quote:
Op vrijdag 17 maart 2006 19:31 schreef YPPY het volgende:Het lijkt me juist dat je je meteen zwanger voelt, omdat alles verandert, maar dat is dus niet zo?
Ik kan me wel herkennen in de OP.
In eerste instantie voelde ik ongeloof, enorm veel dankbaarheid en nog meer 'onwezenlijk' gevoel.
Ik durfde niet volop te jubelen want ik zat/ zit immers nog in de kritieke periode. Eerste weken veel buikpijn, hetgeen het onzekere gevoel alleen maar versterkt. Daarna vreselijk moe, beetje pijnlijke borsten.
Vorige week eerste echo: Dát maakte mijn zwangerschap wel meer tastbaar. We zagen dat er een echt kindje in mijn buik zit. Ons kindje.
![]()
Maar ik was vandaag nog aan het denken, ik heb geen ongemakken, geen moodswings, geen nare kwaaltjes, geen baby die ik voel bewegen....
Het is dat ik rationeel wéét dat ik 10 weken zwanger ben, maar ik merk er eigenlijk niet zo veel van.
En nee, dit had ik vooraf echt niet verwacht. Ik dacht dat ik continu in een jubelstemming zou verkeren.