Ben terug, het was geweldig !
Ik weet dat bellen vanuit een telefooncel goedkoper is, maar dat is iets wat ik ter plekke van wat touristen gehoord heb. Ik heb zelf n.l. in die 2 weken geen enkel contact gehad met het thuisfront (was niet nodig, was zo afgesproken).
Aan het begin van de vakantie kreeg je voor 1 euro nog 2 lira, aan het eind was dat 1,9 lira. Volgens mij houdt dat in dat de lira steeg (geen verstand van economie).
Ik en m'n reisgenote hebben niets met elkaar. Dat vertelden we aan een verkoper en dat hadden we niet moeten doen. Toen ik in een kleedhokje wat kleding paste, bood die verkoper m'n reisgenote een gratis t-shirt aan en gaf zichzelf er bij. Vanaf dat moment hebben we maar afgesproken dat we voor de verkopers verkering hebben en dat als er weer een verkoper zo irritant zou zijn, ze maar 1 keer m'n naam hoefde te noemen om mij uit het kleedhokje te laten springen (in m'n blote kont desnoods) om de verkoper even duidelijk te maken dat hij kleding moet verkopen en geen vrouwen moet versieren.
We hebben daar meegedaan met een jeepsafari. De jeep waar ik in zat was een regelrecht wrak. Ik kon het stuur ca 5 cm naar links of naar rechts draaien zonder dat de wielen bewogen, de km-teller deed het niet, de benzinemeter ook niet en van de verlichting wil ik het niet eens weten. De motorkap was gedeukt en rammelde gezellig met de rest van alle losse onderdelen mee. De motor was bijzonder stil, maar had geen trekkracht. In z'n 2 de berg op en dan nog terug moeten schakelen naar de 1e versnelling. Gelukkig deden de remmen het wel, maar de gordels achterin en de rolkooi waren volgens mij voor de sier gemonteerd. Ook was er een klein conflict onderweg. Ik reed afwisselend met een fransoos (ook tourist). Tijdens een korte stop van ca. 15 minuten zat hij aan het bier. Wij (= ik + reisgenote) naar die fransoos en proberen uit te leggen dat wij liever niet hebben dat hij met alcohol op achter het stuur zit. Door de taalbarriere lukte ddat niet. Vervolgens zijn we nar de nederlandse reisleiding (er waren 2 reisbegeleiders, 1 voor de fransozen, 1 voor de nederlanders) gestapt en die zei dat er niet gedronken en gereden werd. Dus hij ging weer naar de franse reisbegeleiding om te zeggen dat die fransoos niet meer mocht rijden. Die heeft het aan de fransoos uitgelegd, maar de fransoos kroop toch achter het stuur. Nederlandse reisbegeleider kwaad. Niet alleen vanwege de fransoos die toch achter het stuur kroop, maar ook omdat de franse reisbegeleidster het allemaal wel mee vond vallen en vond dat die fransoos wel gewoon kon rijden. Wij haddne geen zin om met jeep en al van de berg af te pleuren dus haalden we onse handbaggage uit de jeep. De nederlandse reisbegeleider probeerde een plek in een andere jeep te regelen, maar dat duidde op wat tegenstand. Een frans gezin wou beslist met z'n allen in 1 jeep blijven zitten en duldde ook geen extra passagiers. Een stel nederlanders + belgen waren iets minder moeilijk maar wel boos. Wij hadden de hele jeeptour verpest met onze actie. Een belgische man + z'n dochter ging zelfs uit protest bij die fransoos die gedronken had in de jeep zitten en een nederlander vroeg of ik me nou een grote kerel voelde dat ik een groep die de hele dag gezellig opgetrokken had uit elkar gerukt had. Dat was dus niet zo gezellig, maar toch was de rest van de jeeptour wel erg leuk.
In het algemeen zijn de turken heel vriendelijk en behulpzaam. Ik ben er van overtuigd dat als ik het had gevraagd het hotelpersoneel nog bereid was geweest om m'n reet te vegen. Afdingen is ook heel leuk. Mijn advies: noem je prijs en blijf die herhalen. Zorg er wel voor dat het enigzins een redelijke prijs is. Ik moet er echter wel bij vertellen dat ik een hoedje van 42 lira voor 10 lira mee kreeg.
Het kasteel van Bodrum: zorg ervoor dat je de openingstijden weet en dat je weet wanneer de lunchpauze is. Tijdens de lunchpauze is het kasteel wel open, maar alle kamers waar iets in tentoongesteld is zijn dan dicht. Daar kwamen wij achter toen we het kasteel uit wandelden en vonden dat er niet echt veel dingen open waren voor bezichtiging.
Verkopers: gewoon negeren. Of zeg vriendelijk 'hoi' terug maar blijf doorlopen. Tenzij je iets wilt kopen natuurlijk. Mij is het gelukt ze zelfs te negeren toen ze aan m'n schouders trokken.
Boottocht: alleen boeken als je zeker weet dat het rustig is (dus voor- en naseizoen). Wij zaten als haringen op een tonnetje op die boot. Op zich was het gezellig, maar heel vol en het drinken was belabberd. Cola, witte wijn, sprite, bier en water en dan alles ook nog van supergoedkope B-merken.
Bedden (Hotel Ayaz, kamer 310): vrij hard, bed van m'n reisgenote kraakte als de ziekte als je er op ging zitten. Bij het liggen/omdraaien was dat gelukkig niet het geval. Ik heb een warme wollen deken die op de kast lag voor als het koud was (
![]()
) over m'n matras gelegd, onder m'n beddelaken. Dat was zachter en prettiger. Wel was er veel herrie van 'Cozy Beach Club' (soort strandclub die bij het hotel hoort) en af en toe van een reclamewagen die langs het hotel reed om reclame te maken voor 1 of andere uitgaansgelkegenheid. Al met al sliep het toch niet slecht.
Prijzen (bij Hotel Ayaz): cocktails voor 7 of 8 lira. Volgens mij krijg je dan bijna een halve liter. Koffie is weer relatief duur (lees: vergelijkbare prijs als in Nedrland), thee is goedkoop, water kost amper wat (ook als je onderweg bij van die winkeltjes een fles water koopt). Ik denk dat je er van uit kan gaan dat de gemiddelde prijs 20 tot 30% lager ligt dan in Nederland.
Openbaar vervoer: alleen ervaring met de Dolmus. Dolmus is een kruising tussen een bus en een taxi. Elk busje legt een vaste route af, maar stopt waar je maar wilt om passagiers op te pikken of af te zetten. Geen haltes dus. Achter het voorruit staat een bordje met de 2 plaatsen waartussen de Dolmus rijdt. Zie je een Dolmus die jouw kant op gaat: hand opsteken. Veel hoef je niet te doen om hun aandacht te trekken (ongeacht langs welke kant van de weg je staat) want ze stoppen al als je je aan je oor krabt. De prijs is een vaste prijs ongeacht waar je instapt of uitstapt. Van Gumbet naar Bodrum (of andersom) is 1,5 lira. Betaal aan de chauffeur, hij geeft je ook het wisselgeld weer terug. Je kan het geld ook via andere passagirs doorgeven. De voertuigen zijn kleine busjes zoals Peugeots J9 (lijkt op de J7). Overigens kan je ook te voet van Gumbet naar Bodrum. Ik ben niet bepaald sportief ofzo, maar heb het wel gedaan. Hou rekening met de steile hellingen en de hoge temperaturen (neem drinken mee).
Diefstal/criminaliteit: Hoewel ik in het buitenland wel altijd iets scherper oplet dan in ons eigen kouwe kikkerlandje, heb ik me geen moment onveilig gevoeld. Wel hebben verkopers geprobeerd mij tot 2 keer toe op te lichten. Eerst kocht ik bij een winkeltje postzegels van 70 kurush (ik weet niet zeker of ik dat goed spel, maar 1 kurush is 0,01 lira) maar er werd 1 lira per postzegel afgerekend. Toen we dat door hadden zijn we naar de receptie van het hotel gegaan om uit te vogelen of dat was vanwege de belasting of iets dergelijks (wellicht was die 70 kurush het bruto bedrag en moest er nog BTW bij op). Dat was niet zo, dus wij weer terug nar de verkoper. De verkoper zei dat hij die dingen als particulier bij het postkantoor kocht en betaalde daarom zelf ook 70 kurush per postzegel. Hij wilde winst maken dus ze gingen de verkoop in voor 1 lira per postzegel. Maar we hebben desondanks zonder problen het geld dat wij in onze ogen teveel hadden betaald terug gekregen. Dat ging in de fooienpot van het hotel. Ook hebben we een keer wisselgeld terug gekregen met daar tussen een biljet van 5000000 lira of iets dergelijks. Die biljetten zijn niet meer geldig. Gelukkig had ik het op tijd door en de verkoper zei dat het en foutje was. Jaja ... Toen hebben we in ieder geval een geldig biljet terug gekregen.
Pinnen/geld: Bij veel winkels kan je met pin betalen, maar dat vertrouw ik niet. Gewoon naar een geldautomaat van een bank gaan en daar lira's, euro's of dollars uit de muur trekken. Er zijn automaten die echt 3 soorten valuta uit kunen spuwen ! Ik vind de gebruiksaanwijzing van de pinautomaten vrij duidelijk. Hou er wel rekening mee dat de volgorde waarop bankpas, pinbon en geld uit de automaat komen in een andere volgorde dan in Nederland kunnen zijn ! Controleer dus voor je weg gaat of je alles hebt. Zelf vond ik het het prettigst om overal in Lira's te betalen. Sommige winkeltjes hebben aanbiedingen in de trant van 4 T-shirts voor 10 euro. Daar hebben we af en toe apart voor gepind (gewoon uit de muur, niet bij de winkel zelf). Reisjes en dergelijke moesten we ook in euro's betalen, maar ik moet daarbij opmerken dat wij al onze reisjes via de reisorganisatie geboekt hebben.