MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Ik noemde Fleetwood Mac ook alleen maar om aan te geven dat ze eigenlijk geen nummer meer "straight" gespeeld hebben. Die walvissenkreet en alles eromheen, het bijzonder flauwe "left, right" gedoe bij The Island, dat gedoe met The Perfect Crime... Op de een of andere manier werd je continu uit de muziek getrokken. Die zeeslag de vorige keer was uiteraard je reinste onzin, maar op dat moment hadden we al een prachtig concert achter de rug. Dit keer had ik toch het gevoel dat ze bepaalde nummers die wel op de setlist stonden ter plekke moesten schrappen, omdat het concert door al die meligheid behoorlijk werd uitgerekt. Vorige keer had je ook wel een hoop nutteloze intermezzo's, maar voor mijn gevoel waren die wat minder talrijk en beter gespreid.quote:Op zondag 23 september 2007 12:17 schreef thijsdetweede het volgende:
[..]
Sorry, maar Fleetwood Mac (ah, dat was het) als intro gebruiken, vind ik van een volkomen ander niveau dan met zn allen een zeeslag naspelen.Of halverwege aan het gymmen slaan. Of elkaar van tevoren een hand gaan geven. Vorige keer had ik meer het gevoel dat alle grappen al lang op papier staan dan deze ronde. Vorige keer vond ik ook beter, maar deze ronde kwam mij oprechter over. Is ook wat waard.
Dit keer had ik toch het gevoel dat ze bepaalde nummers die wel op de setlist stonden ter plekke moesten schrappen, omdat het concert door al die meligheid behoorlijk werd uitgerekt. Vorige keer had je ook wel een hoop nutteloze intermezzo's, maar voor mijn gevoel waren die wat minder talrijk en beter gespreid. Maar goed. 16 Military Wives met name was een grote tegenvaller, omdat dat hele call/response gedoe bij het vorige concert al helemaal was uitgekauwd; dus wellicht dat dit mijn mening over de meligheid negatief kleurt. Maar zouden ze dat nu werkelijk bij elke opvoering van dat nummer doen?
Maar zouden ze dat nu werkelijk bij elke opvoering van dat nummer doen?
The Crane Wife 1+2quote:Op zondag 23 september 2007 12:44 schreef -Dries- het volgende:
Iemand een setlist?
The Crane Wife 3
The Island
"some country song", titel weet ik niet.
Here I Dreamt I was an Architect
Eli, the Barrow Boy
16 Military Wives
The Perfect Crime
O Valencia
The Tain
--------------------
The Mariner's Revenge Song
Zoiets, denk ik.
[ Bericht 0% gewijzigd door Grobbel op 23-09-2007 13:08:03 ]
The Tain zag ik nog liggen toen ik in Florida op vakantie was, had ik misschien toch maar mee moeten nemen. Trouwens. Dat voorprogramma was echt bagger
Nou, sjonge, wat was dat saai. En 'so nineties', van die indierock..quote:Op zondag 23 september 2007 13:18 schreef -Dries- het volgende:
Dat voorprogramma was echt bagger
It's not going to stop 'till you wise up
Hoe laat waren ze nu precies klaar eigenlijk? Was dat kwart over 10 of half 11?
Alle gespeelde nummers in CD-vorm duren namelijk 1 uur en 22 minuten (en dan neem ik ongeveer 4 a 5 minuten voor het ene onbekende nummer). Dan hebben ze toch een hoop tijd gevuld met intermezzo's en meligheid, toch zeker 20 minuten.
Alle gespeelde nummers in CD-vorm duren namelijk 1 uur en 22 minuten (en dan neem ik ongeveer 4 a 5 minuten voor het ene onbekende nummer). Dan hebben ze toch een hoop tijd gevuld met intermezzo's en meligheid, toch zeker 20 minuten.
Ik vond zowel het bier als het voorprogramma niet te pruimenquote:Op zondag 23 september 2007 14:21 schreef thijsdetweede het volgende:
Ik vond het ook prima voor tijdens het bier drinken.
Juist dat ze de zaal er bij betrekken vond ik wel leuk, in plaats van braaf achter elkaar de liedjes afwerken en weer weggaan. Kan je net zo goed een cd opzetten naar mijn mening
BigguyNL @ Xbox Live
Ach, wat doe je eraan
Ach, wat doe je eraan
Ze slaan er alleen te veel in door. naar mijn meningquote:Op zondag 23 september 2007 15:10 schreef -Bigguy- het volgende:
Juist dat ze de zaal er bij betrekken vond ik wel leuk, in plaats van braaf achter elkaar de liedjes afwerken en weer weggaan. Kan je net zo goed een cd opzetten naar mijn mening
Maar goed, bij de eerste twee Decemberists-concerten was ik ook redelijk positief en vond ik die interactie ook van toegevoegde waarde (lees de vorige paar pagina's van dit topic maar eens door!), dus op zich kun je mijn woorden met een korreltje zout nemen. Ik heb ze gewoon te vaak in een te korte tijd gezien, en als ze dan steevast dezelfde grappen uithalen, dan gaat dat op den duur wel vervelen.
Maar is er verder niemand die die springende vent heeft gezien? De vloer trilde gewoon en zo ongeveer iedereen ergerde zich aan hem
BigguyNL @ Xbox Live
Ach, wat doe je eraan
Ach, wat doe je eraan
Ben blij dat ik niet geweest ben, als ik dit zo hoor. Vorige keer was ik met iemand die vooral into jazz en klassieke muziek was, en hij vond het leuk. Ik ookquote:Op zondag 23 september 2007 12:59 schreef Grobbel het volgende:
[..]
Ik noemde Fleetwood Mac ook alleen maar om aan te geven dat ze eigenlijk geen nummer meer "straight" gespeeld hebben. Die walvissenkreet en alles eromheen, het bijzonder flauwe "left, right" gedoe bij The Island, dat gedoe met The Perfect Crime... Op de een of andere manier werd je continu uit de muziek getrokken. Die zeeslag de vorige keer was uiteraard je reinste onzin, maar op dat moment hadden we al een prachtig concert achter de rug. Dit keer had ik toch het gevoel dat ze bepaalde nummers die wel op de setlist stonden ter plekke moesten schrappen, omdat het concert door al die meligheid behoorlijk werd uitgerekt. Vorige keer had je ook wel een hoop nutteloze intermezzo's, maar voor mijn gevoel waren die wat minder talrijk en beter gespreid.
Maar goed. 16 Military Wives met name was een grote tegenvaller, omdat dat hele call/response gedoe bij het vorige concert al helemaal was uitgekauwd; dus wellicht dat dit mijn mening over de meligheid negatief kleurt. Maar zouden ze dat nu werkelijk bij elke opvoering van dat nummer doen?
http://www.last.fm/user/Teije
CYBERNATIONS! >> Staatsinrichting voor beginners, FOK! style << CYBERNATIONS!
CYBERNATIONS! >> Staatsinrichting voor beginners, FOK! style << CYBERNATIONS!
bijzonder vermakelijk en gewoon erg leuk. ik kan me voorstellen dat je ze geen drie keer in een jaar moet zien, maar wij hadden iig een prima avond!
"how I don't know what I should do with my hands when I talk to you
how you don't know where you should look, so you look at my hands"
how you don't know where you should look, so you look at my hands"
in paradiso gezien, afgelopen februari...was een topavond, erg genoten toen Dat ik nog geen tvp in dit topic had zeg
Er zit weer een nieuwe plaat aan te komen. Nog geen releasedate bekend vooralsnog, maar heel lang gaat het niet meer duren. 
http://www.pitchforkmedia(...)m-do-election-events
http://www.pitchforkmedia(...)m-do-election-events
Heeft iemand hier al die nieuwe EP Always The Bridesmaid: A Singles Series gehoord? Echt geweldig. 
Don't think twice, it's all right.
kijk, da's goed nieuws!quote:Op woensdag 8 oktober 2008 19:23 schreef Grobbel het volgende:
Er zit weer een nieuwe plaat aan te komen. Nog geen releasedate bekend vooralsnog, maar heel lang gaat het niet meer duren.
http://www.pitchforkmedia(...)m-do-election-events
ik ga ook eens op zoek naar die 'tussen-release' die hierboven genoemd wordt.
"how I don't know what I should do with my hands when I talk to you
how you don't know where you should look, so you look at my hands"
how you don't know where you should look, so you look at my hands"
Op http://www.decemberists.com/ is een nieuw nummer te downloaden. The Rake's Song. Ik kijk uit naar het album!
Bedanktquote:Op zondag 18 januari 2009 12:21 schreef Tourniquet het volgende:
Op http://www.decemberists.com/ is een nieuw nummer te downloaden. The Rake's Song. Ik kijk uit naar het album!
BigguyNL @ Xbox Live
Ach, wat doe je eraan
Ach, wat doe je eraan
Nu 'al'? 2 weken van tevoren valt wel mee toch... En ach ja, ik heb ook een hekel aan wma, maar over 2 weken koop ik het album en heb ik het toch in hq mp3
Hmm. Ik ben nog niet bijzonder onder de indruk, geloof ik. Misschien komt dat nog als ik bij een volgende luisterbeurt meer op de tekst en het verhaal ga letten, maar muzikaal klinkt het me te veel als een Crane Wife, maar dan zonder de spannende elementen erin.
Zelfde mening als thijsdetweede, hoewel ik na vijf nummers ofzo goede hoop had dat 't een episch spektakel zou worden. Nu ik de plaat in z'n geheel heb gehoord, ben ik toch wat terughoudender.
Ik vind 'em tot nu toe ook nog niet super fantastisch spectaculair, terwijl sommigen juist echt he-le-maal lyrisch zijn (met name op Last.fm).. Ik mis toch wel beetje liedjes in de trant van Castaways and Cutouts.. Maar daar op hopen was sowieso wel een beetje ijdele hoop denk ik.
Ik ben ook nog niet overdonderd, maar bij een conceptalbum als deze zal ik me echt even in de teksten moeten verdiepen. Zeker bij Meloy, de woordkunstenaar. Won't want for Love vind ik overigens echt schitterend!
Pitchfork denkt er anders over!
http://pitchfork.com/reviews/albums/12842-the-hazards-of-love/
Maar das Pitchfork.
http://pitchfork.com/reviews/albums/12842-the-hazards-of-love/
Maar das Pitchfork.
Eerst dit zeggen:
En vervolgens is het enige commentaar dat hij op de plaat heeft:quote:Nobody got into the Decemberists for the riffs.
quote:On disc, though, it's largely missing the catchy choruses and verisimilar emotions that previously served as ballast for the Decemberists' gaudy eccentricities.
Ik moet zeggen dat ik hem na 2 luisterbeurten zeker niet vind tegevallen. Ik vind hem best wel goed eigenlijk.
Andere de andere kant begrijp ik ook wel weer dat veel mensen hem vinden tegenvallen. De liefhebbers van popliedjes met een kop en een start komen er wat bekaaid van af. Het is een conceptplaat die zich als geheel laat beluisteren. Het komt allemaal wat pretentieuzer over. Op zich niet erg als die pretenties maar worden waargemaakt. Voor mij lijkt dat wel het geval. Of het echt een topper gaat worden moet nog blijken.
Andere de andere kant begrijp ik ook wel weer dat veel mensen hem vinden tegenvallen. De liefhebbers van popliedjes met een kop en een start komen er wat bekaaid van af. Het is een conceptplaat die zich als geheel laat beluisteren. Het komt allemaal wat pretentieuzer over. Op zich niet erg als die pretenties maar worden waargemaakt. Voor mij lijkt dat wel het geval. Of het echt een topper gaat worden moet nog blijken.
Jézus, wat is die goed! Dit nieuwe stijltje van ze pakt nog beter uit dan ik had verwacht. De aaneensluiting van de nummers zorgen voor een unieke sfeer op het album, en ik blijf maar nieuwe dingen ontdekken met elke luisterbeurt.
Een must-buy!
Een must-buy!
Ik vind hem na 1 keer luisteren ook meevallen. Er staan een paar mindere nummer, maar ook zeker wat pareltjes op.
Ik vind het nieuwe album maar niks, helaas. Moet er misschien nog een keer voor gaan zitten met lyrics, maar qua muziek vind ik er maar weinig an. Maar volgens mij is Hazards of Love gewoon een typisch hate if or love it - album, en ik ben bang dat ik in die eerste categorie zit.
Want ik ben kaler dan kaal
Strakker dan strak
Wreder dan wreed
Vetter dan vet
Strakker dan strak
Wreder dan wreed
Vetter dan vet
Recensie van nu.nl
quote:The Decemberists - The Hazards of Love
Uitgegeven: 24 maart 2009 08:47
Laatst gewijzigd: 24 maart 2009 08:51
Na het succesvolle ‘The Crane Wife’ uit 2006 komen The Decemberists opnieuw met een conceptplaat. Dit keer draait de plaat rond het liefdesverhaal tussen Margaret die in de stad woont, en William, een mystieke bosbewoner.
Het resultaat is een folkvariant op de welbekende rockopera. Om dit idee te laten slagen heeft de band voor de verschillende karakters gastzangeressen ingezet. Zo neemt Becky Stark van Lavender Diamond de stem van Margaret op zich en komt Shara Worden (My Brightest Diamond) opdraven voor de partijen van de boze boskoningin.
Tot zover verhaal en cast. Voor ‘The Hazards of Love’ hebben The Decemberists een mix van jaren ‘70 progrock, hardrock en stevige saus van folk in elkaar gezet. Duidelijk is dat het bindmiddel in deze cd de Europees/Ierse folk traditie is. De insteek is een verhaal vertellen, en de muziek is daar begeleiding en instrument in. Door de folkpopdeuntjes kan ineens een Focus-achtige Clavecimbe partij klinken om vervolgens over te gaan in een Zepellin gitaarriff.
‘The Hazards of Love’ is een plaat die je het beste in zijn geheel kunt luisteren. De samenhang van de nummers, de overgangen zitten erg sterk in elkaar. Er is niet een nummer dat er echt uit springt. Niet omdat de plaat vlak is, maar juist omdat hij zo’n homogeen geheel vormt.
Toch zijn er enkele nummers die iets meer opvallen, al is het alleen maar omdat ze er in verschillende delen op staan. Zo valt de titelsong vier keer erg op, met name de afsluiter van de cd blijft in je hoofd geramd zitten.
Dat geldt helemaal voor het breekpunt in de plaat, ‘The Wanting Comes in Waves / Repaid’. Niet alleen ligt dit nummer midden in de folkopera en lijkt het een omslagpunt in de verhaallijn, maar ook komen in dit nummer alle stijlen die door de plaat heen de revue passeren tezamen.
In 6.27 min gaan The Decemberists van Emerson, Lake & Palmer naar Jefferson Airplane, langs een poppy refreintje en tussen de seventies hardrockgitaren door. Een nummer dat je blijft draaien.
Met ‘The Hazards of Love’ hebben The Decemberists een potentieel klassieker geschreven. Je moet er wel even voor gaan zitten, maar als je de plaat een aantal keer hebt gehoord valt alles zijn plek, en is het een blijvertje.
© NU.nl/Tjeerd van Erve
Gister de cd aangeschaft, hij staat vandaag min of meer op repeat, en verdomd! Hij begint te groeien. Ik durf het nog geen Magnum Opus te noemen (pfaf, de u-declinatie is onzijdig), maar een stuk beter dan 2 weken geleden.
Ik vind het nieuwe album best geniaal. Alle songs gaan naadloos in elkaar over, alsof je naar 1 lang nummer aan het luisteren ben. Het is gewoon een album die je vanaf het begin tot het eind moet luisteren en niet allemaal door elkaar of los.
Precies. Geen shuffle, gewoon laten lopen. Chris Walla heeft wederom bewezen een zeer goede producer te zijn. En Meloy is een fantastische tekstschrijver.
Lees mijn bitch, stelletje blogs. Tyler. En Trevor. En Leviathan.
Sinds wanneer is 'geen shuffle' een overtuigend argument? Ik draai altijd en alleen maar albums.
Bach, de Beatles en de Beach Boys lieten al zien dat een album de entiteit is, niet het liedje.
Toegegeven, in dit geval zou het helemaal stupide zijn om liedjes te gaan draaien. Maar datzelfde kon je van Tommy zeggen
Bach, de Beatles en de Beach Boys lieten al zien dat een album de entiteit is, niet het liedje.
Toegegeven, in dit geval zou het helemaal stupide zijn om liedjes te gaan draaien. Maar datzelfde kon je van Tommy zeggen
Ik gebruik het niet als argument. Wat ik wil zeggen is dat je het album het beste van voren af aan in zijn geheel moet luisteren. Zo komt het het beste tot zijn recht.quote:Op zaterdag 28 maart 2009 14:25 schreef thijsdetweede het volgende:
Sinds wanneer is 'geen shuffle' een overtuigend argument? Ik draai altijd en alleen maar albums.
Bach, de Beatles en de Beach Boys lieten al zien dat een album de entiteit is, niet het liedje.
Toegegeven, in dit geval zou het helemaal stupide zijn om liedjes te gaan draaien. Maar datzelfde kon je van Tommy zeggen
Lees mijn bitch, stelletje blogs. Tyler. En Trevor. En Leviathan.
Ik vind het toch wel een bijzondere plaat. Als je er even voor gaat zitten houdt hij zeker wel je aandacht vast. Op Shuffle werkt hij trouwens ook wel hoor. Daar kwam ik achter omdat ik hem per ongeluk op Shuffle aan het luisteren was.
Ik vind sommige gitaarpartijen wel wat minder boeiend. Dat logge spel wat in The Queens's Rebuke zit (vanaf 18 seconden ongeveer) vind ik wat minder bij Decemberists passen.
Ik vind sommige gitaarpartijen wel wat minder boeiend. Dat logge spel wat in The Queens's Rebuke zit (vanaf 18 seconden ongeveer) vind ik wat minder bij Decemberists passen.
xenofoob, misantroop, antiloop, limonadesiroop.
Tja, wat past er nog wel en niet meer bij de Decemberists? Epische hard-folk, daar hoort zo'n beetje alles met een gitaar wel onder.
Toch wel fascinerend. Ik heb officieel helemaal niets met de jaren 70 rock opera stijl, maar de afgelopen jaren hebben clubs als The Decemberists, Raconteurs en zelfs Green Day het genre wel weer behoorlijk salonfahig gemaakt.
Toch wel fascinerend. Ik heb officieel helemaal niets met de jaren 70 rock opera stijl, maar de afgelopen jaren hebben clubs als The Decemberists, Raconteurs en zelfs Green Day het genre wel weer behoorlijk salonfahig gemaakt.
Inderdaad. Persoonlijk vind ik het een heerlijke plaat, maar ik kan ook begrijpen dat mensen het niks vinden.quote:Op dinsdag 24 maart 2009 07:59 schreef thedunno het volgende:Andere de andere kant begrijp ik ook wel weer dat veel mensen hem vinden tegenvallen. De liefhebbers van popliedjes met een kop en een start komen er wat bekaaid van af. Het is een conceptplaat die zich als geheel laat beluisteren. Het komt allemaal wat pretentieuzer over. Op zich niet erg als die pretenties maar worden waargemaakt.
"how I don't know what I should do with my hands when I talk to you
how you don't know where you should look, so you look at my hands"
how you don't know where you should look, so you look at my hands"
