Toch nog een klein verslagje van mij.
Seolto 3 had mensen nodig, omdat ze er door allerlei oorzaken te weinig hadden. Uiteraard had ik me weer beschikbaar gesteld.
De situatie was als volgt: WHS 3 stond bovenaan met 1 puntje voor. Zij speelden vandaag tegen de laaste, Vrederust, om 12:30. Wij, Seolto 3, speelden uit tegen Halsteren 2, de 4e uit de competitie, om 3 uur.
Het was al lang bekend dat Seolto en WHS samen gingen uitmaken wie er kampioen zou worden, de voorsprong was groot. Seolto had overigens uit bij dit nietige Vrederust 2 dure punten laten liggen, en WHS had verloren van het Halsteren waar Seolto vandaag tegen moest.
Er werd dus besloten alvorens naar Halsteren af te reizen, eerst het complex van Vrederust aan te doen. Nu liggen deze beide sportverenigingen niet ver uit elkaar, dus dat kwam goed uit. Wij kwamen rond half 1 dus aan op dit sportpark, en zagen Vrederust bijzonder goed beginnen. Beide teams speelden trouwens in groen-wit gestreepte shirts, om het nog wat verwarrender te maken Vrederust kreeg een aantal goede kansen. Nu moet gezegd worden dat WHS deze ook kreeg, maar het was Vrederust dat verdiend op een 1-0 voorsprong kwam uit een kopbal. Wij kregen hoop! Tot aan de rust bleef Vrederust goed voetballen, maar het was toch in de 2 minuten voor de pauze dat WHS de achterstand wist om te buigen in een voorsprong, 1-2.
De tweede helft bleek weer waarom Vrederust onderaan stond; ze gaven grotere kadootjes weg dan Sinterklaas jaarlijks doet. We kwamen uit de kantine richting het veld en we zagen 2 verdedigers van Vrederust overleggen wie de bal weg zou trappen, toen een aanvaller van WHS maar besloot deze in het doel te schieten. Later kwam de keeper uit om de bal te pakken en toen dacht zijn eigen verdediger, laat ik WHS eens helpen, en schoot de bal recht in de voeten van een aanvaller van de tegenpartij. Bij een stand van 5-1 besloten we ons richting Halsteren te begeven.
Daar aangekomen begon ik met de vlag in de hand aan de zijkant van het veld, en zag mijn teamgenoten, en zag mijn teamgenoten met een 1-3 stand de rust in gaan, o.a. door een vrije trap van een meter of 30. Degene die hem nam had waarschijnlijk een tape van Alex gezien, want zo ongeveer schoot hij hem in. Keihard recht in het kruis. Zijn eerste competitietreffer trouwens.
Er waren nog 2 andere spelers in dat team dat nog niet gescoord hadden dit seizoen, en zij zagen dit in de 2e helft, die ik ook in zijn geheel mocht spelen, ook veranderen. De rechtsback mocht voor onrust zorgen in het strafschopgebied bij een corner, en deed dit met succes. De ingekopte bal werd nog van de doellijn gehaald, maar toen ie weer werd ingebracht viel ie voor de voeten van deze speler, die omdraaide en verwoestend uithaalde. De andere speler die nog droog stond kreeg de bal op een presenteerblaadje van onze aanvaller die alleen op de keeper af liep.
Uiteindelijk wonnen we deze wedstrijd met 9-1. De tweede keer dat ik met het 3e mee mocht doen en de tweede seizoensoverwinning
![]()
En ik kan niet eens ontevreden zijn over mijn eigen spel.
Al met al heeft ons 3e dit seizoen beëindigd met slechts 1 nederlaag, maar dit was dus niet genoeg voor het kampioenschap. Voor het derde of vierde seizoen achtereen werd de 2e plaats behaald.