Raad je Plaatje voor Informanten #542

Informant (de ~(m.); 0.1 iem. die inlichtingen verstrekt ===> zegsman.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:24 schreef Gellius het volgende:
Nu de Zwitserse meneer. Zwitserland is overigens een bondsstaat in Midden-Europa, en grenst aan Oostenrijk, Duitsland, Italië en Liechtenstein. Zwitserland is qua oppervlakte ietsje groter dan Nederland. Het hoogste punt is de Dufourspitze (4634 m) in het kanton Wallis. De laagstgelegen plaats is Ascona in Ticino op 196 meter. Andere bekende bergen in Zwitserland zijn de Matterhorn, de Jungfrau en de Eiger.

Schilder?

Neen, een shrink.

Enfin, hier op een informatieve wijze verder over de zwitser. Behalve een bondsstaat in Midden-Europa, grenzend aan Oostenrijk, Duitsland, Italië en Liechtenstein en qua oppervlakte ietsje groter dan Nederland, bestaat het thuisland van meneer uit vele rivieren zoals de Rijn, de Rhône, de Aare en de Ticino De langste rivier is de Rijn met een stroomgebied van 375 kilometer, waarvan 5% bevaarbaar. Alle Alpenrivieren stromen door grote meren; hierdoor wordt de waterstand gereguleerd en de rivier van puin en slib gezuiverd.

Hermann Rorschach, een Zwitserse psycholoog? 'Die van dat clipje'?

Clipje:
http://www.youtube.com/watch?v=jyyVlUfy19c&search=gnarls%20barkley

Ik ga - DV - even off topic:

Hebben jullie al asperges gegeten, dit jaar? Ik nog steeds niet.

Ik wíl/móet/zál deze week aspergus eten! Met ei, en beenham.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:29 schreef Tokay het volgende:
Neen, een shrink.

Is het misschien Carl Gustav Jung? Een jonge Jung, zogezegd.

Carl Gustav Jung (Kesswil, Zwitserland, 26 juli 1875 – Zürich, 6 juni 1961) was een Zwitsers psychiater en psycholoog.

Jung was de zoon van een dominee. Hij volgde in Bazel het gymnasium en studeerde er vanaf 1895 medicijnen. In 1902 promoveerde hij op een studie over zijn achternicht Hélène Preiswerk, die zich presenteerde als medium maar later door mede-studenten van Jung op bedrog werd betrapt. Hij trad in 1903 in het huwelijk met Emma Rauschenbach (1882-1955). Ze kregen samen vijf kinderen.

Vanaf 1900 werkte Jung als psychiater in de Burghölzli-kliniek bij Zürich, die onder directie stond van Eugen Bleuler. Hier hield hij zich onder ander bezig met de psychologische kant van dementia praecox (later schizofrenie genoemd) en ontwikkelde hij met zijn collega Franz Riklin een aantal associatietesten.

In 1909 nam hij om verschillende redenen ontslag. Hij ergerde zich bijvoorbeeld aan de antifreudiaanse houding van oud-directeur Auguste Forel, die nog als adviseur werkzaam was, en het feit dat Bleuler hier niet tegenin wilde gaan. Ook voelde hij zich gepasseerd toen Riklin enige jaren eerder op advies van Bleuler was aangesteld als directeur van een andere psychiatrische instelling. Verder wilde Jung zich meer toeleggen op zijn psychoanalytische visies en omdat hij rijk getrouwd was, kon hij als zelfstandig analyticus zijn patiënten als het ware uitzoeken zonder zich over de financiële kanten van zijn werk te bekommeren.

Jung was een twintig jaar jongere tijdgenoot van Sigmund Freud, wiens werk hij op de voet volgde. Hij ontmoette Freud voor het eerst in 1906 en werkte enkele jaren nauw met hem samen. Freud zag Jung als zijn troonopovolger. Wegens verschil van inzicht over de psychoanalyse en persoonlijke conflicten braken ze in 1912 met elkaar. Jung verklaarde die stap in zijn kort daarvoor uitgekomen boek Wandlungen und Symbole der Libido en noemde zijn eigen methode voortaan analytische psychologie. Hij raakte in een grote persoonlijke crisis, waarvan hij rond 1918 weer herstelde.

In 1933 werd Jung hoogleraar in het Zwitserse Zürich en vanaf 1944 werkte hij als zodanig aan de Universiteit van Bazel. Hij overleed op 85-jarige leeftijd.

Jung had grote invloed op het gebied van de dieptepsychologie, de analytische psychologie en de godsdienstpsychologie.

In Jung's opvatting wordt het gedrag van de mens in belangrijke mate bepaald door een algemene 'levensdrang', waarvoor hij, en daarin verschilde hij sterk van inzicht met Freud, niet in de eerste plaats een seksuele oorsprong zag, maar een eerder religieuze (in de ruimste zin van het woord). Hij was van mening dat het wezen van de persoonlijkheid behalve door het persoonlijk bewustzijn ook, en grotendeels, gevormd wordt door wat hij het collectief onbewuste noemde, een a.h.w. epigenetisch overgeërfd deel van het onderbewustzijn dat volgens zijn leer in alle vertegenwoordigers van een ras of soort aanwezig is. Jung ontwikkelde, uitgaande van deze leer, de archetypen. Deze archetypen, begrippen zoals vuur, besef van kwaad of 'boze geest', held, godsvrucht, enzovoorts, zijn als het ware overgeleverde, functionele oerdrijfveren of 'ervaringsmodaliteiten' die de persoonlijkheid van de mens structureren.

Het centrale doel van Jungs psychologie is het individuatieproces of de zelfverwezenlijking. Naast het 'ik' onderkent Jung het 'zelf' dat een centrum is dat zowel het bewuste als het onbewuste omvat en dus in principe onbegrensd is (aangezien het onbewuste ook het collectieve onbewuste betekent). De realisatie van dit tweede centrum naast het 'ik' is een proces dat gekenmerkt wordt door de vereniging van tegenstellingen in de mens zelf: goed en kwaad, licht en schaduw, binnen en buiten.

Jung is wellicht nog het meest bekend geworden door zijn typologie. In zijn boek Psychologische typen uit 1917 werkte hij vier basistypen van de menselijke persoonlijkheid uit. Hij stelde daarbij contrasterende functies tegenover elkaar: denken en voelen, perceptie (waarneming) en intuïtie. Eén daarvan is bij elk basistype dominant. Een bijkomende, belangrijke factor is of de psyche naar binnen (introvert) of naar buiten (extrovert) is gericht.

Jungs systeem is hoogst ingewikkeld. Hij baseerde zijn leringen op zowel ervaringen in zijn klinische praktijk, als de mythologie en zijn kennis van het vergelijkend symbolisme. Zijn werk wordt, evenals dat van Freud, gekenmerkt door een groot aantal nieuwe concepten en principes.

Is het een psycholoog of een psychiater, Tokay? "Shrink", dat afgeleid is van "head shrinker", is 'slang' voor beide beroepen, soms neerbuigend of pejoratief bedoeld.

Ik heb overigens maandag zondag asperges gegeten. . met ei en schouderham.

[ Bericht 5% gewijzigd door Gellius op 16-05-2006 11:57:58 ]

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:31 schreef Z het volgende:
Hermann Rorschach, een Zwitserse psycholoog? 'Die van dat clipje'?

Dat Grmbls Barkley-clipje bedoel je zeker?

Het is inderdaad Hermann Rorschach van de inkblot-test.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:32 schreef pyl het volgende:

[..]

Is het misschien Carl Gustav Jung? Een jonge Jung, zogezegd.

Carl Gustav Jung (Kesswil, Zwitserland, 26 juli 1875 – Zürich, 6 juni 1961) was een Zwitsers psychiater en psycholoog.

Jung was de zoon van een dominee. Hij volgde in Bazel het gymnasium en studeerde er vanaf 1895 medicijnen. In 1902 promoveerde hij op een studie over zijn achternicht Hélène Preiswerk, die zich presenteerde als medium maar later door mede-studenten van Jung op bedrog werd betrapt. Hij trad in 1903 in het huwelijk met Emma Rauschenbach (1882-1955). Ze kregen samen vijf kinderen.

Vanaf 1900 werkte Jung als psychiater in de Burghölzli-kliniek bij Zürich, die onder directie stond van Eugen Bleuler. Hier hield hij zich onder ander bezig met de psychologische kant van dementia praecox (later schizofrenie genoemd) en ontwikkelde hij met zijn collega Franz Riklin een aantal associatietesten.

In 1909 nam hij om verschillende redenen ontslag. Hij ergerde zich bijvoorbeeld aan de antifreudiaanse houding van oud-directeur Auguste Forel, die nog als adviseur werkzaam was, en het feit dat Bleuler hier niet tegenin wilde gaan. Ook voelde hij zich gepasseerd toen Riklin enige jaren eerder op advies van Bleuler was aangesteld als directeur van een andere psychiatrische instelling. Verder wilde Jung zich meer toeleggen op zijn psychoanalytische visies en omdat hij rijk getrouwd was, kon hij als zelfstandig analyticus zijn patiënten als het ware uitzoeken zonder zich over de financiële kanten van zijn werk te bekommeren.

Jung was een twintig jaar jongere tijdgenoot van Sigmund Freud, wiens werk hij op de voet volgde. Hij ontmoette Freud voor het eerst in 1906 en werkte enkele jaren nauw met hem samen. Freud zag Jung als zijn troonopovolger. Wegens verschil van inzicht over de psychoanalyse en persoonlijke conflicten braken ze in 1912 met elkaar. Jung verklaarde die stap in zijn kort daarvoor uitgekomen boek Wandlungen und Symbole der Libido en noemde zijn eigen methode voortaan analytische psychologie. Hij raakte in een grote persoonlijke crisis, waarvan hij rond 1918 weer herstelde.

In 1933 werd Jung hoogleraar in het Zwitserse Zürich en vanaf 1944 werkte hij als zodanig aan de Universiteit van Bazel. Hij overleed op 85-jarige leeftijd.

Jung had grote invloed op het gebied van de dieptepsychologie, de analytische psychologie en de godsdienstpsychologie.

In Jung's opvatting wordt het gedrag van de mens in belangrijke mate bepaald door een algemene 'levensdrang', waarvoor hij, en daarin verschilde hij sterk van inzicht met Freud, niet in de eerste plaats een seksuele oorsprong zag, maar een eerder religieuze (in de ruimste zin van het woord). Hij was van mening dat het wezen van de persoonlijkheid behalve door het persoonlijk bewustzijn ook, en grotendeels, gevormd wordt door wat hij het collectief onbewuste noemde, een a.h.w. epigenetisch overgeërfd deel van het onderbewustzijn dat volgens zijn leer in alle vertegenwoordigers van een ras of soort aanwezig is. Jung ontwikkelde, uitgaande van deze leer, de archetypen. Deze archetypen, begrippen zoals vuur, besef van kwaad of 'boze geest', held, godsvrucht, enzovoorts, zijn als het ware overgeleverde, functionele oerdrijfveren of 'ervaringsmodaliteiten' die de persoonlijkheid van de mens structureren.

Het centrale doel van Jungs psychologie is het individuatieproces of de zelfverwezenlijking. Naast het 'ik' onderkent Jung het 'zelf' dat een centrum is dat zowel het bewuste als het onbewuste omvat en dus in principe onbegrensd is (aangezien het onbewuste ook het collectieve onbewuste betekent). De realisatie van dit tweede centrum naast het 'ik' is een proces dat gekenmerkt wordt door de vereniging van tegenstellingen in de mens zelf: goed en kwaad, licht en schaduw, binnen en buiten.

Jung is wellicht nog het meest bekend geworden door zijn typologie. In zijn boek Psychologische typen uit 1917 werkte hij vier basistypen van de menselijke persoonlijkheid uit. Hij stelde daarbij contrasterende functies tegenover elkaar: denken en voelen, perceptie (waarneming) en intuïtie. Eén daarvan is bij elk basistype dominant. Een bijkomende, belangrijke factor is of de psyche naar binnen (introvert) of naar buiten (extrovert) is gericht.

Jungs systeem is hoogst ingewikkeld. Hij baseerde zijn leringen op zowel ervaringen in zijn klinische praktijk, als de mythologie en zijn kennis van het vergelijkend symbolisme. Zijn werk wordt, evenals dat van Freud, gekenmerkt door een groot aantal nieuwe concepten en principes.

Nee.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:34 schreef Tokay het volgende:
Dat Grmbls Barkley-clipje bedoel je zeker?

Het is inderdaad Hermann Rorschach van de inkblot-test.

Hè, wat jammer dat het Jung niet is. Zat ik ernaast.

Carl Gustav Jung (Kesswil, Zwitserland, 26 juli 1875 – Zürich, 6 juni 1961) was een Zwitsers psychiater en psycholoog.

Jung was de zoon van een dominee. Hij volgde in Bazel het gymnasium en studeerde er vanaf 1895 medicijnen. In 1902 promoveerde hij op een studie over zijn achternicht Hélène Preiswerk, die zich presenteerde als medium maar later door mede-studenten van Jung op bedrog werd betrapt. Hij trad in 1903 in het huwelijk met Emma Rauschenbach (1882-1955). Ze kregen samen vijf kinderen.

Vanaf 1900 werkte Jung als psychiater in de Burghölzli-kliniek bij Zürich, die onder directie stond van Eugen Bleuler. Hier hield hij zich onder ander bezig met de psychologische kant van dementia praecox (later schizofrenie genoemd) en ontwikkelde hij met zijn collega Franz Riklin een aantal associatietesten.

In 1909 nam hij om verschillende redenen ontslag. Hij ergerde zich bijvoorbeeld aan de antifreudiaanse houding van oud-directeur Auguste Forel, die nog als adviseur werkzaam was, en het feit dat Bleuler hier niet tegenin wilde gaan. Ook voelde hij zich gepasseerd toen Riklin enige jaren eerder op advies van Bleuler was aangesteld als directeur van een andere psychiatrische instelling. Verder wilde Jung zich meer toeleggen op zijn psychoanalytische visies en omdat hij rijk getrouwd was, kon hij als zelfstandig analyticus zijn patiënten als het ware uitzoeken zonder zich over de financiële kanten van zijn werk te bekommeren.

Jung was een twintig jaar jongere tijdgenoot van Sigmund Freud, wiens werk hij op de voet volgde. Hij ontmoette Freud voor het eerst in 1906 en werkte enkele jaren nauw met hem samen. Freud zag Jung als zijn troonopovolger. Wegens verschil van inzicht over de psychoanalyse en persoonlijke conflicten braken ze in 1912 met elkaar. Jung verklaarde die stap in zijn kort daarvoor uitgekomen boek Wandlungen und Symbole der Libido en noemde zijn eigen methode voortaan analytische psychologie. Hij raakte in een grote persoonlijke crisis, waarvan hij rond 1918 weer herstelde.

In 1933 werd Jung hoogleraar in het Zwitserse Zürich en vanaf 1944 werkte hij als zodanig aan de Universiteit van Bazel. Hij overleed op 85-jarige leeftijd.

Jung had grote invloed op het gebied van de dieptepsychologie, de analytische psychologie en de godsdienstpsychologie.

In Jung's opvatting wordt het gedrag van de mens in belangrijke mate bepaald door een algemene 'levensdrang', waarvoor hij, en daarin verschilde hij sterk van inzicht met Freud, niet in de eerste plaats een seksuele oorsprong zag, maar een eerder religieuze (in de ruimste zin van het woord). Hij was van mening dat het wezen van de persoonlijkheid behalve door het persoonlijk bewustzijn ook, en grotendeels, gevormd wordt door wat hij het collectief onbewuste noemde, een a.h.w. epigenetisch overgeërfd deel van het onderbewustzijn dat volgens zijn leer in alle vertegenwoordigers van een ras of soort aanwezig is. Jung ontwikkelde, uitgaande van deze leer, de archetypen. Deze archetypen, begrippen zoals vuur, besef van kwaad of 'boze geest', held, godsvrucht, enzovoorts, zijn als het ware overgeleverde, functionele oerdrijfveren of 'ervaringsmodaliteiten' die de persoonlijkheid van de mens structureren.

Het centrale doel van Jungs psychologie is het individuatieproces of de zelfverwezenlijking. Naast het 'ik' onderkent Jung het 'zelf' dat een centrum is dat zowel het bewuste als het onbewuste omvat en dus in principe onbegrensd is (aangezien het onbewuste ook het collectieve onbewuste betekent). De realisatie van dit tweede centrum naast het 'ik' is een proces dat gekenmerkt wordt door de vereniging van tegenstellingen in de mens zelf: goed en kwaad, licht en schaduw, binnen en buiten.

Jung is wellicht nog het meest bekend geworden door zijn typologie. In zijn boek Psychologische typen uit 1917 werkte hij vier basistypen van de menselijke persoonlijkheid uit. Hij stelde daarbij contrasterende functies tegenover elkaar: denken en voelen, perceptie (waarneming) en intuïtie. Eén daarvan is bij elk basistype dominant. Een bijkomende, belangrijke factor is of de psyche naar binnen (introvert) of naar buiten (extrovert) is gericht.

Jungs systeem is hoogst ingewikkeld. Hij baseerde zijn leringen op zowel ervaringen in zijn klinische praktijk, als de mythologie en zijn kennis van het vergelijkend symbolisme. Zijn werk wordt, evenals dat van Freud, gekenmerkt door een groot aantal nieuwe concepten en principes.

Wie is deze vrouw?

quote:

Hermann Rorschach was born on Nov. 8, 1884, Zurich, Switz. and died April 2, 1922, Herisau.

He was a Swiss psychiatrist who devised the inkblot test that bears his name and that is widely used clinically for diagnosing psychopathology.

The eldest son of an art teacher, Rorschach considered becoming an artist but chose medicine instead.

As a secondary-school student, he was nicknamed Kleck, meaning "inkblot," because of his interest in sketching.

He attended several universities before receiving his M.D. from the University of Zurich in 1912, then worked in Russia for a year before returning to Switzerland to practice.

For several years, his main interest was in psychoanalysis, and he became a staunch advocate of the then-new psychoanalytic technique in Swiss medical circles, being elected vice president of the Swiss Psychoanalytic Society in 1919.

In 1917 Rorschach discovered the work of Szyman Hens, who had studied the fantasies of his subjects using inkblot cards.

In 1918 Rorschach began his own experiments with 15 accidental inkblots, showing the blots to patients and asking them, "What might this be?" Their subjective responses enabled him to distinguish among his subjects on the basis of their perceptive abilities, intelligence, and emotional characteristics.

The Rorschach test is based on the human tendency to project interpretations and feelings onto ambiguous stimuli, in this case, inkblots. From these cues trained observers are supposed to be able to pinpoint deeper personality traits and impulses in the person taking the test.

Rorschach published the results of his studies on 300 mental patients and 100 normal subjects in Psychodiagnostik (1921; Psychodiagnostics).

The book attracted little attention before Rorschach died the next year, but his method has since been widely adopted as a tool for psychological evaluation and diagnosis.

The Rorschach Test is a projective method of psychological testing in which a person is asked to describe what he sees in 10 inkblots, of which some are black or gray and others have patches of colour. Responses are scored as to the location in the blot of the thing seen; the kind of stimulus characteristic emphasized--e.g., form or colour; and the content of the percept--e.g., animal. From response scores, the tester attempts to describe the testee's personality, often by comparing scores to established norms. Interpretation is not highly standardized, however, and though popular, the test has been attacked as being unreliable, even in the areas of diagnosis and prognosis in which it is most frequently used. The test was introduced in 1921 by the Swiss psychiatrist Hermann Rorschach. Similar tests have since been devised, notably one with two 45-card forms by the American psychologist W.H. Holtzman.

Bron: Encyclopedia Britannica

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:36 schreef pyl het volgende:

[..]

Hè, wat jammer dat het Jung niet is. Zat ik ernaast.

Carl Gustav Jung (Kesswil, Zwitserland, 26 juli 1875 – Zürich, 6 juni 1961) was een Zwitsers psychiater en psycholoog.

Jung was de zoon van een dominee. Hij volgde in Bazel het gymnasium en studeerde er vanaf 1895 medicijnen. In 1902 promoveerde hij op een studie over zijn achternicht Hélène Preiswerk, die zich presenteerde als medium maar later door mede-studenten van Jung op bedrog werd betrapt. Hij trad in 1903 in het huwelijk met Emma Rauschenbach (1882-1955). Ze kregen samen vijf kinderen.

Vanaf 1900 werkte Jung als psychiater in de Burghölzli-kliniek bij Zürich, die onder directie stond van Eugen Bleuler. Hier hield hij zich onder ander bezig met de psychologische kant van dementia praecox (later schizofrenie genoemd) en ontwikkelde hij met zijn collega Franz Riklin een aantal associatietesten.

In 1909 nam hij om verschillende redenen ontslag. Hij ergerde zich bijvoorbeeld aan de antifreudiaanse houding van oud-directeur Auguste Forel, die nog als adviseur werkzaam was, en het feit dat Bleuler hier niet tegenin wilde gaan. Ook voelde hij zich gepasseerd toen Riklin enige jaren eerder op advies van Bleuler was aangesteld als directeur van een andere psychiatrische instelling. Verder wilde Jung zich meer toeleggen op zijn psychoanalytische visies en omdat hij rijk getrouwd was, kon hij als zelfstandig analyticus zijn patiënten als het ware uitzoeken zonder zich over de financiële kanten van zijn werk te bekommeren.

Jung was een twintig jaar jongere tijdgenoot van Sigmund Freud, wiens werk hij op de voet volgde. Hij ontmoette Freud voor het eerst in 1906 en werkte enkele jaren nauw met hem samen. Freud zag Jung als zijn troonopovolger. Wegens verschil van inzicht over de psychoanalyse en persoonlijke conflicten braken ze in 1912 met elkaar. Jung verklaarde die stap in zijn kort daarvoor uitgekomen boek Wandlungen und Symbole der Libido en noemde zijn eigen methode voortaan analytische psychologie. Hij raakte in een grote persoonlijke crisis, waarvan hij rond 1918 weer herstelde.

In 1933 werd Jung hoogleraar in het Zwitserse Zürich en vanaf 1944 werkte hij als zodanig aan de Universiteit van Bazel. Hij overleed op 85-jarige leeftijd.

Jung had grote invloed op het gebied van de dieptepsychologie, de analytische psychologie en de godsdienstpsychologie.

In Jung's opvatting wordt het gedrag van de mens in belangrijke mate bepaald door een algemene 'levensdrang', waarvoor hij, en daarin verschilde hij sterk van inzicht met Freud, niet in de eerste plaats een seksuele oorsprong zag, maar een eerder religieuze (in de ruimste zin van het woord). Hij was van mening dat het wezen van de persoonlijkheid behalve door het persoonlijk bewustzijn ook, en grotendeels, gevormd wordt door wat hij het collectief onbewuste noemde, een a.h.w. epigenetisch overgeërfd deel van het onderbewustzijn dat volgens zijn leer in alle vertegenwoordigers van een ras of soort aanwezig is. Jung ontwikkelde, uitgaande van deze leer, de archetypen. Deze archetypen, begrippen zoals vuur, besef van kwaad of 'boze geest', held, godsvrucht, enzovoorts, zijn als het ware overgeleverde, functionele oerdrijfveren of 'ervaringsmodaliteiten' die de persoonlijkheid van de mens structureren.

Het centrale doel van Jungs psychologie is het individuatieproces of de zelfverwezenlijking. Naast het 'ik' onderkent Jung het 'zelf' dat een centrum is dat zowel het bewuste als het onbewuste omvat en dus in principe onbegrensd is (aangezien het onbewuste ook het collectieve onbewuste betekent). De realisatie van dit tweede centrum naast het 'ik' is een proces dat gekenmerkt wordt door de vereniging van tegenstellingen in de mens zelf: goed en kwaad, licht en schaduw, binnen en buiten.

Jung is wellicht nog het meest bekend geworden door zijn typologie. In zijn boek Psychologische typen uit 1917 werkte hij vier basistypen van de menselijke persoonlijkheid uit. Hij stelde daarbij contrasterende functies tegenover elkaar: denken en voelen, perceptie (waarneming) en intuïtie. Eén daarvan is bij elk basistype dominant. Een bijkomende, belangrijke factor is of de psyche naar binnen (introvert) of naar buiten (extrovert) is gericht.

Jungs systeem is hoogst ingewikkeld. Hij baseerde zijn leringen op zowel ervaringen in zijn klinische praktijk, als de mythologie en zijn kennis van het vergelijkend symbolisme. Zijn werk wordt, evenals dat van Freud, gekenmerkt door een groot aantal nieuwe concepten en principes.

Volgende keer beter, pyl.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:37 schreef Z het volgende:
Wie is deze vrouw?

[afbeelding]

Norah Jones?


Norah Jones was born Geetali Norah Jones Shankar in New York City, but later changed her name officially to Norah Jones at age 16. She is the daughter of Indian sitarist Ravi Shankar, and the half-sister of musician Anoushka Shankar. She spent her childhood with her mother, Sue Jones, who moved to Dallas, Texas, when Norah was four. She always liked the music of Bill Evans and Billie Holiday, and she found it intriguing and relieving. Jones attended the Booker T. Washington High School for the Performing and Visual Arts and the University of North Texas, where she majored in jazz piano, and won Beat Student Music Awards for Best Jazz Vocalist (twice, in 1996 and 1997) and Best Original Composition (1996). In 1999, two years into the program, Norah left for New York City, where she performed with the band Wax Poetic.

Jones performed quite frequently with guitarist Charlie Hunter in 2001 and appeared on Outkast's Speakerboxxx/The Love Below album in a duet with André 3000 in 2003. Her music is often compared to that of Billie Holiday and Nina Simone.

In early 2002, she released a debut album, Come Away With Me, mellow, acoustic pop with soul and country. It hit #1 on Billboard 200, with single "Don't Know Why" hitting #1 on Top 40 Adult Recurrents in 2003.

Jones walked away from the Grammy Awards of 2003 with eight awards. By receiving Record of the Year, Album of the Year, Song of the Year, and Best New Artist honors all in 2003, Jones was the first artist to sweep the "Big Four", or the four most prestigious Grammy awards, since Christopher Cross did so in the Grammy Awards of 1981. It should be noted that the Song of the Year award went to Jesse Harris for writing "Don't Know Why", but because Jones performed the song, she is associated with winning Song of the Year as well. Of the eight awards that came from "Come Away With Me" at the 2003 Grammy Awards, Jones personally received five awards with the other three awards attributed to the album itself.

Her second album, Feels Like Home, was released on February 9, 2004. Rather than repeat the softer, jazz mood of Come Away with Me, her second album was influenced by country music. Within a week of its release, Feels Like Home had sold over a million copies, making it the highest-selling album in the history of Blue Note Records. In that same year, Time magazine listed Jones among the most influential people of 2004.

Jones received 3 awards at the Grammy Awards of 2005, two for her Record of the Year collaboration with Ray Charles on the song "Here We Go Again." That year, Norah Jones appeared on the self-titled record by Amos Lee.

In the latter part of 2003, rumours emerged that veteran Indian filmmaker Dev Anand was planning to make the film Song of Life, inspired by Norah Jones's troubled relationship with her father, Ravi Shankar. Both Jones and Shankar were enraged by the rumors and Jones's comments were, "He [Anand] has no idea of our story, and he's not going to represent it in a truthful way, I'm sure. It's sad because it's personal stuff and nobody's business but ours."

Norah Jones also collaborated with the Foo Fighters on their 2005 record In Your Honor, singing vocals with Dave Grohl on "Virginia Moon". The song was nominated for a Best Pop Performance by a Duo or Group with Vocal in 2006.

In February 2006, Screen International reported that Norah Jones would make her acting debut in a film by 2046 and Chungking Express director Wong Kar-wai. The film called My Blueberry Nights, would be Wong Kai-wai's English language debut and will be partly funded by StudioCanal and Jet Tone Productions.

[edit]
Awards
Norah Jones has won multiple awards, most noticeably her Grammy awards (winning 8 awards, plus an additional three received by Come Away with Me, in only 2 years of eligibility)

These are Jones' Grammy Awards:

2003 Best Pop Vocal Album - Come Away with Me
2003 Album of the Year - Come Away with Me
2003 Best Engineered Album, Non-Classical - Come Away with Me
2003 Record of the Year - "Don't Know Why"
2003 Best Female Pop Vocal Performance - "Don't Know Why"
2003 Song Of The Year - "Don't Know Why"
2003 Best New Artist
2005 Best Pop Collaboration with Vocals - "Here We Go Again" (with Ray Charles)
2005 Best Female Pop Vocal Performance - "Sunrise"
2005 Record of the Year - "Here We Go Again" (with Ray Charles)

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:32 schreef Tokay het volgende:
Ik ga - DV - even off topic:

Hebben jullie al asperges gegeten, dit jaar? Ik nog steeds niet.

Ik wíl/móet/zál deze week aspergus eten! Met ei, en beenham.

Ik ook nog niet.... en ik heb Peaceman beloofd het nog een keer te maken, maar dat wordt niet deze week......

Trouwens Scrut, je had het over de pyramide van Sakkata, maar volgens mij moet dat de dodenstad Sakkara zijn. De welbekende trappyramide Djoser _{en ook nog wat andere kleinere pyramides} maakt onderdeel uit van dit platform en het zijn waarschijnlijk de oudste bouwwerken van Egypte.

_{het is erg indrukwekkend kan ik uit eigen ervaring vertellen}

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:37 schreef Z het volgende:
Wie is deze vrouw?

[afbeelding]

Is het Norah Jones?

----> http://www.norahjones.com/

Juist.

quote:

Sultry vocalist and pianist Norah Jones developed her unique blend of jazz and traditional vocal pop with hints of bluesy country and contemporary folk due in large part to her unique upbringing. Born March 30, 1979, in New York City, the daughter of Ravi Shankar quietly grew up in Texas with her mother. While she always found the music of Billie Holiday and Bill Evans both intriguing and comforting, she didn't really explore jazz until attending Dallas' Booker T. Washington High School for the Performing and Visual Arts. During high school, Jones won the Down Beat Student Music Awards for Best Jazz Vocalist and Best Original Composition in 1996, and earned a second Best Jazz Vocalist award in 1997.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:38 schreef Diaan73 het volgende:
Trouwens Scrut, je had het over de pyramide van Sakkata, maar dat moet volgens mij de dodenstad Sakkara zijn. De welbekende trappyramide Djoser _{en ook nog wat andere kleinere pyramides} maakt onderdeel uit van dit platform en waarschijnlijk oudste bouwwerken van Egypte.

_{het is erg indrukwekkend kan ik uit eigen ervaring vertellen}

L_V, eat your heart out!

quote:

Op dinsdag 16 mei 2006 11:40 schreef pyl het volgende:

[..]



L_V, eat your heart out!

ik zie net dat ik taaltechnisch een foutje heb gemaakt... ik ga het even aanpassen... maar het moest even snel

We kunnen natuurlijk in plaats van plaatjes raden ook allemaal om de beurt gewoon een spreekbeurt houden.

Hebben jullie dat andere topic wel eens gelezen? . Dat is me toch van een slowchat en een één, tweeregelige posts. En weinig informatie hè? Ze zijn daar zo arrogant dat men bij een geraden plaatje gewoon zonder uitleg het volgende plaatje plaatst.