R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
En desnoods zou je tijdelijk bij die vriendin kunnen logeren.
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Je bepaalt toch zeker zelf wat je met je geld doet?? Anderen hebben het ook al gezegd: Je moet niet zo zielig doen! Je hebt genoeg mogelijkheden, je zoekt idd gewoon een excuus om vreemd te gaan.quote:Op maandag 6 maart 2006 14:54 schreef Lil_Blonde_Lady het volgende:
[..]
Jullie denken allemaal dat ik een of andere luxepoppetje ben......Het interesseert me niet dat ik elke dag brood met pindakaas moet eten (al lust ik geen pindakaas, mag het ook hagelslag zijn) het gaat me erom dat hij me niet helpt, op geen enkele manier. Hij zorgt ervoor dat er geen geld is om te sparen omdat hij weet dat als ik kan sparen ik zo die borg en die paar maand huur en elektra bij elkaar heb. Hij weet ook dat ik weg WIL maar het gewoon niet kan omdat ik mijn kinderen een dak boven het hoofd wil geven.
Ik heb tot mijn 17e mijn kamer moeten delen, niet leuk maar het ging gewoon niet anders.
Weet je wat jij moet doen? Gewoon lekker bij die vent van je blijven, van zijn geld leven en lekker buiten de deur neuken, want blijkbaar vind je dat zo erg helemaal niet, anders was je allang weggeweest.
*I'm not perfect but parts of me are incredible*
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
guess that's what happens when a tornado meets a vulcano
dan ga je ander werk zoeken waarbij je meer verdient. Of je gaat meer schoonmaken, dan verdien je ook meer. Zoveel hoef je niet te verdienen om 2 maanden borg te kunnen lenen bij de bank, weet dit van zeer dichtbij want mijn beste vriendinnetje is ook bij haar vent weggegaan en nu alleenstaande moeder.quote:Op maandag 6 maart 2006 14:57 schreef Lil_Blonde_Lady het volgende:
[..]
Mijn ouders zijn overleden, broers en zussen heb ik nauwelijks contact mee. De bank kan me niet helpen omdat ik te weinig verdien om terug te betalen.
Ik weet dat het hulpeloos klinkt maar als je alle instanties in hebt geschakeld en iedereen wil je helpen maar je blijft met je kop tegen de muur lopen dan wordt je op een gegeven moment wanhopig.
Of je gaat tijdelijk bij je vriendin in, kun je ook sparen voor die borg.
Zoveel mogelijkheden!!!!
Je klinkt niet alleen hulpeloos, je doet ook daadwerkelijk hulpeloos. Overal heb je een antwoord op waarom iets niet zou kunnen. Zoals ik al zei, je zit in de slachtofferrol en verschuilt je achter allerlei smoesjes om maar geen actie te hoeven ondernemen.
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Kleine tip, huur tijdelijk een huisje via-via op een camping. Snel, goedkoop, tijdelijk, mooie omgeving. Op verschillende advertentiesites staan er meer dan genoeg, enige voorwaarde is dat je een adres moet hebben waar je ingeschreven kan staan bij de gemeente.
Waar een wil is, is een weg. .
Waar een wil is, is een weg. .
.
power to the people
Jaja, allemaal heel triest en zo, maar andere vrouwen doen het ook. Het is dus te doen. Kun je niet iets meer gaan werken? Hoe oud zijn je kids eigenlijk?
Maak een plan, dan komt het praktisch gezien allemaal wta minder op je af. Er zijn instanties die je daar mee kunnen helpen, volgens mij.
De oplossing voor jouw problemen lijkt me echter niet gaanz itten knoeien in andermands huwelijk- dat dat van jou is stukgelopen is al jammer genoeg. Denk aan jezelf maar vooral ook aan je kids en zorg dat je op eigen benen komt te staan en een gelukkig leven voor jezelf creeert. Dan hoef je dat geluk niet meer te zoeken in een vriendelijke blik van een getrouwde man en zal een eventuele nieuwe partner ooit alleen een leuke aanvulling op je leven zijn.
Maak een plan, dan komt het praktisch gezien allemaal wta minder op je af. Er zijn instanties die je daar mee kunnen helpen, volgens mij.
De oplossing voor jouw problemen lijkt me echter niet gaanz itten knoeien in andermands huwelijk- dat dat van jou is stukgelopen is al jammer genoeg. Denk aan jezelf maar vooral ook aan je kids en zorg dat je op eigen benen komt te staan en een gelukkig leven voor jezelf creeert. Dan hoef je dat geluk niet meer te zoeken in een vriendelijke blik van een getrouwde man en zal een eventuele nieuwe partner ooit alleen een leuke aanvulling op je leven zijn.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Goeie post.quote:Op maandag 6 maart 2006 14:58 schreef pumpkin_Ruby het volgende:
Wil je mijn moeder zijn ? Bij elkaar blijven voor de kinderen, terwijl de kinderen op 10-jarige leeftijd al zeiden "mama, ga weg bij hem". Mijn vader heeft zichzelf van kant gemaakt toen ik 20 was en mijn broer 18, toen was m'n moeder nog steeds bij hem, toen was ze dus 48 en kon ze gaan leven. wat denk je dat ik en mijn broer daarvan vinden ?
Ik weet niet of je zoons of dochters hebt, maar wil je je dochter leren dat een man haar alles mag maken, zolang hij maar betaalt ? Wil je je zoon leren dat hij z'n vriendin/vrouw alles kan maken, zolang hij maar betaalt ? En wanneer de kinderen de deur uit zijn, ga je dan echt weg ? Want dan heb je nog niets. Je hebt dan geen of weinig werkervaring, nog steeds geen huis, niks. Waar trek je de grens ?
TS, heb je er uberhaupt wel eens over nagedacht wat je je kinderen meegeeft/ leert als je zo leeft?
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Oh! Ik wil in deze storm van goede raad even melden dat je situatie ook wel begrijpelijk is en je opvatting over uitzichtloosheid/onzekerheid ook wel.
Niet als ze niet open staat voor adviezen van anderen en haar visie niet wil bijstellen. Dan kiest ze gewoon voor deze 'uitzichtloosheid'.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:04 schreef Polen het volgende:
Oh! Ik wil in deze storm van goede raad even melden dat je situatie ook wel begrijpelijk is en je opvatting over uitzichtloosheid/onzekerheid ook wel.
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Dan nog kan ik me voorstellen dat je kiest voor de veiligheid van het onaangename tegenover het onveilige van het onbekende.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:05 schreef Marietje_34 het volgende:
[..]
Niet als ze niet open staat voor adviezen van anderen en haar visie niet wil bijstellen. Dan kiest ze gewoon voor deze 'uitzichtloosheid'.
Zoiets mag best wat tijd kosten. Als ze haar visie maar wel wíl veranderen.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:05 schreef Marietje_34 het volgende:
[..]
Niet als ze niet open staat voor adviezen van anderen en haar visie niet wil bijstellen. Dan kiest ze gewoon voor deze 'uitzichtloosheid'.
power to the people
Verhaal komt me bekend voor. Ik ken ook iemand die wil dat zijn vrouw kookt voor hem en thuis is als hij belt. Zij werkt niet en hij zit hele werken op de vrachtauto. Zij zijn getrouwd en zij heeft inmiddels een ander gevonden waar ze mee rommelt. Hij heeft ook wat gerommeld met een andere vrouw, maar heeft gezegd dat hij getrouwd wil blijven ook al weet hij wat zijn vrouw achter zijn rug doet. Dat maakt hem niets uit, als er maar eten op tafel staat, zij zijn was wast en het huis schoonmaakt.
Misschien moet je dus ook maar eens vanuit huis proberen om iemand anders te vinden en als het goed klikt je misschien bij die man in kan trekken.
Misschien moet je dus ook maar eens vanuit huis proberen om iemand anders te vinden en als het goed klikt je misschien bij die man in kan trekken.
♥ K, N, R en F ♥
Welk type man leent zich hier nou weer voor?quote:Op maandag 6 maart 2006 15:08 schreef Sc0rPi0n het volgende:
Misschien moet je dus ook maar eens vanuit huis proberen om iemand anders te vinden en als het goed klikt je misschien bij die man in kan trekken.
power to the people
Een alleenstaande papa of een weduwe?quote:Op maandag 6 maart 2006 15:09 schreef beestjuh het volgende:
[..]
Welk type man leent zich hier nou weer voor?
Maar goed het is een mogelijkheid.
♥ K, N, R en F ♥
Wat ik me nou afvraag he, is die man werkelijk zo fantastisch om huis en haard achter te laten?
Zou je niet eerst eens zelfstandig (scheiden) gaan wonen en daarna je leven op orde zetten om dan een move te doen?
Besides dat, er zijn miljoenen vrouwen voor jou gescheiden, moet jou ook lukken!
[ Bericht 17% gewijzigd door #ANONIEM op 06-03-2006 15:13:53 ]
Zou je niet eerst eens zelfstandig (scheiden) gaan wonen en daarna je leven op orde zetten om dan een move te doen?
Besides dat, er zijn miljoenen vrouwen voor jou gescheiden, moet jou ook lukken!
[ Bericht 17% gewijzigd door #ANONIEM op 06-03-2006 15:13:53 ]
quote:Op maandag 6 maart 2006 15:03 schreef Ripley het volgende:
Jaja, allemaal heel triest en zo, maar andere vrouwen doen het ook. Het is dus te doen. Kun je niet iets meer gaan werken? Hoe oud zijn je kids eigenlijk?
Ik kan wel meer gaan werken maar in de schoonmaak kun je nauwelijks meer dan 20 uur werken. Mijn kinderen zijn 15, 11 en 9.
Maak een plan, dan komt het praktisch gezien allemaal wta minder op je af. Er zijn instanties die je daar mee kunnen helpen, volgens mij. Heb al instanties ingeschakeld, Been there, done that
De oplossing voor jouw problemen lijkt me echter niet gaanz itten knoeien in andermands huwelijk- dat dat van jou is stukgelopen is al jammer genoeg. Denk aan jezelf maar vooral ook aan je kids en zorg dat je op eigen benen komt te staan en een gelukkig leven voor jezelf creeert. Dan hoef je dat geluk niet meer te zoeken in een vriendelijke blik van een getrouwde man en zal een eventuele nieuwe partner ooit alleen een leuke aanvulling op je leven zijn.Geloof me, wat betreft die andere man maak ik me geen illusies meer.Hij vindt het leuk om te flirten, meer niet.( Toch deed het een beetje pijn om te beseffen dat hij zo bij meer vrouwen doet.
Dat is ook wel zo.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:08 schreef beestjuh het volgende:
[..]
Zoiets mag best wat tijd kosten. Als ze haar visie maar wel wíl veranderen.
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
hmm als je nou eens wat meer info verstrekt.
hoe oud zijn je drie kindjes?
hoeveel uur werk je nu?
Wat betaalt je man nu aan het huishouden?
hoe oud zijn je drie kindjes?
hoeveel uur werk je nu?
Wat betaalt je man nu aan het huishouden?
Ja, dat is ook wel weer zo. Maar ik vind dat zo zonde.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:07 schreef Polen het volgende:
[..]
Dan nog kan ik me voorstellen dat je kiest voor de veiligheid van het onaangename tegenover het onveilige van het onbekende.
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Dan wens ik je veel succes verder met je uitzichtloze leven.
Als hele gezinnen uit Irak en Bosnië en Afrika hierheen kunnen komen, zonder greintje zekerheid, dan moet jij toch wel zo iets relatief simpels als bij je man weggaan kunnen?
Als hele gezinnen uit Irak en Bosnië en Afrika hierheen kunnen komen, zonder greintje zekerheid, dan moet jij toch wel zo iets relatief simpels als bij je man weggaan kunnen?
True. Ik bedacht me gewoon plots dat het ook wel flink overweldigend kan overkomen zo'n stortvloed aan goede adviezen. Ik sta vollediga achter de hele 'neem je eigen verantwoordelijkheid (serieus)'-campagne in dit topic maar ik kan wel begrijpen. Begrip staat los van mijn mening daarover, uiteraard.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:17 schreef Marietje_34 het volgende:
[..]
Ja, dat is ook wel weer zo. Maar ik vind dat zo zonde.
Dat zou je toch moeten zeggen.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:17 schreef Toeps het volgende:
Dan wens ik je veel succes verder met je uitzichtloze leven.
Als hele gezinnen uit Irak en Bosnië en Afrika hierheen kunnen komen, zonder greintje zekerheid, dan moet jij toch wel zo iets relatief simpels als bij je man weggaan kunnen?
Je hebt gelijk en het is aardig van je om dat ook ff te melden aan tsquote:Op maandag 6 maart 2006 15:19 schreef Polen het volgende:
[..]
True. Ik bedacht me gewoon plots dat het ook wel flink overweldigend kan overkomen zo'n stortvloed aan goede adviezen. Ik sta vollediga achter de hele 'neem je eigen verantwoordelijkheid (serieus)'-campagne in dit topic maar ik kan wel begrijpen. Begrip staat los van mijn mening daarover, uiteraard.
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Nee dat is die man niet waard.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:11 schreef Scorpie het volgende:
Wat ik me nou afvraag he, is die man werkelijk zo fantastisch om huis en haard achter te laten?
Zou je niet eerst eens zelfstandig (scheiden) gaan wonen en daarna je leven op orde zetten om dan een move te doen?
Besides dat, er zijn miljoenen vrouwen voor jou gescheiden, moet jou ook lukken!
En als mijn man mee zou werken zou het allemaal een stuk eenvoudiger zijn om te scheiden. Het is voor hem toch ook niet leuk om bij een vrouw te blijven die niet meer van hem houdt? En ja dat heb ik hem gezegd maar dan lacht ie alleen maar onbenullig.
Ik zal wat achtergrondinformatie geven. Ik leerde mijn man kennen toen ik 16 was (hij was 20)In mijn ogen was hij dus al een echte man. Mijn ouders waren gescheiden en ik was thuis de jongste. Ik scheelde 6 jaar met mijn jongste broer en 12 met mijn oudste. Mijn moeder was een overbezorgde moeder en op 16 jarige leeftijd wil je alles behalve op je vingers gekeken te worden door je moeder. Ik weet niet of ik echt verliefd was op mijn man, ik vond hem wel reuze interessant. Ik was 18 toen ik zwanger raakte van mijn oudste, er was iets mis gegaan met het condoom (de pil kon ik niet verdragen) maar ondanks de valse start was ik er toch blij mee.
Een jaar later werd ik weer zwanger, mijn man wilde het niet en praatte net zolang op mij in tot ik het ermee eens was. Ik heb toen een abortus ondergaan. Ondertussen waren mijn man en ik getrouwd en ging het allemaal zijn gangetje. Toen ik een paar jaar later weer zwanger werd wilde ik hoe dan ook het kindje houden en hij gelukkig ook. Het bleken er 2 te zijn en zijn na 21 weken zwangerschap geboren. De avond dat ik mijn kindjes verloor heeft hij van de gelegenheid gebruik gemaakt en is ouderwets gaan stappen, terwijl ik in het ziekenhuis lag bij te komen. Hij had beloofd nog langs te komen savonds maar had uiteraard belangrijkere dingen te doen.
Ik ben toen een tijdje met mijn oudste bij mijn moeder gaan wonen, maar hij deed zijn uiterste best om me terug te winnen en omdat ik ergens diep van binnen nog steeds wat voor hem voelde ben ik naar hem terug gegaan. Mijn 2e zoon werd geboren na 30 weken zwangerschap en dat was zijn lievelingetje. Hij lijkt ook sprekend op zijn vader trouwens. Toen raakte ik dwars door het spiraal weer zwanger. Al vanaf het begin zat het niet goed, verloor constant bloed en had allerlei vage pijntjes.
Hij wilde weer dat ik het weg liet halen omdat hij perse geen 3e kind wilde.Ik kon hem 1000 maal zeggen dat het een ongeluk was maar hij was er van overtuigd dat ik hem er in had geluisd. Hij heeft tijdens die zwangerschap ook geen woord tegen me gezegd, behalve dan het hoognodige. Hij ging niet mee naar controles en ook toen ik met 28 weken opgenomen moest worden omdat mijn bloeddruk te hoog werd ging hij niet mee. Hij kwam wel op bezoek savonds maar dat was vooral om zijn gal te spuien over allerlei stomme dingen. Over een rekening die niet betaald was, over het huis dat niet schoongemaakt werd..Het ging zo slecht met me dat ik werd doorgestuurd naar een academisch ziekenhuis aan de andere kant van het land. Hij ging NIET mee want hij moest nog van alles doen . Achteraf bleek hij onze andere kinderen te hebben gedumpt bij mijn moeder zodat hij "er ff uit kon gaan". Mijn moeder vond het goed voor 1 avond maar de volgende dag moest hij ze maar weer ophalen omdat het ook zijn verantwoordelijkheid was. Hij kwam toen naar Groningen om daar over te klagen tegen mij. Ook begon hij weer te schelden dat het mijn schuld was en dat ik maar naar hem had moeten luisteren en dat kind weg had moeten laten halen.. Hij is toen weer teruggegaan naar ons huis. Pas toen mijn jongste werd gehaal dmet een keizersnee is hij weer naar het ziekenhuis gekomen. Hij heeft de baby nooit opgezocht in het ziekenhuis (omdat het wéér een jongen was) en ook toen hij weer naar het streekziekenhuis mocht heeft ie hem alleen opgezocht omdat zijn ouders er wat van zeiden.
Sinds die tijd zegt hij tegen iedereen die enaar vraagt hoeveel kinderen we hebben :3 maar ik heb er maar 2 gewild....
Er zijn nog veel meer dingen die ik over hem kwijt wil maar dat zeg ik later wel als er behoefte aan is . Ik moet nu naar de school van mijn jongste voor een 10minuten gesprek. Daar is papa uiteraard ook niet bij omdat hij eenklusje heeft buiten de deur..
|
|
