hier nog een post-operatie kerataconus patient (penetrerende keratoplastie gehad in april 05 onder behanding van dr Eggink)
Door mijn koppigheid (ik ben stier, zal wel aan het sterrenbeeld liggen
![]()
) heb ik te lang met deze aandoening rondgelopen, op den duur heb ik toch maar de stoute schoenen aangetrokken en bij de lokale opticien binnengestapt voor een bril/contactlens... de beste man vervolgens goed laten schrikken met de conditie van mijn oog (rechts zonder correctie <10% links =<50%)
Naar ik mij het goed herinner, heb ik binnen afzienbare tijd ( <1maand) een afspraak kunnen krijgen voor de officiele diagnose bij Dr. Veldman, MST, en de conditie was dus zodanig dat hij mij direct heft doorverwezen naar het UMC st radboud alsmede een doorverwijzing voor Visscher contactlenzen.
Ik heb +- 3 maanden moeten wachten alvorens ik bij het st Radboud terecht kon en heb in de tussentijd bij Visscher contactlenzen kunnen kijken, hier zijn foto's van het oog gemaakt alsmede een topografie, de waarden weet ik niet meer precies maar de top was iets van 85 graden voor het rechteroog en 45 voor het linker. De afbeeldingen zitten in mijn medisch dossier, anders kon ik hier wel een kopie plaatsen.
Vervolgens is mij een (volgens mij) Rose K scleralens aangemeten, en hiermee kon ik resp. 80% links en 40-50% rechts halen, niet geschoten is altijd mis, na een kleine strijd met de verzekering omtrent het duidelijk maken dat sclerale lensen protheses zijn ipv contacts is na een tweetal maanden een bedrag van +- 2300 euro uitbetaald
Toen ik de lenzen eenmaal had veranderde het lichtpunt in mijn leven toch even in een ietwat gedoofd lichtje, de lenzen waren bij langer gebruik toch niet zo comfortabel, en daar kwam bij dat het "dubbel zien" niet 100% verholpen werd en de positie van dit dubbelbeeld irritanter was dan de positie zonder scleralens (eigenlijk meer dan dubbel, het beeld werd nog steeds alle kanten in aura-achtig patroon uitgetrokken) Daar komt bij dat de tijden dat je de lenzen mag dragen (maximaal 2x6 uur per dag, met een uur ertussen) verre van optimaal is, vooral als je wer aan het werk zou moeten met deze lenzen, leg je baas maar uit dat je een uur pauze nodig hebt omdat je de lenzen uit moet doen en vervolgens bijna geen steek meer ziet)
Omstreeks December 05 kon ik terecht op het st Radboud voor een verdere diagnose door Dr Go en Dr Eggink, vijf uur later was ik succesvol op de lijst geplaatst voor een donorhoornvlies.
Ruim vier maanden later werd ik opgeroepen voor de operatie en afgezien van de zenuwen viel de operatie mee. De pijn was 2 op schaal van 10, ik had in eerste instantie meer last van de spierpijn door de narcose.... totdat ze met een lampje in je ogen schijnen! De lichtgevoelig was enorm toegenomen en ik heb hier geruime tijd last van gehad, met name buiten daar de lente in volle gang was en de zomer ook weer in zicht kwam.
Eind februari heb ik, na ongeveer 11 maanden druppelen, kunnen stoppen met de ontstekingsremmers (Dexamethason 0,1% HPS) en mijn visus is van <10% naar 40% gegaan zonder correctiemiddelen. Gezien mijn niet zo prettige ervaring met contactlenzen heb ik een brilvoorschrijving gekregen (met cylinder) Voor eind maart/begin april moet ik nog een controle hebben en dan wil ik nog even een nieuwe oogmeting om te kijken of de vorm van het oog niet veranderd is en de waarden nog kloppen, als dit in orde is kan ik dus eindelijk een brilletje halen en genieten van 80% en 50% visus
![]()
(en dan eindelijk voor het roze papiertje gaan, openbaar vervoer begint ook te vervelen!)
Mocht je nog (persoonlijke) vragen hebben, ik ben altijd te bereiken op