Hoe ik mijn baas chanteerde (WARNING: Chantagepraktijken)

Zoals sommigen van jullie wellicht hebben gelezen in dit topic moest ik vanmiddag weer werken. Ik doe dit op vrijwillige basis aangezien het een bijbaantje is en ik als scholier toch wat moet verdienen om mijn uitgaan en zulks te bekostigen. Maar goed, ik moest dus werken. Zo gezegd, zo gedaan dus ik toog naar mijn werk met de op zijn plaats zijnde nodige tegenzin.

Eenmaal aangekomen maakt de tegenzin plaats voor een rustig werktempo, zeer rustig in mijn geval. Alles wees erop dat het een rustige dag zonder veel bijzonderheden zou worden. Er werd mij een rustig en zeer relaxed werkje toegewezen en ik werk dus rustig mijn tijd uit. Na een tijdje is het natuurlijk tijd voor de zwaar nodige pauze, ik rust een kwartiertje uit en ga weer verder met mijn eentonige werk. Nou werk ik van 2 tot 8 dus rond 6 uur was het tijd voor een volgende pauze. Vol goede moed sleep ik mijzelf richting de kantine alwaar ik een blikje fanta voor 10 cent schooier. Ik zie de andere mensen richting huis vertrekken want zij hebben om 6 uur vrij, zo ook degene die toezicht op mijn werk zou moeten houden. Hij heeft me indien ik klaar was met mijn eerste rustige werkje een 2de rustige werkje toegewezen zodat ik niet zonder werk hoef te zitten mocht ik onverhoopts de drang voelen om heel hard te gaan werken.

Maar goed, zonder toezicht werk ik dus rustig verder. Het vertrouwen wat in mij gesteld wordt is er natuurlijk niet om te beschadigen. Om half 8 met nog een half uurtje voor de boeg besluit ik echter dat ik voor vandaag wel genoeg heb gewerkt en ik besluit zoals gewoonlijk een rustig plekje op te zoeken om daar heerlijk niks te doen. Ik kan echter niet midden in de winkel gaan zitten want de kans bestaat altijd dat de grote baas besluit nog een ronde door de winkel te maken en mij dan ziet zitten met de kans op ontslag. Die kans besluit ik niet te lopen dus ik banjer richting het magazijn alweer ik naar mijn rustige plekje achter een paar dozen toog. Onttrokken aan het zicht van enige, mochten ze er zijn, toevallige voorbijgangers. Nog voordat ik kan gaan zitten hoor ik echter een vreemd geluid dat er normaal niet behoort te zijn. Mijn nieuwsgierigheid wint het van mijn luiheid en ik besluit richting de bron van het geluid te sluipen. Mochten ze mij vragen wat ik hier loop rond te sluipen dan kan ik nog altijd zeggen dat ik wat spullen uit het magazijn moet halen.

Nadat ik tot een paar meter van de een berg dozen ben geslopen, waar het geluid achter vandaan leek te komen, kon ik duidelijker horen wat er aan de hand was. Ik hoorde gekreun, mijn hersens zochten naar een associatie en vonden deze al snel. Er zou toch niet echt gebeuren van wat ik vermoedde dat er gebeurde? Naar echter nog dichter genaderd te zijn worden mijn vermoedens naar ik dacht toch echt te worden bevestigd. Ik hoor nu ook een duidelijk gehijg. Vermoedens zijn er natuurlijk om bevestigd te worden, zo ook deze. Ik sloop tot de rand van de berg dozen en stak mijn hoofd om het hoekje zodat ik kon zien wat er gebeurde. Dit was geen verstandig besluit, wat ik zag behoeft geen gedetailleerde omschrijving. Om jullie toch te laten weten wat er gebeurde zal ik een ruwe situatieschets maken. Mijn werkgever was een van zijn buitenlandse medewerksters anaal aan het verwaarlozen. Na mijn braakneigingen onderdrukt te hebben kon ik het niet laten een luid 'Oh my God' te scanderen.

Dit bleek achteraf niet slim te zijn want het trok natuurlijk de ongewenste aandacht vann mijn druk bezig zijnde werkgever. Ik besefte me dat nu hij me had gezien, ik niet meer ongezien weg kon komen en bleef dus, onschuldig kijkende, rustig staan. Hij wierp me een verontwaardigde en verbaase blik toe waarna hij zich snel terugtrok uit het gewillige vrouwtje wat hij zojuist anaal had verwaarloost. Zijn broek die eerst op zijn enkels lag zat binnen 3 seconden weer om zijn middel, hij had dit waarschijnlijk al eerder geoefend. Hij bromde nors, in het buitenlands, wat tegen het vrouwtje wat had gedacht dat ze op deze manier hogerop kon komen waarop zij zich weg spoedde met nog ontbloot bovenlijf. Haar broek had ze al wel weer aan.

Mijn werkgever stelde de door mij verwachte vraag: 'Wat doe jij hier?' Ik antwoordde in al mijn jeugdige onschuld:' Ik was op zoek naar wat kandelaars voor een klant, maar wat in plaats daar van vond ik u en uw gewillige buitenlandse medewerkster'. ' En wat zag je dan precies?', vroeg hij, terwijl hij me een veelbetekenende blik toewierp. Aangezien ik veel gangsterfilms heb gezien wist ik precies wat deze blik inhield. Ik zou moeten ontkennen wat ik zojuist had gezien. Ik had hier echter geen zin in, ik zag hier een uitmuntende kans om mijn baas eens even flink te chanteren. Ik antwoorde dus met een nonchalant:' Ik zag hoe u zich vergreep aan een welwillend vrouwtje, en ik heb zo mijn vermoedens dat dit niet goed is voor uw huwelijk als uw vrouw dit te horen krijgt'. Hij bromde een niet verstaanbaar nors iets waarop ik nuchter antwoordde:' U hebt echter misschien geluk, ik heb de namelijk de neiging om de laatste tijd nog wel eens dingen te vergeten. Echter heeft dit wel een bepaalde stimulans nodig'. Hij begreep waar ik op doelde, voor degene die het niet weet, ik wou geld zien. 'Hoeveel had je in gedachten', bromde hij. Hij had dit duidelijk al vaker gedaan. Maar dan waarschijnlijk zelf als de chanteur. Ik zag waar hij op aan wilde en weigerde toe te geven aan zijn vuile strategie. Hij wou mij het eerste bod laten doen, zodat hij daarna het initiatief in de onderhandeling kon overnemen. Ik was niet van plan dit te laten gebeuren en zei:'Hoeveel is uw huwelijk u waard?' Hij bromde, schudde met zijn hoofd, woedend dat ik zijn tactiek doorzag. Daarna kwam zijn antwoord. Met een schamele 50 euro nam ik echter geen genoegen, ik zag al veel meer geld glinsteren. 'Ik dacht al dat uw huwelijk waardeloos was, maar zo slecht had ik het niet verwacht', was mijn repliek. Ik raakte de man op een snaar, echter nog niet de gevoeligste. Hij boodt me het 3-voudige aan. Ik zag dat het grote geld op een andere manier verkregen moest worden. Ik besloot het op zijn trots te spelen. Nadat ik me hardop had afgevraagd hoe het nou kon dat zulks een rijk en succesvol man zo weinig geld over had voor zijn vrouw en huwelijk zei hij:' Wat wil je? Doe een bod en ik kijk of het aannemelijk is'. Nu had ik hem precies waar ik wou. Ik zei:'1500 euro' De man keek verontwaardigd een riep uit:' Dat kun je niet maken!' Ik antwoorde gevat:'Ik kan het net zo min maken als u het kunt maken als gehuwde man een andere vrouw dan uw eigen vrouw te neuken' Tot mijn grote verbazing ging hij echter akkoord. Mijn hart maakte een sprong en ik wist mijn gezicht ter nauwer nood in de plooi te houden. Ik besloot de deal te sealen:'U kunt mijn bankrekeningnummer opvragen bij de administratie. Binnen 5 dagen wil ik het overgemaakt zien, anders weet straks heel de omgeving wat u met uw medewerksters uitspookt'. De man knikte, hij wist dat ik hem in de tang had. Ik had genoeg van het gesprek en besloot er daarom een eind aan te maken. Ik vroeg hem mij te excuseren, ik had namelijk nog werk te doen.

Terwijl ik het magazijn uitliep veranderde de grijns op mijn gezicht van neutraal naar 100% happy, ik keek op mijn horloge, zag dat het 8 uur was. En toog tevreden naar huis.

quote:

Op vrijdag 3 maart 2006 22:19 schreef -chefke- het volgende:
geloof mij over 2 of 3 maanden lig jij deruit daar. Hij gaat nu zoeken naar iets om je te kunnen ontslaan.

Dan ga ik gewoon op vakantie van het geld wat ik hem zojuist eerlijk afhandig heb gemaakt

quote:

Op zaterdag 4 maart 2006 16:51 schreef 14.gif het volgende:
Hoax

Neu, echt niet