R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Jaja, allemaal heel triest en zo, maar andere vrouwen doen het ook. Het is dus te doen. Kun je niet iets meer gaan werken? Hoe oud zijn je kids eigenlijk?
Maak een plan, dan komt het praktisch gezien allemaal wta minder op je af. Er zijn instanties die je daar mee kunnen helpen, volgens mij.
De oplossing voor jouw problemen lijkt me echter niet gaanz itten knoeien in andermands huwelijk- dat dat van jou is stukgelopen is al jammer genoeg. Denk aan jezelf maar vooral ook aan je kids en zorg dat je op eigen benen komt te staan en een gelukkig leven voor jezelf creeert. Dan hoef je dat geluk niet meer te zoeken in een vriendelijke blik van een getrouwde man en zal een eventuele nieuwe partner ooit alleen een leuke aanvulling op je leven zijn.
Maak een plan, dan komt het praktisch gezien allemaal wta minder op je af. Er zijn instanties die je daar mee kunnen helpen, volgens mij.
De oplossing voor jouw problemen lijkt me echter niet gaanz itten knoeien in andermands huwelijk- dat dat van jou is stukgelopen is al jammer genoeg. Denk aan jezelf maar vooral ook aan je kids en zorg dat je op eigen benen komt te staan en een gelukkig leven voor jezelf creeert. Dan hoef je dat geluk niet meer te zoeken in een vriendelijke blik van een getrouwde man en zal een eventuele nieuwe partner ooit alleen een leuke aanvulling op je leven zijn.
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Goeie post.quote:Op maandag 6 maart 2006 14:58 schreef pumpkin_Ruby het volgende:
Wil je mijn moeder zijn ? Bij elkaar blijven voor de kinderen, terwijl de kinderen op 10-jarige leeftijd al zeiden "mama, ga weg bij hem". Mijn vader heeft zichzelf van kant gemaakt toen ik 20 was en mijn broer 18, toen was m'n moeder nog steeds bij hem, toen was ze dus 48 en kon ze gaan leven. wat denk je dat ik en mijn broer daarvan vinden ?
Ik weet niet of je zoons of dochters hebt, maar wil je je dochter leren dat een man haar alles mag maken, zolang hij maar betaalt ? Wil je je zoon leren dat hij z'n vriendin/vrouw alles kan maken, zolang hij maar betaalt ? En wanneer de kinderen de deur uit zijn, ga je dan echt weg ? Want dan heb je nog niets. Je hebt dan geen of weinig werkervaring, nog steeds geen huis, niks. Waar trek je de grens ?
TS, heb je er uberhaupt wel eens over nagedacht wat je je kinderen meegeeft/ leert als je zo leeft?
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Oh! Ik wil in deze storm van goede raad even melden dat je situatie ook wel begrijpelijk is en je opvatting over uitzichtloosheid/onzekerheid ook wel.
Niet als ze niet open staat voor adviezen van anderen en haar visie niet wil bijstellen. Dan kiest ze gewoon voor deze 'uitzichtloosheid'.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:04 schreef Polen het volgende:
Oh! Ik wil in deze storm van goede raad even melden dat je situatie ook wel begrijpelijk is en je opvatting over uitzichtloosheid/onzekerheid ook wel.
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Dan nog kan ik me voorstellen dat je kiest voor de veiligheid van het onaangename tegenover het onveilige van het onbekende.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:05 schreef Marietje_34 het volgende:
[..]
Niet als ze niet open staat voor adviezen van anderen en haar visie niet wil bijstellen. Dan kiest ze gewoon voor deze 'uitzichtloosheid'.
Zoiets mag best wat tijd kosten. Als ze haar visie maar wel wíl veranderen.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:05 schreef Marietje_34 het volgende:
[..]
Niet als ze niet open staat voor adviezen van anderen en haar visie niet wil bijstellen. Dan kiest ze gewoon voor deze 'uitzichtloosheid'.
power to the people
Verhaal komt me bekend voor. Ik ken ook iemand die wil dat zijn vrouw kookt voor hem en thuis is als hij belt. Zij werkt niet en hij zit hele werken op de vrachtauto. Zij zijn getrouwd en zij heeft inmiddels een ander gevonden waar ze mee rommelt. Hij heeft ook wat gerommeld met een andere vrouw, maar heeft gezegd dat hij getrouwd wil blijven ook al weet hij wat zijn vrouw achter zijn rug doet. Dat maakt hem niets uit, als er maar eten op tafel staat, zij zijn was wast en het huis schoonmaakt.
Misschien moet je dus ook maar eens vanuit huis proberen om iemand anders te vinden en als het goed klikt je misschien bij die man in kan trekken.
Misschien moet je dus ook maar eens vanuit huis proberen om iemand anders te vinden en als het goed klikt je misschien bij die man in kan trekken.
♥ K, N, R en F ♥
Welk type man leent zich hier nou weer voor?quote:Op maandag 6 maart 2006 15:08 schreef Sc0rPi0n het volgende:
Misschien moet je dus ook maar eens vanuit huis proberen om iemand anders te vinden en als het goed klikt je misschien bij die man in kan trekken.
power to the people
Een alleenstaande papa of een weduwe?quote:Op maandag 6 maart 2006 15:09 schreef beestjuh het volgende:
[..]
Welk type man leent zich hier nou weer voor?
Maar goed het is een mogelijkheid.
♥ K, N, R en F ♥
Wat ik me nou afvraag he, is die man werkelijk zo fantastisch om huis en haard achter te laten?
Zou je niet eerst eens zelfstandig (scheiden) gaan wonen en daarna je leven op orde zetten om dan een move te doen?
Besides dat, er zijn miljoenen vrouwen voor jou gescheiden, moet jou ook lukken!
[ Bericht 17% gewijzigd door #ANONIEM op 06-03-2006 15:13:53 ]
Zou je niet eerst eens zelfstandig (scheiden) gaan wonen en daarna je leven op orde zetten om dan een move te doen?
Besides dat, er zijn miljoenen vrouwen voor jou gescheiden, moet jou ook lukken!
[ Bericht 17% gewijzigd door #ANONIEM op 06-03-2006 15:13:53 ]
quote:Op maandag 6 maart 2006 15:03 schreef Ripley het volgende:
Jaja, allemaal heel triest en zo, maar andere vrouwen doen het ook. Het is dus te doen. Kun je niet iets meer gaan werken? Hoe oud zijn je kids eigenlijk?
Ik kan wel meer gaan werken maar in de schoonmaak kun je nauwelijks meer dan 20 uur werken. Mijn kinderen zijn 15, 11 en 9.
Maak een plan, dan komt het praktisch gezien allemaal wta minder op je af. Er zijn instanties die je daar mee kunnen helpen, volgens mij. Heb al instanties ingeschakeld, Been there, done that
De oplossing voor jouw problemen lijkt me echter niet gaanz itten knoeien in andermands huwelijk- dat dat van jou is stukgelopen is al jammer genoeg. Denk aan jezelf maar vooral ook aan je kids en zorg dat je op eigen benen komt te staan en een gelukkig leven voor jezelf creeert. Dan hoef je dat geluk niet meer te zoeken in een vriendelijke blik van een getrouwde man en zal een eventuele nieuwe partner ooit alleen een leuke aanvulling op je leven zijn.Geloof me, wat betreft die andere man maak ik me geen illusies meer.Hij vindt het leuk om te flirten, meer niet.( Toch deed het een beetje pijn om te beseffen dat hij zo bij meer vrouwen doet.
Dat is ook wel zo.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:08 schreef beestjuh het volgende:
[..]
Zoiets mag best wat tijd kosten. Als ze haar visie maar wel wíl veranderen.
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
hmm als je nou eens wat meer info verstrekt.
hoe oud zijn je drie kindjes?
hoeveel uur werk je nu?
Wat betaalt je man nu aan het huishouden?
hoe oud zijn je drie kindjes?
hoeveel uur werk je nu?
Wat betaalt je man nu aan het huishouden?
Ja, dat is ook wel weer zo. Maar ik vind dat zo zonde.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:07 schreef Polen het volgende:
[..]
Dan nog kan ik me voorstellen dat je kiest voor de veiligheid van het onaangename tegenover het onveilige van het onbekende.
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Dan wens ik je veel succes verder met je uitzichtloze leven.
Als hele gezinnen uit Irak en Bosnië en Afrika hierheen kunnen komen, zonder greintje zekerheid, dan moet jij toch wel zo iets relatief simpels als bij je man weggaan kunnen?
Als hele gezinnen uit Irak en Bosnië en Afrika hierheen kunnen komen, zonder greintje zekerheid, dan moet jij toch wel zo iets relatief simpels als bij je man weggaan kunnen?
True. Ik bedacht me gewoon plots dat het ook wel flink overweldigend kan overkomen zo'n stortvloed aan goede adviezen. Ik sta vollediga achter de hele 'neem je eigen verantwoordelijkheid (serieus)'-campagne in dit topic maar ik kan wel begrijpen. Begrip staat los van mijn mening daarover, uiteraard.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:17 schreef Marietje_34 het volgende:
[..]
Ja, dat is ook wel weer zo. Maar ik vind dat zo zonde.
Dat zou je toch moeten zeggen.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:17 schreef Toeps het volgende:
Dan wens ik je veel succes verder met je uitzichtloze leven.
Als hele gezinnen uit Irak en Bosnië en Afrika hierheen kunnen komen, zonder greintje zekerheid, dan moet jij toch wel zo iets relatief simpels als bij je man weggaan kunnen?
Je hebt gelijk en het is aardig van je om dat ook ff te melden aan tsquote:Op maandag 6 maart 2006 15:19 schreef Polen het volgende:
[..]
True. Ik bedacht me gewoon plots dat het ook wel flink overweldigend kan overkomen zo'n stortvloed aan goede adviezen. Ik sta vollediga achter de hele 'neem je eigen verantwoordelijkheid (serieus)'-campagne in dit topic maar ik kan wel begrijpen. Begrip staat los van mijn mening daarover, uiteraard.
Het enige wat ik zeker weet, is dat ik niets zeker weet...denk ik.
Nee dat is die man niet waard.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:11 schreef Scorpie het volgende:
Wat ik me nou afvraag he, is die man werkelijk zo fantastisch om huis en haard achter te laten?
Zou je niet eerst eens zelfstandig (scheiden) gaan wonen en daarna je leven op orde zetten om dan een move te doen?
Besides dat, er zijn miljoenen vrouwen voor jou gescheiden, moet jou ook lukken!
En als mijn man mee zou werken zou het allemaal een stuk eenvoudiger zijn om te scheiden. Het is voor hem toch ook niet leuk om bij een vrouw te blijven die niet meer van hem houdt? En ja dat heb ik hem gezegd maar dan lacht ie alleen maar onbenullig.
Ik zal wat achtergrondinformatie geven. Ik leerde mijn man kennen toen ik 16 was (hij was 20)In mijn ogen was hij dus al een echte man. Mijn ouders waren gescheiden en ik was thuis de jongste. Ik scheelde 6 jaar met mijn jongste broer en 12 met mijn oudste. Mijn moeder was een overbezorgde moeder en op 16 jarige leeftijd wil je alles behalve op je vingers gekeken te worden door je moeder. Ik weet niet of ik echt verliefd was op mijn man, ik vond hem wel reuze interessant. Ik was 18 toen ik zwanger raakte van mijn oudste, er was iets mis gegaan met het condoom (de pil kon ik niet verdragen) maar ondanks de valse start was ik er toch blij mee.
Een jaar later werd ik weer zwanger, mijn man wilde het niet en praatte net zolang op mij in tot ik het ermee eens was. Ik heb toen een abortus ondergaan. Ondertussen waren mijn man en ik getrouwd en ging het allemaal zijn gangetje. Toen ik een paar jaar later weer zwanger werd wilde ik hoe dan ook het kindje houden en hij gelukkig ook. Het bleken er 2 te zijn en zijn na 21 weken zwangerschap geboren. De avond dat ik mijn kindjes verloor heeft hij van de gelegenheid gebruik gemaakt en is ouderwets gaan stappen, terwijl ik in het ziekenhuis lag bij te komen. Hij had beloofd nog langs te komen savonds maar had uiteraard belangrijkere dingen te doen.
Ik ben toen een tijdje met mijn oudste bij mijn moeder gaan wonen, maar hij deed zijn uiterste best om me terug te winnen en omdat ik ergens diep van binnen nog steeds wat voor hem voelde ben ik naar hem terug gegaan. Mijn 2e zoon werd geboren na 30 weken zwangerschap en dat was zijn lievelingetje. Hij lijkt ook sprekend op zijn vader trouwens. Toen raakte ik dwars door het spiraal weer zwanger. Al vanaf het begin zat het niet goed, verloor constant bloed en had allerlei vage pijntjes.
Hij wilde weer dat ik het weg liet halen omdat hij perse geen 3e kind wilde.Ik kon hem 1000 maal zeggen dat het een ongeluk was maar hij was er van overtuigd dat ik hem er in had geluisd. Hij heeft tijdens die zwangerschap ook geen woord tegen me gezegd, behalve dan het hoognodige. Hij ging niet mee naar controles en ook toen ik met 28 weken opgenomen moest worden omdat mijn bloeddruk te hoog werd ging hij niet mee. Hij kwam wel op bezoek savonds maar dat was vooral om zijn gal te spuien over allerlei stomme dingen. Over een rekening die niet betaald was, over het huis dat niet schoongemaakt werd..Het ging zo slecht met me dat ik werd doorgestuurd naar een academisch ziekenhuis aan de andere kant van het land. Hij ging NIET mee want hij moest nog van alles doen . Achteraf bleek hij onze andere kinderen te hebben gedumpt bij mijn moeder zodat hij "er ff uit kon gaan". Mijn moeder vond het goed voor 1 avond maar de volgende dag moest hij ze maar weer ophalen omdat het ook zijn verantwoordelijkheid was. Hij kwam toen naar Groningen om daar over te klagen tegen mij. Ook begon hij weer te schelden dat het mijn schuld was en dat ik maar naar hem had moeten luisteren en dat kind weg had moeten laten halen.. Hij is toen weer teruggegaan naar ons huis. Pas toen mijn jongste werd gehaal dmet een keizersnee is hij weer naar het ziekenhuis gekomen. Hij heeft de baby nooit opgezocht in het ziekenhuis (omdat het wéér een jongen was) en ook toen hij weer naar het streekziekenhuis mocht heeft ie hem alleen opgezocht omdat zijn ouders er wat van zeiden.
Sinds die tijd zegt hij tegen iedereen die enaar vraagt hoeveel kinderen we hebben :3 maar ik heb er maar 2 gewild....
Er zijn nog veel meer dingen die ik over hem kwijt wil maar dat zeg ik later wel als er behoefte aan is . Ik moet nu naar de school van mijn jongste voor een 10minuten gesprek. Daar is papa uiteraard ook niet bij omdat hij eenklusje heeft buiten de deur..
Ik wil je toch op je hart drukken om te overwegen om er voor te gaan en te scheiden. Het is voor kinderen namelijk behoorlijk anar om 1 huis te leven met 2 ouders die zo met elkaar omgaan als jij beschrijft. Kinderen voelen namelijk meer dan je denkt. En doe het ook voor jezelf: je verdient meer.
Tuurlijk zal het moeilijk zijn, maar dit is zeker niet onmogelijk. Stippel een plan uit met de juiste instanties, kijk voor werk ook eens buitend e schoonmaak als het daarbinnen niet lukt, bekijk de alimentatie en subsidiemogelijkheden en doe er wat aan.
Veel informatie: http://www.planet.nl/plan(...)tid=555462/sc=8d602d
En om je even een hart onder de riem te steken en te laten zien dat zelfs vrouwen in moeilijkere situaties het voor elkaar krijgen (5 kinderen en soms wel meer): http://www.grootgezin.nl/frames.php?1ouder250503.php
Je leven is wat jij er van maakt, blijf niet zitten wachten tot een ander jouw problemen oplost!
Tuurlijk zal het moeilijk zijn, maar dit is zeker niet onmogelijk. Stippel een plan uit met de juiste instanties, kijk voor werk ook eens buitend e schoonmaak als het daarbinnen niet lukt, bekijk de alimentatie en subsidiemogelijkheden en doe er wat aan.
Veel informatie: http://www.planet.nl/plan(...)tid=555462/sc=8d602d
En om je even een hart onder de riem te steken en te laten zien dat zelfs vrouwen in moeilijkere situaties het voor elkaar krijgen (5 kinderen en soms wel meer): http://www.grootgezin.nl/frames.php?1ouder250503.php
Je leven is wat jij er van maakt, blijf niet zitten wachten tot een ander jouw problemen oplost!
Frankly my dear, I don't give a damn. Smike. O+.
Mijn kinderen zijn 15, 11 en 9quote:Op maandag 6 maart 2006 15:16 schreef IrisVrede het volgende:
hmm als je nou eens wat meer info verstrekt.
hoe oud zijn je drie kindjes?
hoeveel uur werk je nu?
Wat betaalt je man nu aan het huishouden?
Ik werk 10 uur in de week
Mijn man verdient 1200 euro in de 4 weken, wat daarvan overblijft stort ie op onze huishodrekening en dat mag ik gebruiken.
Maar behalve bovenstaande oneffenheid was het een lieve en zorgzame man? Volgens mij had je die klootzak al veel eerder moeten verlaten in plaats van er nog 2 kindjes bij te fokken.quote:De avond dat ik mijn kindjes verloor heeft hij van de gelegenheid gebruik gemaakt en is ouderwets gaan stappen, terwijl ik in het ziekenhuis lag bij te komen. Hij had beloofd nog langs te komen savonds maar had uiteraard belangrijkere dingen te doen.
Volgens mij had je die klootzak al veel eerder moeten verlaten in plaats van er nog 2 kindjes bij te fokken. 
De situatie waarin je nu zit heb je dan ook voor een groot deel zelf gecreeerd. Ik snap heel goed dat je niet capabel bent om op eigen benen te gaan staan. En ik weet dan ook voor 99% zeker dat je over een paar jaar nog braaf aan de ketting zit.
Pijpe een euro!
Een heel triest verhaal, dat ben ik onmiddellijk met je eens.
Toch ontslaat dat je niet van de plicht om je eigen verantwoordelijkheid te nemen in deze en voor jezelf EN je kinderen (zeker als ik bovenstaande lees komt hun welzijn ineens nog hoger op het lijstje te staan) een beter leven te bevechten. Nee, hij gaat je niet helpen om bij hem weg te gaan; als je daarop gaat wachten, kun je wachten tot je een ons weegt. JIJ moet het doen, voor jezelf en je kinderen. En natuurlijk kun je dat wel, als je dat echt wilt.
Toch ontslaat dat je niet van de plicht om je eigen verantwoordelijkheid te nemen in deze en voor jezelf EN je kinderen (zeker als ik bovenstaande lees komt hun welzijn ineens nog hoger op het lijstje te staan) een beter leven te bevechten. Nee, hij gaat je niet helpen om bij hem weg te gaan; als je daarop gaat wachten, kun je wachten tot je een ons weegt. JIJ moet het doen, voor jezelf en je kinderen. En natuurlijk kun je dat wel, als je dat echt wilt.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
En nog ben je bang bij die eikel weg te gaan? Meid, overal is beter dan bij dat stuk ongedierte!quote:
Wegwezen zo snel mogelijk! Doe het niet alleen voor jezelf, maar ook voor je kinderen!
[ Bericht 83% gewijzigd door #ANONIEM op 06-03-2006 15:42:01 ]
1 van de dinge die mijn ouders mij hebben mee gegeven in het leven is dat ik er ten alle tijden voor moet zorgen altijd zelfstandig te kunnen zijn. Dat ik als het nodig is alles in mijn eentje zou kunnen redden. Ik moest mijn school af maken, en ik moest een goed betaalde baan vinden. En dat is me allemaal gelukt. Ik heb vijf jaar geleden een 5 jaar durende relatie verbroken en heb op eigen benen gestaan. Het was niet altijd even makkelijk maar ik heb het gedaan. Nu ben ik getrouwd en heb een kind, werk nog steeds en ben nog steeds niet afhankelijk van een man. En dat zal ik ook nooit worden. Mocht ik om wat voor reden niet meer lekker in een relatie zitten dan kies ik voor mij zelf EN mijn kind. Ik verdom het om in een relatie te blijven hangen die slecht voor mij is en dus ook voor mijn kind. Wat jij nodig hebt is doorzettingsvermogen. Schop die kerel aan de kant en neem je kinderen mee. Je kan vast wel zo lang ergens terrecht tot je andere woonruimte hebt gevonden. En ga aan het werk, het zal misschien geen vetpot zijn maar iedere cent die je zelf verdient is een enorme boost voor je ego. En pas dan wanneer je dan een keer die leuke vent ziet staan kan je een praatje aan gaan. Maar alleen een praatje want dan zal je zien dat die getrouwde man ook zelf zijn boontjes moet leren doppen alvorens aan de haal te gaan met een ander. Je vindt nu de aandacht gewoon leuk en ik geef je geen ongelijk. Alle positieve aandacht is mee genomen maar eerst je rotzooi opruimen voor je aan iets anders begint. En voor je zelf en je kinderen op durven komen is een goed begin.
Waarom doe je het dan wel?quote:Op maandag 6 maart 2006 15:35 schreef Lil_Blonde_Lady het volgende:
[..]
Nee dat is die man niet waard.
Zoals een wijs man ooit zei: 'we have nothing to fear but fear itself'. Denk daar maar es over na.
Big dick.
Je verhaal klinkt buitengewoon treurig, maar ik lees nergens dat je in Iran of Noord-Nigeria woont. Je biezen pakken kan dus wel degelijk. Das niet makkelijk, maar dat het niet kán is gewoon kul.
Hear hear.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:43 schreef Faja-Lobi het volgende:
1 van de dinge die mijn ouders mij hebben mee gegeven in het leven is dat ik er ten alle tijden voor moet zorgen altijd zelfstandig te kunnen zijn. [....] En voor je zelf en je kinderen op durven komen is een goed begin.
Travel is fatal to prejudice,bigotry and narrow-mindedness and many of our people need it solely on these accounts. Broad, wholesome, charitable views of men and things cannot be acquired by vegetating in one corner of the earth all one's lifetime.
Waarom denk jij een uitkering te krijgen?quote:Op maandag 6 maart 2006 14:30 schreef Lil_Blonde_Lady het volgende:
[..]
Joh ik zou al blij zijn met een uitkering en op mijn eigen benen staan lukt me uitstekend..Het probleem is dat het zijn huis is ( getrouwd onder huwelijkse voorwaarden, nee hij is niet rijk maar het huis is al jaaaaaaaren in de familie) en ik geen huis krijg als ik geen inkomen heb, en ik geen inkomen krijg als ik geen eigen woonruimte heb.
En nee heb niks kunnen sparen, ging een beetje moeilijk
Je gaat maar fijn werken voor je geld, dat moeten wij ook.
Ik lees een verhaal van iemand die zich HEEL ZIELIG vindt. Over je kinderen lees ik niet zo veel dus die zijn niet zo belangrijk voor je. Je poes laten vullen door een zwemlesvader en zijn huwelijk naar de klote helpen, dáár liggen jouw belangen.
Lead me away, come inside,
see my mind in kaleidoscope
Muziekje d'r bij? http://www.soundcloud.com/fufr
see my mind in kaleidoscope
Muziekje d'r bij? http://www.soundcloud.com/fufr
quote:Op maandag 6 maart 2006 14:24 schreef Lil_Blonde_Lady het volgende:
[..]
Ik heb geen smoes nodig om bij mijn man weg te komen omdat ik niet bij hem weg kan ook al zou er sprake zijn van een andere man.
En die man hoeft geen keuze te maken, ik wil gewoon weer gezellig bij hem kunnen zitten zonder die verdomde spanning.
En btw, welke vriendschap heb je het over? In my book is vriendschap nml. wat meer dan wat loos (en wie weet ingebeeld) gegluur tijdens een zwemles.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Waarom verdient zij respect? Ze krijgt een kind (onbedoeld ) is absoluut ongelukkig met die rotzak van een vent, maar in plaats van hem te verlaten krijgt ze nog 2 kinderen van hem (onbedoeld ).quote:Op maandag 6 maart 2006 15:59 schreef Nblue het volgende:
Wat een eikel die vent. Heeft geen resprect voor jou en ook niet voor je kinderen.
Verder horen we hier 1 kant van het verhaal. Zou het misschien zo kunnen zijn dat de man van het verhaal keihard werkt om zijn vrouw en kinderen te kunnen onderhouden? Dan ben je volgens mij per definitie al geen klootzak. Hij gaat verder niet vreemd, drinkt niet, gebruikt geen drugs. De enige beschuldiging die ik verder zie is dat hij 'egoistisch' zou zijn. Maar die beschuldiging wordt dan wel geuit door iemand die nog nooit heeft gewerkt en alles blijkbaar heeft toegeschoven gekregen.
Nu jankt ze om het feit dat ze wel weg wil, maar dat haar man dat niet wil betalen.
Even realistisch blijven mensen en vooral objectief proberen te blijven kijken naar het gehuil wat hier voorbij komt in R&P.
Pijpe een euro!
Ik wil ook werken voor mijn geld, maar zolang ik geen goeie baan (dat wil zeggen een vaste baan) heb en ik wil nog enigszins op mezelf wonen dan zal er toch in eerste instantie een uitkering moeten komen of weet jij een goeie 40 uurs baan voor me??quote:Op maandag 6 maart 2006 15:59 schreef FUFR het volgende:
[..]
Waarom denk jij een uitkering te krijgen?
Je gaat maar fijn werken voor je geld, dat moeten wij ook.
Ik lees een verhaal van iemand die zich HEEL ZIELIG vindt. Over je kinderen lees ik niet zo veel dus die zijn niet zo belangrijk voor je. Je poes laten vullen door een zwemlesvader en zijn huwelijk naar de klote helpen, dáár liggen jouw belangen.
[niet grappig]
[ Bericht 96% gewijzigd door BE op 06-03-2006 16:24:12 ]
[ Bericht 96% gewijzigd door BE op 06-03-2006 16:24:12 ]
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Idd. Je moet niet zo zeiken, mijn moeder is het ook gelukt (2 x ) dus geef jezelf een schop onder je whiny ass.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Beroep: Eeuwige Niksnut
Hobbies/interesses: Niksdoen, Computeren, zeuren en zaniken
Je bent trouwens niet gespeend van enige zelfkennis, dus dat zit wel goed
Hobbies/interesses: Niksdoen, Computeren, zeuren en zaniken
Je bent trouwens niet gespeend van enige zelfkennis, dus dat zit wel goed
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Daar zit ook wat in, maar je hebt van die vrouwen die ontzettend tegen hun kerel opkijken.quote:Op maandag 6 maart 2006 16:10 schreef Pompsnol het volgende:
[..]
Waarom verdient zij respect? Ze krijgt een kind (onbedoeld ) is absoluut ongelukkig met die rotzak van een vent, maar in plaats van hem te verlaten krijgt ze nog 2 kinderen van hem (onbedoeld ).
Verder horen we hier 1 kant van het verhaal. Zou het misschien zo kunnen zijn dat de man van het verhaal keihard werkt om zijn vrouw en kinderen te kunnen onderhouden? Dan ben je volgens mij per definitie al geen klootzak. Hij gaat verder niet vreemd, drinkt niet, gebruikt geen drugs. De enige beschuldiging die ik verder zie is dat hij 'egoistisch' zou zijn. Maar die beschuldiging wordt dan wel geuit door iemand die nog nooit heeft gewerkt en alles blijkbaar heeft toegeschoven gekregen.
Nu jankt ze om het feit dat ze wel weg wil, maar dat haar man dat niet wil betalen.
Even realistisch blijven mensen en vooral objectief proberen te blijven kijken naar het gehuil wat hier voorbij komt in R&P.
Zo kan het wel weer hè Vivi.
Ik weet niet of ik het mag zeggen als mod, maar ik krijg bijna een beetje 'de lamme helpt de blinde' gevoel als ik jou hoor over een schop onder d'r kont.
Ik weet niet of ik het mag zeggen als mod, maar ik krijg bijna een beetje 'de lamme helpt de blinde' gevoel als ik jou hoor over een schop onder d'r kont.
***
|
|
