quote:
Was, in één woord, geweldig.
In iets meer woorden: het begon al met de geweldige sfeer die rond de zaal hing. Het concert was in wat op een oude fabriekshal leek, uiteindelijk bleek het een voormalig 'magazijn voor koloniale waren' te zijn. Een prachtige omgeving voor zo'n soort concert. De organisatie was ook heerlijk: er waren geen echte tickets, je moest gewoon zeggen wie je was en vervolgens werd je afgestreept op een lijst en kreeg je een mooi geel bandje om. Gepast 'laidback' allemaal.
De stemming was dus al prima voor de show begon. Er was een kort voorprogramma, volgens mij speelden ze één eigen nummer en één Triffids-nummer, en toen kwam een maffe Australier de show introduceren. Na een paar vreemde verhalen zei hij 'We have a saying in Australia: Let's Rock'. Wat volgde was een heerlijke show van 3 uur, exclusief de twee toegiften en slechts onderbroken voor een korte show met dia's uit het album van de familie McComb.
Verschillende gasten kwamen langs, grotendeels onbekenden voor mij, die eerst een of twee eigen nummers speelden en vervolgens Triffids-nummers zongen. Ook de eigen nummers zaten een paar pareltjes tussen. Jill Birt zong zelf ook nog een paar nummers, waaronder de laatste toegift: Tender is the Night. Prachtig.
Het is lastig de sfeer helemaal goed over te brengen - 'je had erbij moeten zijn' - maar voor mij was dit het beste concert van de afgelopen tijd. Voor de snelle beslissers: vandaag is het nog een keer, morgen is een afterparty waar alle support acts optreden en de Triffids zelf ook nog eens langs komen. Als je ook maar enigszins de kans hebt en de Triffids goed genoeg vind om dit topic aan te klikken en deze post door te lezen: gaat er heen!