Beschamend moment (in je eentje) Deel 2

Of als je een lekke band heb, boos afstappen en lopen.
Mensen kijken zo dan als je loopt met je fiets en dan net doen alsof je van plan was om te lopen

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 00:44 schreef m021 het volgende:

[..]

Dat heb ik ook wel eens, maar ik kieper er niet bij in de struiken. Meestal moet ik wel rare capriolen uithalen om tot stilstand te komen en die veter los te halen.
[..]

Ik neem dan altijd een omweg terug omdat ik bang ben dat mensen me anders raar aankijken.

Ik zeg dan meestal vanzelf "ooooooh, mijn boek vergeten". In de hoop dat iemand het hoort.

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 01:02 schreef m021 het volgende:

[..]

Tordeert? Torderen betekent ineendraaien / verwringen. Dus de deur verwrong?

Met als gevolg dat het glas barst. Is dat zo gek?

Afgelopen maandagochtend, half 7. Ik haal m'n vouwfiets uit de auto (don't ask ) en omdat ik te laat ben ben ik erg lomp in het uitvouwen van dat ding. Met als gevolg dat de muis van m'n rechterhand tussen de 2 delen van het frame komt als ik dat vast wil zetten. Metaal op metaal met echt een flink stuk van de muis er tussen... Auch!! Er ontsnapt me een knetterende vloek en achter me hoor ik iemand kuchen: de zwaar christelijke buurman die z'n hond net gaat uitlaten... Ik doe m'n best die man te negeren, de pijn in m'n hand te verbijten en met één hand m'n fiets verder uit te vouwen. Dat lijkt gelukt, en ik stap zwaar geirriteerd op m'n fiets (want nu helemaal aan de late kant om de trein nog te halen) en kom er met een knal achter dat ik vergeten ben het dubbel-te-klappen stuur te borgen... Plat op m'n gezicht, midden op straat, omdat dat stuur dus naar beneden klapte... En natuurlijk weer een knetterende vloek. En natuurlijk was die buurman net weer terug in de straat op de terugweg naar huis...
Trein kon ik helemaal wel vergeten, ben maar weer naar binnen gegaan voor een kop koffie en wat pleisters voor inmiddels allebei m'n handen en 1 knie...

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 00:35 schreef liefie_ het volgende:
wat ik ook altijd zo erg vind (en meerdere mensen vast wel eens overkomt) dat ik ergens heen loop/ fiets en na 2 straten echt zo even stil te staan en te denken oho boek vergeten of iets dergelijks en dan om te draaien
ik weet niet of mensen me dan echt nakijken en denken wat een kwiep maar zo voel ik me altijd wel dan

Dat heb ik ook. Ik vind omkeren gewoon altijd zo belachelijk kneuzerig overkomen.

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 02:13 schreef babsjuh het volgende:
Afgelopen maandagochtend, half 7. Ik haal m'n vouwfiets uit de auto (don't ask ) en omdat ik te laat ben ben ik erg lomp in het uitvouwen van dat ding. Met als gevolg dat de muis van m'n rechterhand tussen de 2 delen van het frame komt als ik dat vast wil zetten. Metaal op metaal met echt een flink stuk van de muis er tussen... Auch!! Er ontsnapt me een knetterende vloek en achter me hoor ik iemand kuchen: de zwaar christelijke buurman die z'n hond net gaat uitlaten... Ik doe m'n best die man te negeren, de pijn in m'n hand te verbijten en met één hand m'n fiets verder uit te vouwen. Dat lijkt gelukt, en ik stap zwaar geirriteerd op m'n fiets (want nu helemaal aan de late kant om de trein nog te halen) en kom er met een knal achter dat ik vergeten ben het dubbel-te-klappen stuur te borgen... Plat op m'n gezicht, midden op straat, omdat dat stuur dus naar beneden klapte... En natuurlijk weer een knetterende vloek. En natuurlijk was die buurman net weer terug in de straat op de terugweg naar huis...
Trein kon ik helemaal wel vergeten, ben maar weer naar binnen gegaan voor een kop koffie en wat pleisters voor inmiddels allebei m'n handen en 1 knie...

Howdy neighbour!



Heerlijk zo'n buurman

Leuk topic, ik herinner me ook iets Ik had een operatie gehad en werd daarna een tijdje naar school gebracht en opgehaald. Toen zou een keer onze oppas mij komen halen, en zij had een rood autootje. Dus de school was uit, ik loop naar buiten en zag haar autootje al staan, loop er naar toe en net op het moment dat ik in wil stappen zie ik er dat er een wildvreemde jongen in zit die me nogal raar aankijkt. Ik schaamde me best wel

Tijdens het oppassen wilde het meisje kappertje spelen.
Ik zo van okay doe maar met mijn haar wat je wil.
Na ongeveer een uur ga ik boodschappen doen met de kids... mensen kijken naar me maar zeggen niets.... zie ik halverwege in een raam dat al de speldjes en strikjes nog in mijn haar zitten
Begreep toen ook waarom de man die een pakketje had bezorgd zo verward keek.

Ik herinner me net ook nog iets...

Zat paar maanden geleden op school om een proefwerk te maken, bij ons (bovenbouw) is dat dan vaak in de aule waar ze dan netjes allemaal tafels op gelijke afstand van elkaar hebben neergezet enzo. Voorin plantten ze dan iemand neer die erop let dat je niet afkijkt ofzo.
Ik zat vrij achterin en begon aan mn proefwerk, verschoof even en toen bleek dat dat niet lukte. Dus ik kijk waarom ik in hemelsnaam niet verder onderuit kan zakken, zie ik dat mn riem met 3 van die ijzeren kettinkjes zich heeft vastgewurmd tussen stoelpoot en stoelblad. Dus ik wrik een beetje, maar nee hoor, dat ding komt er met geen mogelijkheid meer uit. Dus ik beetje kijken hoe die vast zat en hoe die eruit moest toen ik me ineens bedacht hoe dat er voor die suveillant uit moest zien. Dus ik kijk naar hem en ja hoor, ik word enorm in de gaten gehouden. En hij had zo'n glimlach op zn gezicht van 'hebbes'
Dus ik maar weer verder met mn pw, maar ik kon me echt niet concentreren omdat ik vast zat (en vrij strak) dus ik moest ook de hele tijd rechtop blijven zitten...
Maar die surveillant was inmiddels helemaal wantrouwig, dus die besluit ineens semi-subtiel een rondje te lopen om te kijken wat ik nou uitvrat de hele tijd. Dus hij loopt heel sneaky zo snel mogelijk mijn kant op, net doenend alsof hij niet specifiek naar mij toekomt. Dus ik denk 'goed, ik zeg t wel' en steek mn vinger op. Hij ineens helemaal blij van 'ha, nou weet ik wat ze nou aan het uitvreten was' en zeg dat ik vast zit. Ik had inmiddels best moeite om mijn lachen in te houden en dat viel mensen om me heen op. En hij ging dus ook kijken, en wrikken...
De mensen aan de kant van de kettinkjes moesten enorm lachen toen ze het zagen (wat dan weer geluidloos moest en leuke taferelen opleverde ) en de mense naa nde andere kant keken met zo'n blik van 'wtf ben je aan het doen??' Vooral omdat van hun kant af gezien het leek alsof die knakker iets heel fouts aan het doen was
Anyways, ik moest maar eerst het proefwerk afmaken en daarna zouden we verder kijken. Hlaverwege nieuwe surveillant, proefwerk ging nog best redelijk ondanks mijn afleiding en heeelemaal aan het einde zegt dat mens dat er nu zat 'ja, lever het maar in'.
Ik blijf zitten.
'kom dan, het is tijd!!'
'ik... ehm.... zit vast.'
Dus zij komen kijken. Kan ik het nog een keer uitleggen En waren nog 2 mensen verder in de zaal die mij even heel hard moesten uitlachen...
Concierge erbij, ik riem af doen, hij aan die stoel wrikken, kwartiertje bezig, eindelijk die riem eruit
Kom ik buiten, bleek het als ene lopend vuurtje door de school te zijn gegaan

ja, toen schaamde ik me wel
(sorry voor het ellenlange verhaal )

Ik ging net onderweg naar mijn stage echt bijna onderuit op de fiets Ik ben zo gewend dat je achteruit moet trappen als je schakelt (3 versnellingen), maar sinds een tijdje heb ik een fiets met achteruittraprem. Ik probeerde schakelen en stond ineens stil, en dat is écht vreemd als je dat niet verwacht

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 01:49 schreef Nembrionic het volgende:

Met als gevolg dat het glas barst. Is dat zo gek?

Of dat zo gek is? Heb jij ooit een deur (meestal van een massief materiaal gemaakt) zien verwringen?

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 09:25 schreef m021 het volgende:

[..]

Of dat zo gek is? Heb jij ooit een deur (meestal van een massief materiaal gemaakt) zien verwringen?

ehh, ja ik wel?! zon deur is echt niet zo stevig als je denkt hoor!

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 22:44 schreef Arctica het volgende:
Beschamend moment waarbij ik echt in mn eentje ben, maar me toch schaam:

Ik heb regelmatig dat als ik half in slaap aan het vallen ben in mn bedje 's avonds, mn gedachten alle kanten opgaan. En ik ben erg visueel ingesteld, dus zie het ook allemaal voor me. En nou komt het vaak voor dat ik dan hele rare dingen ga denken zoals half van stoeprandjes afkieperen enzo
Maar nou heeft mn lichaam de neiging dat soort visualisaties iets te serieus te nemen, en dan krijg ik zo'n spastische reflexbeweging onder het dekbed om mijn 'val' op te vangen...
Dan ben je ook ineens weer wakker...

Dat heb ik wel eens gehad toen ik in de trein aan het slapen was

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 10:46 schreef knarfmk1 het volgende:

ehh, ja ik wel?! zon deur is echt niet zo stevig als je denkt hoor!

Deuren die niet zo stevig zijn barsten of breken over het algemeen, ik heb ze nog nooit zien verwringen.

quote:

ver·wrin·gen (ov.ww.)
1 (iets) met een draaiende beweging uit vorm brengen

Zoals met een nat doekje dus. Heb je dat een deur ooit zien doen?

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 01:46 schreef Tichelaar het volgende:

[..]

Ik zeg dan meestal vanzelf "ooooooh, mijn boek vergeten". In de hoop dat iemand het hoort.

Ik maak er een toneelstuk van door eerst in mijn tas te kijken oid, en dan voor mijn kop te slaan.
Dat zal er ook wel lijp uitzien.

_{verkapte tvp}

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 10:59 schreef m021 het volgende:

[..]

Deuren die niet zo stevig zijn barsten of breken over het algemeen, ik heb ze nog nooit zien verwringen.
[..]

Zoals met een nat doekje dus. Heb je dat een deur ooit zien doen?

ja alleen dan in kleine vorm, oftewel, 1 van de vier hoekpunten van de deur gaat naar achter (en daardoor ook iets opzij, en de rest blijft staan waar het staat --> spanning in glas --> breek!

OT

je auto af laten slaan, ook altijd zo leuk, vooral op een drukke parkeerplaats ofzo

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 10:58 schreef W2O het volgende:

[..]

Dat heb ik wel eens gehad toen ik in de trein aan het slapen was

Haha ja dat heb ik echt regelmatig in de trein dan zitten er zo 3 vreemden om je heen en ik kan dan me ogen echt niet openhouden omdat ik weer eens te laat naar bed ben gegaan. En dan word je echt 3 keer met een schok wakker steeds en die mensen maar kijken :/

Haha, over (glazen) deuren:

-ten overstaan van een hele kapperszaak met glazen pui net die ene glaswand uitkiezen die geen deur is....zodat je jezelf vruchteloos tegen het glas aanperst. En maar dom door blijven duwen he
Wat het nog ietsje erger maakte, was dat ik een oorontsteking had en dus van mijn moedertje een muts opmoest. Uiteraard was de enige muts die in het hele huis te vinden was, eentje in een gele neon-kleur met het opschrift "KOUD HE!?". Dat moet er erg lijp uitgezien hebben van de andere kant.

-in gedachten een deur doormoeten, op de één of andere manier alleen het concept "deur->kun je doorheen" in je hoofd hebben, minus het concept "deurkruk induwen->deur gaat open". Met als gevolg dat je tegen de deur oploopt, meerdere malen. De partij aan de andere kant hoort dan alleen een hoop gebonk aan de andere kant en ziet mij dan binnenkomen met een verwarde blik

-op je nieuwe werkplek geen idee hebben hoe de deur bij de entree werkt en je dus ten overstaan van de mensen achter je en het security voor je een beetje stom tegen de glazen draaideur aan staat te rijden.

Nu ik het teruglees wordt me duidelijk dat ik ofwel: een tegen-deuren-oprij-fetish heb, ofwel te blond ben om die dingen ooit volledig door te krijgen

tvp

ik heb zelf geen beschamende momenten

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 00:35 schreef liefie_ het volgende:
wat ik ook altijd zo erg vind (en meerdere mensen vast wel eens overkomt) dat ik ergens heen loop/ fiets en na 2 straten echt zo even stil te staan en te denken oho boek vergeten of iets dergelijks en dan om te draaien
ik weet niet of mensen me dan echt nakijken en denken wat een kwiep maar zo voel ik me altijd wel dan

Als ik ga koken, loop ik geheid meer dan een keer heen en terug van mijn kamer naar de keuken.. "Oh ja, het vlees meenemen is ook wel handig" Dan ben ik daar.. "Oh, mijn telefoon ligt nog in mijn kamer."

*zucht*

niet bepaald helemaal in me eentje maar wel erg beschamend op dat moment...

Ik zat met een vriend en een vriendin gezellig bij de mac
we hadden wat gedronken en wat gegeten dus we besloten naar een tijdje toch maar weer weg te gaan. Sociaal als dat ik ben neem ik natuurlijk het dienblad mee om dit netjes weg te zetten.
Tot zover ging alles dus nog goed...(overigens het was behoorlijk druk bij de mac...)

Moment dat ik dat dienblad weg had gelegd leek alles nog prima...maar ik draaide me om en ineens een mega knal. ik ook nog zo stom"jemig moeilijk he een dienblad wegleggen..."
wat bleek...ik had zelf dat ding dus niet goed weggelegd en toen ik me omdraaide om even te kijken wat er nou gebeurde drong dat tot me door...toen ik het netjes had opgeruimt en mij weer omdraaide en weer alles naar beneden knetterde heb ik het maar opgegeven en ben ik heeeeeeel hard naar buiten gelopen...waar mijn o-zo-aardige vriend en vriendin mij keihard aan het uitlachen waren... grrr kom op dat moment echt door de grond zakken

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 13:20 schreef Ereshkigal het volgende:
niet bepaald helemaal in me eentje maar wel erg beschamend op dat moment...

Ik zat met een vriend en een vriendin gezellig bij de mac
we hadden wat gedronken en wat gegeten dus we besloten naar een tijdje toch maar weer weg te gaan. Sociaal als dat ik ben neem ik natuurlijk het dienblad mee om dit netjes weg te zetten.
Tot zover ging alles dus nog goed...(overigens het was behoorlijk druk bij de mac...)

Moment dat ik dat dienblad weg had gelegd leek alles nog prima...maar ik draaide me om en ineens een mega knal. ik ook nog zo stom"jemig moeilijk he een dienblad wegleggen..."
wat bleek...ik had zelf dat ding dus niet goed weggelegd en toen ik me omdraaide om even te kijken wat er nou gebeurde drong dat tot me door...toen ik het netjes had opgeruimt en mij weer omdraaide en weer alles naar beneden knetterde heb ik het maar opgegeven en ben ik heeeeeeel hard naar buiten gelopen...waar mijn o-zo-aardige vriend en vriendin mij keihard aan het uitlachen waren... grrr kom op dat moment echt door de grond zakken

Hahaha, praktisch.

Keer fietste ik beetje dagdromend.
Staat er opeens een paaltje midden op de weg.
Ik had het totaal niet door dus ik fiets keihard tegen dat paaltje en flikker over mn feets heen

Op de basisschool hadden we van die klapdeuren die op het plein uitkwamen. We sprongen altijd met een rotvaart tegen die deuren aan om de pauze te kunnen vieren. Dus ik rende met een rotvaart naar die deuren en sprong ertegenaan, bleken ze dicht te zitten *auw* ik klap tegen die deur op en donder op de grond..... kijk om me heen.....en loop snel weer weg

Eergister liep ik met mijn gulp open op straat. Zo erg.

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 14:32 schreef PsyCha het volgende:
Eergister liep ik met mijn gulp open op straat. Zo erg.

Ik ga daaroverheen met: een smetteloos witte spijkerbroek aanhebben. Totdat je na een dag wandelen in de stad erachter komt dat er op je kont een enorme vieze vlek zit die op geen andere wijze te interpreteren is dan dat ik in mijn broek gescheten zou hebben. Geen idee hoe en wanneer, en hoeveel mensen het gezien hebben, vandaar dat het een beschamend moment in mijn eentje was.

Oke op verzoek...nog een zeer beschamend moment...

1e keer dat ik na lange tijd een goede vriend weer eens zag moest er voor het avondeten boodschappen gedaan worden. Al vrolijk kleppend doen we dus de boodschappen en tjah...dan moet er dus ook afgerekend worden. Hij zegt tegen mij : Mrij pak even een doos wil je anders is het zo onhandig sjouwen...Dus ik kijk om me heen en zie recht voor me een paar dozen staan...
wat ik dus NIET had gezien was dat die dozen al eigendom waren van een oud bejaard vrouwtje die net gebukt stond haar boodschappen in een omakarretje te laden... dus ik pak die doos...loop weg...hoor ineens EEJ! zie me vriend keihard lachen samen met de kassajuf...draai me om en zie dus die oma heel boos naar mij kijken...

oke...toen kon ik dus ook wel door de grond zakken...
hier word ik nog steeds mee gepest

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 15:47 schreef Ereshkigal het volgende:
Oke op verzoek...nog een zeer beschamend moment...

1e keer dat ik na lange tijd een goede vriend weer eens zag moest er voor het avondeten boodschappen gedaan worden. Al vrolijk kleppend doen we dus de boodschappen en tjah...dan moet er dus ook afgerekend worden. Hij zegt tegen mij : Mrij pak even een doos wil je anders is het zo onhandig sjouwen...Dus ik kijk om me heen en zie recht voor me een paar dozen staan...
wat ik dus NIET had gezien was dat die dozen al eigendom waren van een oud bejaard vrouwtje die net gebukt stond haar boodschappen in een omakarretje te laden... dus ik pak die doos...loop weg...hoor ineens EEJ! zie me vriend keihard lachen samen met de kassajuf...draai me om en zie dus die oma heel boos naar mij kijken...

oke...toen kon ik dus ook wel door de grond zakken...
hier word ik nog steeds mee gepest

Hahaha
"Moet jij geen spullen afpakken van oude vrouwtjes?"

Ja lach er maar om !
de laatste keer dat ik met hem de winkel in moest heb ik gewoon gezorgt dat we een boodschappen tas bij hadden !

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 15:47 schreef Ereshkigal het volgende:
Oke op verzoek...nog een zeer beschamend moment...

1e keer dat ik na lange tijd een goede vriend weer eens zag moest er voor het avondeten boodschappen gedaan worden. Al vrolijk kleppend doen we dus de boodschappen en tjah...dan moet er dus ook afgerekend worden. Hij zegt tegen mij : Mrij pak even een doos wil je anders is het zo onhandig sjouwen...Dus ik kijk om me heen en zie recht voor me een paar dozen staan...
wat ik dus NIET had gezien was dat die dozen al eigendom waren van een oud bejaard vrouwtje die net gebukt stond haar boodschappen in een omakarretje te laden... dus ik pak die doos...loop weg...hoor ineens EEJ! zie me vriend keihard lachen samen met de kassajuf...draai me om en zie dus die oma heel boos naar mij kijken...

oke...toen kon ik dus ook wel door de grond zakken...
hier word ik nog steeds mee gepest

Hahahahhahahaha.

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 15:54 schreef Ereshkigal het volgende:
Ja lach er maar om !
de laatste keer dat ik met hem de winkel in moest heb ik gewoon gezorgt dat we een boodschappen tas bij hadden !

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 11:03 schreef Sheepcidus het volgende:

Ik maak er een toneelstuk van door eerst in mijn tas te kijken oid, en dan voor mijn kop te slaan.

Dat doe ik wel eens als ik iemand iets had beloofd en het dan vergeet mee te nemen. Dan zegt diegene van "en, heb je x nog meegenomen?" En dan ga ik zo in mijn tas zoeken, om op een gegeven moment te zeggen "hè wat raar, ik weet toch zeker dat ik het erin heb gestopt".

Best wel zielig eigenlijk.

Ik was eens aan het kamperen in zeeland, en na het ochtendwas ritueel had ik effe gedoucht en me haren gewassen. Daarna besloot ik maar eens naar het nabije dorp te fietsen (1 km) om brood te halen.

Terwijl ik fiets zie ik allemaal mensen kijken, sommige doen niks andere kijken zoals-> .
Dus ik loop de supermarkt in en zie in de reflectie van de draaideur mezelf met een opvallende schuimkop .

Toen ben ik maar even naar de wc gelopen om daar alle schampoo nog eens goed uit te wassen

Ik verplaatste me rond mijn 16e eens op mijn brommer over een fietspad toen een tegemoedkomende automobilist het niet nodig vond om zijn groot licht voor me te dimmen. Ik, puber met kort lontje, stort me vol overgave op mijn eigen verlichting en begin, blik op het stuur gericht, met mijn licht te flitsen. Nog voordat ik het voel zie ik onder mijn voeten het asfalt verdwijnen en plaats maken voor gras. Oeps, berm. Vestandig als ik ben laat ik het gas los en de brommer vaart minderen, hard remmen in een zachte berm zal namelijk geheid tot een val leiden. Ja toch? Dan weer een landschapsverandering, het gras maakt plaats voor een hoop coniferen van ongeveer een meter hoog. En zo kiep ik met een zeer suffe snelheid face down in de bosjes. Snel opstaan, hard vloeken en naar huis. Alsof de val an sich al niet beschamend genoeg was kwam ik er thuis achter dat er een stuk conifeer uit mijn vizier stak...

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 18:03 schreef Kimsomnia het volgende:
Ik verplaatste me rond mijn 16e eens op mijn brommer over een fietspad toen een tegemoedkomende automobilist het niet nodig vond om zijn groot licht voor me te dimmen. Ik, puber met kort lontje, stort me vol overgave op mijn eigen verlichting en begin, blik op het stuur gericht, met mijn licht te flitsen. Nog voordat ik het voel zie ik onder mijn voeten het asfalt verdwijnen en plaats maken voor gras. Oeps, berm. Vestandig als ik ben laat ik het gas los en de brommer vaart minderen, hard remmen in een zachte berm zal namelijk geheid tot een val leiden. Ja toch? Dan weer een landschapsverandering, het gras maakt plaats voor een hoop coniferen van ongeveer een meter hoog. En zo kiep ik met een zeer suffe snelheid face down in de bosjes. Snel opstaan, hard vloeken en naar huis. Alsof de val an sich al niet beschamend genoeg was kwam ik er thuis achter dat er een stuk conifeer uit mijn vizier stak...

Och kaartlezen, autorijden, gebonk, he kut ik rij in een groenstrook! Gas los sturen, door wat struikgewas rijdend, rijbaan weer op. Stoppen, alarmlichten aan, en wat takken verwijderen tussen wiel en spatbord. (oude Kever)

Ik heb zo'n kleine dwangneurose , als ik de deur uit ga heb ik honderd keer gekeken of alles uit is , kranen dicht zijn ed. Dan ga ik weg en sluit de voordeur om hem daarna weer open te doen en alles nog eens te controleren.

Ben altijd benieuwd wat de buren dan van me denken

btw , het is wel mn enige dwangneurose

Op m'n 2e werkdag bij de AH een paar potjes augurken laten vallen. Heel eenvoudig. Je zet een doos met augurken zo neer op je karretje dat er twee potjes ruim uitsteken. Zonder daar verder bij na te denken zet je de overige gurken op hun plaats in het schap, totdat enkel die twee potjes nog over blijven en dus met veel lawaai op de grond vallen. Dat op zich was niet zo erg. Het stomste was om vervolgens met stoffer, blik en scherven achter iemand aan door de klapdeuren naar het magazijn te lopen en niet beseffen dat klapdeuren meestal terugkomen en dus stoffer en blik uit je hand slaan. Dat moet er best wel stom uit hebben gezien.

Niet ikzelf, maar een vent kwam vorige week bij me de bus in. Hij was echt onwijs dik, maar hij ging dus voor me zitten, en had echt twee stoeltjes nodig. Nee hoor ; zakt tie alsnog keihard door allebei de stoeltjes heen, keihard op de grond

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 01:02 schreef m021 het volgende:

[..]

Tordeert? Torderen betekent ineendraaien / verwringen. Dus de deur verwrong?

Ja Deur bleef boven tegen het kozijn gedrukt, maar had aan de zijkant en onderkant vrijspeling, als je de deur dan doordrukt druk je te onderkant 'open' terwijl de bovenkant op z'n plaats blijft, glas kan daar niet goed tegen.

Ik fietste laatst met een flesje AA in de ene hand richting huis, toen ik op mijn MP3 speler even het nummer wilde veranderen. Helaas ging het fietsen zonder handen en zonder te kijken om de een of andere reden niet zo geweldig, en ik reed de bosjes in. Je had m'n tegenliggers eens moeten zien lachen

Wat ik trouwens ook regelmatig heb is dat iemand die ik nog nooit heb gezien half op me afloopt en enthousiast lacht en dat ik dan terugstaar en een onzeker glimlachje laat doorschemeren en ademhaal om kennelijk een "Ken je me nog?" gesprekje te beginnen, en dat die persoon dan doorloopt naar iemand achter mij.

Overkomt me bij drukke popconcerten... Ik sta dan meestal voor mijn man en hij pal achter mij (is 1,5 kop groter). Mochten we dan op een concert zijn waar ook ballads tot het repertoire behoren dan ga ik steevast tegen mijn man aanleunen en hij slaat dan altijd zijn armen om me heen.

Mijn man gaat echter ook wel eens een biertje halen tussendoor of naar het toilet, en neemt niet altijd de moeite om dat even tegen me te zeggen als ik volop sta te genieten, dan wil hij me niet storen..

Dan start er een ballad, en voor ik het weet leun ik tegen een wildvreemde aan, die al de plaats van mijn man heeft ingenomen, en als die wildvreemde dan niet snel genoeg zijn of haar armen om me heen slaat doe ik dat zelf wel even door achterlangs naar die armen te 'grabbelen', zonder mijn blik van het podium af te wenden. Ik sta dan dus gewoon tegen een wildvreemde op te schurken. Zéér beschamend.

Meestal zijn de reacties wel leuk, lacherig.

quote:

Op vrijdag 2 juni 2006 11:03 schreef Sheepcidus het volgende:

[..]

Ik maak er een toneelstuk van door eerst in mijn tas te kijken oid, en dan voor mijn kop te slaan.
Dat zal er ook wel lijp uitzien.

_{verkapte tvp}

Heb ik ook weleens gedaan, men kan dan van veraf goed zien dat je iets vergeten bent

Ik zat op de middelbare school op een gegeven moment in dezelfde klas met nog een Els en een Allison. Die Allison werd regelmatig 'Al' genoemd. Als er "Els" werd geroepen en ik keek op, was het regelmatig "nee, de andere Els " (zij was populairder ) En als er "Al" werd geroepen, wilde ik ook nog wel eens opkijken om vervolgens te moeten constateren dat de s op het einde niet volgde en ik dus niet had moeten reageren..

Niet in m'n eendje, maar wel ZWAAR beschamend...

In de tweede had ik mijn plek nog niet echt gevonden, dus toen trok ik op met een stel ongelooflijke stoners. Dus kwam het ervan dat ik in de coffeeshop terecht kwam met hun. Aangezien ik helemaal niet zo'n type ben, en er ook zwaar jong uitzag, viel ik al heel erg op. Toen ze vroegen wat we wilden drinken, kreeg ik het ook nog voor elkaar om om sinaasappelsap te vragen

O mijn god ik schaam me nog steeds echt

quote:

Op donderdag 1 juni 2006 23:41 schreef Netsoenev het volgende:
We huurden een vakantiehuisje in een piepklein Frans dorpje in Bretagne, het was er altijd zo rustig dat je ieder moment verwachte dat er een stuk tumbleweed voorbij kwam rollen, vergezeld door een riedeltje uit een mondharmonica.
Mijn slaapkamer had een balkon met twee van die grote naar buiten openslaande deuren, het was heerlijk om 's nachts die deuren open te laten staan, de gordijnen dicht te doen en in slaap te vallen bij het licht krakende geluid van de krekels. Als ik dan de volgende ochtend wakker werd liep ik altijd rechtstreeks naar het raam, poedelnaakt, mijn ogen nog half dicht, trok de gordijnen open en rekte me uitgebreid uit terwijl ik de heerlijke frisse buitenlucht opsnoof en uitkeek over het pleintje onder mijn balkon.
Dat ochtendritueel ging iedere dag goed, tot de laatste dag van de vakantie was aangebroken. Ik werd wakker, liep naar het raam, trok de gordijnen open, opende langzaam mijn ogen en besefte toen pas dat er die dag op het normaal zo verlaten pleintje een braderie gehouden werd.

Voor wie Monty Python's 'Life of Brian' gezien heeft:

[afbeelding]

Als ik iétsiepietsie teveel alcohol opheb, doe ik de meest beschamende dingen.
Dan word ik echt super opgefokt, ga ik rondjes lopen enzo. En het allerergste was toen ik es een keer toen van m'n fiets ben gevallen, een half uur bewusteloos was, en een ambulance moest komen.
Sindsdien pas ik wel wat beter op. Mijn god, dat was echt het meest beschamende moment in mn hele leven. Ben nooit meer naar die tent geweest waar ik uit was.

En in de bus val ik altijd in slaap, de stadsbus niet dan, maar vooral de Interline/Hanzeliner slaapt zo lekker, helemaal erg als ik wakker probeer te blijven en je dan opeens met je hoofd wegvalt. Gister had ik 't ook weer, alleen viel dit keer de tas met vuile was van m'n schoot, al m'n was in het gangpad, ondergoed enzo.

Oh en hyperventilatie en paniekaanvallen zijn ook elke keer wel weer redelijk beschamend. Op zich.

Ik heb ooit eens met m'n vriend in de Mac gegeten in Groningen (herenstraat). Ik was bezig met m'n mobiel en legde die weg om te eten. Toen weklaar waren, netjes dienblad leeggegooid en naar buiten. Ik controleer altijd of ik alles heb, en was m'n telefoon kwijt. Jawel, die had ik op het dienblad laten liggen - en in de prullenbak getiefd. WIj weer naar binnen, een medewerker aangesproken en het uitgelegd. Die heeft de prullenbakzak meegenomen naar achter, leeggegooi en m'n telefoon eruit gevist.

Het gebeurde wel vaker sindsdien leg ik nóóit meer m'n telefoon op een dienblad

quote:

Op zaterdag 3 juni 2006 12:27 schreef samchestido het volgende:

Toen ze vroegen wat we wilden drinken, kreeg ik het ook nog voor elkaar om om sinaasappelsap te vragen