Hoi, ff in het kort de voorgeschiedenis (voor wie het niet heeft gevolgd
![]()
)
Ik ben dus 2 jaar stapelgek op een kerel geweest die me, subtiel gezegd, nogal aan het lijntje heeft gehouden. Even na oud en nieuw werd ik ineens opgebeld door een meisje waarvan ik altijd dacht dat zij "een gewone vriendin" van hem was, met de vraag of ze me een keer kon spreken.
Ik dacht "waarom niet?" en heb dus met haar afgesproken. Toen bleek dat hij tegen haar dus precies dezelfde verhalen heeft gehouden en ons dus allebei pakte wanneer het hem uitkwam, dit gepaard gaande met teksten als " uiteindelijk trouw ik toch wel met jou
![]()
".
Na dit van elkaar te weten hebben we de meneer in kwestie geconfronteerd, zijn vullingen sprongen bijna tegen het plafond van schrik en sindsdien is hij eigenlijk exit.
Oke, nu komt dus hetgene waar ik mee zit, en ik voel me er eigenlijk een beetje lullig over.
Toen dit allemaal was gebeurd was ik eigenlijk in een soort shock toestand, en heb ik een aantal keren met dat meisje afgesproken om wat stoom af te blazen..het luchtte gewoon op om met iemand te praten die precies hetzelfde (
![]()
) had meegemaakt etc etc. Maar nu.
Zij heeft niet zoveel vrienden en ziet mij nu blijkbaar als een soort vervanging voor hem.
Zij is 22 en ik 31 en ik heb het idee dat ze zich een beetje aan mij ophangt. Kijk, ik wil best af en toe wat met haar gaan drinken en ik heb ook best met haar te doen, want hij heeft haar echt gebruikt (net als mij) maar voor haar was hij haar "eerste" en zo, dus dat is best pijnlijk natuurlijk.
Na de avond van de "confrontatie" heeft hij haar die nacht allemaal smsjes gestuurd met "vette koe, ik was toch al van plan je uit mijn leven te gooien!" en weet ik wat allemaal voor teksten.
Ik heb hem toen verzocht daarmee op te houden wat toen ook is gebeurd. Maar nu hoor ik via via dat hij nog steeds hele gemene dingen over haar zegt (lekker volwassen ook, voor iemand van 36) en hij probeert bij mij eigenlijk weer, via via, in een goed blaadje te komen, ik hoor bijv. van een andere vriendin die hem eens even de waarheid heeft gezegd dat hij me zo mist, dat hij niet weet hoe hij het goed kan maken en dat ik zo'n topvrouw ben en blablaBLA (niet dat ik daar nog een keer instink natuurlijk).
J. (dat meisje) kan dat volgens mij niet zo goed uitstaan wat als resultaat heeft dat iedere keer dat ik met haar afspreek ik vergast wordt op wat hij allemaal tegen haar heeft gezegd en gedaan, tot tussen de lakens aan toe, en eerlijk gezegd doet mij dat elke keer pijn. In het begin ben ik daar dus in mee gegaan, mijn eigen "fout" omdat ik natuurlijk ook vol zat van het hele gebeuren, maar ik merk dat ik het steeds moeilijker vind om dat allemaal te horen.
Ook, en dat vind ik eigenlijk heel gemeen van mezelf, omdat ik het eigenlijk niet zo goed kan uitstaan. Ten eerste dat hij blijkbaar niet genoeg aan mij had, en dat hij, terwijl hij mij dus had ook met haar naar bed bleef gaan. Maar de grootste reden dat Ik het niet kan is uitstaan omdat zij dus niet echt aantrekkelijk is zeg maar. Beetje dik, beetje varkensoogjes, Nou ja, enzovoort. Ik voel me best schuldig daardoor, want dat is natuurlijk redelijk oppervlakkig, maar ik voel het gewoon zo.
Anyway, zij wil nu de hele tijd met mij uit. IK wil best wel eens wat met haar gaan doen, maar ze is eigenlijk niet echt mijn type. Ze is echt heel lief hoor, alleen ik heb haar gewoon niet zo veel te melden, buiten dan het uiten van de frustraties, zeg maar. Het verzand dus altijd in een soort "tegen elkaar op bieden" in de zin van "hij zei dit tegen mij" en "Ja maar, tegen mij heeft hij zus en zo gezegd".
Ik heb daar eigenlijk geen zin meer in maar ik weet niet zo goed hoe ik het contact op een lager pitje kan zetten, ze zegt ook continu dat ze het zo gezellig met me vind en dan zeg ik maar een zoiets als "hm-hm". Omdat ik haar dus niet voor het hoofd wil stoten. Ook vraagt ze soms of ik wel eens iets over haar heb gezegd, qua uiterlijk, toen ik dit nog allemaal niet wist Dit ontken ik dan maar maar het is niet waar. Ik heb
wel dingen over haar gezegd en ik hoop niet dat ze dat ooit te horen krijgt, maar goed, toen kende ik haar alleen nog maar van gezicht en ik irriteerde me aan haar en vroeg me af waarom ze hem zo vaak smste
![]()
Ook geeft ze ontzettend af op andere exen van hem, zegt dat ze lelijk zijn, terwijl die er 10 keer beter uit zien als zij. Ik weet niet hoe ik daarop moet reageren.
Ze zegt heel vaak dat ze mij zo'n mooie vrouw vind en ik merk dat ze verwacht dat ik dan ook zoiets terug zeg, maar ik krijg het mijn strot gewoon niet uit. Ik voel me dus steeds ongemakkelijker.
Ook wil ze met mij uit naar plaatsen waar hij dus komt, maar ik heb daar niet zo veel behoefte aan, ik vind dat nogal sneu overkomen en daarbij is ze niet iemand waar ik normaal gesproken vriendin mee was geworden, of mee geassioceerd wil worden. Ik weet alleen niet hoe ik dit allemaal moet brengen want zoals gezegd is ze echt wel een heel lieve meid, en ik wil best wel sporadisch iets leuks met haar gaan doen (in een andere stad
![]()
) maar ze belt nu ongeveer 3 keer per week en dat is mij echt te veel.
Nou ja, lang verhaal dus, maar ik hoop op een goede tip
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.