Thanx voor je reactie!quote:Op vrijdag 26 mei 2006 19:51 schreef Blackletter het volgende:
het is heel vaak zo dat als er in een eerdere relatie een vriend/vriendin vreemd is gegaan, dat je daar wantrouwend van wordt een volgende relatie. dit hoor je heel vaak van mensen. ik denk dat je het beste met je vriend erover praat dat je ook fijn vind als hij tegen je zegt wat hij voor je voelt. ook denk ik dat je met hem moet praten over dat je je vaak zo voelt alsof je hem wantrouwd, misschien kunnen jullie samen tot een oplossing komen. wat ook kan helpen is er met een therapeut over praten, die hebben vaker mensen met dit probleem, zij hebben misschien een betere oplossing
Het is me niet duidelijk geworden of je me wel of niet aanraad om er met mn vriend over te praten. Wat heb jij van te voren gezegd tegen je vriend voordat jullie de afspraak hebben gemaakt elkaar alles te vertellen? Zit er sterk aan te denken om te vertellen waar ik (met momenten) mee zit (heb het al opgeschreven in een brief). Maar ik ben, net zoals jij beschrijft, bang dat hij het niet zal begrijpen en dat hij denkt dat ik em nu helemaal niet vertrouw. Dat het niet echt goed doet om het te zeggen, zeg maar. Maar van de andere kant wanneer ik het niet zeg blijft het denk ik wel (in bepaalde tijden) tussen ons staan en barst de bom een keer.quote:Op zaterdag 27 mei 2006 14:26 schreef Mrs.Fougaizee het volgende:
Je verhaal komt me heel erg bekend voor.
Ik vertrouw ook echt helemaal niemand. Bij komt het doordat ik in het verleden meerdere malen door mijn familie ben belazerd. Met mijn vriend en mij gaat het heel goed. We hebben al lang een relatie.
Ik weet dat het moeilijk is om met je partner hierover te praten. Mijn vriend denkt dan gelijk dat ik hem niet vertrouw en zo kwets ik hem. Het is een man en de vrouwen eromheen zijn juist niet te vertrouwen naar mijn mening en dit is moeilijk uit te leggen.
Wat wij samen hebben afgesproken is dat we elkaar alles zullen vertellen zodoende dat we het niet van anderen hoeven aan te horen wat de partner uitspookt.
Ik weet hoe je je voelt, maar het wantrouwen werkt averechts. Daarom moeten we gewoon ons best doen en verder gaan. Ik weet dat het niet leuk is om gekwetst te worden, maar wantrouwen van je partner is niet goed. Probeer je best te doen hem volkomen te vertrouwen. Er is toch geen aanleiding om hem te wantrouwen neem ik aan.
Als ik erachter kom dat mijn partner vreemdgaat of zelfs een meid zoent is ie voor mij verleden tijd. Ik vergeef zoiets echt niet, dit is het nadeel van het wantrouwen dat je hebt. Dan ben je niet vergevensgezind en juist heel extreem.
Ik weet dat het allemaal heel moeilijk is. Je kunt er niet echt veel aan doen. Psychologe en of therapeuten helpen naar mijn mening niet echt. Ik heb zelfs een poging gewaagd. Het enige waar ik achter ben gekomen is dat het me veel geld heeft gekost. Wat wel fijn is dat je bij de psycholoog je verhaal kwijt kan maar daar blijft het bij.
Sterkte..
Het is niet zo dat ik em niet vertrouw. Ik heb duidelijk aangegeven dat er MOMENTEN zijn waarop ik het moeilijker heb met vertrouwen. Over het algemeen vertrouw ik hem, hoe stom dit nu ook mag overkomen. En ik zit helemaal niet te klagen dat hij zo gesloten is, ik geef alleen aan dat ik hierdoor onzekerder wordt wat weer omslaat in wantrouwen.quote:Op zondag 28 mei 2006 17:28 schreef Spacehamster het volgende:
Als je je partner niet kan vertrouwen, dan suckt je relatie en moet je er gewoon mee kappen.
Of je partner bedriegt je, en dan is de relatie niet meer te redden.
Of jij hebt een paranoide persoonlijkheidsstoornis en ben je voor geen enkele relatie geschikt.
Als ik jou was zou ik eerst de persoonlijke problemen oplossen voordat je iemand met je problemen lastigvalt.
Kijk maar naar hoe je loopt te klagen dat je vriendje zo gesloten is. Dat gaat er dus op uit lopen dat je op gegeven moment informatie uit hem wilt gaan trekken, en dat levert bendes stress op en dan wil je informatie uit hem trekken die er niet eens in zit...en dan barst de bom en wordt je huidige relatie een dikke vette ruzie.
Dus kies.....accepteer je dat het jouw probleem is of ga je je het je partners probleem maken?
So true!quote:Op zondag 28 mei 2006 17:35 schreef Developersrus het volgende:
Leave your luggage at the doorstep. Rule no. 1: Neem nooit bagage uit een vorige relatie mee in een nieuwe...
Denk dat hij grotendeels wel weet dat ik moeilijk mensen vertrouw, maar hij heeft precies hetzelfde (door zn vorige relaties).quote:Op zondag 28 mei 2006 17:32 schreef Mrs.Fougaizee het volgende:
Het is wel goed je vriend te vertellen over je probleem, dat je het moeilijk hebt met het vertrouwen van mensen. Vertel hoe het komt en hoe je je dan voelt.
Ik kom wel vaak jaloers over bij mijn vriend, dat vind hij uiteraard niet leuk. Het is echt heel moeilijk om hem duidelijk te maken dat ik hem wel 100% vertrouw maar de omgeving helemaal niet vertrouw. Zo’n gesprek voeren met je partner is echt heel moeilijk, dan denkt ie dat jij hem niet vertrouwd en ga je je schuldig en nog slechter voelen. Het veiligst in mijn geval was te vertellen over hoe het komt bij mij dat ik niemand vertouw en dat ik er nog steeds moeilijkheden mee heb. Je partner kan je hierbij helpen en zeker steunen.
Eerlijkheid duurt het langst. Daarom hadden wij al meteen (vanaf het begin van onze relatie) afspraken gemaakt dat we over alles praten met elkaar om het vertrouwen ook te versterken. Later in de relatie heb ik hem verteld over mijn vertrouwensproblemen en hij steunt me hierbij. Het is echt niet leuk zo’n probleem. Elke keer maar weer ruziën over het wantrouwen is niet goed voor je relatie. Daarom moet je proberen erover heen te komen. Het kan niet eeuwig duren. Maar ik begrijp het heel goed. Het is heel erg moeilijk.
Ik zou zeker een keer met je vriend hierover praten, want anders barst de bom inderdaad los. Ik heb het al een paar keer gehad. Is echt geen leuke ervaring. Ik ben heel blij dat mijn vriend erg geduldig is anders was het allang misgelopen. Achteraf krijg ik altijd spijt van die ruzies omdat hij het niet verdient. Ik heb geen reden om te wantrouwen, maar zoals je weet is het wantrouwen wat diep in je zit heel sterk.
Ja ben het er ook mee eens dat je de bagage van een vorige relatie niet mee moet nemen. Ik vind het gewoon zo moeilijk wat ik moet zeggen tegen hem over mn wantrouwen. Ben gewoon bang dat hij denkt dat ik hem helemaal niet vertrouw en dat het nergens toe leidt. Het valt ook niet fatsoenlijk uit te leggen zonder dat mn vriend denkt dat ik em niet vertrouw. Denk dat ik probeer verstandelijk gezien mn gevoelens weg te moffelen. De gevoelens zijn ook bijna weer weg.quote:Op zondag 28 mei 2006 18:34 schreef Miguel het volgende:
Huh, waar is mijn reply ineens gebleven?
Anyway:
[..]
So true!
Ik heb/had het als man zijnde ook hoor mind_trick. Maar je moet er gewoon over kunnen praten in een relatie. Na een paar goede gesprekken over hoe ik me voelde gaat het nu een stuk beter. De gevoelens zijn er nog wel, maar je kunt ze beter plaatsen en ik heb er dus eigenlijk niet zoveel last meer van
Gewoon over beginnen dus, als hij echt van je houdt begrijpt hij heus wel dat het niet door hem komt, maar dat het iets is waar JIJ mee zit en waar jullie beide beter van worden als er over gesproken kan worden.
Succes iig!
Ze komen toch weer terug, en dat weet je zelf ook. Dit is toch wel iets waar je gewoon over moet kunnen praten hoor. Maak wel meteen duidelijk dat het niet aan hem ligt natuurlijk, maar dat het iets is waar andere mensen eigenlijk voor hebben gezorgd. Samen kunnen jullie hier dan aan werken en zo van een gezamelijk probleem (want dat is het wel) iets maken waar jullie door communicatie overheen zijn gekomen.quote:Op zondag 28 mei 2006 18:46 schreef mind_trick het volgende:
Ik vind het gewoon zo moeilijk wat ik moet zeggen tegen hem over mn wantrouwen. Ben gewoon bang dat hij denkt dat ik hem helemaal niet vertrouw en dat het nergens toe leidt. Het valt ook niet fatsoenlijk uit te leggen zonder dat mn vriend denkt dat ik em niet vertrouw. Denk dat ik probeer verstandelijk gezien mn gevoelens weg te moffelen. De gevoelens zijn ook bijna weer weg.
Ja maar weet je wat het is als ik het uit moet gaan leggen moet ik wel 'persoonlijk' worden. Het is namelijk dat anderen mn vertrouwen hebben kapot gemaakt en hierdoor ben ik paranoia (volgens mij niet goed geschreven) voor bepaald gedrag van mn vriend. Mn vriend weet al dat ik over het algemeen niet snel iemand vertrouw. Snap je wat ik bedoel? Nu mn verstand weer begint te overwinnen, kan ik het wegmoffelen onder het mom dat er niets aan de hand is. Volgens mij ben ik zo heel wazig, het is ook moeilijk uit te leggenquote:Op zondag 28 mei 2006 18:51 schreef Miguel het volgende:
[..]
Ze komen toch weer terug, en dat weet je zelf ook. Dit is toch wel iets waar je gewoon over moet kunnen praten hoor. Maak wel meteen duidelijk dat het niet aan hem ligt natuurlijk, maar dat het iets is waar andere mensen eigenlijk voor hebben gezorgd. Samen kunnen jullie hier dan aan werken en zo van een gezamelijk probleem (want dat is het wel) iets maken waar jullie door communicatie overheen zijn gekomen.
It worked for us![]()
Mensen die zo wantrouwend zijn mogen dankbaar zijn dat die partner nog steeds bij hun is ondanks het wantrouwen.quote:Op maandag 29 mei 2006 19:04 schreef Mars_DenBosch het volgende:
Maar je mag hele blij zijn dta je en relatie hebt..
Hey hey,quote:Op maandag 29 mei 2006 19:04 schreef Mars_DenBosch het volgende:
Damn dit komt me bekend voor.. Echt heel erg...
Maar je mag hele blij zijn dta je en relatie hebt.. Misshcien kan hij je er mee helpen. Om er zo van af te komen. Ik zelf heb gene vriendin en door onzekerheid is het bijna onmogelijk dan ook eentje te vinden.
Ik kan dus ook niemand vertrouwen. En als ik iemand vertrouw kan da door 1 klein dingetje weer helemala vergana zijn. Da is echt zo kut.. Ik controleer ook dingen die mense tege me zegge en daar word ik echt knettergek van.. Dus ik herken zeker wat jij zegt..
Alleen een oplossing weet ik zelf nog niet.. Ik hou dit topic in de dgae voor een oplossing.. Die jij nodig hebt, maar ik zeker ook...
Sterkte ermee..![]()
Yep ik snap het, als je niet verliefd bent heb je namelijk ook niets te verliezen...quote:Op maandag 29 mei 2006 23:39 schreef Pappie_Culo het volgende:
Ik ben heel goed van vertrouwen, tot ik verliefd word.
Ik heb alleen weinig aan dat vertrouwen als ik het niét ben. Want dan komt er toch niks serieus uit.
Lekker handig dus.
Echte liefde voel ik sowieso niet snel hoor. Zo goed als nooit eigenlijk.quote:Op dinsdag 30 mei 2006 12:10 schreef mind_trick het volgende:
[..]
Yep ik snap het, als je niet verliefd bent heb je namelijk ook niets te verliezen...
Zo geef je niemand de kans om je echt te kwetsen maar zul je ook niet echte liefde voelen.
Anyone who can touch you, can hurt you.
Je voelt geen echte liefde omdat je het geen kans geeft en het opgebouwd moet wordenquote:Op dinsdag 30 mei 2006 17:59 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Echte liefde voel ik sowieso niet snel hoor. Zo goed als nooit eigenlijk.
Om eerlijk te zijn voel ik mezelf te goed voor 95% van de vrouwen. Maar dat zal wel heel raar klinken
Misschien deels waar, maar meestal gaat het erom dat bepaalde dingen die ik zoek er niet in terig komen.quote:Op dinsdag 30 mei 2006 18:38 schreef mind_trick het volgende:
[..]
Je voelt geen echte liefde omdat je het geen kans geeft en het opgebouwd moet worden
Neuh... wil gewoon niet iemand waarmee ik me dood verveel.quote:Snap denk ik wel wat je bedoelt met te goed voelen voor, alleen zal de reden misschien helemaal anders zijn.
De reden was dus andersquote:Op dinsdag 30 mei 2006 18:44 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Misschien deels waar, maar meestal gaat het erom dat bepaalde dingen die ik zoek er niet in terig komen.
[..]
Neuh... wil gewoon niet iemand waarmee ik me dood verveel.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |