Springsteen... nog steeds gewaardeerd!

quote:

Op maandag 13 november 2006 11:02 schreef Fargo het volgende:
"work in progress", volgens The Boss himself.

'Gonna be A Long Walk Home', gespeeld in Londen...

http://www.skipjack.co.uk/2006/18-GonnaBeALongWalkHome.mp3

Hey, dit nummer vind ik eigenlijk meteen al leuk!

Meestal is dat een slecht teken...

Tijdens mijn jaren van Springsteen-fanheid (is dat een woord?) heb ik nog lang niet alle, maar wel al een paar albums verzameld (geldgebrek, yada yada). Nu zat ik vandaag weer eens een paar te luisteren tijdens een enorm intensieve studeersessie (whehe) en ik voelde de onweerstaanbare behoefte om mijn favoriete nummer van elk album eens op een rijtje te zetten. Alleen van de albums die ik heb, natuurlijk.

Born to run
Ok, ik had vooraf kunnen weten dat dit geen gemakkelijk lijstje wordt. Het eerste het beste album is al een crime. Twijfel tussen Thunder Road, Born to Run, en Jungleland. Thunder Road heeft me tijdens mijn jonge leventje al heel wat steun gegeven. Als je vrolijk bent, wordt je nog vrolijker, op de één of andere manier, als je down bent, is het een heerlijke steun.
Born to run, met een favoriete lyric van mij: I’ll love you with all the madness in my soul.
Of toch Jungleland, met dat geweldige tussenstuk en het breekbare, om van te huilen zo mooie, einde. They just stand back and let it all be..

Darkness on the edge of town
Badlands without a doubt. Candy’s Room, Prove it all night, geweldig, maar Badlands… Geen liedje wat ik zo vaak in m’n hoofd heb als dit, geen liedje wat ik ooit zo luid heb gedraaid. Geen liedje wat me tijdens moeilijke tijden zo goed bij heeft gestaan, geen ander liedje wat compleet zo een levensmotto kan zijn.

The River
Disc 1 en 2 zijn niet te vergelijken, dus sta me toe van beide een favoriet te kiezen.
Ik ga niet voor The River, maar Out in the Street. Nothing wrong with a party every now and then.
Van disc 2 ga ik voor Fade Away. Ik zeg niet dat dat nu per sé het béste nummer is, maar momenteel verwoordt het vrij goed hoe ik me voel, en muziek is emotie, right?

Nebraska
Reason to believe. Ik ben zelf niet gelovig, maar misschien juist daarom wel. Hoe vinden mensen aan het einde van elke zware dag weer een reden om te geloven? Samen met een opzwepend ritme en het bekende gemompel van Bruce gewoon een erg fijn nummer.

Born in the USA
Lastig, lastig. Absoluut niet het titelnummer, maar oh, wat zitten er veel herinneringen aan dit album. Samen met m’n broer kijken naar de video van Dancing in the Dark (welke vrouwelijke fan heeft er niet ooit van gedroomd Courtney Cox te zijn?), op m’n tweede al staan dansen op Glory Days. In verliefde buien luisteren naar het gloedvolle geluid van Bruce z’n stem in I’m on fire. Dansen op Working on the Highway.
Nee, deze keuze is te moeilijk.

Live 1975-1985
Ah, weer 3 albums.
Nummer 1: Fire. Geil nummer .
Nummer 2: Because the night. Waarom weet ik niet…
Nummer 3: Jersey Girl. Met m’n ouders in de auto, rijdend door uitgestrekte Franse graanvelden. Raampje open, wind waaiend door m’n haar. En Jersey Girl op de radio. Dát is vakantie, dat is genieten.

Tunnel of Love
Tougher than the Rest. Vooral inclusief beeld. Die hak op de grond bij de eerste tonen, die blik tussen Bruce en Patty. Liefde ís niet altijd makkelijk, en soms moet je gewoon keihard vechten. Maar oh, wat kan het dan mooi zijn.

Human Touch
Hier ga ik voor Pony Boy, weer niet om misschien de kwaliteit van het nummer, maar om de herinneringen erbij. M’n broer zette Pony Boy altijd op toen ik nog te klein was om dat zelf te doen, om het vervolgens samen te zingen.

In concert Mtv Plugged
Hier ga ik voor Light of Day, so full of energy!

The ghost of Tom Joad
Across the Border. Blijf dromen, en geloof in die dromen. Op een dag zal alles beter zijn.

The Rising
Weer een lastige. Kies ik voor het uitbundige Mary’s Place of Waitin’ on a Sunny Day, of voor het kwetsbare You’re Missing of City of Ruins? Eigenlijk vind ik dit hele album leuk…

Devils and Dust _{Hey, die naam ken ik ergens van!}
Hier ga ik voor het titelnummer. What if what you do to survive, kills the things you love?

We shall overcome: The Seeger Sessions
Pay Me My Money Down, maar voornamelijk omdat mijn kleine nichtje van 1 gek is op dat nummer En wat was het een feest in de HMH .

Zo. Een hele zooi compleet nutteloze informatie, die ook steeds minder werd aan het einde (het is bijna etenstijd, hehe). Maar misschien dat mensen mijn voorbeeld kunnen volgen? .

Leuk Pistol_Pete!

We denken iig hetzelfde over Fire

quote:

Op donderdag 23 november 2006 22:50 schreef Norrage het volgende:
Ik heb dus echt niks met "Born To Run" (Het album dan....) Vind het allemaal maar een beetje saaie nummres met weinig of geen opbouw...
90% van de andere albums daarentegen...Ook al moet ik toegeven dat ik vooral zijn oudere werk (vanaf born in the usa) het best vind....

Heb je wel al eens goed geluisterd dan?

Hey, zonet stond alleen die eerste zin er!

Ik snap alleen je definitie van ouder werk niet helemaal. Born to run IS ouder werk!

Maar als je zijn werk na Born in the USA het beste vindt, betekent dat Tunnel of love, Human Touch, Lucky Town?

Persoonlijk vind ik dat best leuke albums om zo nu en dan eens te luisteren hoor, maar z'n beste werk...?

Ik val je trouwens niet aan ofzo, probeer gewoon een discussie op te zetten

Ik vind Born to Run best emotioneel eigenlijk! Of beter gezegd, bij mij roept het emoties op. Ik heb vanmiddag nog zitten huilen om Jungleland, al heb ik dat nummer al weet ik hoe vaak gehoord. Ook Thunder Road krijgt mij in tranen op de juiste momenten. Ik vind op Born to Run de teksten over het algemeen ook erg sterk. Geen poëtische hoogstandjes misschien, maar juist daardoor zo aangrijpend.

Ik zou sowieso wel van het rustige, donkere, emotionele werk (al kan ik ook compleet de andere kant opslaan en staan springen op I'm a Rocker). Nebraska . Darkness .

Mijn duistere kant .

Oh, en ik vind het 'jonge' van zijn stem op Born to Run ook fijn

Leuk dat je voor Devils and Dust gaat

De ouder oudere bedoel je?

Ga ze luisteren! Ik ken Ashbury Park en The Wild, etc, eigenlijk helemaal niet. Schande, schande. Maar cd's zijn zo duur he .

Dream, dream, baby!

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 00:19 schreef Jordy-B het volgende:

[..]

't is geen Springsteen muziek, maar Orbison is natuurlijk wel een muzikant die behoorlijke invloed heeft gehad op zijn muziek, dus interessant...

Maar alle gasten spelen duidelijk een bijrol. Orbison zingt steeds de eerste stem...
k.d. Lang, die met Orbison een nieuwe versie van het nummer Crying heeft opgenomen, werd (zoals meer mensen) gedegradeerd tot achtergrondzangeres en ze staat er met een grijns tot achter haar oren... Dan mogen ze The Big O ook wel heel erg graag, lijkt me dan...

Springsteen is de meest prominente gast, daarna komt gitarist James Burton.

Dream dream baby is toch het nummer waarop Bruce meezingt? Daarom riep ik het. Roy Orbinson is absoluut erg interessant, zo interessant dat deze dvd al een poos bij de muziekdvd's staat thuis

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 00:19 schreef Pistol_Pete het volgende:

[..]

Op sites als play.com en cdwow.com zijn de oudere CD's van Bruce Springsteen voor nog net geen 10 euro te koop incl bezorgkosten. Voor cdwow zijn er nog al eens kortingsbonnen / codes te vinden op internet, waardoor er nog 1 a 2 euro af gaat.

Je hebt dit topic trouwens een leuke boost gegeven. Leuk om de verschillende lijstjes te zien ik hoop dat er nog meer komen

Oh, die sites ga ik eens bekijken dan! Morgen, het is nu bedtijd

Dank je wel, ik hoop het ook! Vooral leuk als mensen er een motivatie bij zetten natuurlijk .

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 09:45 schreef Fargo het volgende:
Fargo die hier van elk album zijn favoriete nummer moest noemen, maar maar gewoon hele albums opnoemde.

Wat snap je niet aan 1 favoriet nummer? Nah, 't is een leuke lijst!

Waarom is TGOTJ zo makkelijk?

Ik heb Tracks zelf niet, m'n moeder wel, en daarvan vind ik ook die nummers die jij noemt super. Eigenlijk kan ik m'n hele lijstje wel weer veranderen, want ik denk: "Oh, maar dát nummer is ook geweldig!" The Factory bijvoorbeeld op Darkness, en ook van The River vind ik veel andere nummers leuk. Feel good liedjes.

I'm a rocker baby, I'm a rocker.

Highway Patrolman van Nebraska had ik ook niet anders verwacht. Hoe vaak jij

Me and Franky laughin' and drinkin' nothin' feels better than blood on blood
Takin' turns dancin' with Maria as the band played "Night of the Johnstown Flood"

niet hebt gebruikt

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 09:55 schreef Fargo het volgende:
Nog even over de aanvulling van de collecties. Als je een keer naar een regiomeeting gaat bij jou in de buurt, dan zijn er standjes genoeg die officieel materiaal tegen lage prijzen verkopen. Waar ik elk jaar heen ga (Eindhoven, Boston Pub), daar staat een stand en die verkoopt oudere albums in setjes van drie, dus bijvoorbeeld The Wild, Greetings en Nebraska voor een euro of 15 ofzo. Zo heb ik mijn verzameling destijds ook aangevuld.

Moet je in januari maar even richting het Brabantse land komen, Devil!

Welk deel van de afstand Groningen - Eindhoven snap je niet?

Ik wist dat trouwens helemaal niet, van die film. Heb net even op Youtube gezocht, en daar vind ik wel beelden van de film met Highway Patrolman eronder. Lijkt me niet helemaal mijn type film, maar eigenlijk hóór ik m nu te kijken hè? En Viggo Mortensen .

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 12:22 schreef Fargo het volgende:

[..]


Tsja, Groningen - Eindhoven...maar dan zie je wel mij, een hoop TLU-ers, een goede band, leuke standjes (in de zin van kraampjes met Bruce-gerelateerde artikelen, voordat hier weer commotie over ontstaat ) en ik had gehoopt dat je dat wel voor me over had na al die mooie jaren van vriendschap

Hey, dit riekt naar chantage!

_{Zeg, die commotie over dat woord, die had je toch niet van MIJ verwacht?}

quote:

Op vrijdag 24 november 2006 13:07 schreef Fargo het volgende:

[..]

Zullen we anders...euhh...een keer...euhh, nou..je weet wel! En wat heeft Viggo wat ik niet heb? Beetje een donkere film, maar wel supermooi. Wil hem je wel een keer opsturen. Van wat voor films houd je dan?

Nee, ik had van jou natuurlijk geen commotie cq. verwarring verwacht. Wat denk je wel niet? Ik heb je hoog zitten, hoor!

Ik heb gehoord dat slowchatten niet meer mag, dus heb hier Dag David, ben je nog steeds op weg naar nergens? gereageerd!

quote:

Op zaterdag 25 november 2006 11:30 schreef Joostebrood het volgende:
Hey mensen,

Bij mij is het er gewoon ingeslopen, door ouders die stelselmatig Springsteen opzetten. Toen ik een foetus was, een pas geboren baby, een peuter, een kleuter.... enzovoort, enzovoort.
Nu ben ik 26 en ken (uiteraard) het hele repertoire. Het interessante vind ik, dat ik niet per definitie een favoriet album heb. Naar mijjn mening heeft Springsteen de fases in zijn leven en dus ook het ouder worden, heel goed kunnen beschrijven met zijn muziek. Om die reden is momenteel Born To Run voor mij de meest aansprekende titel.

Op Born to Run hoor ik iemand zingen, die afscheid aan het nemen is van zijn jeugd. Iemand die er nog midden in zit, maar het al v an een afstand kan beschrijven. Een nummer als Backstreets kan echt door mijn hoofd spoken. Als ik dat hoor, dan moet ik ook terugdenken aan hoe je dacht dat het voor altijd was met je meisje. Dat "wij tegen de rest gevoel". Voor mij hoort dat echt typisch bij de onstuimigheid van je jeugd. Backstreets is echt HET nummer zoals een 25 jarige dat kan schrijven.

De liefde beschrijft hij op Tunnel of Love vanuit de verliezer van half 30 die teveel klappen heeft gehad, maar het nooit zal opgeven. Er staan zulke pure liedjes op. One Step Up, Tougher Than The Rest en ook mijn favoriet Brilliant Disguise. Ik noem die twee, Born to Run en Tunnel of Love, omdat het in mijn ogen mooi aangeeft hoe de natuurlijke ontwikkeling van eens mens zo mooi beschreven wordt. Tunnel of Love kan je niet schrijven op je 25e. Maar Born to Run schrijf je niet meer als je tegen de 40 gaat lopen.

Als ik mijn ouders hoor, dan kunnen die The Rising vele malen meer waarderen dan ik. En ik weet stiekem al, dat het kwartje bij mij vroeg of laat gaat vallen. Soms lijkt het of ik er nog niet aan toe ben. Dat maakt de muziek en de teksten heel speciaal. Er zijn maar weinig artiesten die dit zo kunnen. Het kan ook alleen als je je heel bewust bent van jezelf en van de tijd waarin je leeft. Maar weinig mensen hebben dat helaas.
Maar goed, ik wil toch ook een favoriet nummer noemen en dat is misschien niet voor altijd, maar momenteel is voor mij de live versie van Independence Day toch wel het meest belangrijk. Hoe daar de band met zijn vader wordt beschreven is zo ontroerend en zeer herkenbaar voor mij. De verschillen zijn te groot, maar hij vergeeft hem. Het is ook weer het bewust zijn van de tijd, van jezelf en van anderen. Het mooiste is toch wel 'We wouldn't change this thing, even if we could somehow'. Zo zijn er nog honderden teksten waarvan ik denk 'dat had ik best zelf willen schrijven'
Maar het lezen van een ander is ook niet verkeerd. Zolang het maar op papier is gezet door iemand, dan is het goed.

Mooi verhaal!

Wat je zegt over dat verschil in albums, helemaal mee eens. Ook het bewijs hoe Bruce zich altijd is blijven ontwikkelen

't Topic is alweer bijna vol

Zal ik deze maar even volmaken dan? Ik gebruik gewoon de OP van dit topic weer hoor, heb geen zin om een nieuwe in elkaar te zetten .