ik ben blij voor jequote:ik herken me echter noch in het hoogebegaafde, noch in het depressieve.
je moet het koesteren wanneer je er goed mee om kunt gaan. zonder die controle heb je er eigenlijk helemaal niets aan. ik ben zelf ook hoger begaafd dan de gemiddelde mens (ik gebruik liever deze term), maar ik kan niet met mijn hoger begaafdheid omgaan. ik leid al 3 jaar aan onderpresteren en dat ben ik echt beu. liever gemiddeld van verstand dan weten dat je het moet kunnen en het niet waar kunnen maken...quote:op zondag 26 februari 2006 15:15 schreef ikiskoel het volgende:
ik kan me voorstellen dat je problemen hebt met je hoogbegaafdheid, maar is dat juist niet iets waar je trots op mag zijn en wat je moet koesteren? of zeg ik nu iets geks...
dat heb ik dus ook. niet dat ik mezelf zo goed vind, maar ik zou graag mensen willen ontmoeten met wie ik meer op 1 lijn zit i.p.v. me aan ze te ergeren ... (omdat het bijv. oppervlakkig gedoe is)quote:op zondag 26 februari 2006 15:34 schreef jehovaguerilla het volgende:
bijv. het buiten de groep vallen. ik ben iemand die ook te veel en te diep over alles nadenkt waardoor alles vanzelf iets farce-achtigs krijgt.
ik vind mensen over het algemeen ook zo ontzettend basic.
mensa al geprobeerd?quote:op zondag 26 februari 2006 15:40 schreef kloontje_ het volgende:
[..]
dat heb ik dus ook. niet dat ik mezelf zo goed vind, maar ik zou graag mensen willen ontmoeten met wie ik meer op 1 lijn zit i.p.v. me aan ze te ergeren ... (omdat het bijv. oppervlakkig gedoe is)
www.mensa.nl bedoel je?quote:
goed punt, maar dat is wel moeilijk. ik ben er immers van overtuigd dat hoofbegaafdheid indirect depressiviteit heeft mede-veroorzaakt, en ik heb het idee dat ik eerst precies moet analyseren waar het fout is gegaan, om dan te kunnen bepalen wat ik anders moet gaan doen.quote:op zondag 26 februari 2006 15:20 schreef thaleia het volgende:
conclusie, wat mij betreft: als er al een link bestaat tussen hoogbegaafdheid en depressiviteit is dat een heel minieme, en wie zich op die relatie focust zakt alleen maar verder in zijn depressiviteit. wil je je beter gaan voelen, dan raad ik je aan niet meer te focussen op de automatische link die jij legt tussen de twee verschijnselen, en je te richten op strategieen om uit je depressiviteit te komen. want hoe hoogbegaafd iemand ook mag zijn, een simpel iets als sporten in de frisse lucht helpt voor iedereen.
sta je wel in contact met je gevoel?quote:op zondag 26 februari 2006 15:49 schreef omnifacer het volgende:
helaas heb ik de neiging om altijd alles te analyseren,
volledig mee eens. ik durf het nooit te koesteren, want in nederland heerst echt die cultuur van dat maaiveld, enzo. ik heb wel eens het idee dat anderen het makkelijker accepteren wanneer je faalt dan wanneer je succes hebt.quote:op zondag 26 februari 2006 15:23 schreef joupee het volgende:
[..]
je moet het koesteren wanneer je er goed mee om kunt gaan. zonder die controle heb je er eigenlijk helemaal niets aan. ik ben zelf ook hoger begaafd dan de gemiddelde mens (ik gebruik liever deze term), maar ik kan niet met mijn hoger begaafdheid omgaan. ik leid al 3 jaar aan onderpresteren en dat ben ik echt beu. liever gemiddeld van verstand dan weten dat je het moet kunnen en het niet waar kunnen maken...
zo fucking herkenbaar is dit he... ben ook aan mijn 4e opleiding bezig... boom-roos-vis moeten leren in groep 3 terwijl je al een jaar kunt lezen, en dan nog op je flikker krijgen ook want je moet niet denken dat je beter bent dan een ander...quote:op zondag 26 februari 2006 15:40 schreef m.e.g.a.t.r.o.n. het volgende:
vooral op school datgene moeten leren wat je al kan, lezen schrijven en rekenen kon ik al voor groep drie. ik heb vaak moeite om contact te leggen met mensen, juist omdat het niveau zo verschilt. ik heb een aantal goede vrienden waarmee ik op niveau kan praten maar deze mensen ken ik stuk voor stuk al heel lang.
op lagere en middelbare school werd ik amper tot niet gestimuleerd, en haalde net de havo omdat de onderwerpen me echt niet interesseerden, en zo werd het ook erg moeilijk voor me om een vervolgopleiding te gaan doen, ik wist niet wat ik leuk vond.
inmiddels ben ik al bijna 4 jaar van de middelbare school af, en ik ben elk jaar een nieuwe opleiding begonnen. soms interesseerde me het niet, maar meestal kon ik geen connectie vinden in de klas en zat ik na een half jaar nog alleen in de aula mijn bammetjes te veroberen.
nu zit ik op een particuliere opleiding, waar ik niet gewoon een nummer ben maar waar goed op me gelet wordt, omdat ik maar havo heb gedaan is het hbo, en theoretisch kan ik het niveau goed aan, maar ik heb vaak last van 'angsten'. er zijn dagen dat ik bijvoorbeeld, zonder overigens duidelijk aanwijsbare reden, mijn bed niet uitdurf.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |