De Tempelridders

quote:

Over de tempeliers doen net zoals over de Christus in deze tijd de wildste verhalen de ronde. Ik ga mij dan in dit hoofdstuk dan ook eerst zoveel mogelijk beperken tot de algemene kennis die wij over hen hebben.

1.HET ONTSTAAN:

Het ontstaan van de tempelridders gaat terug tot de kruistochten in de middeleeuwen die plaatshadden vanaf 1096 tot 1270.

Deze kruistochten hadden tot doel het bevrijden van de Heilige stad Jeruzalem die veroverd was door de Saracenen. (Mohammedaanse Turken) De eerste kruistocht vond plaats in 1096. Paus Urbanus II (in ons land vertegenwoordigd door Pieter de kluizenaar) riep overal op dat het de wil van God was om het Heilig graf te gaan bevrijden en terug in handen van de christenen te brengen. Deze oproep werd in de meeste landen van Europa met vrome geestdrift beantwoord. Zij lieten zich allen een kruis op hun kleed hechtten en werden daardoor kruisvaarders genoemd. Godfried van Bouillon hertog van Lotharingen verkocht zelfs zijn kasteel om te kunnen deelnemen aan de eerste kruistocht.

Duizenden ridders en zelfs boeren begaven zich op weg om Jeruzalem te veroveren. De meeste kwamen om van ellende voordat ze halverwege waren.

Een reis naar Jeruzalem duurde toen ongeveer 3 jaar!

Op 15 juli 1099 om 3 uur in de namiddag, ze waren nog slechts met 40.000 man, (wat maar een tiende meer was van de oorspronkelijke kruisvaarders), veroverden ze Jeruzalem. Nu dat Jeruzalem terug in handen was van de christenen wilde men dit ook zo houden, dit leidde tot de oprichting van ridderlijke godsdienstige orden die het Heilig land en de pelgrims zouden gaan beschermen. Godfried van Bouillon stichtte de eerste orde.

Het was een groep van een twintigtal ridders die tot taak hadden het beschermen van het Heilig graf. Ze hadden als klederdracht een rood kruis op hun kleed gekozen. Een paar jaar later werd de Johannieter orde opgericht, deze zorgden voor bescherming en overnachting van de vele pelgrims die het Heilig land bezochten. Deze orde werd één van de machtigste ter wereld. Ze bezaten vele landerijen en vestingen zowel in Europa, als in het Oosten.

Kort daarna in (1118-1119?) werd een derde ridderorde gevormd (in het begin slechts met 9 mensen, waaronder één Vlaming) die even zo sterk en machtig zou worden als de Johannieters namelijk: "De Tempeliers"! Hun leider werd grootmeester genoemd. Hij werd bijgestaan door 2 ridders van hoge rang, een aalmoezenier, een tolk, enkele schildknapen en een vaandeldrager! Op de tweede plaats kwam de Hofmaarschalk die optrad tijdens de afwezigheid van de grootmeester. Hij werd opgevolgd door een veldmaarschalk die beschikte over de militaire macht. Daaronder stonden de commandanten die de verschillende provincies controleerden. De hoogst geplaatste was die van Jeruzalem, die ook schatmeester van de tempelorde was.

Er ook nog enkele laaggeplaatsten zoals de stal en huiscommandant, de chef-kok, de vaandeldrager, de metselaars, zadelmakers, kleermakers e.a.

De eerste grootmeester (1119-1136) was Hugo de Payens. Ze kregen pas hun erkenning in 1128 op het concilie van Troyes toen Bernard van Clervaux hun levensregels opstelde. De orde telde 23 opeenvolgende grootmeesters waarvan Jacques de Molay (1292-1314) officieel de laatste was.

2. HUN RIJKDOM:

Gedurende de tijd dat ze bestonden groeide ook hun rijkdom!

Dus besloten ze zich toe te leggen op het bankieren waardoor hun vermogen nog steeg en zelfs groter werd dan dat van koningen en adellijken!

Ze zijn dus de uitvinders van het bankwezen, ze beschikten al over een oude vorm van facturen en hielden zelfs een boekhouding bij.

Ze verstrekten leningen aan de paus en aan de koningen van Frankrijk en Engeland. (In die tijd was het verboden voor christenen om interest te vragen, alleen de Joden deden dat, aan niet Joden vroegen deze zelfs woekerinteresten)

De tempeliers bezaten ook zeer vele gronden, boerderijen en zelfs mijnen.

Ook de berg Tabor waarop de transfiguratie van Christus heeft plaatsgevonden was in handen van de tempeliers!. In 1312 beschikten ze reeds over 9000 burchten (die meestal op heuvels gebouwd waren) en commanderijen.

Ze bezaten zelfs een vloot oorlogschepen, hun hoofdhaven bevond zich in La Rochelle (Fr). Hun klassieke ronde kerken waren gebaseerd op een achthoek, een kennis die ze waarschijnlijk hadden opgedaan in Jeruzalem. Vele relikwieën zijn ook door hen vanuit Jeruzalem geïmporteerd naar andere landen. In België brachten zij bijvoorbeeld samen met Diederik van de Elzas de relikwie van het heilig bloed naar Brugge, die daar nog steeds bewaard wordt! Ondanks hun korte levensloop brachten de tempeliers zeer grote veranderingen teweeg! Maar aan iedere medaille is een keerzijde, succes, macht en geld leveren nog altijd jaloezie en afgunst op!

3.HUN ONDERGANG:

Het koningschap van Filip le Belle (Filips de schone) die regeerde van 1268 tot 1314 betekende hun ondergang! Deze zat ten eerste zeer diep in de schuld bij de tempeliers door zijn vele leningen en was als kind ooit geweigerd lid te worden van de orde. Twee voor hem goede redenen om de tempeliers te beschuldigen voor de inquisitie van ketterij. Op vrijdag 13 oktober 1307 werd Jacques de Molay, de grootmeester samen met zestig andere tempeliers gearresteerd te Parijs. Tegelijkertijd werden ook op andere plaatsen in Frankrijk tempeliers gevangen genomen. Verschillenden konden ontsnappen naar andere landen waaronder Schotland! Alle ridders werden door martelingen gedwongen om hun schuld toe te geven, en de beschuldigingen waren niet mis, Tovenarij, Godslastering, homofolie, occultisme enz…Hun straf om hun van hun zonden wit te wassen was de brandstapel! Vlak voor zijn dood vervloekte Jacques de Molay de koning en de paus (De vloek van de tempeliers!)met de mededeling dat ze hem dat jaar nog zouden volgen, wat ook gebeurde, beiden stierven nog datzelfde jaar en de koning zijn zonen waren onvruchtbaar zodat zijn geslacht geen erfgenamen had. Door de tempeliers is dus ook de angst ontstaan voor vrijdag de 13e!

4.HUN GODSDIENST:

Wat hun godsdienst betreft zijn er meer legenden ontstaan dan waarheden!

De meeste zijn ontstaan na de vervolgingen toen vele tempelridders onder zware folteringen alle mogelijke voor die tijd ketterse uitspattingen hebben toegegeven, en nadien herriepen wat hen tot de brandstapel veroordeelde. Wat wel een feit is dat de invloed van de katharen uit de Langeudoc ook goed merkbaar was bij de tempeliers. In 1877 is een geheime regel gepubliceerd, die gevonden was in de Vaticaanse archieven door een bisschop en later in handen is gekomen van de grootloge! Daarin stond dat er wel geloofd werd in God de schepper maar niet in Christus die volgens hen niet geboren, niet gekruisigd, en niet verrezen is. Er word beweerd dat zij zelf spuwden op het kruis om het te verloochenen, want het Christusrijk is in u. Zegt ook het apocriefe evangelie van Thomas! De toenmalige kerk was in hun ogen Babylon, niet verwonderlijk als wij zien hoe de pausen toen leefden!

Nu is het algemeen geweten dat de tempeliers vele relikwieën meebrachten uit het heilig land zoals splinters van het kruis van Christus, het heilig bloed, en naar men beweert zelfs de lijkwade. Men weet zeker dat zij een hoofd met een baard vereerden! Als de lijkwade in 4 gevouwen was liet zij nl. alleen het hoofd zien! Was het de lijkwade die zij aanbaden? Nabij Barbefosse werd er een stenen hoofd gevonden met dubbel gelaat, de ene kant met en de andere zonder baard. Het zou op een achthoekige zuil gestaan hebben. Wetende dat de tempeliers vele achthoekige gebouwen hebben neergepoot (Hun kapellen werden gebouwd volgens een Noord-Zuidas) en dus een hoofd aanbaden is het beeld dus ook aan hen toegeschreven. Nu zijn er verschillende theorieën over het aanbidden van dat hoofd. De ene keer spreekt men dat het Baphomet is een duivels beeld, dit paste natuurlijk in het kraam van de kerk! Een andere keer dat het het gemummificeerde hoofd van Hugeus de Payns, de stichter van de orde was. Maar de meest aanvaardbare theorie spreekt over het hoofd van Johannes de Doper! Zij hadden meer ontzag voor Johannes dan voor Christus! Maar aangezien vele van hun rituelen plaats vonden achter gesloten deuren en geheimen alleen aan ingewijden werden verteld, blijft er nog veel verborgen.

In 1951 woedde er in het Engelse Somerset een zware storm, hierdoor stortte het plafond in van een woning in Templecombe. In het dak bleek een schilderij te zijn verborgen met het hoofd op van een man met een roodachtige baard, opmerkelijk goed gelijkend op het hoofd van de figuur op de lijkwade. Er ging ook een verhaal dat tijdens rituelen een wit doek over de leden van de orde werd gelegd, om hen op te wekken uit de dood! Heeft men dit ook gedaan in 1307 bij Jaques de Molay nadat die op dezelfde wijze gefolterd was als de Christus, en is daardoor die afbeelding op het doek ontstaan, te wijten aan melkzuur en verschillende zeldzame factoren? Wat wel zeker is dat de lijkwade voor zij ooit in Turijn belande in handen was van Godfroi de Charny een lid van de tempelorde…

5. LEGENDEN ROND DE TEMPELIERS

1.De ark des verbonds: Na de legende van lijkwade beweert men ook dat zij de bewaarders waren van de ark des verbonds! Officieel werd de organisatie opgericht ter bescherming van de Pelgrims naar het Heilig land. Maar in het begin waren zij slechts met negen ridders waaronder één Vlaming! Deze namen bezit van de tempelberg te Jeruzalem waarop ze zich zeven jaren hebben afgezonderd. Deden zij gedurende die zeven jaar opgravingen terplaatse, op zoek naar de ark? Er is in ieder geval een tunnel gevonden onder de tempelberg daterende uit de 12e eeuw! Wetende dat zij de invoerders waren van vele relikwieën is het niet verwonderlijk dat zij ook daar achter zochten. Volgens de legende zouden ze die niet in Jeruzalem gevonden hebben maar in Ethiopië, in Axum, waar zij zich nu nog zou bevinden en daar nu onder streng toezicht bewaard wordt?

2.De schatten der Tempeliers: Er is bewijs dat het kasteel Blanchefort nabij Rennes-le-château in Frankrijk een bolwerk was van de tempeliers en pas na lange strijd ten onder ging. Er zouden indirecte bewijzen zijn dat ze een deel van hun schat hebben kunnen verbergen vlakbij Rennes. Was het dat wat de priester Saunière onder zijn kerk heeft gevonden en hem opeens schatrijk maakte?

Een andere bewering over de schat der Tempeliers speelt zich af in de Langeudoc. Vele tempeliers kwamen uit die streek en sympathiseerden met de Katharen aldaar. Toen ze allebei vervolgd werden zouden enkele ridders met de Heilige graal (de beker waaruit Christus dronk!) die zich in Montsegur (het laatste katharenbolwerk) bevond, gevlucht zijn naar Schotland en de beker verborgen hebben in Kasteel Roslin of Roslin Chapel?

Rudy Cambier uit Henegouwen trok na jaren van onderzoek in de boeken van Nostradamus de conclusie dat de voorspellingen van Nostradamus niet door hem zelf geschreven zijn maar door de prior van de cisterciënzerabdij in Cambron-Casteau. Hij vindt de sleutel om deze te vertalen en achterhaalt daarmee de plaats waar de schat van de tempeliers zou zijn verborgen. Er zijn verschillende vermoedens dat inderdaad Casteau een belangrijke plaats is voor bijvoorbeeld een tempelierschat! Aangezien de vervolgingen meestal in Frankrijk plaatsvonden konden ze hun schatten hier veilig bewaren, zo zijn er momenteel dertig Ardense plaatsen waar zich een vermoedelijke schat zou bevinden.

3.Schotse Vrijmetselaars: Er zijn aanwijzingen dat vele tempeliers in Schotland aan de zijde van Robert de Bruce hebben gevochten bij de slag van Bannockburn op 24 juni 1314! Wat trouwens ook de naamdag was van Johannes de Doper, beschermheilige van de tempeliers. Later zou ondergronds de orde verder zijn gezet in de vrijmetselarij! Vele symboliek van de vrijmetselaars is dan ook ontleend aan de orde van de tempeliers ook bestudeerden zij dezelfde esoterische onderwerpen, al wordt dit soms ontkend. De grootloge van Engeland is in ieder geval gevormd op de naamdag van Johannes de doper in 1717!

Een Belgische vrijmetselaar P. van Praet schreef er zelfs een boek over getiteld: "Van tempelier tot vrijmetselaar!." Er zijn bewijzen dat de tempeliers na hun vervolging nog 250 jaar in de oude samenstelling in Schotland heeft bestaan.


4.De Assasijnen: De Assasijnen een mystieke orde uit het Midden-Oosten die iedereen de schrik op het lijf joeg, waren tijdgenoten van de tempeliers. Er waren zeer veel overeenkomsten tussen beiden. Beiden deden ze geheime rituelen waarbij de gewaden rood-wit waren. Ze stonden zelfs in direct contact met elkaar. In het Heilig land waren het niet allen buren van elkaar ze hadden ook gemeenschappelijke vijanden, waaronder de krijgsheer Salladin. Regelmatig gaven de Assasijnen zelfs goud aan de tempeliers in ruil voor bescherming.

De Assasijnen kwamen voort uit een splitsing binnen de Islam in de eerste eeuwen van zijn bestaan! Het is ook algemeen geweten dat de tempeliers veel sympathie hadden voor de Moslims wat hun regelmatig verweten werd!

6. DE TEMPELIERS IN BELGIË

Een tempeliersdorp in België bij uitstek is bijvoorbeeld Villers-le-Temple!

Het dorp is niet alleen genaamd naar de tempeliers het heeft ook nog een commanderij en kerk, waarin zich een zeldzame grafsteen bevindt waarop Gerard de Villers hoofdcommandeur in vol ornaat is afgebeeld. Maar dit is niet het enige dorp in België waar commanderijen van de tempeliers hebben gestaan! Er waren 4 hoofdcommanderijen nl in Villers-le-Temple, Slijpe, St-léger, en Gerpines. Dan zijn er nog vele kleine commanderijen en tempeliershuizen geweest o.a te Brugge, Gent, Ieper, Kortrijk, Anzegem, Oudenaarde, Ruddervoorde, Leffinge, Cambron-Casteau, St Denis, Valaimpont, e.a. In mijn brochure over Raadselachtig en Mysterieus België bevind zich een kaart waarop ze bijna allen staan aangegeven. De eerste commanderij in België kwam tot stand te Ieper. Hier bevond zich het landgoed van één van de stichters van de tempeliers nl Godfried van St-Omaar! Als ik over de tempeliers spreek mag ik het niet nalaten om ook over de Duitse orde te spreken beter gekend als de Teutoonse ridders (deze droegen een zwart kruis op hun witte mantel) gesticht in 1128. Hun gebouwen waren parallel verspreid met de orde van de tempel in Europa ze hadden een grote commanderij te Rijkhoven Alden-Biezen genaamd! Elk baljuwschap had twaalf commanderijen waarvan er zes in België waren.

Te Rijkhoven, Oordingen, Guitrode, Bernissem, Saint-André en Sint Pieters-Voeren. In Bornem (gehucht buitenland) bevind zich een volledige reconstructie van een huis der Teutoonse ridders!

7 DE TEMPELIERS NU

Dat de tempelorde terug in is moet ik aan niemand vertellen! De meest geheimzinnige verhalen doen de ronde in de vele boeken rond hen geschreven.

Het laatste ophefmakende boek momenteel is "de Da-Vinci code" een thriller waarin de geheimen van de tempeliers en Leonardo Da-Vinci een hoofdrol spelen. Het boek doet alle reeds genoemde esoterische plaatsen aan zoals Roslyn Chapel in Schotland, Rennes-le-chateaux in Frankrijk, Het Louvre te Parijs e.a

Het boek is momenteel al een bestseller! Dan hebben we de boeken over het Heilig bloed en de graal, de tombe van God e.a die ook al bestsellers werden!

Over de tempeliers is dus het laatste woord nog niet gesproken…

En alsof dat nog niet genoeg is zijn er verschillende ordes ontstaan die allen beweren af te stammen van de toenmalige tempeliers, waarvan het OSMTH de meest gekende is. Zij is zelfs geregistreerd bij de Verenigde naties en wereldwijd verspreid! Hun doel, bruggen leggen tussen diverse religies en beschavingen en druk uitoefenen op vrede en veiligheid in de wereld. Een soort van moderne tempeliers! Ook i n België zijn er verschillende verenigingen actief onder vele diverse namen zoals bijvoorbeeld: "De soevereine en militaire orde van de tempel in Jeruzalem", als het maar groot klinkt!. Een hele mysterieuze orde die veel opschudding heeft teweeg gebracht is "Prieure de Sion" die beweerd gesticht te zijn door Godfried van Bouillion om een koninklijk geslacht te bewaken? Schrijf een boek, verwijs erin naar de tempeliers en uw succes is verzekerd! Tot zover dit hoofdstuk, laat ons nu even "drinken als een tempelier!".

G.Vermeire

quote:

Tempeliers, inquisitie, schuld en geschiedenis




Het drama van de Tempelorde is tot nu toe een enigma gebleven. Gesticht in 1118 door Hugues de Payens waren de Tempeliers slechts negen in getal. Hun doelstelling was de bescherming van de pelgrims in het Heilig Land. Ze bleven gedurende negen jaar een erg kleine groep tot zij in 1128 een officiële erkenning kregen op het concilie van Troyes en Bernardus van Clairvaux hun een monastieke regel schreef. Alleen aan de Paus werden ze nu ondergeschikt.

Van toen af vloeiden hun giften en goederen toe. Diederik, graaf van Vlaanderen, bijv. gaf hun rechten op erfenissen, koren, wijn en was. Zij vermenigvuldigden zich zodanig dat ze bij hun opheffing in 1312 beschikten over meer dan 9000 burchten en commanderijen, verspreid over heel Europa en het Midden-Oosten. Zij waren ook een financiële macht geworden en bewaarden de schatkist van de Franse koning. Zij gaven leningen aan koningen en heren.



Naast deze Tempeliers stond er een Franse koning in voortdurend geldgebrek. Oorlog voeren kostte massa’s geld. In 1287 wilde Filips IV de Schone reeds alle sinds dertig jaar verworven bezittingen van de Tempel in beslag nemen, maar moest de beschikking in 1292 intrekken.

In 1291 werden de Italiaanse kooplieden, de Lombarden, aangehouden. Zij moesten zich vrij kopen.

In 1295 werden de joden gearresteerd en in 1305 uit het land gezet.

Filips wilde ook de hand leggen op de opbrengsten van de kerkelijke bezittingen, maar dat bracht hem in conflict met de autoritaire paus Bonifatius VIII.

Het graafschap Vlaanderen revolteerde tegen de Franse verdrukking en bracht in 1302 in de velden van Groeninghe een verpletterende nederlaag toe aan de Franse koning. Hij verloor het kruim van zijn leger en een deel van zijn prestige. Een van de zestig ridders die streden in het Vlaamse heir was een commandeur van de Tempel.

Nu de nood hoog was en de paus van geen wijken wist, belegde Nogaret, de Franse minister, een vergadering in het Louvre waar hij de fameuze eis voorlegde dat de paus zou aftreden. Ondertussen was er ook een conflict met de familie Colonna te Rome, waardoor de paus besloot zich terug te trekken in een slot te Anagni. Dit was de aanleiding van de aanslag op de paus te Anagni op 3 september 1303 waar hij door de Fransen en de Colonna’s bedreigd werd en waar ze eisten dat hij zou aftreden.

Bonifatius weigerde kordaat. Hij werd tenslotte bevrijd door de inwoners van Anagni en keerde naar Rome terug, waar hij kort daarop stierf.

Dit leverde de Franse koning een excommunicatie op. Ook Nogaret werd getroffen door een banvloek. De gevolgen van een excommunicatie waren vreselijk voor de machthebbers: niemand mocht hen nog erkennen of gehoorzamen.

In 1304 heft Benedictus XI de banvloek tegen de koning op.

Vanaf 1305 werkt Nogaret ook onverdroten voor de opheffing van de banvloek die Benedictus XI , de opvolger van Bonifatius VIII, tegen de daders van de aanslag in Anagni had uitgesproken.

Hij doet dit door een lastercampagne tegen Bonifatius VIII. Deze paus zou atheïst geweest zijn, sodomie en simonie bedreven hebben en zijn voorganger Celestinus V vermoord.

De tempelier Hugues de Pairaud, visitator van Frankrijk, had bij de koning een vertrouwensstelling en hij werd gekozen om als onderhandelaar op te treden in het conflict met de Paus in februari 1302. Niet hij maar zijn neef Hugues de Chalons ging effectief naar Rome in opdracht van de hertog Robert van Bourgondië. Hugues de Pairaud kreeg de opdracht van de koning de oorlogssubsidies te innen. De koning vroeg hem ook, samen met de overste van de Johannietenorde, op 13 juni 1303 de veroordeling te ondertekenen van Paus Bonifatius VIII, wat hij deed. Een bijzondere oorkonde getekend door de koning, zijn gemalin en zijn zonen onderscheidde hem met de belofte hem altijd te zullen verdedigen tegen ieder die hem zou willen onrecht aandoen, en heel speciaal tegen de paus. In juni 1304 verkrijgt hij nog een oorkonde ter beschutting van de orde.



Clemens V was intussen paus geworden in 1305 door de steun van de Franse koning. Deze bisschop van Bordeaux was ineens een Franse paus die de zetel van Rome naar Avignon overbracht.



Nu gebeurde er iets heel significatiefs: voortdurend op zoek naar geld had in 1306 de koning het muntstelsel aangepast: alleen de zware munten waren nog geldig. Dat betekende dat alles in zware munten moest betaald worden, m.a.w. dit betekende een verarming voor het volk. Het kwam tot volks protest in Parijs zodanig dat de koning bescherming moest zoeken juist bij de tempeliers in de vesting van de Tempel te Parijs. Hij verbleef er een paar dagen, maar de tempeliers deden niets om de koning te ontzetten.

De verhouding tot Jacques de Molay, de grootmeester, was gespannen en kil. De Molay weigerde hem geld te lenen, en hij was ook tegenstander van de plannen van de koning om de orde van de tempel te versmelten met de orde van de hospitaalridders. Door dat plan kon de koning beide orden onschadelijk maken, want hij wilde ze lanceren in een nieuwe kruistocht onder de leiding van één van zijn zonen. Ook daar stootte hij op de tegenstand van de Grootmeester.

Hijzelf had tempelier willen worden, maar dat werd hem geweigerd. Het was duidelijk dat de enorme rijkdom van de Tempel hem de ogen uitstak.

Vanaf dat ogenblik stond zijn besluit vast: de Tempel moest weg en zijn bezittingen moesten in zijn handen komen.

Vanaf 1306 begint Nogaret met een lastercampagne bij de paus. De tempeliers hadden zich verdacht gemaakt als ze niet ingegaan waren op de uitnodiging mee te strijden tegen de albigenzen. Zijzelf hadden zich schuldig gemaakt aan “bougrerie”, d.w.z de ketterij van de bulgaren, ze waren bogomilen, genaamd naar de pope Bogomilos. De tempeliers aanbaden een idool, Bafomet, hun priesters celebreerden de mis zonder de formule van de transsubstantiatie uit te spreken, lekenoversten absolveerden zware zonden, bij de inwijding moesten de neofieten God verloochenen en het kruis vertrappelen en erop spuwen. Daarbij werd hun ook de toelating gegeven sodomie te bedrijven en ze moesten de aars van de overste kussen.

Clemens V was een corrupte paus. Hij reisde overal rond in het gezelschap van zijn maîtresse in een overdadige luxe. Bij zijn dood had hij een schat vergaard. Hij deed ongegeneerd aan nepotisme.

Tegenover de aarzeling van de paus was de vastberadenheid van Filips des te groter. Het moest allemaal zeer vlug gaan. Op 12 october 1307 woonde de Molay nog de begrafenis bij van Catharina van Courtenay, de gemalin van de broer van de koning, Karel van Valois. Op 13 october bij het ochtendkrieken worden alle tempeliers in Frankrijk gearresteerd, ondervraagd, gefolterd en opgesloten. Alle goederen worden zorgvuldig geregistreerd en aan zorgzame personen toevertrouwd. De operatie was zeer nauwkeurig voorbereid en gepland.

Voor allerlei commissies, zo wereldlijke als geestelijke, moeten de tempeliers verschijnen.

Onder de folteringen leggen zeer velen volledige bekentenissen af. Een tempelier zegt het treffend: ik zou bekend hebben zelfs God vermoord te hebben. Het is twijfelachtig of ook de Molay gefolterd werd voordat hij zijn fameuze bekentenis uitsprak voor een talrijk gehoor. Hij gaf toe dat hij gespuwd had op het kruis, maar niet dat hij homoseksualiteit had bedreven. Hij vroeg dat men de orde zou vergeven, indien zij fouten zou hebben begaan.

Het was niet uit te maken hoe schuldig de orde was tot in 1877 Merzdorf een geheime regel publiceerde, die opgedolven werd in de Vaticaanse archieven door Münter, bisschop van Seeland ( geb. in 1762, gestorven in 1830.) Hij liet zijn helaas onvolledige documenten over aan Wilke. Via Kopenhagen, Petersburg, Stockholm en terug Petersburg kwamen zij in handen van Dr. Buck uit Hamburg, die ze naliet aan de grootloge. Tenslotte was het Merzdorf die ze daar vond.



De authenticiteit van deze regel is betwist geworden, alhoewel hij alle kenmerken van zijn oorsprong duidelijk in zich draagt. Wij vinden in deze regel alle elementen terug van de beschuldigingen van de inquisitie. Hij bestaat uit drie delen: het eerste is de officiële regel, het tweede zijn de geheime statuten van de uitverkorene leden, het derde is het doopsel van het vuur, bestemd voor de “consolés”.

De initiand moest bij de eerste inwijding de eed van geheimhouding afleggen. Elke indiscretie zou met de dood bestraft worden. De overste zal de neofiet eerst op de mond kussen, om hem de adem in te blazen, op de sacrale plexus waar de scheppende kracht vertoeft, op de navel en tenslotte op het mannelijk lid, beeld van het scheppende mannelijk beginsel. Dan volgt de geloofsbelijdenis in God de Schepper en zijn zoon, die niet geboren is, niet gestorven, niet gekruisigd en niet verrezen. Dan zal de neofiet het kruis vertrappelen en erop spuwen.

Want het rijk van Christus is inwendig; de Kerk is het Babylon, de synagoog van de Antichrist.

De tempeliers kunnen te biechten gaan bij de overste van het huis, die hun zonden kan vergeven.

Indien de tempelier ondervraagd wordt, zal hij gebaren van niets te weten.



Het derde deel behelst het doopsel van het vuur voor de “ consolé’s”. Deze laatste statuten werden ondertekend door de kopiist Robert van Samfort, procureur van de Tempel in Engeland in 1240

In deze statuten wordt duidelijk gesteld, dat vele uitverkorenen en consolé’s ook over vele landen verspreid zijn, en dat zijn de Goede Mannen van Toulouse ( katharen), de Armen van Lyon (de waldenzen), de albigenzen, ook diegenen uit de omgeving van Verona en Bergamo, de Bajolais uit Galicië en Toscane, de begarden en de Bulgaren. Al deze uitverkorenen, zelfs ook sarazijnen en drusen zijn welkom als de heilige geest ze bezielt.

Het ritueel van deze laatste inwijding verloopt als volgt: de neofiet zal schriftelijk een algemene biecht afleggen aan de overste, die hij onder ede zal bevestigen in tegenwoordigheid van twee getuigen. Hij zal daarna zweren het stilzwijgen te bewaren, gehoorzaamheid en trouw.

De overste absolveert hem dan van al zijn zonden. Hij ontbindt hem van elke verplichting van de geboden van de Kerk in de naam van God en in de naam van de ware Christus die niet gestorven is en niet kan sterven. Dan worden drie gebeden gereciteerd; het eerste: het gebed van Mozes, het tweede het gebed van Jezus en het derde: het gebed van Bafomet en dat is de aanhef van de Koran: “Fatiha”. Dan wordt het beeld van Bafomet uit zijn schrijn gehaald. Alle aanwezigen

roepen “Yah Allah!”, kussen het beeld en raken het aan met hun gordel.



Wij vinden hierin stuk voor stuk de bevestiging dat er inderdaad in bepaalde ingewijde kringen van de tempeliers een opmerkelijke kathaarse invloed was: de katharen verwierpen de sacramenten van de kerk en behielden het doopsel van het vuur: het consolamentum. Volgens hen was Christus een hemelse figuur, die slechts in schijn hier bleef. De duivel was de schepper en meester van deze wereld.

Er was niet alleen kathaarse invloed, er was ook de invloed van de islam. Mahommed staat op dezelfde hoogte als Mozes en Jezus.

De geheime regel verklaart heel veel: waarom slechts weinigen helemaal ingewijd waren.

De regel van het zwijgen en het feit dat niet iedereen alles wist verklaart dat sommige tempeliers

eigenlijk niet veel kunnen bevestigen, of gewoon alles ontkennen.

Er zijn heel wat theorieën over die mysterieuze Bafomet, die de aanleiding was dat men de tempeliers aanzag als aanbidders van de duivel.

Nochtans Bafomet is gewoon een fonetische vervorming van Mahommed. In het occitaans dat vele tempeliers spraken waren de oorspronkelijke araabse klanken iets of wat vreemd. De gutturale uitspraak van het araabs was zeker moeilijk voor een middeleeuwse Fransman; de h kon gemakkelijker als een f die ook een spirans is en meer voorkomt in het Frans, gehoord en uitgesproken worden. De begin-m van Mohammed of Muhammad komt dicht bij een donkere ploffer als b. Bafomet is dus gewoon een volkse benaming van Mahommed.

En dit wordt bevestigd door verscheidene bronnen: ten eerste wordt de aanhef van de Koran het gebed van Bafomet genoemd in de geheime regel, ten tweede vinden we in Ducange, de betrouwbare bron van middeleeuws latijn: Bafomet pro Mohamet, en hij citeert een middeleeuwse tekst: de “Altis vocibus Baphomet invocaverunt (Turci). “ Van een tempelier-troubadoer vinden we een vers: Van de kerk van de heilige Maria maakt hij een Baphomeria ( een moskee), en Baphomet dira de son poter (Mahommed zal zijn macht tonen). De term Baphomeria komt overigens ook elders voor en betekent islamitisch heiligdom. Elk idool noemden de kruisvaarders trouwens een Mahomet of Bafomet.



Op 9 november 1307 werd Hugues de Pairaud, visitator van Frankrijk, onderhoord in het huis van de Tempel te Lyon. Hij bekende het idool aanbeden te hebben, en ondervraagd waar het was zegde hij het overhandigd te hebben aan broeder Pierre Alemandin, précepteur van het huis van Montpellier. Hij voegde eraan toe dat het beeld vier poten had : twee vooraan en twee achteraan. Hij wist niet of de agenten van de koning het gevonden hadden.





Het is bevreemdend, dat de tempeliers in Frankrijk als schapen naar de slachtbank zijn geleid, zonder enige weerstand en zelfs met een zwakke verdediging voor de rechtbanken. Zij hadden gemakkelijk een legertje op de been kunnen brengen en gewapend weerstand bieden.

Was het de totale verrassing die hen verlamde of een latent schuldgevoel waardoor zij zich verloren voelden. Als enige verdediging voerde de Molay aan dat er in de tempels mooie erediensten plaatsgrepen, dat er veel aalmoezen werden gegeven, en dat wel 10.000 Tempeliers hun leven hadden gegeven in de strijd voor het ware geloof.

De rechtbank deed hem opmerken dat het hier ging om ketterij.

Het is begrijpelijk dat de tempeliers die noch intellectuelen, noch theologen waren niet goed begrepen hoe erg de zaken opgenomen werden als ze van ketterij werden beschuldigd.

De tempeliers hadden meer gezien dan Frankrijk, ze hadden kennis gemaakt met de islam, ze waren geterroriseerd geweest door sultan Saladin in 1187, die toen de “Franken” een verpletterende nederlaag had toegediend in Tiberias. Een aantal ridders waren gevangengenomen, waaronder zowel de grootmeester van de Tempel als de grootmeester van de hospitaalridders. Zij werden allen gehalsrecht met uitzondering van de grootmeester van de tempeliers, Jean de Terric (1184-1188), die werd gespaard na de belofte nooit meer de wapens op te nemen tegen de islam.

Jean de Terric nam ontslag als grootmeester, werd precepteur, en werd opgevolgd door een Vlaamse ridder: Geeraard van Ruddervoorde, de 10e grootmeester.

De tempeliers waren voorstander van een multiculturele maatschappij; zij onderhielden nauwe betrekkingen met de Assassijnen waardoor zij zich lieten steunen. Saladin had als voorwaarde voor het lijfelijk behoud van zijn gevangenen geëist dat ze zich zouden bekeren tot de islam. Dat weigerden allen. Vreemd dan toch dat alleen Jean de Terric behouden mocht terugkeren. Heeft hij Saladin bepaalde beloften gedaan in verband met de verering van Mohammed?



Paus Clemens V riep in 1311 het concilie van Vienne samen. Het proces tegen paus Bonifatius VIII werd afgevoerd , maar de orde van de Tempel werd afgeschaft in 1312. De bezittingen van de Tempel werden toegewezen aan de hospitaalridders.

Na een lijdensweg van 7 jaar gevangenisstraf werd de Molay door drie kardinalen, die een uitspraak moesten doen, veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. Toen hij protesteerde en zijn onschuld proclameerde werd hij bij koninklijk bevel als relaps onmiddellijk diezelfde avond nog tezamen met 39 anderen op een traag vuurtje verbrand (13 maart 1314).

In 1313 was Nogaret al overleden, in 1314 stierven Filips IV en Clemens V.

----------------------------***-+-

Tenslotte bleef er van de tempeliers in Frankrijk praktisch niets over: de roerende goederen werden in beslag genomen om de processen en magistraten te betalen; een enorme som, en dat was nog maar een deel, zowat 340.000 florentijnse florijnen moest door de hospitaalridders aan de kroon betaald worden, er ging ook een deel aan de paus, verder moesten de hospitaalridders heel veel schulden afbetalen die zij gemaakt hadden voor de herovering van Rhodos, veel ging verloren als families die giften hadden gedaan aan de tempeliers, die terug in bezit namen… enz.



In Duitsland verliepen de zaken anders. Onder de dreiging van gewapend verzet werden de tempeliers ongemoeid gelaten. In Engeland werden ze afgeschaft maar gepensioneerd. In Portugal vormden ze twee nieuwe ordes.



Besluit:

De tragedie van de Tempeliers was te wijten aan een samenloop van ongunstige omstandigheden:

het chronisch geldgebrek van de Franse koning, - de tijdsomstandigheden waren immers ongunstig: na de nederlaag tegen het Vlaamse leger was er ook nog de strijd tegen de katharen, die eerst in 1330 een einde nam, - en zijn ambitie die hem in conflict bracht met de paus; daar waren ook de niet helemaal orthodoxe beginselen van de leiding van de Tempel die hem kwetsbaar maakte voor de inquisitie, - er hing een sfeer van ketterijbestrijding, - daar was de jaloersheid van de seculiere clerus wegens de rijkdom van de Tempel en het feit dat hij alleen van de paus afhing en van niemand anders, het feit dat de tempeliers niet zo koningsgezind waren, - zolang Filips geëxcommuniceerd was mocht niemand hem gehoorzamen -, kortom de Tempel werd geofferd op het altaar van de afgoden der koninklijke ambitie en hebzucht , het pauselijke opportunisme en de kerkelijke hypocrisie.



Bibliografie



BARBER , M., The Trial of the Templars Cambridge, C.U.P., 1978.

BORDONOVE, G., Les templiers. Parijs, Fayard, 1963.

BULST-THIELE, M.I., Sacra domus militiae templi Hierosymitani Magistri. Göttingen, Vandenhoeck, 1974.

CHARPENTIER, J., L’ordre des templiers. Parijs, 1961.

DEGRIS, A., L’ordre des Templiers. Les secrets dévoilés. Parijs, Devry, 1993.

DESSUBRE, M., Bibliographie de l’Ordre des Templiers. Parijs, 1928.

FINKE , H., Aus den Tagen Bonifaz VIII. Münster, Aschendorf, 1902.

GILLES, R., Les Templiers sont-ils coupables ? Parijs, Guichaoua, 1957.

HAUF, M., Der Mythos der Templer. Düsseldorf, Walter, 1995.

LAMBERT, E., L’architecture des templiers. Parijs, Picard, 1955.

LASTEYRIE (de), R., L’architecture religieuse en France à l’époque romane. Parijs, Picard, 1912.

L’enquête pontificale de 1373 sur l’Ordre des Hospitaliers de Saint Jean de Jérusalem, vol. I. Ed. Cl.

Legras et R. Favre, Parijs, FNRS, 1987.

LIZERAND, G., Le dossier de l’affaire des Templiers. Parijs, Champion, 1923.

MELVILLE , M., La vie des templiers. Parijs, Gallimard, 1951-1974.

MICHEL, A. & SIMONNET, G., Mémoire Cathares. Parijs, Albin Michel, 1993.

MONTAGNAC (de), E., Histoire des chevaliers templiers. Parijs, Aubry, 1864.

OURSEL, P., Le procès des templiers, Parijs, Denoel, 1955

quote:

Op maandag 27 februari 2006 08:18 schreef Dromenvanger het volgende:
Wilde ik ook al zeggen, dat copy/pasten erg makkelijk is. Ik zie liever een topic dat zelf geschreven is door mensen. Wil ik kant en klare informatie hebben dan gebruik ik wel google.

Over de tempelridders. Ik heb een spel liggen dat heet "Broken sword". Gaat ook daarover. 3 delen bestaat dat spel uit. Toch eens gaan uitspelen

In dat spel zijn mensen van deze tijd bezig met de tempelridders, en als hoofd-figuur in het spel moet je uitzoeken hoe het in elkaar zit In een scene ben je bezig met spionage van die mensen, omdat die mensen een soort sekte zijn. En dan moet je volgens mij vechten ertegen Niet eens vechten met handen en voeten, gewoon uitzoeken hoe de vinger in de steel zit dus.

Volgens mij hebben die mensen geen goed in de zin

Toch maar eens installeren dat spel