Het grote kleine babietjes topic deel 79

Kim krijste gisteren ca 2 uur de boel bij elkaar, ze was niet stil te krijgen. Uiteindelijk bij de ha-post beland. Ze bleek koliek te hebben. Hele erge buikkramp dus. Ze overstrekte zich niet en dook niet in elkaar, zoals ze normaal doet. En ze had ‘s middags flink gepoept. Dus we dachten er niet aan. Dit had ze nog nooit zo erg gehad! Zielig! We hebben haar een zetpil gegeven, dat hielp redelijk. Ze bleef wel onrustig, maar viel uiteindelijk in slaap.

Vanmiddag naar de kinderarts geweest, op controle. Kim wordt eindelijk onderzocht. Ze krijgt maandag een rontgenfoto van haar darmpjes. Ze moet dan eerst contrastvloeistof hebben. Het duurt een week voordat de uitslag binnen is. Als die goed is, dan is het pech. Dan doen of kunnen ze verder niks doen. We moeten gewoon verder met lactulose.

Kim wil niet slapen en het lijkt op aandacht vragen. Want ze krijst als een gek, je denkt dat er wat is. Maar dan kom je boven en is ze meteen stil.
Nog tips?

Pfff, ik ben bekaf, ga nu eerst (hopelijk) slapen.

Groetjes Ingrid

@ ingrid zijn jullie nog naar de begrafenis geweest van jullie neefje?
ben ik gewoon nieuwschierig naar, als je het er niet over wilt hebben snap ik het ookhoor

Merlijn had gisteren al 38.0. Dus wat verhoging. Al enkele nachten is het pure paniek als hij tussendoor wakker wordt. Moeilijk. Vanmorgen had hij 38.6, hij mag dus niet naar het KDV vandaag. Dan blijf ik maar thuis, kan ik zelf ook nog bijslapen. Wel zielig zo, hij gloeit helemaal. Gelukkig slaapt hij nu. Ik gok toch op tandjes omdat hijj niet echt ergens last van heeft verder.

kim, niet leuk die kolieken

merlijn tandjes? zou het? hier komen de bultjes en streepjes af en aan bij arwen nog geen duidelijk tandje dus

Vanmiddag naar de dietiste spannend.

Arme Kim.... Helpt het niet als je haar lekker bij je in bed neemt, Ingrid? (Aangezien ze stil is als je bij haar komt.) Tegen kolieken is helaas weinig opgewassen. Als Tinka hele heftige darmkrampen heeft, wil ik haar nog wel eens 'dubbel vouwen': Voetjes zo hoog mogelijk op haar buik en lekker op haar kontje kloppen... soms helpt dat. Bij Randy (die ook kolieken had op een gegeven moment) hielp alleen rondsjokken terwijl hij op zijn buik op je arm lag. Zo lijkt ieder kind wel zijn eigen gebruiksaanwijzing te hebben, alleen erg jammer dat die er niet bij de geboorte bijgeleverd wordt!

Wat sneu Randa... niets aan als die kleintjes ziek zijn he? Zeker niet als je niet zeker weet wat er aan de hand is...

Succes bij de diëtiste Evenstar.

quote:

Op dinsdag 27 juni 2006 22:28 schreef Bar_en_Mar het volgende:
@ ingrid zijn jullie nog naar de begrafenis geweest van jullie neefje?
ben ik gewoon nieuwschierig naar, als je het er niet over wilt hebben snap ik het ookhoor

De bagrafenis was zaterdag. Djeez' vader had gezegd dat we bij de kerkboerderij ofzo moesten zijn. Waren we daar, was er geen mens. Uiteindelijk de dienst gemist. We wilden niet een kwartier later binnenvallen. We zijn maar een beetje gaan rondrijden. Bij toeval kwamen we achter de rouwstoet aan en konden we zo aansluiten. Gelukkig de begrafenis wel meegemaakt. Ze hebben zelf het mandje met L. in het graf laten zakken. Er werd nog wat verteld en een gebed gezegd. Iedereen moest meebidden, wij deden dat niet, want we zijn niet gelovig.

Toen mocht je nog langs het graf lopen. Wel mooi. Daarna naar een zaaltje toe. Waar er broodjes, kofiie en thee was. Later fris, wijn en nootjes.

We werden apart geroepen en de vader wilde dat we weggingen, omdat we de dienst hadden gemist. We mochten het niet uitleggen. Van Ronalds zus wel. En toen mochten/moesten we blijven.

We hebben L. dus nooit gezien. Dat was wel vreemd. Je bent wel verdrietig, maar niet zo heel erg, omdat je hem nooit hebt gezien en er dus geen band mee had.

quote:

Op woensdag 28 juni 2006 12:24 schreef Mammietje het volgende:
Arme Kim.... Helpt het niet als je haar lekker bij je in bed neemt, Ingrid? (Aangezien ze stil is als je bij haar komt.) Tegen kolieken is helaas weinig opgewassen. Als Tinka hele heftige darmkrampen heeft, wil ik haar nog wel eens 'dubbel vouwen': Voetjes zo hoog mogelijk op haar buik en lekker op haar kontje kloppen... soms helpt dat. Bij Randy (die ook kolieken had op een gegeven moment) hielp alleen rondsjokken terwijl hij op zijn buik op je arm lag. Zo lijkt ieder kind wel zijn eigen gebruiksaanwijzing te hebben, alleen erg jammer dat die er niet bij de geboorte bijgeleverd wordt!

Een gebruiksaanwijzing zou idd wel handig zijn!
Bij Kim helpt het soms wel om cinababy druppels te geven en een lekke warme cosibag op haar buikje te leggen. soms helpt gewoon niks. Dan proberen we haar zo goed mogelijk te troosten.

Grrr!!! Net boodschappen gedaan en op de terugweg geramd door een eikel op de brommer.
Hij knalde tegen de wandelwagen aan. Ik schrok me dood! Kim heeft nu een donkerrode plek op haar wang en een schram op haar hoofdje. Ze lijkt er geen last van te hebben.
Ik liep trouwens gewoon op de stoep.

Is tie doorgereden Ingrid?
Ik had 'm persoonlijk van de brommer afgesleurd.. Als ze mij ondersteboven crossen is het tot daar aan toe maar owee als ze de wagen ook maar schampen, dan zijn ze voor mij..
Maar heb je geen signalement of een kentekennummer? Dan kun je gewoon aangifte doen toch?

Kan daar sowieso al slecht tegen..
Laatst ook, was er hier 'Braderie' op een bepaald punt was het wat druk en was het even moeilijk lopen. Komt er zo'n stom mens die zo even de voorkant van de wagen aan de kant drukte zodat ze door kon lopen.. Ik heb 'r op de hakken gereden, draait ze zich om en begint schaapachtig te lachen.. Ja daag! Ik dring ook niet voor, je kunt ook rustig wachten i.p.v. bijna een kinderwagen omver te lopen.. Voor hetzelfde geld raakt ze daar door de drukte uit balans en ligt ze zo boven op Hanne!
Grrrrrrr

Denkt men dat als kinderen in een kinderwagen zitten of liggen ze optimaal beschermd zijn ofzo?
Dat het dan minder erg is om er tegen aan te knallen..

Maar heeft ie jou ook geraakt Ingrid? Ben je de schrik al wat te boven?

[ Bericht 10% gewijzigd door Noli. op 28-06-2006 15:12:18 ]

Ingrid jeetje wat een schrik ik zou ook pisnijdig zijn..

We zijn bij de dietiste geweest, en niets bijzonders.. grofweg hier heb je een lijstje zoek zelf maar uit

quote:

Op woensdag 28 juni 2006 14:58 schreef Noli. het volgende:
Is tie doorgereden Ingrid?
Ik had 'm persoonlijk van de brommer afgesleurd.. Als ze mij ondersteboven crossen is het tot daar aan toe maar owee als ze de wagen ook maar schampen, dan zijn ze voor mij..
Maar heb je geen signalement of een kentekennummer? Dan kun je gewoon aangifte doen toch?

Maar heeft ie jou ook geraakt Ingrid? Ben je de schrik al wat te boven?

Hij raakte mijn voet/been. Hij kwam van achteren. Er zat geen kenteken op.
Ik ben wel geschrokken, maar ga morgen wel weer gewoon dezelfde route.
Mocht ik hem nog zien, of een vermoeden hebben, dan mep ik hem van zn brommer af!
Ik was ook te geschrokken en Kim huilde natuurlijk, dus ik ging meteen bij Kim kijken.

Jeetje Ingrid, het zit jullie niet mee, eerst die koliek en dan zo'n stom stuk vreten op een brommer.

FF een vraagje tussendoor; weet iemand hoe lang neonatale acne duurt? Ik weet dat het vrij veel voorkomend is en dat het vanzelf zonder behandeling overgaat, maar ik kan nergens vinden hoe lang het nou duurt.

Is er eigenlijk bahalve neusspray en ui onder het bed, iets anders om verkoudheid over te laten gaan? Of moet het vanzelf weggaan? Kim hoest al een paar weken, ze blijft er soms zowat in.

stomen in de douche en je schijnt bisolvon te mogen gebruiken, maar mij is gezegd dat je buiten wat zoutoplossing beter niets kunt doen als dat en wat stomen en een uitje onder het bed.

Paar weekjes Tamea.

quote:

Op woensdag 28 juni 2006 18:05 schreef _evenstar_ het volgende:
stomen in de douche en je schijnt bisolvon te mogen gebruiken, maar mij is gezegd dat je buiten wat zoutoplossing beter niets kunt doen als dat en wat stomen en een uitje onder het bed.

Stomen ga ik proberen. Hopelijk helpt het!

Mijn kleine meisje is ziek Maandag begon de ellende. Michel heeft wel 8x een diareeluier gehad. En hij heeft haar meerdere keren moeten verschonen. Dinsdag idem dito, steeds maar diaree, huilerig, hangerig kindje, wel slapen, niet slapen, piepen. 's Nachts hele bedje vies, slaapzakje vies en weet ik veel wat nog meer. 's Nachts moesten we er meerdere malen uit. Ook had ze 39,5. Dus zetpilletje. 's Ochtends ging het wel. Overdag wel netjes fruit gegeten en flesje gedronken, maar groentehap, no way. Gisteravond in eens overgeven, hele golf kwam eruit, temp was 39,7, weer zetpilletje en de koorts zakte weer. Vanancht weer 3x eruit geweest. Steeds maar beetje drinken gegeven, want gister wilde ze geen groente en geen fles. Vannacht dus flesje met 1 schepje voeding erin want tja, ze meot wel wat binnen krijgen. Vanmorgen om 6 uur was ze weer wakker, weer flesje en toen weer lekker in bedje gelegd. Om 9 uur werd ze wakker, weer helemaal ondergepoept.. en een temp van 38,7

Hoelang mag diaree duren? Ze is gelukkig wel heel levendig en gaat het hele huis door, speelt zo af en toe wel maar is ook behoorlijk hangerig.

Och Kim toch! Hoop dat er niets ernstig is. Wel fijn dat ze nu goed onderzocht gaat worden.

Evenstar, hier hetzelfde hoor bij de dietiste. Kregen ook een lijst mee. Morgenochtend mogen we weer een langs komen want daarna gaat ze met zw. verlof.

Wij hadden voor Amber Babycare neusspray/zoutoplossing. En stomen idd. Evt. met een beetje Luuf.

zo lang al koorts Vicky? Ik zou naar de HAP gaan.

HA gebeld, mag om 11.20 langskomen

Idd Ingrid, stomen! Helpt erg goed bij snotterige kindjes en benauwde kindjes. Bisolvon voor baby's mag ook (bij de drogist te verkrijgen) en helpt goed tegen vastzittende hoest.

Vicky, diarree mag op zich best, zolang ze maar genoeg vocht krijgt. Met die lange koorts zou ik inderdaad ook uitkijken, vooral omdat je zegt dat ze 's ochtends al wakker wordt met 38.7.

Sterkte voor jullie meiskes! Is maar niets zieke kindjes..

Sara is echt supervrolijk, ze kletst de hele dag door en gister op het kdv hebben ze bijna de hele dag buiten gespeeld.
Vannacht was ze wel weer een uur wakker (wordt bijna gewoon tegenwoordig). Ze is dan 's morgens ook weer voor 7 uur wakker met als gevolg dat ze nu ineens weer 3 (grote) slaapjes overdag doet. We laten het maar even maar op den duur willen we toch graag weer naar 2 slaapjes, je kan zo bijna geen kant op met d'r overdag.
Maar ze is wel heel vrolijk en leert ook heel veel, kan daar ook mee te maken hebben.

Ze heeft helaas haar beentjes nu onder het eczeem zitten, maar ook daar heeft ze zelf weinig last van lijkt het..

Ze drinkt op zich wel goed, luiers zijn ook wel gewoon goed nat. Denk toch dat het tanden zijn... Kijken wat de ha straks zegt..

Merlijn bleef trouwens gisteren nadat ik hem in zithouding had gezet zelf zitten op het aankleedkussen. Toch zeker een minuut lang

Vicky, kan idd van tandjes zijn hoor. Sara heeft van alle 4 tandjes dagenlang spuitluiers en koorts gehad, maar niet zo hoog als Amber moet ik zeggen. Maar ze kunnen er idd flink last van hebben!

Merlijn, goed zo jochie!

Knap Merlijn!

Zielig voor Amber. Hopen dat de tandjes snel doorkomen, als dat het is.

Vanmiddag voor het eerst met Finn naar het CB, ben erg benieuwd hoe zwaar/groot ie nu is ivm de voedingsperikelen. Hij drinkt nog steeds erg vaak, al is het niet meer zo erg als de laatste paar dagen. En ik ben nu voor het eerst de draagzak aan het uitproberen. Voorlopig vind ie het heerlijk en ligt ie lekker te slapen.

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 10:01 schreef Magneet het volgende:
Merlijn bleef trouwens gisteren nadat ik hem in zithouding had gezet zelf zitten op het aankleedkussen. Toch zeker een minuut lang

Hij begint nu ook echt door te krijgen dat als hij een beetje met zijn handjes steunt, hij ook kan lijven zitten. Merlijn zat daarstraks ook te glunderen, lekker trots op zich zelf.

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 10:54 schreef Randa_v het volgende:

[..]

Hij begint nu ook echt door te krijgen dat als hij een beetje met zijn handjes steunt, hij ook kan lijven zitten. Merlijn zat daarstraks ook te glunderen, lekker trots op zich zelf.

hoe voelt hij zich nu en is hij nog steeds zo warm?

Temperatuur weet ik niet, maar Merlijn voelt wel nog warm en klam. Wel is hij als hij wakker is heel alert met vanalles bezig. Zo van, op de buik draaien en met alle geweld mamma's boek wegkapen. Het gaat dus wel goed, minder paniekiger dan gisteren. Hij doet vooral drinken en gaat daarna rustig zelf slapen. Dat vele drinken heeft wel een voordeel volgens mij, mij rechterborst, waar hij constant uit drinkt zit tjokvol heb ik het idee.

wer terug van de ha. Amber heeft weer een buikgriepje. Koorts zakt volgens ha binnen een paar dagen weer. Veel drinken, eten is niet belangrijk, flesjes ook niet als ze maar vocht binnen krijgt.
We blijven het aankijken.

Deze vader komt zich nog maar een keertje melden in dit topic met vooral veel wijze moeders
Ons mannetje is nu 17 dagen en sinds vorige week vrijdag thuis uit het ziekenhuis omdat hij prematuur was. Drinkt sindsdien volledig BV, dit was 2x per dag in het ziekenhuis, aangevuld met MM.

Nu is het overdag in huize Coelho heerlijk rustig met een lief klein ventje dat tussen zijn voedingen door heerlijk slaapt. Af en toe hoor en zie je hem wat steunen en kreunen omdat er wat lucht of anders dwars zit in z'n darmen, maar dan slaapt ie heerlijk door. Nu is het alweer 4 nachten op rij dat meneer 's nachts krampjes heeft en tot op het hysterische af blijft huilen. Afgelopen nacht van half 12 tot na 4 uur. Jullie kunnen begrijpen wat dat ook met onze nachtrust doet. Waarom nou 's nachts en niet overdag?? Het vervelendste vind ik nog wel dat ik vanaf volgende week weer moet gaan werken en er nog meer (naast de voedingen) op mijn vrouw gerekend moet worden. Ik kan echt niet nachten lang op zijn en overdag ook nog eens op het werk volledig functioneren.

Wij denken dat het krampjes zijn omdat hij heel erg verkrampt kijkt, ontzettend grijperig is met zijn armpjes, alles heel stevig vast wil pakken, continu met zijn beentjes aan het strekken is (holle rug maken zelfs), en ontzettend winderig/poeperig is. En dit zonder dat wij overdreven scherp eten.
Hij is op zo'n moment met geen mogelijkheid te kalmeren, praten, knuffelen, fietsen met de beentjes, buikje strelen, op z'n buik over je arm dragen, VSM druppeltjes, niks lijkt te helpen.

Ook is hij ontzettend zoekerig, alsof ie op zo'n moment ontzettende honger heeft (wat niet kan omdat hij even daarvoor nog gegeten heeft), het lijkt wel een enorme zuigbehoefte. Echter: spenen worden uitgespuugd, eigen vingertjes ook. Je krijgt hem alleen rustig door je pink aan te bieden waar hij dan als een bezetene op gaat zuigen. Maar zodra je die terugtrekt is het ook weer huilen. Het lijkt wel of ons kereltje ook niet in slaap wil vallen 's nachts. Je zou toch denken dat na een half uur hysterie de grootste energie er toch uit moest zijn...

Een lang verhaal, maar een korte vraag: Help, wat kunnen wij doen om hem beter te laten slapen?

warm badje? babybuikjes olie van Weleda, buikje masseren?

Het klinkt hetzelfde als wij hadden en het enige wat ik kan zeggen is sterkte want je zult toch door moeten zetten. En als hij per sé wilt zuigen op een vinger/ de borst zul je dat gewoon toe moeten laten.

Ook zal je je erop in moeten stellen dat je met een beetje pech de komende weken het met een paar uur slaap per nacht moet doen, dat zijn nu eenmaal de nadelen die horen bij het vaderschap.

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 12:23 schreef Vicky het volgende:
warm badje? babybuikjes olie van Weleda, buikje masseren?

Buikje masseren hebben we ook geprobeerd, die specifieke olie niet, wel andere. En badje? 's avonds rond half 8 nog in het badje geweest. Moeten we hem dan midden in de nacht nogmaals gaan badderen?

Het punt met de meeste tips die je vindt is dat ze wel (even) werken zodra je ze toepast, maar zodra je stopt is het weer foute boel.

Ik vind het zelf het vreemdst dat dit juist 's nachts speelt en niet (ook) overdag.

Zo klein heeft een kindje nog niet de kans gehad om een dag/nacht ritme op te bouwen dus het is eik niet gek dat het ook snachts kan gebeuren.

En dat is niet alleen in het begin hoor die nachtelijke onderbrekingen. Dat is zelfs als ze 8 maanden oud zijn. Maar daar sla je je wel door heen hoor!

En een kindje van 17 daagjes oud heeft nog geen flauw benul van ritme. Die kent het verschil tussen dag en nacht niet. Dat komt vanzelf wel.

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 12:29 schreef Vicky het volgende:
En dat is niet alleen in het begin hoor die nachtelijke onderbrekingen. Dat is zelfs als ze 8 maanden oud zijn. Maar daar sla je je wel door heen hoor!

En een kindje van 17 daagjes oud heeft nog geen flauw benul van ritme. Die kent het verschil tussen dag en nacht niet. Dat komt vanzelf wel.

6 maanden ook, zeker als ze ziek zijn of er tandjes aankomen. In die gevallen is het ALTIJD mogelijk

Dank jullie wel.
Het ergste is nog wel dat je niks voor het mannetje kunt doen, terwijl je ziet dat ie pijn heeft. Maar goed, als ik jullie begrijp is tijd het enige dat helpt.
In het ziekenhuis werd trouwens niks van dit alles gemeld. Daar sliep hij elke nacht door, zelfs toen hij terug ging naar 7 voedingen sliep hij van half 11 tot half 5.

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 12:34 schreef Coelho het volgende:
Dank jullie wel.
Het ergste is nog wel dat je niks voor het mannetje kunt doen, terwijl je ziet dat ie pijn heeft. Maar goed, als ik jullie begrijp is tijd het enige dat helpt.
In het ziekenhuis werd trouwens niks van dit alles gemeld. Daar sliep hij elke nacht door, zelfs toen hij terug ging naar 7 voedingen sliep hij van half 11 tot half 5.

andere omgeving, meer indrukken ( stemmen, geluiden, gaat beter zien ) kan daarin heel veel uitmaken.
En inderdaad het doed pijn tot diep in je hart als je kind zo huilt en je kan er niets aan doen.

Ik vind van 22:30 tot 06:30 doorslapen voor zo'n pukkie nog wel erg lang, dat is eerder (hoge) uitzondering dan regel en ik vrees dat jullie het nog wel even met een gebroken nachtrust zullen moeten doen, ook de verse papa
Krijgt hij nu BV op verzoek?

Die kleintjes moeten een heleboel verwerken en dat doen ze tijdens het slapen. Slaapt hij bij jullie op de slaapkamer? Zo niet, dan zou je dat kunnen proberen.
Net als het zo rustig mogelijk houden voor het slapen gaan en bij het wakker worden snachts. Dus geen fel licht, niet hardop praten. Lekker bij je nemen, voeden (snachts honger is naast echte honger ook vaak mama-honger!), rustig knuffelen en wiegen.
Soms moeten ze gewoon even huilen om alles te verwerken en dat kan het beste in de armen van papa of mama

Badmelk van Weleda vond ik altijd erg prettig voor het slapen gaan. Daarna een warme massage met buikjesolie.
Wat ik ook wel eens deed bij kramperige babies is een "rokje" maken van een warme flanellen luier. Net onder de oksels, "stevig" om je kindje rollen en vasttapen of spelden.

Je schrijft dat "al die dingen helpen maar niet meer als je er mee stopt". Misschien dan dus niet stoppen?

Finn sliep ook heel lang door toen ie bijgevoed werd de eerste dagen en dat hield op toen ie volledig borstvoeding kreeg.

Zou het niet ook iets kunnen zijn in het eetpatroon van de moeder dat die krampjes veroorzaakt, als ie het alleen 's nachts (na het avondeten van mams) heeft? Ik kan me voorstellen dat je thuis anders eet dan in het ziekenhuis.

Wat iedereen zegt en owlet in het bijzonder

Voeden op verzoek, lekker bij je houden (ook 's nachts) en wat bij mij erg hielp: accepteren dat het nou eenmaal zo is. Van je er tegen verzetten wordt je een heel stuk vermoeider. Babies houden ook van clusteren. Ze liggen dan graag bij mama aan de borst, de dag te verwerken en en passant nemen ze ook nog af en toe een lekker slokkie melk mee. En je lost er een groot deel zuigbehoefte mee op. Mijn dochter wilde ook alleen de borst en heel af en toe van papa een pink. Na 3 maanden wilde ze die pink ook niet meer, een speentje heeft ze nooit gehad, maar clusteren doet ze nog wel steeds.

Krampjes horen er ook gewoon een beetje bij, de darmpjes moeten nog in de plooi. Het gaat lang niet altijd om wat de mama eet, want ook flesgevoede babies hebben krampjes. Krampjes treden over het algemeen 's avonds en/of 's nachts op, dat is dus niet raar perse.

PS: wel herkenbaar hoor! Komt goed, komt goed!

Wat doe ik met een kindje dat volledig in paniek is?? Schreeuwen, huilen omdat hij zich niet lekker voelt. Niks helpt, zelfs de borst weigert hij.

Voor zover ik weet is 't ook normaal dat krampjes de 2e of 3e week beginnen (bij ons wilde de kraamverzorgster nauwelijks geloven dat Myrthe vanaf de 3e dag al krampjes had tot ze het een keer zelf zag) en dat baby's (zeker premature) de eerste tijd veel slapen, in jullie geval toen dus in het ziekenhuis. Dat wil dus niet zeggen dat jullie het fout doen oid. Kolieken kunnen ook komen door teveel prikkels, misschien kun je die overdag verminderen? Als je extra gaat voeden vanwege zijn zuigbehoefte kun je gewoonlijk het beste de leegste borst aanbieden (vettere melk, verzadigt goed).
Succes.. meestal is 't na 3 maanden over, en de eerste 6 weken het ergst..
(Ik dacht dat het onderscheid tussen kolieken en krampjes is dat bij koliek de baby zich overstrekt, en bij krampjes de benen juist optrekt. Krampjes komen door gassen ed en dan helpt 'fietsen' enzo, kolieken hebben vaak onbekende oorzaak (of het moet al van reflux komen (='opboeren maagzuur', spugen met boogje ed zie Google) en dan helpt rechtophouden, hoofdeinde bedje verhogen ed vaak al wel).)

Randa, Amber is de afgelopen 2 dagen ook af en toe helemaal in paniek. Dan gilt ze het uit. Wil niets. Het enige dat helpt is knuffelen en sussen en een beetje rondlopen, meer ook niet.

Randa, wat hier weleens wil helpen als troosten, knuffelen en zingen niet genoeg zijn is de aandacht af te leiden door bijv. voor de spiegel te gaan staan. Of de televisie even aanzetten. Al is het maar om voor een klein momentje het te doorbreken.

Jeetje Coelho... het is wat hé, dat ouderschap!
Moest wel wat lachen om je verhaal, maar dat is juist van herkenning! Bij mijn eerste had ik precies hetzelfde en toen ik een half jaar verder was, was ik dat allemaal vergeten terwijl hij toch maar liefst 4 maanden lang darmkrampen heeft gehad! Het kwam allemaal terug toen Tinka geboren werd: "Gatverdamme, die nachtelijke escapades horen er ook bij!!!"
Mijn kinders hebben ook beide de voorkeur gegeven aan 'snachts mopperen. Daar doe je eigenlijk niets aan, behalve -zoals al gezegd is- je erbij neerleggen. Ik heb de wieg naast mijn bed staan en aangezien het bed nog op klossen staat, is dat op gelijke hoogte als ik lig. Dat heeft als voordeel dat ik mijn arm over de wieg kan hangen en de pink in hun bekkie kan houden. Tinka neemt daar helaas niet altijd genoegen mee en wil soms tegen mama aan met haar hoofd op mama's tiet hangen, zodat die altijd voor het grijpen is! Slaapt niet rustig, zo'n frummel naast je, maar beter dan dat ze alles aan elkaar blijven janken. En soms helpt niets... of zoals je zegt; alles helpt zeer tijdelijk. De enige geruststelling is dat het tijdelijk is. De eerste 6 weken staan er om bekend, maar soms hebben kids (zoals mijn eerste) er 4 maanden last van met ups en downs. Je gaat vanzelf een patroon herkennen in het gehuil in combinatie met de poepluiers.
Tuurlijk heb jij je nachtrust nodig, maar dat heeft mama Coelho ook, zeker i.v.m. de borstvoeding. Als ze er dus echt even geen geduld meer mee heeft (op een gegeven moment zit je er doorheen), neem het dan toch echt even van haar over, en slaap desnoods om de beurt. Zeker dat geduld is ook belangrijk voor je kleine; die voelt feilloos aan dat papa of mama wanhopig ervan wordt en gaat dan heerlijk er nog een schepje bovenop gooien!
Dit klinkt allemaal -als ik het teruglees- alsof ik de wijsheid in pacht heb en er perfect mee weet om te gaan, maar het tegendeel is waar. Ik weet me soms ook geen raad meer en kan wel janken van wanhoop en vermoeidheid. Wat bij mij helpt is dat papa er nog minder geduld mee heeft en dat ik haar dan zielig vind. Ik hou mezelf voor ogen dat ze niet voor niets huilt en gewoon echt last van haar darmpies heeft. En als je pijn hebt, wat is er dan lekkerder dan te weten dat degene die het meest van je houdt in je buurt is?!
Succes met deze minder leuke kant van het ouderschap en geniet ervan, deze periode gaat al zo hard en voordat je het weet, ben je deze tijd vergeten!

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 13:58 schreef Igraine het volgende:
Randa, wat hier weleens wil helpen als troosten, knuffelen en zingen niet genoeg zijn is de aandacht af te leiden door bijv. voor de spiegel te gaan staan. Of de televisie even aanzetten. Al is het maar om voor een klein momentje het te doorbreken.

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 13:52 schreef Vicky het volgende:
Randa, Amber is de afgelopen 2 dagen ook af en toe helemaal in paniek. Dan gilt ze het uit. Wil niets. Het enige dat helpt is knuffelen en sussen en een beetje rondlopen, meer ook niet.

het probleem is dat vaak bij paniek ik de enige oplossing ben maar ik ben aan het werk en kan niet weg En als hij boos is pikt hij de spiegel ook niet, tevens heeft Miranda moeite om hem lang achter elkaar op te tillen dus het is echt niet fijn.

Myrthe heeft zoiets 1 keer gehad, was toen al wat ouder.. in het fietsstoeltje zetten en gaan fietsen hielp toen, even eruit. Kan een variant daarop niet werken?

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 14:11 schreef poemojn het volgende:
Myrthe heeft zoiets 1 keer gehad, was toen al wat ouder.. in het fietsstoeltje zetten en gaan fietsen hielp toen, even eruit. Kan een variant daarop niet werken?

Merlijn kennende helpt naar buitengaan nu zelfs niet en dat is iets wara hij normaal gezien nog wel eens rustig van wordt.

quote:

Op donderdag 29 juni 2006 12:34 schreef Coelho het volgende:
Dank jullie wel.
Het ergste is nog wel dat je niks voor het mannetje kunt doen, terwijl je ziet dat ie pijn heeft. Maar goed, als ik jullie begrijp is tijd het enige dat helpt.
In het ziekenhuis werd trouwens niks van dit alles gemeld. Daar sliep hij elke nacht door, zelfs toen hij terug ging naar 7 voedingen sliep hij van half 11 tot half 5.

Hi paps
Hartverscheurend dat huilen he...
Wat helpt bij kramp(jes) naar onze ervaring is laten sabbelen op een pink.. de zuigreflex geeft een kalmerende en troostende werking. Mocht dat nog niet helpen, probeer dan een beetje rond te lopen met de kleine, ook dat doet wonderen als blijkt dat liggen of op schoot niet helpt.
En natuurlijk altijd troostend toefluisteren...

De eerste 3 maanden zijn de krampjes echt het ergste, darmpjes moeten wennen aan voedsel.

We zijn even naar buiten geweest, ging goed tot we weer thuis kwamen. Jammer genoeg gaat het al even zo. Hij heeft toch al sinds dinsdag verhoging/koorts van tijd tot tijd. Het komt en gaat met vlagen. Het ronddragen en samen in bed heeft nu er wel voor gezorgd dat ik last heb van mij rug, iets teveel belasting gehad. Het zal wel meespelen dat ik de laatste tijd veel te weinig slaap. Hij laat zich niet goed troosten, en moeilijk zijn aandacht afleiden. Magneet kan meestal beter troosten, ik ied meestal gewoon de borst aan. Maar ja zo gemakkelijk is het niet nu.

Gelukkig is hij nu na wat bijvoeding en de borst wel moe genoeg om te gaan slapen, even rust voor de paniek weer uit breekt. Hij zal ook wel echt pijn hebben en een paracetamol of chamodent werkt allemaal niet genoeg om hem daarmee te helpen.

chamodent is het toch