Jan Akkerman - meestergitarist.

Voor mijn studie heb ik een biografie geschreven over gitarist Jan Akkerman. Dit levensverhaal kan denk ik een goede intro vormen voor het officiële Jan Akkerman topic (dat heeft hij wel verdiend lijkt me), dat bij deze is gedoopt.

Jan Akkerman



“Jan Akkerman is iemand met een compleet eigen muziekstijl. Zet een miljoen gitaristen naast elkaar en doe een blinddoek om; Jan haal je er meteen uit.” Zo typeert Bert Heerink de man die in 1973 door het Britse popblad Melody Maker tot beste gitarist ter wereld werd uitgeroepen. Vanaf januari 2006 treedt Akkerman (Amsterdam, 24 december 1946) als gast op in de theatershow Queen in Concert van het orkest van de Koninklijke Luchtmacht, waarvan Heerink de zanger is.

Marianne Akkerman, de vrouw van Jan, beaamt het eigenzinnige karakter van haar man. “Jan wil zijn eigen ding doen en het liefst altijd weer wat anders. Hij is geen artiest, maar een muzikant, die puur voor de muziek gaat. Als ze hem zijn gitaar afpakken, dan ligt hij zo in zijn kist.” Akkerman zelf kent de verklaring voor zijn vernieuwingsdrang. “Ik ben continu op zoek naar nieuwe uitdagingen, anders vind ik het maar saai. Daarin ga ik volledig mijn eigen weg.”

Van 1970 tot 1976 speelde Akkerman in de wereldberoemde symfonische rockgroep Focus. De band scoorde grote hits met nummers als ‘Hocus Pocus’ en ‘Sylvia’ en ontving voor hun debuutalbum ‘In and out of Focus’ een Edison. De zanger van de groep, Thijs van Leer, meent dat Akkerman een groot aandeel had in het succes van de formatie: “Focus heeft altijd een knipoog naar het cabareteske gehad. Met Jan kwam daar een heel stuk R&B en Rock ’n Roll bij. Die combinatie was erg grappig en voor de hele wereld interessant genoeg om toe te happen.”


_Focus

Muziek is er bij Akkerman met de paplepel in gegoten. Toen hij twee jaar was kreeg hij van zijn moeder de eerste pianoles. Drie jaar later stond hij voor het eerst met een gitaar in zijn handen. “Ik zag het instrument staan in de etalage van een winkel bij mij in de straat. Het ding kostte tien gulden. Vanaf het moment dat ik hem had heb ik dag in dag uit, jaar in jaar uit gespeeld. Alleen op vakanties mag de gitaar niet mee, maar dan speel ik door in mijn hoofd; ik kan best een paar dagen zonder het instrument.”

Op z’n tiende speelde Akkerman voor het eerst in een band, The Friendship Sextet. Daarna maakte hij onder meer deel uit van The Shaking Hearts en Johnny And The Cellar Rockers, dat later The Hunters werd. Het fabuleuze gitaarstukje in het nummer ‘The Russian Spy and I’ betekende zijn definitieve doorbraak in de muziekwereld. In 1968 verscheen zijn eerste soloalbum, ‘Talent for Sale’. De plaat bevatte nog vooral covers van soul en R&B hits, maar was wel degelijk een nieuwe stap in zijn muziekloopbaan. Akkerman deed in deze tijd ook veel studio-opnames voor onder meer The Cats, Unit Gloria, The Buffoons en The Blue Diamonds.

Kort maar krachtig was Akkermans periode bij de band Brainbox, die hij in 1969 zelf oprichtte. Ondanks drie hitnoteringen hield de samenwerking met zanger Kaz Lux niet langer dan een jaar stand. Naar eigen zeggen werd hij door de manager uit de band gezet. Kort na dit vertrek trad hij toe tot het Thijs van Leer trio, de aanzet tot Focus.


_Brainbox

Dat Akkerman volledig zijn eigen weg gaat blijkt wel uit zijn korte samenwerking met de Miles Copeland, de manager van Sting. Akkerman bracht binnen Copelands label IRS het album ‘The Noise of Art’ uit. Het betekende zijn come-back in 1989. Maar toen Copeland hem vervolgens uitnodigde om met Sting op tournee te gaan, bedankte hij. Waarom? “Wat Sting doet, dat vind ik niks. Gewoonweg slap. Dat hele artiestendom interesseert me geen fuck. Die mensen zijn zelfgeil en zijn niet zichzelf als ze op het podium staan.”

Heerink: “Jan had veel meer kunnen verdienen, had veel meer hits kunnen scoren, maar dat ambieert hij niet. Het enige wat hij wil is zijn eigen muziek maken.” En Akkerman doet dat met een doel: “Ik vind de wereld één grote chaos. Met mijn gitaar probeer ik daar een systeem in aan te brengen.”

In 2005 kreeg Akkerman de Gouden Harp voor zijn verdiensten voor de Nederlandse muziek. Volgens Heerink mag Nederland best wel zuinig zijn op Akkerman, ‘want er zijn niet veel muzikanten van zijn kaliber’. “Jan kan werkelijk alles op zijn gitaar.”


_{Akkermans laatste cd: C.U. (See You)}


Deze biografie gaat vooral in op het karakter van Jan Akkerman. Als iemand iets meer weet te vertellen over de instrumenten die hij bepspeelde (ik ben daar een leek in), zoals de Gibson Les Paul en de luit, dan zou dat een welkome aanvulling zijn op het topic.

Links:

Jan Akkerman
Wikipedia over Akkerman
Popinstituut.nl over Focus

Voordat ik zijn biografie ging schrijven had ik er ook nog nooit van gehoord Maar ben nu wel fan van de man geworden. Zijn nieuwe cd is echt een aanrader (oude trouwens ook).

Ergens op dit forum is een interview van Martin Simek met Jan Akkerman te vinden, die is wel gaaf. Bovendien is hij op 8 februari zowel in 'De wereld draait door' als in 'Max & Catherine' verschenen. Morgen zal ik proberen nog wat extra linkjes etc. te plaatsen. Nu ga ik slapen

quote:

Op woensdag 12 april 2006 22:53 schreef Oosthoek het volgende:
Heb meteen maar ff hocus pocus opgezet. Is dat Jan die die solo's speelt? Denk dat ik nog ff moet oefenen voordat ik dat niveau haal

Je moet 'The Russian Spy and I' maar eens downloaden. Geweldig nummer, geweldig gitaarspel. Jan was daar nog maar 16/17

Ben laatst in Heesch naar een concert geweest; echt gaaf

Daarna een interview met Jan gehad. Aardige vent.