
'Toe, zeg 's, wie begon d'r?'
Heel even ben ik afgeleid
ik worstel en kom onder...
V
[Dit bericht is gewijzigd door Verbal (Datum 18 Januari 2000).]
In de gedachte van kerst een droom (die ik overigens niet zelf gedroomd heb):
Ik word wakker in een bed dat door de ruimte zweeft. Het lijkt alsof er geen zwaartekracht is, behalve de zwaartekracht die mij op mijn bed houdt. Als ik door de wolken, waarboven ik zweef, naar beneden kijk, zie ik kleine huisjes en piepkleine mensjes die naar boven roepen met hun onhoorbare stemmen dat ik naar beneden moet komen. Als ik hier boven de wolken, in het duister tussen de sterren blijf zweven, vat ik kou. Als ik niet naar beneden kom, word jij boos. Maar je zit naast me en doet alsof je naar beneden springt. Je valt tussen de wolken naar de kleine huisjes en piepkleine mensjes. Maar je bent veel eerder beneden dan ik verwacht had, want alles lijkt niet klein, alles is klein. Jij staat als een reus op en kijkt met je hoofd door de wolken hoe ik verder zweef. Je hebt de sprong genomen en je hebt het overleefd. En nu je op de grond staat ben je groter dan de kleine mensjes om je heen… Verbaasd redeneer ik verder dat ik in een huisje zit. Alles is plotseling zwart/wit en ik zie mezelf buiten vallen vanuit de vensterbank waarop ik ook zit. Ik zit in zwart/wit te kijken hoe ik de sprong naar beneden heb gewaagd en dat ik niet zo groot was als jij. Dat ik snel naar mezelf toe moet rennen, omdat ik anders te pletter val.
Maar ik lijk aan mijn zwart/witte huisje vast gekleefd, want ik sta niet op en kijk alleen maar hoe ik steeds dieper en dieper val tot ik op de grond aangekomen uiteenspat.
Kleine stukjes mij spatten op het raam waaruit ik naar buiten keek. Ik herken jouw ring aan mijn vinger en als ik naar mijn echte handen kijk, zitten ze onder het bloed (ah nee, een cliché) maar mijn vinger zit er nog wel, zij het zonder ring. Ik smeer al het bloed op mijn gezicht, maar als al het bloed weg is, ben ik ook weg.
Er rest mij niets dan doelloos rond te zweven, kijkend naar de piepkleine mensjes die in zwart/wit leven. Als ik lach kijken ze vol medelijden naar me en er gebeurt de rest van mijn droom helemaal niets meer.
Helemaal niets.
Is het een eigen gedichtje, Verbal?
Hij is namelijk erg stoer en als je nog meer hebt, schroom dan niet met het posten van meer.
En voor de anderen, blijf vooral insturen, misschien krijgen jullie ook wel vele lovende kritieken! 
Inderdaad, het gedichie is eigen werk, dank voor het compliment, mijn waarde.
Vooruit... nog eentje
Tijdens mijn lezing
'God Bestaat Niet'
Stierf ik snel, en zonder pijn
TOCH houd ik vol
dat die bliksemschicht niets
dan toeval geweest kan zijn
V
En vooruit, ik ook nog maar eentje:
Tik
tak
de pijn gleed weg en ik
die zich alleen kon verwonderen over jou ogen
voelde alleen de schrik
het was niet als me was beloofd
door de mensen die het allemaal wel wisten
me vertellend hoe het met me zou mogen
alsof mijn hoofd en ik zich vergisten
alleen bleef ik staan
en deed niks om je te stoppen
zachtjes liet ik me verslaan
ik ben dus maar doorgelopen
en deed niks omje te stoppen
zachtjes ben ik weggeslopen
* Okki Nootje het is lang geleden dat ik iets nieuws heb gemaakt, dit is twee weken oud.
Achteloos
Een
Twee
Drie
Vier
Vijf
Zes
Zeven
Negen
Tien
jzbl
"Tot tien tellen maar dan achteruit."
Maar jouw uitvoering isj nog leukerder!
Oorspronkelijk had dit geen titel, tot een vriendin van mij een vreemde vertaal-fout maakte die er amusant genoeg wel bijpaste, maar toch ook weer helemaal niet. Vandaar dat het gedichtje in het Ned is en de titel in het Engels.
Innocent killing
Groot, maar klein.
Vergeef mijzelf.
Zwak, maar hard.
Bevoel mijzelf.
Helder, maar verward.
Begrijp mijzelf.
Ik, maar jij.
Liefheb mijzelf.
Koude, vervult van hitte.
Herrijs mijzelf.
Vliegend, neerstorting tegemoet.
Ontstijg mijzelf.
Tranen, ontstaan uit geluk.
Bedwing mijzelf.
Daad, uit pure onmacht.
Vermoord mijzelf.
sataN
maar ik pluk haar niet
dan zou zij sterven
Zwaar in de bonen
Trek ik maar een blik open
Wat zijn het er veel...
Verder geniet ik ook van de creaties van verbal en de spitsvondigheden van Geer+.
De sluipwesp grijpt zijn prooi
De twijgslang brouwt zijn gif
De huisvrouw poetst met Jif
De dichter wil octrooi
De sluipwesp rijpt haar ei
De twijgslang spuwt zijn gal
De huisvrouw boent de hal
De dichter opent mij
Vrij... wil ik zijn
Zonder pijn
Zonder dwang, in't gevang
Innen... binnen muren...
Uren... jaren
Waren
(van eigen hand)
[Dit bericht is gewijzigd door Perico (Datum 04 Januari 2000).]
Ik vind de stijl wel leuk, maar ik had er nooit van gehoord...
One Ring to bring them all and in the darkness bind them'
Bestaat uit drie regels, die niet hoeven te rijmen. Verder bestaan ze uit:
vijf lettergrepen
dan zeven lettergrepen
en dan weer vijf stuks
en dan dus het liefts met een beetje een grappige clou...
c'est simple
jzbl
quote:
vijf lettergrepen
dan zeven lettergrepen
en dan weer vijf stuksen dan dus het liefts met een beetje een grappige clou...
c'est simple
de balderen val
len op de grond met een
harde klap ha ha
zoiets
* Okki Nootje doet alsof ie idioot is 
.
In het water zag ik je voor het eerst
Je zwom gracieus en heel beheerst
Toen gaf ik je een speelse aai
'k ben nu linkshandig
klotehaai
Maar ook blij, dus nog eentje...
- We waren zo gelukkig samen
en maakten plannen voor later
Nu deel jij je leven met die hond
en IK zit met een kater
[Dit bericht is gewijzigd door Verbal (Datum 18 Januari 2000).]
quote:
op 01-04-2000 om 05:31 PM schreef Jezebel het volgende:
Een haiku is een Japanse versvorm.
Bestaat uit drie regels, die niet hoeven te rijmen. Verder bestaan ze uit:vijf lettergrepen
dan zeven lettergrepen
en dan weer vijf stuksen dan dus het liefts met een beetje een grappige clou...
c'est simplejzbl
Een haiku mag niet rijmen omdat het namelijk onmogelijk is om in de Japanse taal te rijmen. Een Haiku is inderdaad een drieregelig gedicht van 5-7-5 syllaben (dat is een klank wat wij lettergrepen noemen).
Als je sec een haiku neemt gaat het om een natuurwaarneming die je doet, en die je samenvat in 17 lettergrepen. In een haiku moeten altijd een tijd - plaatsbepaling (en dat mag heel metaforisch0 en een sizoen zijn verweven. Het is eigenlijk de kunst om een seizoen metaforisch te omschrijven.
Een werkwoord in een der regels is verplicht, omdat anders een statisch plaatje ontstaat.
Vervolgens heb je ook nog de senryu, qua vormgeving exact hetzelfde als een haiku, maar de senryu is gespitst op een waarneming m.b.t. het menselijke.
Ttot slot is er ook nog een Tanga, een Japans liefdesgedicht, welke opgedragen is aan een geliefde, waarmee je communiceert d.m.v. de natuur ! Een tanka bestaat uit 5 regels, 5-7-5-7-7, en mag in tegenstelling tot haiku en senryu wel lyrisch zijn. Een Tanga wordt ook vaak gebruikt om gewoon te communiceren, en dan beantwoord je dus elkaars tanga's, voor de geoefende schrijver erg leuk om te doen.
Ik heb in het verleden zelf een tijdschrift gehad met betrekking tot Haiku etc, maar dit is helaas in het slop geraakt, en ik hoop hier weer een beetje inspiratie te vinden om weer te gaan schrijven.
Haiku:
uiterst behoedzaam
legt de sluipwesp haar eitjes
in een wespennest
oude appelboom -
de eerste najaarsstorm
werpt zijn vruchten af
Senryu:
een beetje hautain
loopt ze met haar lakschoenen -
pas elf geworden
in het wolkendek
verandert de toverfee]
in een luchtkasteel
Tanga:
Vanaf het balkon
groeien de geraniums
tot op de serre -
hoewel ik er niet bij kan
pluk ik ze elke dag
Op zondagochtend
picknicken in het bos
met de fijne geur
van eikels op het kampvuur -
het moet een vroege herfst zijn
Bovenstaande gedichten zijn allemaal uit eigen werk. Als iemand iets meer met Haiku etc wil gaan doen, mail me dan a.u.b.
Ik herken de stijl namelijk, en ik vind ze erg leuk !
uitgebreide haiku (ev) uitleg. Japanoloog?
En nee, Verbal is niet de aka van Ingmar Heitze... sterker nog (sorry): wie is dat?
V
Ik zal wat van hem quoten:
quote:Bij de zoutjesreclame
Moest ik altijd aan mijn vader denken:
De extra voordelige gezinszakZij ging bij hem weg
en nam zijn hart met zich mee
aanvankelijk deed de verzekering
nogal moeilijk.Gelukkige jeugd:
Mijn vader bedronk zich iedere dag
en ik..........
ik mocht de lege flessen terugbrengen.Zijn hart van goud
smolt toen hij haar zag
in het ziekenhuis
waren ze er nogal enthousiast overHet had diep gevroren die nacht
samen stonden we op de brug
ik in tranen omdat ik wist
dat uitmaken niet mijn sterkste punt was.
Het had diep gevroren die nacht
en met een hart zo koud als ijs
mompelde je dat het beter was zo.
Toen fietste je weg
en ik klom op de leuning van de brug.
Een traan bevroor op mijn wang
en ik sprong in de gracht
het had diep gevroren die nacht
Ik vind die vergelijking met Heitze niet helemaal opgaan, ik kan het niet goed onder woorden brengen, maar er is toch een duidelijk stijlverschil.
die van hem zijn beter... Ik moet zeggen, Buzzer, dat ik ze ERG leuk vind, zijn er bundels van hem te koop?
Maar goed, nog een van mij dan maar (een flauwe, verzonnen tijdens een biologieles zo'n 15 jaar terug):
- -biologiepracticum-
Een koeienoog
dat op tafel stond
keek onbevangen
in het rond
Tot het een scalpel
op zich neer zag dalen
en het als een stier
begon te balen
[Dit bericht is gewijzigd door Verbal (Datum 19 Januari 2000).]
Mooie dromen
gestolen van jou
nachtmerrie's gekomen
Bont en blauw
Jouw leven genomen
Reden onbekend
Nog niet bekomen
De schok ongekend
Asp
[Dit bericht is gewijzigd door Asphyxion (Datum 20 Januari 2000).]
Kijk, zoiets moois en serieus krijk ik dus echt niet uit mijn toetsenbord.
V
(uit een wat treuriger periode)
- Het leven is EEN groot feest...
waar de TL's net zijn aangegaan
en bijna niemand is geweest
V
Toen je hethad over "de gevoelige snaar"
Maar weer kreeg ik een douw,
Je had het over je gitaar
donker en zwart
Alleen wist ik niet
waar de lichtknop zat
Risico's
Lachen is riskeren dat je voor een dwaas wordt versleten
Huilen is riskeren dat anderen je sentimenteel vinden
Toenadering zoeken tot de ander is betrokkenheid riskeren
Gevoelens tonen is riskeren dan anderen je zien zoals je bent
Liefhebben is riskeren dat je liefde niet wordt beantwoord
Door je ideeen en dromen te onthullen riskeer je hun verlies
Leven is dood riskeren
Hopen is wahnoop riskeren
Proberen is mislukkingen riskeren
Risico's moet je echter nemen
Het grootste risico van het leven is niets riskeren
Wie niets riskeert
doet niets
heeft niets
en is niets
Zo iemand kan verdriet en lijden vermijden
maar mist de kans
om te leren
om te voelen
te veranderen
te groeien
lief te hebben
en te leven
Hij is geketend door zijn eigen geesteshouding
leidt het leven van een slaaf
en heeft zijn vrijheid verbeurd
Alleen hij die risico's neemt
is werkelijk vrij !
-Een Haiku:
De lentebloesem
knopjes ontwikkelen zich
en vogels fluiten
-Nog een Haiku (deze is niet van mij, maar ik vind het wel heel mooi):
Winter
Een ijskoude maan
schrijft schaduwen van bomen
over het sneeuwveld
-Een eigen Senryu:
De slager verkoopt
allemaal worstjes enzo
wat is dat lekker
-Een parodie op sonnet van Willem Kloos (speciaal voor BrainBiker erg leuk denk ik):
Ik ben een fietser in't diepst van mijn gedachten
en zit in't binnenst van mijn ziel ten zadel
ik zit daar en ik ben van adel
doorzettingsvermogen en eigen krachten
Zadelpijn was te verwachten
ja, nu lust ik best wel een dadel
daar zie ik de citadel
met daaromheen de grachten
Maar toch, ik vind het heerlijk
de gedachten stromen door mijn hoofd
en kalm; uitpuffende, met al mijn moed
De kaars in mij wordt gedoofd
uit gaat dan, die heldere gloed
Het fietsen, het is nu onontbeerlijk.
-Nog een gedichtje met wat beeldspraak erin:
zij
Je ogen zijn diepe putten
van blauwe edelsteen
Je neus is een oneffenheid
in een vlak
van parelmoere perzikhuid
Het is een verheerlijking
om je haar
zo zwart als ebbenhout
te zien
Ze zeggen,
je bent mooi...
-Ok nu hou ik er echt mee op, ik zal jullie niet langer vervelen.
quote:
op 01-22-2000 om 06:12 PM schreef Asphyxion het volgende:
Jouw liefde was een diep gat
donker en zwart
Alleen wist ik niet
waar de lichtknop zat
Je moet er maar opkomen!!!
dus zonder te Schromen,
Post Asp dit hier
en oh ja hij eet geen dier!
(om on-topic te blijven )
Geweldige gedichten allemaal.
* Verbal geniet.
V
Die komt mij overigens bekend voor, die stata namelijk op een CD van Unity (of Unoform Choice, weet niet zeker meer).
Waar heb jij ehm vandaan?
TIA
Asp
Die komt mij overigens bekend voor, die stata namelijk op een CD van Unity (of Unoform Choice, weet niet zeker meer).
Waar heb jij ehm vandaan?
TIA
Asp "
Asp ik heb werkelijk geen idee. Ooit eens gekregen in een mooi lijstje
groetjes
Verlangens
zijn
liefdevolle gedachten
geworteld
in een
onbereikbare
wereld der illusie
Verlangens
zijn
de wortels
van de ziel
die vooruitkijken
en slechts
de onbereikbare dromen zien.
Nog eentje van mij die sommigen briljant vinden, maar de meeste mensen vinden het maar nix.
Herhaling
Ik ben dood.
Ik lig in de goot.
Mijn hart zit vol lood
omdat de jager op mij schoot;
hij vond mij een konijn.
Herhaal het refrein,
wat zou dat toch fijn zijn
nog zo'n refrein.
Langzaam sta ik op;
het lood stijgt naar mijn kop.
Iets verderop
lijkt het alsof ik stop
en plotseling heb ik het koud.
Ik bevind me in een woud,
dus hak ik wat hout.
Maar dan gaat het fout
en voel ik weer mijn pijn.
Herhaal het refrein.
Wat zou dat toch fijn zijn.
Nog zo'n refrein.
Effe een crosspost (sorry), deze stond al eerder in een van de gedichtenthreads, maar was daar zo alleen:
- Ik ben gespleten
maar ik ben de enigen
die het weten
V
DE STILTE
Vandaag zocht ik de stilte op
In de uithoeken van mijn geest
Onvoorbereid ging ik op reis
Ik was nog nooit zover geweest
Ik wist niet wat ik vinden zou
Want ik wist niet wat ik zocht
Maar ik wist dat dit het beste was
Dus ondernam ik deze tocht
Het was zo duister in mezelf
Nergens was er licht
Ik struikelde bij elke stap
Dus deed ik mijn ogen dicht
Ik zag gevoelens, waarvan ik wist
Dat ik ze te lang heb opgekropt
Angsten en emoties
Die ik ooit diep had verstopt
Ik huilde soms, maar lachte ook
Met schimmen uit een ver verleden
Ik herkende ze direct, jawel
Ook al had ik hen zo lang vermeden
Ik wist opeens dat ik gevonden had
Waar ik al zo lang op wacht
Het is liefde en geborgenheid
In de luwte van de nacht
En nu, soms, als ik wakker wordt
En ik wacht op wat zal komen
Dan komt er niks, alleen maar rust
En hervat ik al mijn dromen
Want vandaag zocht ik de stilte op
In de uithoeken van mijn geest
En ik kwam terug, gewoon mezelf
Zoals ik nog nooit ben geweest
quote:
op 01-24-2000 om 07:11 PM schreef Izz the Wizzzz het volgende:
Izz iz er helemaal stil van.Prachtig Sunnie
Yw Izz
maar ik lees wel graag gedichten dus vind dit een heel erg leuk topic. wow wat geweldig. ga vooral zo door allemaal!!!!
hierbij een gedicht van een van mijn favoriete dichters: Herman de Coninck (helaas veel te vroeg overleden in 1997)
Dichten is ontevredener zijn dan anderen,
bijvoorbeeld over goeie regels,
zodat je alleen hele goeie overhoudt
en op den duur ook die niet.
Laat degene die luider aarzelt
dan anderen roepen, heviger van een vrouw
heeft gehouden dan anderen folteren,
droeviger is dan anderen dom zijn,
weerlozer dan anderen machtig.
dan maar mezelf zijn
die uiteindelijk zwijgt.
----
vooruit, nog eentje:
Liedje
Ik hou van haar. Veel te intens.
Het zal vanzelf wel minder worden.
Ze wordt wel weer zomaar een mens.
Het mens. Met afspraken. En orde.
De duizend en zoveelste zoen
komt wellicht ergens naast mijn oor.
We zullen het hebben over toen.
Dus nu. Daar is dan heden voor.
Ik vrees het strelen van haar handen
de dag dat ze met twee slechts zijn
en met hun duimen zullen draaien.
En de langdradigheid van pijn.
Ooit zit ik weer alleen aan zee.
In plaats van alle dagen feest
is eeuwigheid tien jaar geweest
en twee ja's minder dan één nee.
groet,
bixister
------------------
Proofread carefully to see if you any words out.
[Dit bericht is gewijzigd door bixister (Datum 24 Januari 2000).]
Ik vind 'm werkelijk prachtig!!!!
V
even reclame hoor... kennen jullie de stichting plint? die geven prachtige poezie-kaarten en -posters uit, en ook t-shirten en kussenslopen met gedichten erop.
door deze kaarten ben ik al heel wat mooie poezie tegengekomen die anders vast aan mijn neus voorbij gegaan zou zijn.
hun website: http://www.plinternet.nl
hieronder twee leuke gedichtjes die ik via die kaarten ken:
Een gewaarschuwd mens
Ik heb je nog zo gewaarschuwd,
huilde de moeder
tegen haar dochter
die zwanger was
En een gewaarschuwd mens telt voor twee
bromde de vader
die altijd de juiste dingen
op de verkeerde ogenblikken zei.
(sorry uit het hoofd, weet zo gauw niet meer precies en van wie het is)
en:
slaapliedje
Het schaap heeft slaap,
de koe is moe,
het varken doet
zijn oogjes toe
Het paard kijkt over
't prikkeldraad
en denkt: Het is
ontzettend laat
De kip zegt zacht
nog één keer: Tok
en ach, daar slaapt ze
op haar stok
De boer kruipt ook
het bed maar in
lekker dicht
bij zijn boerin
(willem wilmink)
groetjes bix
[Dit bericht is gewijzigd door bixister (Datum 25 Januari 2000).]
wouter
quote:Deze is nog niet gedicht.
Op dinsdag 13 november 2001 23:12 schreef Beatrice het volgende:
Maar Wouter, deze IS helemaal niet op slot!
(En mijn hartje is o zo licht.)
Vanuit het oord
In duisterheid,
Het dicht gebied
Van leven niet
Waarin gij zijt
Met dood omkleed
En zonder tijd,
Plant gij u voort
Door media
Die ik niet weet
Tot in mijn hart:
Ik smeed het woord
Dat naar u heet,
En ik besta
Bij de gena
Van deze blinde bezigheid
van Gerrit Achterberg.
Oef, oef, oef, zijn vader was een boef:
Zijn moeder deugde ook al niet,
Dat deed die dichter veel verdriet (AGE BIJKAART)
Fraaie regels:
Hij heeft wat een planeet heeft en een bloem,
Een innerlijke vaart die diep vervoert (Martinus Nijhoff)
Nevelen vervreemden het gehucht
Van den heirweg, waar het leven langs trekt
Liefdes orgaan beseft zijn duisternissen
In volle zon,
deze laatste twee zijn van Achterberg.
Een moment van herkenning
herkenning van iets
een moment, een gevoel; een fractie
Een helder moment
opgeroepen door iets
een geur of een woord; een reactie
Reactie te laat
het moment vervlogen
slechts een gevoel van abstractie
.Ben meteen opzoek gegaan naar gedichtenfora's, en ik vond gelukkig wat.
Hier is mijn nieuwste gedicht, maar nog lang niet af:
Zien met ogen dicht
Hoorde laatst een cascade zingen
Huilde de zon bespiegelingen
Het gekletter op deze kleine zee
Nam zelfs de wind mee
Al was het anders dan and’ren
Wat de wereld niet zal veranderen
Maar de vrijheid zal betasten
En de wereld niet daarmee te belasten.
Groet,
VS-hyweather
ps. Geer, ben jij die Geer ook op gedicht.nu?
As you're beauty goes to sleep
You're mind goes to wonder,
About the day,
About the things you saw, the things you did.
The boy where'd you put a smile on his face,
the fun you had, the music you listened too.
As you're beautiful voice comes to talk,
it makes me shiver it makes me queery.
I'd like to take a walk, a walk outside with you
I'd like to walk away with you...
Voor jou Kim
Persistently spreading these fractured wings
I am the unwilling traveller, never to win
I am single motion, existent in twilight
I am a burning desire, dying within..
No reasons have I but sad recollections
to cease trouncing her vicious tempest
To surrender, to fly from her throne..
I am single motion, existent in nightfall
Forever looking at her, from a distance
I am nothing without her..
She's big blue-eyed sparkling seascape
She's pure yet diluted, used, abused and raped
She's sad and aching with a refined ability to hate
And I am airborne, Crackled wings towards the sun
I am single motion, I am unwillingly forlorn
I am forever searching, for her true love
While she just circles on and on
Like a mindless moth on a bulb
sometimes anxiously unfolding within me
Just to suddenly be gone
I am single motion, existent in twilight
I am lingering dusk, embracing you within me
I am single motion, existent in nightfall
I am tittering and glistering vivacity
I am a heart, beating to the rhythm of it's dreams
I am a dancer, dancing with coloured dried up leaves
I am airborne, crackled wings towards the sun
I am single motion, existent only for true love
And I don't need you anymore.
===============================================================================
Een krachtige vrouw is wat mijn oog ziet
Een krachtige vrouw, met toch ook verdriet
Een krachtige vrouw, die vecht voor haar bestaan
Een prachtige vrouw, die altijd door blijft gaan
===============================================================================
Jouw hart staat voor me open.
Gaat nimmer voor me dicht.
Die twinkeling in je ogen.
Bezorgt me een lach op mijn gezicht
Je open armen, die me altijd ontvangen.
Jouw kus, je liefde…….
Mijn verlangen
===============================================================================
In mijn armen
Lig jij vannacht
Lief te dromen
Alsof je op iemand wacht
Ik kijk naar je
En kus je wang
Je ligt in mijn armen
Niet meer bang.
Je draait je om
Wordt wakker en kijkt me aan.
Ik kus je teder
En zeg je......
Ik laat je nooit meer gaan
===============================================================================
Een nieuw leven
Zo klein begonnen
Teder en lief.
Al onze harten gewonnen.
Slapend in je moeders armen.
Veilig en warm.
Niemand die je pijn doet.
Nergens voor bang.
Altijd staan we voor je klaar.
Dag en nacht zullen we er zijn.
Je bent het mooiste cadeautje.
Mooi, lief, teder en klein.
===============================================================================
Een traan in mijn schoot
Door jouw gelaten
Mijn hart ontbloot
Door jou verlaten
Door kou bevangen
In mijn binnenste gestoken
Mijn hart kapot
Door jou gebroken
Mijn levenslust verdwenen
Geen zin in verdergaan
Zonder jou.
Geen reden om te bestaan
De uitweg is simpel
En snel gekozen
Het enige wat ik wil
Op mijn graf….geen rozen.
===============================================================================
Het leven heeft geen programma.
Niets staat voor ons vast.
Soms gaat het makkelijk.
En soms met enige last.
Maar iedereen heeft een moment.
Een puntje van genot.
De dingen staan vast.
We noemen het lot.
Ons lot is soms pijn.
Maar ook wel geluk.
En met nog wat liefde.
Kan ons leven niet stuk.
De pijnlijke momenten.
Die kunnen we aan.
Zolang we met beide benen.
In ons leven blijven staan.
Durf te vragen om hulp.
Want dan toon je pas kracht.
Behandel een ander met respect.
En zorg dat je niemand veracht.
Wees blij met wie je bent.
En houd jezelf in balans.
Want iedereen krijgt hem.
Je mooiste kans.
Die kans kan alles zijn.
Liefde, trouwen of ook een kind.
Maar boven alles.
Zorg dat je de liefde in jezelf vind.
===============================================================================
Het leven was zwaar
Maar de dood is ook niet licht
Deze staan op http://members.home.nl/poems
Ben trots op mijn dochter!
staat wat mooi is
daarbuiten of hierbinnen
maar ja, mensen
kunnen niet vliegen
noch onderscheiden
dus wie weet
staat wat mooi is
daarbinnen of hierbuiten
mensen kunnen bouwen
dat wel, natuurlijk
of nog erger
mensen willen bouwen
alsmaar
om zichzelf te beschermen
tegen daarbuiten
daarbinnen
...de muren
weer fluiten
door een lijster
van buiten
kan iemand 't
verblijden
door 'n mus
eruit te snijden
zou een lijster
van buiten
daarbinnen
nog fluiten
en klopt het niet
dat juist hier
een dode mus
het leven biedt
[ Bericht 0% gewijzigd door De-oneven-2 op 24-05-2006 01:05:04 ]
So this is how I learned
The flesh
Is weaker than the soul
With all my might I couldn't
Stop myself
From digging me this hole.
Breathing through my nose
In fear
Of opening my mouth
For the words are trying
To escape
And let the evil out.
Given any amount of time
The matter
Will always find a way
To fall apart
One way
Or another.
Surprise surprise!
|
|
