Dreumes en peutertopic deel 36

quote:

Op maandag 26 juni 2006 20:46 schreef sombie het volgende:
Moeilijk hoor, m@x. Ik heb eigenlijk geen tips, alleen dat het soms lang kan duren voor kinderen het gewenste gedrag gaan vertonen. Terwijl jij denkt dat het niet werkt wat je doet, kan het toch doorwerken in zijn koppie maar zie je het resultaat pas later. Of dat in dit geval ook zo is, weet ik natuurlijk niet. Ik hoop het wel voor je. Dit lijkt me erg naar voor je.

quote:

Op maandag 26 juni 2006 23:37 schreef Rottdog het volgende:
En dan staat je eigen kleine meid boven aan, het meisje wat je nooit voor geen goud zou willen missen. Het meisje wat gewoon bij mij hoort en waar ik de mama van mag zijn is bijna 2

Pfff bijna 2 waar blijft de tijd eerst een heel klein hummeltje en zo langzamerhand een echt bijdehand dametje in wording. Waar je het gezellig mee hebt, die heerlijk bept, speelt en lekker met je knuffelt waar je zo trots op kunt zijn ook al zijn het maar de kleine dingetjes. De woordjes, het plasje op de wc, het helpen tafeldekken en ga zo maar door.

Dat is mijn kindje, dat is mijn dochter, mijn trots

quote:

Op dinsdag 27 juni 2006 11:00 schreef Tan het volgende:
Jessai moet ws. binnenkort ook onder het mes. Buisjes plaatsen én keel en neusamandelen knippen. We zijn er nog niet zo goed uit of en wanneer we het doen.
Hoe zijn de ervaringen van andere moeders? (zijn die er hier?)

@ M@x; klinkt een beetje als Junah. Zij heeft een periode iedereen 'geknipt', dan maakte ze een soort schaarbeweging met duim en wijsvinger en gaf ze iedereen in haar buurt een kort knijpje. Dan zei ze ook lachend 'knip!' Maar deed vernijnig pijn, haar oudste zusjes noemden haar dan ook 'de krab'. Straffen hielp niet, ze bleef gewoon vrolijk lachen. Maar toch bleef inderdaad consequent berispen de enige methode. Uiteindelijk is het weer gestopt.

Ook al lachen ze je uit, ze krijgen toch mee dat het niet mag. Dat is mijn ervaring althans.

quote:

Op dinsdag 27 juni 2006 11:08 schreef m@x het volgende:

[..]

Dat wordt volhouden dus

Ik heb geen persoonlijke ervaringen met buisjes en amandelen maar bij mijn buurmeisje zijn verleden week de amandelen geknipt (ik weet niet zeker of het de keel- of neusamandelen waren) en ze hebben ook gelijk buisjes geplaatst. Haar ouders zagen er echt onwijs tegenop maar uiteindelijk heeft ze maar één dag (en nacht) echt last gehad. Ze heeft nu alleen nog maar af en toe een loopoor maar dat is niet pijnlijk, meer irritant. Zij zijn heel blij dat ze de knoop hebben doorgehakt, vooral omdat ze zoveel last van haar oren had dat ze heel slecht praatte. Binnen een week is haar spraak een stuk duidelijker geworden. Ik vond het wel grappig dat je zo snel resultaat ziet van zo'n ingreep.

quote:

Op dinsdag 27 juni 2006 11:12 schreef poemojn het volgende:
Tom sterkte vandaag en je lekker laten verwennen he!

Ik heb eindelijk Myrthe's pszjuf te pakken gekregen om haar af te melden en waarschijnlijk is het de 5e ziekte want dat gaat daar rond in de ochtendgroep. Net begonnen en dan al ziek.
Alleen zelf even de huisarts nog bellen nu dus.

quote:

Op dinsdag 27 juni 2006 11:35 schreef poemojn het volgende:
Ja dat zie ik op internet ook, maar volgens de huisarts kan ik het in principe niet krijgen en moet ik alleen in de gaten houden of ik niet verkouden word/uitslag krijg.

quote:

Wanneer een vrouw tijdens haar zwangerschap in contact gekomen is met personen die geïnfecteerd zijn met het parvovirus, is het wenselijk om via een bloedtest na te gaan of de zwangere vrouw al dan niet zelf geïnfecteerd is.
Bij bestaande immuniteit is er geen gevaar voor de ongeboren baby. Wanneer de zwangere vrouw niet immuun en nog niet geïnfecteerd is, is het belangrijk dat elk contact met het parvovirus B19 zo veel mogelijk vermeden wordt. Het is evenwel niet noodzakelijk om zwangere vrouwen op het werk of in scholen te bannen nadat er een infectie is vastgesteld, omdat de ziekte enkel besmettelijk is vóór het optreden van de karakteristieke uitslag, dus vóór een diagnose van de ziekte gesteld kan worden. Zwangere vrouwen die weten dat zij blootgesteld zijn aan parvovirus B19, moeten hun serum laten onderzoeken op de aanwezigheid van antilichamen tegen het virus en een verhoogde hoeveelheid van alfafoetoproteïne. Abnormaal hoge concentraties van dit hormoon in het serum van de moeder of het vruchtwater kunnen wijzen op congenitale afwijkingen bij de ongeboren baby. Toch blijkt het hormoon geen betrouwbare indicator te zijn voor een slechte afloop van een door parvovirus B19 geïnfecteerde zwangerschap. Verder is het aangeraden om een arts te raadplegen en de toestand van de ongeboren baby te volgen door middel van ultrasonografie. Het afbreken of beëindigen van de zwangerschap is hierbij geen optie aangezien parvovirus B19-infecties geen ontwikkelingsstoornissen of geboorteafwijkingen veroorzaken bij foetussen die de infectie overleven en levend ter wereld komen.

quote:

Op dinsdag 27 juni 2006 11:21 schreef Tan het volgende:

[..]

Bedankt voor het delen van de ervaring, geeft toch weer moed want hier gaat het ook inderdaad om zijn spraak, zijn woordenschat is goed, de uitspraak daarentegen niet. Voor de rest heeft hij weinig pijn, maar hij kwijlt ook nog steeds veel om dat slikken moeizaam gaat. Ook heeft hij het vaak erg benauwd.
We vinden de keus erg moeilijk omdat hij heel gevoelig is. Niet qua pijn, maar wel v.w.b. indrukken opdoen die afwijken van 'normaal'. Dat raakt hem heel erg en kan hem heel erg overstuur maken, soms zo erg dat wel eens is gedacht of hij niet een bepaalde vorm van autisme heeft. Zo'n aanverwante stoornis als het ware. Zelf denk ik daar niet gauw aan, wel weet ik dat hij gewoon anders is dan anderen. Daarom denk ik dat die operatie voornamelijk emotioneel té zwaar voor hem zal zijn.

Maar een paar nachtjes over slapen dus. (gelukkig is hij wel verzot op ijs )