Het is een verschrikkelijk slecht, saai, eentonig, inspiratieloos album.
Alsof ze elk nummer, werkelijk zonder uitzondering, een overdosis aan radio-vriendelijke pop-refreinen hebben gegeven om die vervolgens ook nog eens te verkrachten met Andreas rauwe stem die daar totaal niet geschikt voor is. Hij hoort back-up te zijn voor Cristina. Nu is het eerder andersom en dat werkt niet. De opbouw van de nummers is slaapverwekkend en nergens gebeurt er ook maar iets interessants.
Het is een sfeerloos pop-rock album geworden vermomd als "heavy" met wat cliché gitaarriffjes. Er is niets mis met goede aanstekelijke muziek, maar Lacuna Coil kan dit niet. Wat ze proberen werkt niet. Ze hebben hun unieke geluid opgegeven om een dertien-in-een-dozijn album te maken.
Ik had gehoopt dat Shallow Life een eenmalige misser zou zijn, maar Dark Adrenaline dendert hier vrolijk op door. Wat is er met ze gebeurd? Wat een teleurstelling...
* zet In a Reverie op en wordt herinnerd aan hoe schitterend deze band wel kan zijn