Het klassieke muziek topic deel 4

quote:

Op woensdag 27 december 2006 21:18 schreef komrad het volgende:

[..]

het is afgezaagd maar over smaak valt eigenlijk niet te twisten. Ik ben zelf 'fan' van russische 19e en 20e eeuwse componisten zals Prokofiev, Rachmaninoff, Shostakovich en Glazunov. Daarnaast is Bach erg mooi (hoewel ik niets met de kerk heb) en verder een heleboel mooie muziek (Dvorzak, Verdi , enz enz). Ik vind niet alles van Beethoven mooi, maar dat is misschien ook wel omdat ik het niet zo erg opzoek om te luisteren.

quote:

Op donderdag 28 december 2006 21:17 schreef roosjeroosje1988 het volgende:
http://www.youtube.com/watch?v=Or4vNUiNNzE

quote:

Op vrijdag 29 december 2006 14:42 schreef Coastertommm het volgende:

[..]

.

quote:

Op vrijdag 29 december 2006 15:07 schreef Coastertommm het volgende:
Het is Rondo alla Turca! Echt, daar heb ik zo'n hekel aan . Het is echt te bekend, net zoals Fur Elise ofzo.

quote:

Mogelijkheid is dat Elise één van Beethovens vele pianostudentes was, voor welke hij regelmatig een zwak had. Vaak, is van Beethoven bekend, schreef hij voor deze jongedames muziekstukken die veel te moeilijk waren, zodat hij verzekerd was van nog vele pianolessen.

quote:

Op vrijdag 29 december 2006 14:42 schreef Coastertommm het volgende:

[..]

.

Gisteren Hebriden gespeeld. Vind dat zo'n mooi stuk ! En in dat laatste deel zie je de strijkers zo hard werken, echt vet is dat.

quote:

Op zondag 24 december 2006 15:15 schreef Soul79 het volgende:
Die toccata & fuga is trouwens een jeugdwerk, dus toen Bach een jonge hemelbestormer was en dat klinkt heel anders dan die Kunst der Fuge.

quote:

Op vrijdag 29 december 2006 18:46 schreef Soul79 het volgende:
*Meldt*

Wagner is 1 van mijn favorieten. Het moet een vreselijke kerel zijn geweest, maar dat hindert verder niet. Eigenlijk vind ik al zijn grote werken goed, zeker de Ring.

Favoriete stuk is het slot van Die Walküre, wat mij betreft één van de mooiste stukken muziek ooit. Met zijn teksten enzo heb ik weinig, ik ga 100% voor de muziek.

quote:

In C is an aleatoric musical piece composed by Terry Riley in 1964 for any number of unspecified performers, although "a group of about 35 is desired if possible but smaller or larger groups will work"[1]. As its title suggests, it is in the key of C, the simplest key to perform on the piano. It is a response to the abstract academic serialist techniques used by composers in the mid-twentieth century and is often cited as the first minimalist composition.

In C consists of 53 short, numbered musical phrases; each phrase may be repeated an arbitrary number of times. Each musician has control over which phrase he or she plays: players are encouraged to play the phrases starting at different times, even if they are playing the same phrase. The performance directions state that the musical ensemble should try to stay within two to three phrases of each other. The phrases must be played in order, although some may be skipped. As detailed in some editions of the score, it is customary for one musician ("traditionally played by a beautiful girl," Riley notes) to play the note C (in octaves) in repeated eighth notes. This drone functions as a metronome and is referred to as "The Pulse".