het is de trouwjurk van rebel.
de jurk is prachtig afgewerkt met kant en een enorme sleep.
Sorry dat ik vanmiddag zo raar deed. Momenteel zit ik een beetje met mezelf in de knoop lijkt het. Ik heb ook geen idee hoe het komt.
Groetjes,
Anthraxx
Dan loopt hij weer door de deur en sluit die. Op de gesloten deur plakt hij het briefje, zodat ze het zal zien wanneer ze hier weer komt. Dan vervolgd hij zijn weg weer richting het atelier.
ow dat verklaart een hoop, ik dacht al dat er iets mis was met hem...
* dan ziet ze het pakketje en maakt het meteen open.
mooi de jurk is er al, dan zal ik hem meteen even passen.
maar laat ik dat maar in de slaapkamer doen anders zit er zo verf op.
* na veel gekloot heeft rebel_girl de jurk eindelijk aan, ze bekijkt zichzelf in de spiegel en schrikt een beetje van het resultaat. ze had nooit gedacht dat ze ooit in zon mooie jurk zou lopen.
de lage hals laat haar schouders prachtig uitkomen en door het model word haar taille extra ge-accentueerd.
laat ik hem maar gauw weer uitrekken voor dat dagobert de galerie binnen loopt.
hee wat is dat nou? nog een pakketje?
voor de huwelijksnacht....
wat zou het zijn? en van wie heb ik het gekregen???
rebel omhelst dagobert en geeft hem een dikke
ik ben zo blij dat je in orde bent, ik was zo ongerust.
gauw maar even kijken of er niets stuk is ofzo
* rebel_girl neemt dagobert mee naar de slaapkamer en sluit de gordijnen...
Ik ben van jou, doe wat je niet laten kan HEt is jou pleziertje
maar goed waar waren we gebleven....owja ik weet het alweer
Goeiemorgen lekker ding.
Zullen we wat gaan eten?
goeiemorgen liefje ik heb nog een heleboel croisantjes en andere broodjes voor in de oven.
en er staat geloof ik nog zalmsalade in de koelkast.
* rebel_girl rekt zich eens uit en loopt dan naar de keuken om de oven aan te zetten
ontbijt op bed mn liefste!
wil je thee of koffie?
ik begin maar niet over gisteravond, straks krijg ik dingen te horen die ik helemaal niet horen wil...
ja...
ik euhhh.....ik dacht dat je misschien terug was gegaan naar pisca omdat je meer van haar hield dan van mij
flapt rebel er uit
Ik geef wel veel om haar, ik hou van haar en wilde dat ze bij de trouwerij zou zijn. Maar jij bent veeel liever, veel aardiger en veel spannender
* Dagobert slikte de laatste hap van zijn croissantje door en duwt rebel achterover op het bed.
Je bent wel lief 
ow weet je wat ik besteld heb vorige week?
* rebel_girl springt van het bed en loopt naar de boekenkast.
een boek over magie, voor als we weer in een avontuur belanden.
ik dacht, is misschien wel handig.....
Dus mijn lieve vrouwtje wil een magier worden. Stoer
* Dagobert bladert even verder en ziet de meest ingewikkelde dingen staan. Ik denk dat je dan wel eens mag oefenen op wat wat is. Al die latijnse namen. 
nouja ik zal dat boek eerst eens goed gaan lezen, dan zie ik wel weer verder.
maar in de tussentijd waren we met hele andere dingen bezig
Owja, we deden wat anders he
* Dagobert tilt Rebel op en legt haar snel weer in bed. Dan gaat hij er zelf half bovenop liggen.
Straks vat je nog kou 
Zeg Rebel ,
Wat dacht je ervan om in de sneeuw naar de sterren te gaan kijken? Op deze mooie winteravond, lekker romantisch op het uitzichtspunt.
moeten we wel wat warme kleertjes aan doen want het vriest buiten.
* rebel_girl en dagobert trekken hun warmste kleren aan en lopen naar buiten de sneeuw in, kleine stoomwolkjes ontsnappen uit hun mond als ze uitademen en de sneeuw onder hun voeten kraakt zachtjes bij elke stap die ze zetten.
zucht wat is de wereld toch mooi in de winter...
Hij tilt haar op, kleed haar uit en legt haar in bed. Ook zichzelf ontdoet hij zich van zijn kleren en kruipt bij haar in bed. Ook hij valt al snel in slaap 
Antraxx, wat brengt jou hier?
Kom binnen!
Nou, wat mij hier brengt is het volgende: Ik heb een aantal vragen mbt wat er gebeurt is in het sprookjeskasteel. Heb jij er tijd voor?
Maar, goed, de vragen. "Wie was die man die mij een klap voor mijn kop heeft verkocht, en hoe komt hij zo sterk? Ik heb nog nooit zo'n sterk persoon gezien..."
* Anthraxx wacht geduldig op antwoord.
* Anthraxx gaat op de grond zitten, en legt het zwaard naast hem neer.
2de vraag: Waarom ben je uitgerekend "ontvoerd" door hun??? Is er wat gebeurt in een vroeger verleden ofzo?
"Ehhmm...] ik weet niet zo goed hoe ik het moet zeggen" * stamelt Anthraxx "Maar..." * Anthraxx loopt zenuwachtig rond en zucht diep "Maar, ik weet dat jullie het niet zo bedoelde hoor, en jullie zijn echt aardig voor me, MAAR waarom lieten jullie mij daar achter? Ik heb een nacht in de sneeuw gelegen, en moest onderkoelt naar huis strompelen." * zucht Anthraxx en wacht op antwoord. Hij voelt zich niet op zijn gemak met zo'n vraag.
Ik weet het niet precies, we zijn je vergeten lijkt het wel. Je kreeg die klap en toen ging eht allemaal erg snel. Evenlater was ik met rebel en pisca binnen in het kasteel.
Toen kwam LWaS en die stuurde ons toen ongeveer weg. Ik ben met rebel langs de andere deur naar buiten gegaan en we zijn je vergeten.
Het minste wat ik kan doen is je wat te eten aanbieden.
* Dagobert geeft Antraxx wat te drinken en verdwijnt vervolgens de keuken in om wat te kokerellen.
Mag ik nog iets vragen? Wanneer gaan jullie nou wel trouwen? Of weten jullie dat nog niet...
Rebel, liefste, het eten is klaar!
Nee, we weten nog neit wanneer we wel gaan trouwen, maar we gaan het nog wel
Ziet er lekker uit hoor Dagobert! Nooit geweten dat je kon koken
* Rebel schuift ook aan en schenkt de glazen met wijn in.
Proost, op Antraxx gezondheid en eet smakelijk!
* rebel_girl zit nog een beetje te gapen aan tafel.
je bent wel erg blauw in je gezicht anthraxx...
Ik hoop dat het snel wegtrekt, afgezien dat het flink pijn doet , het ziet er ook niet uit. (in hoeverre ik eruit zie )
* Anthraxx staat op een neemt een grote schep en laat het op Dagoberts bord vallen, hetzelfde doet hij voor rebelgirl en daarna voor zichzelf.
Eet smakelijk! * Zegt Anthraxx en neemt een grote hap.
Smaakt het jullie ook goed?
* rebel_girl geeft dagobert een macaroni-zoen
* Als ze alledrie het eten op hebben, ruimt Dagobert de tafel af en even later komt hij terug met een chocolade pudding.
Deze had ik gister al gemaakt, dus je hebt geluk Anthraxx
[Dit bericht is gewijzigd door Dagobert op 26-12-2001 18:51]
Die ziet er erg goed uit Dagobert!
Eet smakelijk maar weer dan he
Dagobert, ik dank je voor je gastvrijheid! Het heeft gesmaakt. Kan ik verder nog iets voor je doen?
* Anthraxx staat op, pakt zijn zwaard, en loopt naar de deur. Die doet hij open, en loopt erdoorheen richting het uitzichtpunt. De deur slaat dicht met een zachte *BONK*...
* Dagobert laat de postbode uit en gaat weer aan tafel zitten.
Zeg Rebel, ik wil je graag wat vragen.
Wat zou je er van zeggen als we samen zouden gaan wonen? Hier in het Atelier?
je zit toch meestal hier, dan kunnen we die muur daar door breken voor meer ruimte.
* rebel_girl wijst naar de rechtermuur die grenst aan het verlaate creabea-instituut.
* Dagobert ziet al helemaal voor zich.
Wat ben ik blij.
Ik ga morgen meteen Marlo inlichten en wat kleren uit het Hotel halen.
nu is de woonkamer een stuk ruimer.
aan de linkerkant van de kamer is de open haard met een bank ervoor en een zitkuil.
geheel rechts in de kamer komt een werkhoek voor de administratie van het hotel.
de enorme eettafel komt in het midden te staan zodat de ruimte in tweeen word gedeelt.
rebel_girl slaat fanatiek de laatste restjes betonmuur weg en begint de boel op te ruimen.
dikke stofwolken zwefen door de kamer en tegen de tijd dat alles opgeruimt is zit rebel helemaal onder het beton-gruis.
hmm die muren kunnen ook wel een likje verf gebruiken denkt rebel_girl.
de potten muurverf worden aangesleept en een uurtje later heeft ze 1 muur al helemaal warm rood geschilderd.
als alles zon beetje op zn plaats staat besluit ze het grote tweepersoons hemelbed van zolder te halen en op te knappen.
dat zal een stuk beter slapen als die twijfelaar, af en toe vielen we er gewoon uit....
motten hebben de stof rondom het hemelbed aangeknaagd en deze zit nu vol met gaten, de verf is helemaal afgebladderd.
nou ik heb nog heel wat te doen
rebel kijkt er tevreden naar.
perfect
Schatje ik ben weer thuis!
* Dagobert stapt de woonkamer binnen en schrikt zich rot.
Wauw, heb je dat allemaal in je eentje gedaan? Wat mooi! En dat hemelbed! Echt fantastisch
* rebel_girl haalt een fles wijn uit de keuken en sleurt dagobert mee het hemelbed in.
*Censuur*
rebel_girl trekt haar winterjas aan, een zwarte leren jas die reikt tot op de grond, en haar kisten en stapt de deur uit richting het bos.
ik ga alvast ontbijt maken
dagobert???? kan je even helpen????
verbaasd kijkt hij naar het verband om rebel's handen en hoofd.
wat is er gebeurt?!?
rebel verteld het hele verhaal over de steen en de rare dromen die ze had.
dagobert dekt intussen de ontbijttafel en samen beginnen ze aan het ontbijt.
na het ontbijt wil ik die steen opzoeken, er stonden symbolen op en ik wil wel weten waar die voor staan
ik ga wel met je mee, straks gebeurt er weer iets
samen lopen ze de deur uit en het bos in.
ze pakt een schoenendoos op en haalt er de paar foto's uit die ze van haar moeder heeft.
vertedert kijkt ze naar de mooie blauwe ogen die haar verstilt aankijken.
dan ziet rebel het hangertje om de hals van haar moeder.
het is een van de symbolen die ze op steen zag staan.
vertwijfelt staart ze naar de hanger en pas na enkele ogenblikken weet ze zich los te rukken van de afbeelding.
ze stopt de foto's weer terug, loopt naar haar atelier en begint aan een nieuw schilderij....
liefje, ik moet je wat vertellen.
ik heb er lang en goed over nagedacht en ik ben tot de conclusie gekomen dat het niet anders kan.
ik moet naar het vasteland toe voor een tijdje om er achter te komen wie mijn moeder was en hoe ik aan die rare dromen kwam gister.
Dan moet ik zonder je verder, je komt toch wel snel terug he? * Als Dagobert over de ergste schrik heen is ziet hij in dat het het beste is op dit moment.
Je wil je vader zoeken neem ik aan?
ik wou dat je mee kon maar het is niet anders..
maar ik zal zo snel mogelijk weer terug komen
morgen vertrek ik...
* rebel_girl kruipt tegen dagobert aan en geniet van de laatste momenten dat ze samen zijn...
Ik zal aan je blijven denken en zal zeker op je wachten
Ik snap wel dat dit voor gaat, leven met zo'nraadsel is ondragelijk
rebel_girl zucht, trekt dagobert tegen zich aan en geeft hem een lange passievolle zoen.
lieverd, ik zal zo snel ik kan weer terug komen.
tranen biggelen over haar wangen terwijl rebel naar de deur loopt.
ze draait zich nog eenmaal om, geeft dagobert een handkusje en loopt vervolgens het atelier uit, op weg naar de haven waar ze de boot zal nemen naar het vasteland.
dagobert blijft eenzaam achter in het huis wat plotseling zo ontzettend groot lijkt.
Wat is dat nou weer 
* Dagobert ontdoet zich van de cape en gaat ontbijten in het VTC.
Door het geloop in huis ontwaakt Dagobert, hij rekt zich uit en bedenkt zich dat Rebel vandaag jarig is.
Gefeliciteerd Rebel,* mompelt hij voor zich uit. Dagobert staat op en ziet dan de grote doos staan.
Ochja, is waar ook. Die had ik besteld en nu is ze er niet
* Dagobert neemt de doos mee en loopt naar het VTC.
Tegen de middag krijg hij een creatieve bui. Hij pakt een doek van rebel, zet het op de ezel en begint aan iets dat een schilderij lijkt. Hij begint met een laag zwart. Daarover heen komen gele en oranje strepen in alle richtingen. Wat het voorstelt weet hij zelf ook niet. Hij gaat helemaal in zijn werk op...
Tijd voor thee
Was rebel er maar...
* De woede over het niet slagen van eht schilderij hoopt zich op in Dagobert lichaam. Hij pakt een paar tubes rode en oranje verf en smeert die zo op het doek.
Kijk, nu is het duidelijk! Het is vuur!
Zow, dat is dan af.
* Dagobert legt ngo wat blokken hout op het vuur en loopt naar eht VTC m et het schilderij onder zijn arm.
* Dagobert rent snel naar keuken en komt terug met een flinke memmer water. Hij blust de bank en met de volgende emmer maakt hij de open haard uit.
Oef...
Dat ging maar net goed.
* Dagobert kleed zich aan en gaat naar het VTC voor een ontbijtje.
Liefste Rebel,
Toen je weg ging heb ik gezegd dat ik op je zou wachten. Maar toen je weg was ben ik uit eenzaamheid gaan denken. Allerlei gedachtes vlogen kriskras door mijn hoofd. Ik heb tijd nodig om te denken, om een goede beslissing te nemen. Daarom ben ik er niet nu je net weer thuis bent, ik ben weg. Probeer me niet te zoeken. Ik heb de rust echt nodig.
Kusjes en veel liefs,
Dagobert
* Dan pakt Dagobert zijn spullen en vertrekt.
[Dit bericht is gewijzigd door Dagobert op 14-01-2002 19:42]
eerst zoekt ze een plekje voor vincent, en pakt een emmer water voor hem.
dan opent ze het slot van de achterdeur en loopt de gang in.
het valt haar niet eens op, als ze haar cape aan de kapstok hangt, dat deze leger is dan normaal.
ze trekt ook haar laarzen uit en op blote voeten loopt ze de huiskamer binnen.
hee wat aardig, dagobert heeft de boel opgeruimt hier.
wat een ruimte ineens zeg...die schat heeft alle overbodige dingen gewoon het huis uit gesodemieterd
he..maar wacht eens even...
wel vreemd dat alleen spullen van dagobert weg zijn....
is hij dan toch??
* dan ziet rebel het briefje op de tafel.
ze pakt het op en met trillende handen leest ze het bericht.
ze is er niet zeker van wat ze nu moet denken.
enerzijds is ze verdrietig maar anderzijds weet ze ook dathet nooit wat had kunnen worden en het is misschien wel beter dat hij deze moeilijke beslissing voor haar gemaakt heeft.
ze zucht even en loopt slaapkamer in om schone kleren aan te doen.
als ze de kast open doet ziet ze het grote gapende gat waar ooit dagobert's kleren hingen.
ze besluit het zo goed en zo kwaad als dat gaat te negeren en loopt in een vers paar kleren naar het atelier om te gaan schilderen.
misschien kan ik dan alles een beetje van me af zetten....
die boeken van slainghe moeten trouwens ook nog een mooi plekje krijgen, ik zal morgen een aantal boekenplanken maken.
rebel verzint steeds nieuwe klusjes voor zichzelf om haar gedachte een beetje af te leiden, maar het wil niet erg lukken.
alle gebeurtenissen komen ook zo akelig tegelijkertijd.
ze steekt de open haard aan, pakt een willekeurig boek uit de tas en ploft neer op de bank.
rituelen der natuur luid de titel.
rebel slaat het boek open en begint gretig te lezen.
maar soms, tussen de bladzijdes door, moet ze even diep adem halen.
alles herrinert haar zo pijnlijk aan slainghe en de stam die op zo'n brute wijze van de aardbodem geveegd is.
wist ik maar of er nog overlevende zijn...
ik wou dat ik terug kon, maar dat zou misschien ook mijn dood betekenen.
hee wacht eens even...ik kan natuurlijk op geestesreis gaan.
op die manier ben ik lichamelijk veilig hier op het eiland en geestelijk bij de stam...of wat daar nog van over is.
* rebel_girl besluit morgen het bos weer in te trekken om in trance te gaan en haar stam te zoeken.
dus besluit ze haar boog ter hand te nemen en hem te verbeteren.
het is tijd dat we jou maar eens gaan uittesten schatje.
* ze trekt haar cape aan, hangt een dolk aan haar riem en loopt de deur uit.
daar zadelt ze vincent op, bind een van de zadeltassen achterop en vertrekt het bos in om wat te gaan zwerven.
elke keer dat ze er naar kijkt ziet ze er weer iets anders in.
soms lijkt het wel een symbool, opgebouwd uit twee of drie cirkels, dan weer lijkt het een zeer gedetaileerde plattegrond.
als ze goed naar de ring op de tekening kijkt ziet ze dat ook deze is opgebouwd uit verschillende ringen, die samen een patroon vormen, een symbool of iets in die richting.
maar hoe langer ze er naar kijkt, hoe meer hoofdpijn ze krijg.
bovendien maakt het warme vuur in de open haard haar rozig en al snel valt ze in slaap op de bank met de brief nog in haar hand.
met de brief nog in haar hand loopt ze naar eentekentafel en zet een van de grote lichtbakken aan.
ze legt de brief op de glasplaat en bekijkt het aandachtig.
enigszins verbaast doet ze een stap naar achter...
het is een routebeschrijving?
lekker slapen......
Er is niets meer over, slechts de herrinering.
haar geest dwaalt over het eiland als een zijde zachte glinstering op dauwdruppels.
haar lichaam word gevoed met herrineringen, beelden en taferelen.
het ziet er niet naar uit dat ze voorlopig wakker word...
mede door een zeer nare gebeurtenis in mijn leven, waar sommige van de chat al wat over gehoord hebben, kan ik het even niet meer opbrengen om te posten op het eiland. aju paraplu, het ga jullie goed en tot de volgende keer.
als ik me weer een beetje beter voel kom ik vast wel weer terug.
Drie op één dag is toch echt wat veel van het goede hoor
Rebel_Girl ook jij een goede tijd toegewenst, heel veel sterkte en misschien tot laterzz
[Dit bericht is gewijzigd door Faat op 07-02-2002 20:35]
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
So very hard to die
Thou knowest and I know not
So much the happier I
in haar constante geestelijke aanwezigheid in de realiteit heeft ze het gevoelt.
een oude jeugdvriend is over gegaan naar het walhala, en dat betekend het definitief afsluiten van haar oude leven.
niets is meer zoals het zolang geleden was....
ze pakt haar leren buidel gevult met zout en trekt een magische cirkel op de grond.
zonnestralen strelen zachtjes de scherpe randjes van de kristallen terwijl rebel de kaarsen op het altaar aansteekt.
een traan vermengt zich met het koele heldere water in de schaal.
rebel spreid haar armen en begint aan het gebed.
afscheid...
Ze is er dus niet, jammer. Ik moet haar vinden. Ik moet.
* Een dikke traan rolt over Dagoberts wang. Hij heeft het er zichtbaar moeilijk mee.
Hier....hier was ze altijd...
Waar zou ze nog kunnen zijn? Ik weet het niet meer.
* Dagobert veegt met een zakdoek de tranen van zijn gezicht en gaat op de rand van het bed zitten. Hij pakt een schilderij en kijkt er naar.
Rebel.....
Heeft ze dat schilderij zelf gemaakt .. Dat is ze een goede Kunstenares
* Simon pakt een warmte sensor en kijkt naar sporen..
Hier is al tijden niemand meer geweest, kan ze niet naar een handlanger of zo gevlucht zijn ?
* Simon gaat op een stoel zitten en maakt z'n wapen schoon. Hij ververst de olie en kijkt de sensoren na. Dan stopt hij er een nieuwe patroonhouder in en laad het wapen door.
Zeg jij het maar magier, wie zijnhaar vrienden, kenissen of andere mensen die haar zouden kunnen helpen.
* Dagobert loopt naar buiten en met zijn stok in zijn handen wijst hij naar de lucht. Vreemde klanken vloeien voort uit zijn mond en een parse envel stijgt op in de lucht. Ergens achter de bomen verdwijnt de gloed weer.
Hij zit in het bos, da magie liegt niet, laten we daar heen gaan.
Some day you shall flee, Panted and weak - Master, Passion, Greed.
* Simon pakt z'n wapen, doet z'n rugtas op. Hij kijkt eens naar de verdwijnende paarse nevel en loopt dagobert achter na het bos in ..
Maar vertel me onderweg maar eens wat de relatie is tussen jou en de kunstenares
Te laat
* Dagobert gaat op de rand van het bed zitten en pinkt een traantje weg.
Rebel
[Dit bericht is gewijzigd door Dagobert op 03-10-2002 00:06]
* Plots valt hem wat op, onder de bank reflecteerd iets licht. Hij gaat op de grond zitten en reikt onder de bank. Onder een flinke laag stof ligt iets. Hij pakt het en bekijkt het. Het is een ketting. Dagobert bekijkt hem goed en herkent hem plots. Hij is van Rebel. Hij houdt hem in zn hand en besluit het huis maar even te laten wat het is. De emoties worden hem allemaal even te veel.
|
|
