De eerste helft van het jaar zit er weer bijna op, dus tijd voor een traditionele tussenstand.
Voor ik aan dit topic begon had ik geen hoge pet op van dit jaar, maar gaandeweg realiseerde ik me dat we toch al heel wat moois voor bij hebben zien komen. Eigenlijk was het een best vruchtbaar eerste halfjaar en valt er tijdens de zomerstop nog genoeg te genieten. Mijn favoriete albums van het afgelopen jaar op een rijtje ( alfabetische volgorde )
Band of Horses – Everything all the TimeIndie-rock met country-tint van het Subpop label, én uit Seattle, dat klinkt net zo goed als dat het is. Niet overal even boeiend misschien (het tempo had wel iets omhoog gemogen) , maar een puik debuut! En alleen al het geniale
The Funeral is een vermelding in deze lijst waard.
Belle Sebastian – The Life PursuitDoor het vroege lekken al weer bijna vergeten, maar gewoon een geweldig, magistrale plaat natuurlijk. Maar dat wisten jullie ook al.
Bellwether - The Sitting NettlesAlweer een wonderschone lofi alt country plaat van Bellwether. Even pakkend en melodieus als z’n voorgangers, weer een topper derhalve.
Caesar – Before my Band ExplodesOm te vieren dat ze al 10 jaar de beste band van Nederland zijn een best-off compilatie met b-sides en unreleased (live) tracks. Goede gekozen tracks, en een erg goede cd die laat zien dat er nog bar weinig aan de stoelpoten gezaagd wordt…
Calexico – Garden RuinEen nieuwe plaat van de Amerikaanse mexicano-legendes. Het album is een stuk steviger dan voorheen, minder jazz en Mexicaans. Zeker niet hun beste werk, maar wel weer een nieuwe stap en verrassend nieuw hoofdstuk aan een indrukwekkend discografisch boek.
Camera Obscura – Let’s get out of this CountryDe derde plaat van de broertjes en zusjes van stadsgenoten Belle & Sebastian. Even sfeervol, even breekbaar, even mooie pop. Ze hebben dan wel geen cultstatus, maar maken toch net zulke mooie platen hoor.
Colossal Yes – Acapulco RoughsDé verrassing van 2006 so far. Weergaloos mooie zang, betoverende piano en uitstekende melodieën, de vibe; Acapulco Roughs klopt.
Mooi!
Destroyer – Destroyers RubieErg sterke indierock van Dan Bejar ( ook van de supergroep New Pornographers ) Wat meer randjes dan z’n grote band, maar door de rijke arrangementen doet Rubies nauwelijks onder voor platen als Twin Cinema.
Elliott Brood – AmbassadorOfficieel van 2005, maar te laat getsjecked door mij. Dit jaar dus maar, want het debuut van dit trio is zeker de moeite waard. Traditionele alt. Country, ook niet echt opvallend, maar daardoor des te degelijk.
Fiery Furnaces – Bitter TeaHet 213e album in 4 jaar van dit hyperactieve indie-duo. Na het vreemde maar leerzame uitstapje met oma vorig jaar, weer een écht muziekalbum. Duidelijk een mix van de laatste 2 a 3 albums. Toch blijft het jammer dat hun vorig jaar uitgegeven EP het beste album tot nu is.
Grandaddy – Just Like the Fambly CatLaatste album van deze hoogvliegers in de indiepoprock wereld. Ik hoorde hier kritiek dat ze in herhaling vallen en het stoppen dus maar goed is. Onzin! Grandaddy levert met deze familiekat weer een geweldig melodieuze plaat af. Dat het niet zo orgineel is boeit niets, wat goed is, blijft goed. Erg goed.
Guillemots – From the CliffsVette Jazz-pop van Engelse bodem, de Guillemots gaan verder waar de Zutons gebleven waren. Puike sfeer, heerlijke blazers, melodieus in orde. Deze EP-collectie laat duidelijk zien wat voor potentieel er in deze band zit!
Maritime – We, the vehiclesOngelofelijk catchy indierock. Vrolijk, meezingers, het klinkt flauw, maar dat is het niet. Erg goede plaat!
Mogwai – Mr. BeastHet 5e album van de krachtige post-rockers van Mogwai. Weer veel spanning, herrie (minder dan voorheen, edoch..) en emotie.
Mono – You are thereDe Japanners die door middel van hun postrock de atoombommen voort willen doen leven doen het weer. Spanningsbogen en schitterende noise. Voor de stiltes moeten ze toch even bij Efrim & co vragen hoe het echt moet, maar als de versterker losgaat is het ook echt raak!
Shearwater – Palo SantoFreaky country! Langzaam kabbelende gitaar en pianoliedjes. Erg mooi, al wordt het soms íets te kabbelend, maar dan komen er de Okkervil River-achtige schreeuwnummers die op pijnlijke wijze het ijs weten te breken. Wederom knap gedaan!
[b]Six Organs of Admittance – The Sun Awakens[/b]Ondertussen gebonbadeerd tot freakfolk. A la, geef het beest een naampje; het blijft mooie pretentieuze rustige experimentele rock. Niet hoogstaand, geen grote sprong voor of achterwaarts, gewoon is al gek/freaky genoeg.
Spinto Band – Nice and Nicely DoneNiet erg vernieuwend of verrassend, maar dat valt na 50 jaar popmuziek ook niet mee. Wel gewoon een erg fijne rockplaat, met goede wendingen, geluidjes en samenzang.
Wrinkle Neck Mules – Pull the Brake2 jaar nah un gevierde debuut een nieuwe, en wát voor één! Alt. Country op z’n sterkst! Een beresterk album wat nog het best te beschrijven is als een mix tussen de late Uncle Tupelo en vroege Jayhawks. Maar eigenlijk móet iedereen deze gewoon beluisterd hebben, misschien wel het beste album van het jaar.
Zutons – Tyred of Hanging AroundDe altijd moeilijke tweede, zeker als je als band zoveel over je heen krijgt als the Zutons, met the Coral natuurlijk dé verlossers van Liverpool kan de druk huizenhoog oplopen. Maar het is ze aardig gelukt om een sterk vervolg neer te zetten. Niet zo schokkend meer als het debuut natuurlijk, maar weer een frisse, nieuwe oude plaat.
Het meezingen van Abi was overigens een gouden greep, gouden keeltje!
Al met al dus best wel genoeg te beleven. Maar er ( naast de albums die deze shortlist niet haalden ) is vast veel meer en ik heb zeker vast genoeg gemist, dus verras me, en staat jouw tip in m'n jaarlijst krijg je in december een dikke
![]()
Game on!