According to the Beatles producer Sir George Martin, George Harrison was "the Beatles' Third Man, always there yet somehow elusive". As well as being the "quiet Beatle", he was the rock guitarist who introduced the sitar to British pop music, a stalwart devotee of transcendental meditation, a film producer and an underrated songwriter - his composition Something was recorded by dozens of singers and was the only Beatles song featured in concert by Frank Sinatra.
He was born in Wavertree, Liverpool in 1942, eight months after Paul McCartney and two years after John Lennon. He experienced his "rock 'n roll epiphany", he later recalled, "when I was about 12 or 13 riding my bike and I heard Heartbreak Hotel coming out of somebody's house."
The son of a bus driver, George passed the 11-plus exam and was awarded a place at the Liverpool Institute, one of the city's leading grammar schools. He met McCartney, who lived nearby, on the bus to school and the pair became close friends. When Paul linked up with John in the Quarrymen skiffle group, he tried to persuade the group to invite George to join.
Lennon resisted, unwilling to have a 14- year-old kid in his band. He relented after hearing George's acoustic guitar rendition of the rock hit Raunchy. He realised that having a guitar soloist would allow the group to incorporate rock 'n roll material by Elvis Presley, Buddy Holly and Little Richard into its repertoire.
The disapproval with which Lennon's Auntie Mimi greeted George's teddy boy style and thick Scouse accent may also have helped change John's mind.
Harrison's absorption in music took its toll on his school career, and he left the Liverpool Institute in 1959 with only one exam pass, in art. However, the following year his musical career began in earnest when the re-named Beatles were booked to play for four months in a club in Hamburg's Reeperbahn. Although the trip was cut short when the 17-year-old Harrison was discovered to be under age, the quintet (including drummer Pete Best and guitarist Stuart Sutcliffe) had gelled into an arresting and idiosyncratic unit.
By 1962, the Beatles had signed their recording contract with EMI. When their urbane producer, George Martin, politely asked them whether there was "anything you're not happy with?", Harrison quipped: "Yes, I don't like your tie".
The next eight years saw the Beatles become the most famous entertainers in the world and then implode. George had his share of the adulation - on his 21st birthday he received 15,000 cards and a full-sized door plus key - but within the group he was relatively isolated, as John and Paul were locked into their volatile songwriting partnership.
Nevertheless, his contribution was considerable. He designed guitar breaks and riffs to suit the range of song genres used by Lennon and McCartney, although he had less opportunity than he would have liked to cut loose in the rockabilly style of his great hero Carl Perkins.
He also got to sing at least one number on each album, beginning with Do You Want To Know A Secret? on the debut album. Eventually, too, the Beatles agreed to record his compositions, of which Within You Without You (from Sgt Pepper) While My Guitar Gently Weeps (from the White Album) and Here Comes The Sun and Something (from Abbey Road) were among the most memorable.
But probably his most important influence on the group concerned the new sound textures he introduced. Chief among these was the sitar that he first heard in a scene from the film Help! George was intrigued and he contrived a meeting with the sitar virtuoso Ravi Shankar at the home of the leader of the Asian Music Circle in London.
He briefly studied with Shankar, not, as he explained, to be able to become a classical raga player, but to be able to use the sitar in Beatle music. It was first heard on the Lennon song Norwegian Wood in 1965 and soon Brian Jones of the Rolling Stones and a dozen other pop musicians were featuring the sitar sound instrument on their records.
Harrison and Shankar remained close friends, touring the United States together in 1974, and a Shankar recording appeared on Harrison's own record label, Dark Horse.
George's interest in Indian music led to the Beatles' famous entanglement with the Maharishi Mahesh Yogi in 1967-8. With the other group members and their partners, George and his wife Patti Boyd (whom he had met on the set of the film A Hard Day's Night) travelled to the Maharishi's ashram in India.
When the event disintegrated after allegations that the guru had molested a female adept, Harrison alone of the group remained faithful to the precepts of the Vedic tradition. He later showed his commitment in more practical ways by producing a hit record by the London-based Hari Krishna Temple group, by donating a Hertfordshire mansion for use as a centre of Hinduism and by playing concerts in support of the Natural Law party.
He did, however, turn down the Maharishi's request that he, Paul and Ringo stand as candidates in Liverpool in the 1992 general election.
By 1968, The Beatles were on a downward path as John and Paul drifted apart and both antagonised George, who walked off the set of the film Let It Be after an argument with Paul.
In these circumstances, it was perhaps not surprising that Harrison was the first of the group to record and succeed as a solo artist. He made two instrumental albums - Wonderwall Music and Electronic Sound - before co-producing the three-LP set All Things Must Pass with Phil Spector and a range of distinguished instrumentalists.
With 3m copies sold worldwide, it was his most commercially successful record, although a successful plagiarism suit over the song My Sweet Lord eventually cost him almost $600,000 (£421,000) in a US court case.
The devastation caused by floods in Bangladesh in 1971 inspired Harrison to organise a major benefit concert in New York that was recorded and released as a live album the following year. He continued to write and record at a fast pace for the next few years, releasing the hit Give Me Love (Give Me Peace On Earth) in 1973 and the albums Living In The Material World and Extra Texture.
By the late 1970s, however, his spiritual soft rock was out of fashion and for much of the next decade Harrison concentrated on a new career as a film producer through Handmade Films, the company he formed with Dennis O'Brien in 1979.
Their first success was the Monty Python's feature The Life Of Brian, which they took on after EMI's Lord Delfont decided it would incur charges of blasphemy. During the 1980s Handmade was responsible for such critically-acclaimed movies as The Long Good Friday, Time Bandits, A Private Function, Mona Lisa and Withnail and I.
The failure of the Madonna-Sean Penn vehicle Shanghai Surprise in 1986 heralded a downturn in the company's fortunes and it was eventually wound up in acrimony with Harrison winning a $11 million lawsuit against his former partner.
John Lennon's tragic death in 1980 spurred George to compose the tribute song All Those Years Ago which he recorded with George and Ringo, but his own recording career was not rekindled until 1987 when he and Jeff Lynne of the Electric Light Orchestra co-produced the album Cloud Nine which included two hit singles, Got My Mind Set On You (a number one in America) and When We Was Fab.
With Lynne he next formed the Travelling Wilburys, a kind of anti-supergroup with Bob Dylan (a former songwriting partner of Harrison's), Roy Orbison and Tom Petty. Despite Orbison's death in 1988, the group recorded two highly successful albums that in 1992 encouraged Harrison to undertake his first international tour for 18 years.
Among the supporting musicians was Eric Clapton, whose professional and personal life had been entwined with Harrison's since the 1960s. After George and Patti Boyd had separated in 1974 she married Clapton, whose agonised love for her had inspired his famous song Layla.
In his 1979 autobiography I Me Mine, Harrison had written "I don't go out to clubs and parties. I stay at home and watch the river flow". In the 80s and early 90s he appeared in public infrequently, usually on Beatle-related occasions such as the court case in which the surviving Beatles prevented the release of a sub-standard live recording from Hamburg and at Linda McCartney's funeral.
During the remainder of the 90s, Harrison lived quietly in his lovingly restored 19th century mansion in Friars Park, Henley-on-Thames, with his second wife Olivia Arias and their 24-year-old son Dhani.
Their idyllic life was shaken when a schizophrenic Beatles fan, Michael Abram, broke into their home in December 1999. Although he badly injured Harrison, he was found not guilty of attempted murder and was ordered to be detailed indefinitely in a secure psychiatric hospital.
A year before the attack, Harrison, previously a heavy smoker, had revealed he had undergone treatment for throat cancer. After the break-in, Harrison developed lung cancer and received major surgery for the disease in America earlier this year. His death follows last-hope treatment in Switzerland for a tumour on his brain. He is survived by Olivia and their son Dhani.
George Harrison, guitarist, singer, songwriter, born 25 February 1943; died 30 November 2001.
Tijn won het Morlvision Songfestival 2023
quote:Bij deze foto krijg ik helemaal een aanval van "never been there, but dawmn well want to go back"
Op vrijdag 30 november 2001 11:30 schreef Jane het volgende:
[afbeelding]
Mooie tijden! Jammer van de "silent" beatle.
quote:Ja, vind ik ook een mooie foto... Samen met Patty Boyd.
Op vrijdag 30 november 2001 11:44 schreef kamagurka het volgende:[..]
Bij deze foto krijg ik helemaal een aanval van "never been there, but dawmn well want to go back"
Mooie tijden! Jammer van de "silent" beatle.
Tijn won het Morlvision Songfestival 2023
Teddyboy
De allereerste kleurenfoto van The Beatles
In de kleedkamer van The Cavern Club
Foto's gemaakt door Mike McCartney. Fotograferende broer van. Later van The Scaffold.
Tijn won het Morlvision Songfestival 2023
Jammer!!
Maar zo verschrikkelijk ziek zijn is ook geen pretje.
Hij heeft nu geen pijn meer.
Poef.....gone! ©golfer
The microscopes that magnified the tears
Studied warts and all
Still the life goes on and on
Fab - long time ago when we was fab
Fab - but It's All Over Now Baby Blue
Fab - long time ago when we was fab
Fab - like this pullover you send to me
rust zacht George
Tijn won het Morlvision Songfestival 2023
All Things Must Pass
AMSTERDAM, 30 NOV. George Harrison, de jongste van de Beatles, is gisteravond op zijn ziekbed gestorven. Hij was 58 jaar. Het is, voor wie met hen opgroeide, een triest stemmende balans: John Lennon op zijn veertigste doodgeschoten en George Harrison veel te jong aan kanker bezweken. Nu leven dus alleen Paul McCartney en Ringo Starr nog.
Door Henk van Gelder
In de dagen dat ze alle vier een etiket opgeplakt kregen, heette George Harrison 'de stille Beatle', die het meest tot de verbeelding sprak van de dromerigste meisjes in hun publiek. Lennon en McCartney waren de bijdehante voormannen die de meeste nummers schreven, de meeste soli zongen en het meeste contact met de zaal maakten, terwijl Starr zijn eigen rol achter de drums speelde. Harrison stond daar met zijn lead-gitaar tussen, meestal onbeweeglijk en ogenschijnlijk in gedachten verzonken - en zelfs als hij naar voren kwam om met Paul of John een koortje mee te zingen, bleef hij met zijn blik op de muziek gericht. Maar het was zijn leadgitaar die de loop van de nummers bepaalde. De echte fan zingt niet alleen de teksten mee, maar ook de gitaarsoli - noot voor noot. Ze zijn een onvervreemdbaar onderdeel van de Beatle-nummers.
George Harrison, geboren op 25 februari 1943 als zoon van een buschauffeur in Liverpool, speelde gitaar sinds zijn dertiende - eerst skiffle, naar de rage van die dagen, en allengs ook Amerikaanse rock en roll. Hij deelde die hobby met zijn schoolvriend Paul McCartney, die hem in 1958 introduceerde bij de Quarrymen, het groepje waarin John Lennon het hoogste woord had. Eigenlijk vond Lennon de nieuwe aanwinst nog wat jong, maar Harrison had al zo veel opgestoken van gitaarreuzen als Duane Eddy en Chet Atkins, dat zijn lead-gitaar al spoedig onmisbaar was. Toen de Quarrymen verder gingen onder de naam Beatles, ging George met hen mee.
Zijn jeugdige leeftijd wierp alleen nog even problemen op, toen ze in 1960 in Hamburg speelden. Bij een paspoortcontrole viel de zeventienjarige George door de mand; als minderjarige moest hij onmiddellijk het land verlaten. ,,Op een dag kwam de politie en schopte me eruit,'' zei hij in de recente autobiografie The Beatles Anthology.
De volgende tien jaar liep zijn leven parallel aan dat van de Beatles; het was als een huwelijk, zeiden ze vaak. Ze werden wereldberoemd, konden hun eigen muziek niet meer horen als ze optraden voor hun gillende en luidkeels meezingende bewonderaars, en in de studio zochten ze gretig naar nieuwe technieken om hun eenvoudige gitaar-rock uit het begin te verrijken met nieuwe klanken. Onder leiding van de briljante producer George Martin leefden Lennon en McCartney zich bij voorkeur uit in geluidsexperimenten, terwijl George Harrison vooral geïnteresseerd was in uitbreiding van het instrumentarium.
Zo raakte hij verslingerd aan de Indiase sitar, die hij bij toeval in handen kreeg op de set van hun tweede film, Help (1965). Prompt nam hij les bij de grootmeester Ravi Shankar en maakte zo kennis met de oosterse filosofie, die hij zijn leven lang bleef aanhangen - ook nadat hij het wit van de Maharishi allang weer had afgelegd. Voortaan kwam er op de meeste Beatle-platen ook een sitar-nummer, hoewel dat voor veel kopers lijzig gekabbel was.
Hoewel hij niet op kon tegen het onophoudelijke compositorische geweld van Lennon en McCartney, schreef Harrison meer topnummers dan menigeen beseft: niet alleen het later ook door Frank Sinatra gezongen Something, een ode aan Patty Boyd die de eerste mevrouw Harrison was, maar ook songs als Here Comes The Sun, Taxman, If I Needed Someone, I Me Mine en het dromerige While My Guitar Gently Weeps. Het frustreerde hem wel eens dat Lennon en McCartney zo weinig ruimte overlieten voor nummers van zijn hand. ,,Hij moet zich daar lullig over hebben gevoeld,'' beaamde George Martin in The Beatles Anthology. ,,Hij kreeg er van ons niet de volle waardering voor.''
Toen de Beatles in 1970 uit elkaar gingen, zette George Harrison de sluizen dan ook onbelemmerd open. Onmiddellijk kwam hij met het driedubbele album All Things Must Pass en de wereldhit My Sweet Lord, die echter zo veel leek op het oude Chiffons-nummer He's So Fine dat hij een schadevergoeding moest betalen. Ook pionierde hij in die eerste jaren na de Beatles met het organiseren van een spectaculair benefietconcert voor Bangla Desh en was hij mede-oprichter en geldschieter van de Britse filmproductiemaatschappij HandMade Films, die onder meer de kassuccessen Monty Python's Life of Brian en Time Bandits maakte.
Voorts werkte Harrison als enige ex-Beatle mee aan de uit Python-kringen voortgekomen Beatle-parodie The Rutles. In de jaren tachtig was hij bovendien gangmaker van The Traveling Wilburys, een fictieve groep van rockers op middelbare leeftijd (Bob Dylan, Roy Orbison, Tom Petty, Jeff Lynne en George Harrison) die samen de sterren van de hemel zongen en speelden zonder hun namen op de hoes of het label te zetten.
De laatste jaren werd George Harrison, die zich in het tv- en boekproject The Beatles Anthology manifesteerde als de rustigste en de meest weldenkende van de vier, door diverse tegenslagen getroffen. Hoewel hij in 1998 genezen werd verklaard van keelkanker, keerde die ziekte vorig jaar bij hem terug. Intussen werd hij eind 1999 in zijn 120 kamers tellende landhuis in Henley-on-Thames in Oxfordshire bijna doodgestoken door een psychisch gestoorde inbreker. De redding kwam van zijn tweede vrouw Olivia, die de belager met een lamp op het hoofd sloeg. Eerder dit jaar onderging hij in een kliniek in Amerika een operatie wegens longkanker, waarna moest hij wegens een hersentumor moest worden behandeld in Zwitserland. Daarop volgden tegenstrijdige berichten over zijn gezondheid.
,,De Beatles bestaan buiten mijzelf, en ik ben niet echt Beatle George,'' zei Harrison kortgeleden. ,,Beatle George is als een pak of een overhemd dat ik ooit bij bepaalde gelegenheden heb gedragen. Maar tot het eind van mijn leven zullen de mensen dat overhemd zien en denken dat ik dat ben.'' Hij wilde als individu worden gezien, niet alleen als onderdeel van een fenomeen uit vroegere tijden. Maar ontegenzeggelijk kwam zijn latere werk voornamelijk voort uit zijn essentiële bijdrage aan het succes van de Beatles. Hij was weliswaar 'de stille' van de vier, maar des te belangrijker is de rol die hij speelde bij het creëren van het onmiskenbare Beatle-geluid. Het is niet alleen zijn gitaar, die vandaag zachtjes huilt.
Altijd zonde om te horen dat iemand overleden is.
Misschien is het maar beter zo, hij is nu niet meer ziek.
Vele zijn hem voorgegaan, rest in peace
Met je ogen zo zwart stal je heel mijn hart, Maria Magdalena
Sinds ik jou heb gekust vind ik nergens rust, Maria Magdalena
Ja, jou alleen wil ik steeds om mij heen, Jou en anders geen
'While His Guitar Gently Weeps.'
wordt toch weer even stil. man heeft ondanks alles toch nooit de waardering gekregen die hij verdiend heeft.
Beatles legend George Harrison left a massive $154 million in his will. The huge amount is one of the biggest bequests ever left by a Brit - and the majority of it will go to his widow Olivia, son Dhani, other relatives and charities close to his heart. George, 58, died a year ago of lung cancer with Olivia, 54, and Dhani, 25, at his side. Along with John Lennon, Paul McCartney and Ringo Starr, the singer helped make The Beatles the biggest moneymaking machine in music history. George also hit number one as a solo artist with "My Sweet Lord," but it was Beatles royalties that kept the money rolling in. The size of his estate was disclosed on Thursday at the High Court in London. He left $154,109,112, reduced to $153,627,160 after expenses. George, a follower of the Hindu Hare Krishna faith - also owned a $22.5 million home in Oxfordshire, England, where he was stabbed eight times by intruder Michael Abram in 1999. Sir Paul, Ringo and Eric Clapton starred in a tribute concert at London's Royal Albert Hall Friday night to raise funds for The Material World Charitable Foundation, which George founded in 1973.
|
|
