inleiding
Anthrax (miltvuur) is een infectie die al eeuwen bekend is. Sommige wetenschappers zijn van mening dat zelfs de vijfde en zesde plagen, beschreven in de Bijbel, veroorzaakt werden door epidemieën van humane en dierlijke anthrax.1 Tegenwoordig komt humane anthrax in de westerse wereld weinig voor. De incidentele gevallen die gerapporteerd worden zijn meestal gerelateerd aan beroepsmatige blootstelling aan dierlijke materialen besmet met B. anthracis die afkomstig zijn uit endemische landen. Verontrustend waren de recente infecties van de weke delen bij intramusculair spuitende druggebruikers, waarbij oorspronkelijk gedacht werd aan anthrax. Dit bleek later niet het geval te zijn. Maar is de dreiging van deze bacterie echt de "westerse wereld" uit? Niets blijkt minder waar. Als de meteorologische omstandigheden gunstig zijn (aanhoudende droogte, wind, goede omstandigheden voor versleping van sporen) kunnen er in nabije Europese landen waar anthrax nog endemisch voorkomt, uitbraken onder mensen ontstaan door consumptie van besmette dieren (Roemenië, zomer 2000). Het grote gevaar schuilt echter in het potentiële gebruik van sporen van anthrax als biologische wapen. Inmiddels is bekend geworden dat minstens 17 landen over bioterroristische wapens beschikken; het is nog onduidelijk hoeveel landen daadwerkelijk sporen van anthrax als wapen kunnen gebruiken. Een theoretische berekening van de WHO daterend uit 1970 laat zien dat het "strooien" van 50 kg sporen van anthrax vanuit een vliegtuig boven een stedelijk gebied met ongeveer 5 miljoen inwoners, 250.000 besmettingen als gevolg zou kunnen hebben waarvan 100.000 - zonder behandeling - met dodelijke afloop.2
In de afgelopen jaren hebben zich in de VS tientallen incidenten voorgedaan waarbij gedreigd werd met anthrax-sporen. Bedrijven en instellingen werden met "anthrax geconfronteerd" via de airconditioning of als "poeder" verpakt in brieven. De meeste gevallen bleken te berusten op incidenten waarbij uiteindelijk toch geen sporen waren gebruikt. De brieven bevatten vaak waspoeder of poedermelk. Maar de angst van de potentieel besmette personen en de angst voor de gevolgen voor de volksgezondheid waren aanzienlijk. Een terroristische groepering verspreidde aërosolen met anthrax-sporen en botulisme-toxine in Tokyo, gelukkig zonder gevolgen voor de bewoners. Minder geluk hadden in 1979 de bewoners van Sverdlovsk, een stadje in de voormalige Sovjet Unie, toen anthrax-aerosolen "ontsnapten" uit een laboratorium: van de 79 gevallen van respiratoire anthrax overleden er 68.
blijkt ook wel dat het niet zo gek moeilijk te verkrijgen is.
hoofdletters kosten teveel tijd
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen