Gastroscopie...: iemand ervaring?

2 jaar geleden een gastroscopie gehad. De buis is zo'n 2 cm dik en het is inderdaad geen prettig gevoel. Je kan het beste proberen rustig te blijven liggen en adem te halen, anders ga je de hele tijd kokhalzen om die buis er weer uit te rkijgen. Door veel te slikken en rustig te blijven ademen kan je dit tot een minimum beperken. Normaals, het is niet prettig, maar binnen 1 a 2 minuten ben je er weer vanaf. Je houdt alleen een beetje schale keel eraan over.

Succes in ieder geval

zo'n opmerking slaat dus nergens op en mag je voortaan achterwege laten.

[ Bericht 73% gewijzigd door DarkElf op 10-03-2006 09:35:08 ]

Ik heb elk half jaar zo'n onderzoek en soms valt het mee en soms tegen. De slang is relatief dun, maar ze blazen ook lucht naar binnen en dat kan soms pijnlijk zijn. Meestal halen ze ook wat kleine stukjes weefsel weg om op kweek te zetten, dit is meestal pijnloos. Ik heb de laatste 2x mijn keel licht laten verdoven (spray achter in je keel en ineens voel je niets meer ), hierdoor had ik geen kokreflexen waardoor je een stuk rustiger bent en niet de hele tijd die slang eruit probeert te werken.

Als je wat gespannen bent, en last hebt van forse kokreflexen zou ik om een keelverdovinkje vragen, uit zichzelf bieden ze dat meestal niet aan.

Heel veel sterkte!

PS. Procedure is: Binnenkomen, beetje tot rust komen. Klein drankje drinken (voorkomt schuimvorming in je maag) op je linkerzij liggen, "bijt" ring tussen je tanden. Slang naar binnen, kijken (soms 10 a 15 minuten) slang eruit. In de tussentijd kun je gewoon ademen, en praten (wat heel raar is als je dat de eerste keer meemaakt).

Tip: probeer vantevoren een gecontroleerde en rustige neusademhaling te oefenen. ( rustig door je neus in en uit ademen.) Sluit tijdens de gastroscopie je ogen en concentreer je op je neusademhaling. Slik alleen als de arts/zuster dit aangeven. Hierdoor heb je afleiding en blijf je iig rustig ademhalen zonder paniekerig te worden als de slang in je keel gaat.
Sterkte.

Hier heb ik een stukje op mn weblog staan over mijn ervaring (dec.2005)
(wat dus erg positief is en ik zo weer zou doen)

[ Bericht 16% gewijzigd door het-is-mij op 04-03-2006 11:26:09 ]

Weet niet zeker of je vrolijk word van mijn ervaring!

Bij mij ging het om mijn maag en ik vond het zo vreselijk dat ik het nooit ("Zeg nooit NOOIT") weer zou doen. Het deed geen pijn, ook de "hapjes" uit mijn maag niet maar de positie waarin je zit vond ik heel onprettig. Het voelt onnatuurlijk aan om iets in je keel te hebben, je wil slikken maar je kan het niet, je gaat kokhalsen en boeren (waar ik me voor schaamde, alhoewel die artsen het natuurlijk vaker hebben gezien).

Ik voelde me zo verschrikkelijk machteloos, raakte in paniek, en wilde het liefst die slang uit me trekken en het ziekenhuis uit rennen. En de verpleegkundige, die mij vast hield, voelde dat waarschijnlijk goed aan, gezien de blauwe plekken op mijn arm de volgende dag!

Uiteindelijk duurde het maar een minuut of 5 maar ik laat 100x liever mijn verstandskiezen trekken of mijn bikinilijn epileren!

Ik heb het ook gehad na een auto ongeluk, bleek dat ik een scheurtje heb in mn middenrif

Het onderzoek zelf viel me erg mee, ik had het veel erger verwacht.
Dat boeren komt idd doordat ze lucht door het buisje spuiten zodat ze het beter kunnen zien, doe je niks aan.
Je moet NIET slikken als die camera eenmaal in je maag zit want dan krijg je echt last van je keel
Ik had meer last na het onderzoek dan tijdens doordat ik wel 3 keer probeerde te slikken

En je kan idd gewoon blijven ademen, erg rare ervaring.

ik heb t n paar maanden geleden ook gehad, ik vond t ook n erg onplezierige ervaring...t duurt niet lang, maar t leek oneindig te duren..wat ik heel erg vond was dat je continu boert, omdat je mond open staat door die bijtring en doordat er lucht naar binnen gepompt wordt. Als reflex schaamde ik me ervoor. Mijn keel deed erge pijn ondanks de verdovingsspray, het opschuiven voelde je heel goed en ook toen ie door de pylorus ging naar mn twaalfvingerige darm. Ik vond t moeilijk om door mn neus te ademen, ik snuifde heel erg, omdat ik niet rustig bleef. Achteraf duurde t n tijd (1/2u) voordat ik weer wat voelde in mn keel, ik kon dus niet slikken, dat was ook raar, je hebt n slikreflex, maar er gebeurt niets..en de pijn in mn keel was pas na 2 dagen over, toen ik tegen de verpleging zei dat mn keel zo pijn deed zeiden ze dat kan niet want je hebt verdovingsspray gehad! ja daag! de pijn zat erboven ze hadden met die camera wel degelijk langs mn keel geschraapt!

ik zou t niet graag nog s doen, alleen als t echt niet anders kan..en dan onder n roesje!
(sorry maar geen goeje ervaring hier dus.... )

Ik heb het onderzoek zelf niet meegemaakt, maar wel heel vaak meegeholpen. Boeren en kokhalzen zijn normaal, dat doet bijna iedereen wel, dus daar kijken de arts en de verpleegkundige echt niet meer van op. Een regel is trouwens: hoe jonger, hoe heviger de kokhalsreflex. Je kan inderdaad om een beetje verdoving achter in je keel vragen, dat legt de kokhalsreflex stil. (en er is nog verschil in diameter van de buizen, dus als het ècht niet wil dan kunnen ze ook een kleinere kijkbuis nemen, maar hoe groter hoe makkelijker om alles goed te zien...). Tijdens het onderzoek krijg je een bijtring in je mond (zodat je de knaldure apparatuur niet beschadigt) en wordt je gezegd rustig door te ademen en mee te slikken. Dat meeslikken is belangrijk, dan gaat het makkelijker. (Een paar druppeltjes citroensap op je tong doen in de wachtkamer kan je speekselaanmaak stimuleren) Tijdens het kijken kunnen er biopten (hapjes) worden afgenomen en dan trekt de assistent steeds heel snel de 'draad' uit de buis, om de inhoudt in een glazen buisje te doen voor onderzoek. Ook kan er een biopt worden gebruikt voor onderzoek op de Helicobacter pylori bacterie, die veroorzaakt maagzweren. Er worden eigenlijk ook altijd foto's gemaakt, 2-4, van niet normaal uitziende plaatsen in de maag. En er wordt ook vaak voorbij de maag naar de twaalfvingerige darm gekeken, ook daar kan de oorzaak zich bevinden. Alles wordt trouwens goed nagekeken. De slokdarm, de maag en de twaalfvingerige darm.

En ik heb ook mensen meegemaakt die bijna gaan vechten Soms hebben we iemand met 4 man vastgehouden om toch iets te kunnen zien (ik herinner me nog een oudere man die helemaal in paniek was, maar er werd een maagbloeding vermoed en als het dat was kon hij doodbloeden, dus het was bittere noodzaak om door te gaan).

Maar er zijn ook genoeg onderzoeken geweest waar het allemaal heel soepeltjes verliep, de patiënt goed meewerkte en bijna nergens last van had. Van te voren is het nooit te voorspellen hoe het gaat natuurlijk. Ieder mens is anders. Maar doorgaans is het geen feestje.

Oh, en hou er rekening mee dat er vaak helemaal niets afwijkends wordt gezien.

Het kan alle kanten op gaan. Ik heb 2x een gastroscopie gehad. De eerste keer viel het me 100% mee. Oké, het was niet leuk, maar ook niet zo erg als ik verwacht had. De 2e keer ging het onderzoek precies hetzelfde alleen raakte ik toen om een of andere reden in paniek, ik had echt het gevoel dat ik geen lucht kreeg. Heb me toen een paar minuten diep ellendig gevoeld.

Maagslang toch?? Daar heb ik niet zo;n goede ervaringen mee Ik zal de details maar achterwege laten want wil je niet in paniek laten raken ofzo.

Tip: vraag om een roesje

Even nog een opmerking...Mocht er niets uitkomen.. Die "brok" in je keel kan duiden op een te langzaam werkende schildklier. Houd dit in de gaten

Meer info:
www.hypomaarniethappy.nl

Succes ermee!!

reactie op edit

[ Bericht 84% gewijzigd door DarkElf op 10-03-2006 09:36:16 ]

Nog heel even iets over het zogenaamde roesje. Verkijk je niet op de schattige naam, de anaesthesisten die ik kende moesten niets hebben van dit zogenaamde schattige vormpje van onder zeil brengen. Levensgevaarlijk. Amper bewaking en daardoor gevaarlijker dan een algehele narcose...

ik kreeg niet eens een roesje, ookal stond er in mijn dossier dat ik deze wel wilde door de angst die ik had voor het onderzoek... maar je kunt het altijd vragen natuurlijk

ik heb wel eens eerder een roesje gehad voor een ander onderzoek en dat verlichtte wel een hoop. hoe het met de risico's zit, weet ik niet.

Ik moet binnenkort ook "op" voor een gastroscopie. De 21ste kan ik (pas) terecht. Het vervelendste vind ik nu dat ik van mijn huisarts tot die datum geen medicijnen (omeprazol) voor mijn maag krijg, aangezien dat het onderzoek kan vertekenen. Bah, nog 1,5 week ziek zijn van de maagpijn. Hopelijk mag ik na het onderzoek meteen weer aan de omeprazol.

Vraag om een roesje, dat is echt veel fijner. Het zorgt ervoor dat je ontspant en het veel makkelijker gaat. Achteraf weet je er dan ook niet zoveel meer van. Sterker nog, ik kan me helemaal geen slang meer herinneren.

Die lul de behanger die dat onderzoek bij mij deed zei dateen roesje bij dat onderzoek niet mogelijk was. Dat neem ik hem nog steeds kwalijk

Nu heb ik een internist die iig bij darmonderzoeken standaard een roesje geeft. Daar hoef je niet eens om te vragen.

De eerste keer dat ik een gastro kreeg was ik geheel bij kennis, het was echt vreselijk, werd met 3 man op de tafel vastgehouden... Had van mezelf al de hele dag braakneigingen en dat werd versterkt door die slang..
De tweede keer weigerde ik een gastro te doen als ik geen roesje zou krijgen, ik was zo ontzettend in paniek op dat moment (door de ervaring van de vorige keer..) dat mijn roesje niet zo goed werkte, uiteindelijk hebben ze 2 spuitjes leeg gespoten in me..
De derde keer weet ik dat ik veel pijn heb gevoeld maar naar mate ik verder van het onderzoek weg was hoe minder ik me kon herinneren....

Alledrie de keren werd er gezegd dat het er allemaal goed uit zag... Dat maakte het ook een beetje minder 'leuk'... Ik voelde me zo ontzettend ziek en dan zien ze niets!

Uiteindelijk zijn ze erachter dat ze het bij mij alleen kunnen zien door middel van een CTscan..

bij mij zagen ze ook niets, alleen dat mijn maagwand er verouderd uit zag, maar toch niet die vrolijke bacterie zoals werd vermoedt. Slik nu al bijna een jaar Pariet en gaat helemaal goed!

quote:

Op vrijdag 10 maart 2006 13:58 schreef missDemeanor het volgende:
@ Raissa: Bij mij zagen ze ook niks bijzonders; wat was er bij jou uiteindelijk?

Een ernstige vorm van de ziekte van crohn.. CTscan is niet zo goed voor je, maar ben toch blij dat een gastroscopie in ieder geval niet meer hoeft..

Een keertje een gastroscopie gehad, ik was meteen ziek door een of andere infektie