Het was een zwoele zomeravond en ik kwam thuis na een lange avond stappen. Natuurlijk had ik de nodige limonades achter de kiezen, maar ik was nog zo nuchter als een parkiet.
Na mijn fiets in het daarvoor bestemde fietsenhok te hebben geplaatst stapte ik binnen in mijn woning, waar we ook nog een andere huurder hadden zitten. Rouvoet heette hij, het was nog vroeg dus ik zette een muziekje op en ging met een zak Lays Sensations; Thai Sweet Chili op de bank zitten. Na enkele nummers te hebben geluisterd viel mijn oog ineens op het portret van tante Greta dat heftig heen en weer aan het schudden was.
'Potjandikkie!', dacht ik.. wat heb ik nu aan mijn spreekwoordelijke fiets hangen, de hele muur trilt.
In verwarde toestant sprong ik op en vroeg mij af waar deze trilling vandaan kon komen, mn Russische postorderbruid kon het niet zijn, die had ik namelijk de week daarvoor laten inslapen en in stukjes verkocht aan de lokale erkende keurslager.
Enfin, na een korte verhoogde hersenactiviteit dacht ik direct aan de huurder van hiernaast. Maar deze nette gereformeerde man zou toch geen kabaal durven te maken in het midden van de nacht? Daar was deze man toch veel te netjes voor.
Toch kon ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en stapte naar buiten om daar stiekem door het zijraampje bij deze beste man naar binnen te kijken. Na een kleine wandeling onder de heldere sterrenhemel kwam ik bij het raam en ik besloot naar binnen te loeren.
WAAAAAAAAAAA, wat is dat! Ik knipperde met mijn ogen, omdat ik het gewoonweg niet plaatsen kon! Wat was dat! Het was.. verschrikkelijk!
Gelukkig voor jullie FoK!kers had ik mijn Kodak camera bij me en heb even een plaatje geschoten, hierbij: