FOK!forum / Ouder(s) / Je niet zwanger voelen
sweatyvrijdag 17 maart 2006 @ 13:52
Hebben meer vrouwen dit die nog niet de drie maanden voorbij zijn. Door onderzoeken in het ziekenhuis n.a.v. heftige buikpijnaanvallen een week lang kwamen we erachter dat ik zwanger ben. Het was/is nog erg pril en volgende week donderdag krijg ik weer een echo om te kijken hoever ik ben. Ik had geen menstruatie dus heb zelf echt geen idee vanaf wanneer. Het rare is dat ik me helemaal niet zwanger voel. Ik ben wel moe, maar dat ben ik wel vaker. Misselijk ben ik heel af en toe, maar overgeven hoeft niet. Mijn borsten doen niet zeer enz. Ik heb zelf ook nog een test gedaan en ik ben echt wel zwanger, maar waarom voel ik me dan niet anders? Je schijnt het gelijk van jezelf te weten als je zwanger bent, nou het is dat ik die onderzoeken heb gehad anders had ik het zeker de komende drie maanden niet geweten. Ik zal pas gerustgesteld zijn als ik volgende week die echo heb gehad en het hartje zie.
Herkend iemand bovenstaande?
MeNicolevrijdag 17 maart 2006 @ 13:58
Ben nou 20 weken en voel me nog steeds niet zwanger. Ben wel heel misselijk geweest in het begin maar zelfs toen voelde ik me niet zwanger. Denk ook niet dat dat hier nog komt. Is denk ik ook een stukje ongeloof. Ik kan helemaal niet zwanger zijn, dat zijn anderen maar ik niet
Strax als de kleine geboren is dan geloof ik het allemaal pas.

Maar hoop dat je al een mooi eindje op weg bent!!
sweatyvrijdag 17 maart 2006 @ 14:11
ik denk zelf dat ik nu een week of 6/7 ben. Ik ben ook vrij gezet dus kan mijzelf niet vergelijken met iemand met maatje 36 die natuurlijk al vrij snel een buikje heeft. Ik ben zelfs alleen maar afgevallen sinds ik zwanger ben, dat is dan weer een leuke bijkomstigheid :-) Ik wens iedereen super mooie weken en geniet ervan (voor zover je dat voelt natuurlijk :-))

Oh, en ongeloof is het zeker, ik werd niet ongesteld, en ik dacht geen menstruatie is geen eisprong is niet zwanger....toch wel dus :-)
owletvrijdag 17 maart 2006 @ 14:15
Hoewel ik ben gaan testen naar aanleiding van het gevoel dat ik zwanger meost zijn, was dat gevoel al heel snel weg.
Eigenlijk voel ik me pas echt zwanger sinds ik mijn dochter luid en duidelijk voel bewegen en dat is eigenlijk pas de afgelopen dagen (ben nu 21 weken zwanger).
sweatyvrijdag 17 maart 2006 @ 14:36
oh haha nou het kan dus allemaal nog komen, zou mooi zijn, ik kan er nog helemaal niet van genieten. Komt ook omdat ik die 3 maanden nog niet gepasseerd ben en nog niet voor de 100% blij kan zijn. We gaan het meemaken, ik heb nog ff :-)
MeNicolevrijdag 17 maart 2006 @ 14:42
quote:
Op vrijdag 17 maart 2006 14:36 schreef sweaty het volgende:
oh haha nou het kan dus allemaal nog komen, zou mooi zijn, ik kan er nog helemaal niet van genieten. Komt ook omdat ik die 3 maanden nog niet gepasseerd ben en nog niet voor de 100% blij kan zijn. We gaan het meemaken, ik heb nog ff :-)
Moet je de 3 maand voorbij zijn om blij te zijn? Dat dacht in in het begin ook, maar na 12 weken dacht ik: Oh ik kan pas blij zijn met de 20 weken echo en dat ik heb gezien of alles goed is. En nu die er bijna aan zit te komen denk ik: Ben pas echt blij als de kleine er is!!
Fuentevrijdag 17 maart 2006 @ 14:43
Ik heb in het begin ook helemaal niet zwanger gevoeld, dacht zelfs bij 12 weken met de echo dat er geen beepje meer zou zitten
Bass-Missvrijdag 17 maart 2006 @ 14:48
Herkenbaar. Ondanks elke dag boven de wcpot te hangen en twee positieve testen geloof ik ook totaal niet dat er echt iets in mijn buik zit.
sweatyvrijdag 17 maart 2006 @ 15:31
Het is niet dat ik niet blij ben dat ik een babytje krijg, integendeel ik wil het dolgraag. Ik kan alleen nog niet 100% blij zijn omdat ik nog niet zeker weet dat het goed zit en ik dus echt niet het gevoel heb dat er een nieuw mensje in mij groeit... Ik heb werkelijk het idee dat als ik volgende week de echo krijg dat er gewoon helemaal niets meer zit, stom zeg dat ik zo denk, slaat nergens op, maar ja ik doe het nou eenmaal. Krijg spontaan last van "zeurende borsten"alsof er iemand steeds indrukt, is dat normaal :-)
MeNicolevrijdag 17 maart 2006 @ 15:32
quote:
Op vrijdag 17 maart 2006 15:31 schreef sweaty het volgende:
Het is niet dat ik niet blij ben dat ik een babytje krijg, integendeel ik wil het dolgraag. Ik kan alleen nog niet 100% blij zijn omdat ik nog niet zeker weet dat het goed zit en ik dus echt niet het gevoel heb dat er een nieuw mensje in mij groeit... Ik heb werkelijk het idee dat als ik volgende week de echo krijg dat er gewoon helemaal niets meer zit, stom zeg dat ik zo denk, slaat nergens op, maar ja ik doe het nou eenmaal. Krijg spontaan last van "zeurende borsten"alsof er iemand steeds indrukt, is dat normaal :-)
Jep is heel normaal. Ze deden bij mij al zeer als er alleen al iemand na keek
BEvrijdag 17 maart 2006 @ 15:50
Sweaty, je kan al je vragen ook kwijt in: Zwangerschap en geboorte deel 182
Daar hokken alle zwangere mutsen meiden samen.

[ Bericht 4% gewijzigd door BE op 17-03-2006 16:57:09 ]
Toscavrijdag 17 maart 2006 @ 16:50
Nou ja zeg, we zijn geen mutsen.

Eigenlijk voel ik me nog steeds niet zwanger. Ik voel me vooral een dikke buik met hormonen. En ik zit op de 18 weken.
BEvrijdag 17 maart 2006 @ 16:56
Niet?

gargamelvrijdag 17 maart 2006 @ 18:00
Ach, de vrouw van een collega van mijn man voelde zich na 9 maanden nog niet zwanger. Tot het moment dat de bevalling aankondigde wist ze niet eens dat ze zwanger was (van de vierde!)
Sugarvrijdag 17 maart 2006 @ 18:50
Tosca, voel je de baby al? Ik vind dat wel echt veel schelen.
YPPYvrijdag 17 maart 2006 @ 19:31
Het lijkt me juist dat je je meteen zwanger voelt, omdat alles verandert, maar dat is dus niet zo?
Moonahvrijdag 17 maart 2006 @ 19:45
quote:
Op vrijdag 17 maart 2006 19:31 schreef YPPY het volgende:
Het lijkt me juist dat je je meteen zwanger voelt, omdat alles verandert, maar dat is dus niet zo?
Ik kan me wel herkennen in de OP.
In eerste instantie voelde ik ongeloof, enorm veel dankbaarheid en nog meer 'onwezenlijk' gevoel.
Ik durfde niet volop te jubelen want ik zat/ zit immers nog in de kritieke periode. Eerste weken veel buikpijn, hetgeen het onzekere gevoel alleen maar versterkt. Daarna vreselijk moe, beetje pijnlijke borsten.
Vorige week eerste echo: Dát maakte mijn zwangerschap wel meer tastbaar. We zagen dat er een echt kindje in mijn buik zit. Ons kindje.
Maar ik was vandaag nog aan het denken, ik heb geen ongemakken, geen moodswings, geen nare kwaaltjes, geen baby die ik voel bewegen....
Het is dat ik rationeel wéét dat ik 10 weken zwanger ben, maar ik merk er eigenlijk niet zo veel van.
En nee, dit had ik vooraf echt niet verwacht. Ik dacht dat ik continu in een jubelstemming zou verkeren.
E.T.vrijdag 17 maart 2006 @ 19:47
Het is echt heel verschillend.
toen ik van Saskia zwanger was voelde ik me vanaf dag 1 superzwanger.
Toen ik afgelopen zomer zwanger was, voelde ik helemaal niks. Uitiendelijk is dat ook niet goed gegaan, maar ook de tijd dat 't wel gewoon ging zoals het hoorde voelde ik niks.

Maar ik hoor ook evengoed nog vaak genoeg verhalen van mensen die onverwacht bevallen, die hebben dus ook 9 maanden niks in de gaten gehad.
Luchtbelvrijdag 17 maart 2006 @ 19:51
quote:
Op vrijdag 17 maart 2006 19:31 schreef YPPY het volgende:
Het lijkt me juist dat je je meteen zwanger voelt, omdat alles verandert, maar dat is dus niet zo?
Nee hoor dat hoeft niet. Ik heb pas na een tijd getest omdat ik niet wist waar ik last van had, griep, weinig ongesteld, migraine, stress. Ik kreeg toen net te horen bij de huisarts dat ik net Pfeiffer had gehad dus waar dat wazige gevoel vandaan kwam, geen idee. Kon van alles komen.
Ook wat je soms hoort, dat je lichaam ineens dingen niet meer wil, dat ging hier ook niet op. Ik heb zonder dat het me tegen stond alles gegeten wat ik normaal deed, gerookt, gedronken enzovoorts.
Echt zwanger voelde ik me pas vanaf een maand of zeven, vooral emotioneel en niet lichamelijk. Dat is alleen de laatste maand echt geweest.

[ Bericht 1% gewijzigd door Luchtbel op 17-03-2006 19:56:52 ]
zoalshetisvrijdag 17 maart 2006 @ 19:52
mijn nichtje heeft precies hetzelfde gevoeld. exact!
Toscavrijdag 17 maart 2006 @ 19:58
Sugar, ik twijfel of ik iets heb gevoeld, misschien was wat ik zondagavond voelde de baby. Ik denk dat het wel echter wordt als ik zeker weet dat ik 'het' voel.
Lichamelijk en geestelijk merk ik wel ontzettend goed dat ik zwanger ben, maar toch voelt het niet zo. Maar goed dat ik af-en-toe de echofoto kan bekijken.
Loisvrijdag 17 maart 2006 @ 20:05
Ik vond de periode die tussen het verdwijnen van de eerste symptomen (de misselijkheid, de moeheid, de zere borsten) en het voelen van je kindje echt een hele onzekere tijd. Ik voelde eigenlijk helemaal niks meer, groeide alleen maar. Toen eenmaal het babietje meer begon te groeien en bewegen werd het zwanger zijn weer wat "tastbaarder".
sweatyzaterdag 18 maart 2006 @ 07:51
Als ik het zo lees ben ik gelukkig niet de enige. Ik dacht echt dat het aan mij lag. De buikpijnen (en heftige ook) die ik in het begin had die worden steeds minder, gisteren zelfs niet meer gehad. Misselijk ben ik nooit echt geweest. Borsten doen ook geen pijn meer, ze groeien ook nog niet (of kan dit nog niet na 6/7 weken? en tja alleen met zware dingen tillen of boodschappen merk ik dat ik een zeurend gevoel boven de navel krijg. Moeheid wordt ook minder, dusse.... ik heb echt zoiets van ben ik wel zwanger?? kan niet wachten tot donderdag dat ik de echo krijg. Het is rot om te zeggen, maar ik heb het gevoel dat er dan helemaal niets meer te zien is omdat ik me gewoon niet zwanger voel, maar goed laat ik daar nou maar niet vanuit gaan. Bah ik heb me nog nooit zo onzeker over iets gevoeld.
Toscazaterdag 18 maart 2006 @ 09:02
sweaty, toen ik de 12 weken echo had, dacht ik ook dat ik me die drie positieve testen gewoon ingebeeld had en dat de typische zwangerschapskwaaltjes inbeelding waren. Toch zagen we op de echo een echt minimensje rondjes draaien.
Gelukkig heb je donderdag al een echo, misschien wordt het daarna wat realistischer dat er echt wat in je buik groeit.

Wat jij zegt, klopt denk ik wel Lois, ik ben wel moe en ik kan minder dan een half jaar terug, maar echt 'zwanger' voelt dat niet, het is gewoon vervelend. Als je dan echt leven voelt, dan wordt het ineens anders.