[OUD SC] Een bankje zo maar ergens

....en ze leefden nog lang en gelukkig

wat een leuk "relatie begin" verhaal

het had ook een geweldig avontuur kunnen zijn natuurlijk! Dat is ook wel eens wat ik denk, waarom laat ik me nou tegen houden, ik weet niet wat ik mis! Wij waren natuurlijk van de zomer daar en het is er zoooo mooi en je hebt er prachtige huizen idd en de ruimte sowieso! Als ik daaraan denk dan wil ik morgen nog weg, maar als ik dan aan mijn ouders denk en aan mijn broer en aan Lois, dan wil ik niet meer

pfff.. wat ben ik dan saai met een 'internetrelatie' zeg

Australie gaat best regelmatig nog door m'n hoofd hoor om te wonen.. Alleen zijn wij niet van die thrill-seekers en willen dus alle onzekerheden uit de weg hebben geruimd voor we zo'n stap zouden maken.. en dat is (bijna) onmogelijk. Ik ga gewoon volgend jaar ofzo bij mijn (nu ex-)collega solliciteren (is ook weer stukken makkelijker met visum dan enzo...)

Het lijkt mij moeilijk, maar toch ook mooi zo'n avontuur.
Alles achter me laten zou k niet zo'n problemen mee hebben. Maar we kunnen het Djen niet aan doen, ze begint net weer een beetje een relatie met haar vader te hebben. maar toch droom ik wel eens om idd het roer om te gooien.

Ik zou er niet aan moeten denken om zo ver weg te verhuizen. Je hele leven overhoop gooien. Andere taal, andere gebruiken alles gewoon anders. Zoiets vind ik leuk voor een paar weken (soms ) maar dat is ook alles. Daarom kan ik me ook zo goed indenken hoe het voor buitenlanders hier moet zijn om je hele leven om te moeten gooien. Vreselijk. Ik denk dan ok nou dan zit je daar en dan over 10 jaar? Is het gras weer ergens anders groener. Ik vind het veel stoerder als je hier wat van je leven kan maken

Ik heb toen ik studeerde 5 maanden stage gelopen in Engleland (Bradford) en dat wat onwijs gaaf, maar ik zal nooit vergeten hoe vreselijk klote ik me de eerste 2 weken voelde. Dat had ik nooit verwacht maar ik heb geloof ik nog nooit zoveel gejankt. Als ik alleen aan thuis of mijn vriendje dacht ging ik al weer. Totdat ik een vriendinnetje kreeg. _{Ik had de mazzel dat ik op de campus van de Universiteit waar ik stage liep kon wonen.}
Natuurlijk zou ik nu alleen maar gaan als stinkie mee zou gaan, maar dan nog... M'n ouders, m'n zus met man en kind, m'n vrienden met de kindjes... No way!

Maar overigens wel super voor degenen die het lef wel hebben! Ik heb een vriendin die nu voor een jaar in australie zit, en ze houdt een reislog bij, de verhalen zijn supers, ik ben soms een mini-beetje jaloers, maar over m'n lijk dat ik d'r na zou doen!

nou, daar vind ik weinig stoer aan jessie das gewoon normaal

Tegenwoordig is dat juist niet meer normaal Belana, kijk maar om je heen het is juist zo gewoon en saai om naar t buitenland te vertrekken

whahahahahaha

ik maak het persoonlijk in mijn omgeving niet zoveel mee, misschien scheelt dat
Mijn oom is dus als jonge knul geemigreerd en mijn tante met haar familie, dat was in de jaren 50 in die tijd deden veel mensen dat. Mijn vader heeft er ook nog een jaar gewoond met zijn moeder maar zijn moeder kreeg toch heimwee en ze zijn toen weer terug gegaan (maar goed ook, anders was ik er niet geweest )

quote:

Op zaterdag 18 februari 2006 13:51 schreef moussy het volgende:
Peet zn oom heeft trouwens een meubelzaak (voornamelijk antiek) in New York

Die is niet toevallig laatst op tv geweest?

quote:

Op zaterdag 18 februari 2006 13:19 schreef E.T. het volgende:
pfff.. wat ben ik dan saai met een 'internetrelatie' zeg

Hier nog zo'n saai type met een "internetrelatie"

Ik zit er best wel eens aan te denken om weg te gaan uit Nederland, maar ik zou geloof ik dan binnen europa blijven en richting Scandinavië gaan. Om de een of andere reden trekt dat me best wel. In elk geval meer dan Australië en Amerika.
Ik denk alleen dat mn schoonmoeder het absoluut niet leuk zou vinden, die vind nu al dat we ver weg wonen (2 uur rijden, het was eerst 5 minuten ). Ik vind het wel lekker .

Maar voorlopig blijven we lekker op ons plekkie zitten, manlief zit in elk geval nog ruim 2,5 jaar hier ivm zijn werk/opleiding en daarna zien we wel weer verder...

Daan, gadverdamme wat een mooi huis!

Wat voor een relatie heb ik dan? Elkaar leren kennen in de [i]discotheek/i] en inmiddels bijna 14 jaar samen.

Lishe, waar gaan jullie uiteten? Heb ik ook wel zin in!

quote:

Op zaterdag 18 februari 2006 14:51 schreef Nijna het volgende:

[..]

Hier nog zo'n saai type met een "internetrelatie"

Ik zit er best wel eens aan te denken om weg te gaan uit Nederland, maar ik zou geloof ik dan binnen europa blijven en richting Scandinavië gaan. Om de een of andere reden trekt dat me best wel. In elk geval meer dan Australië en Amerika.
Ik denk alleen dat mn schoonmoeder het absoluut niet leuk zou vinden, die vind nu al dat we ver weg wonen (2 uur rijden, het was eerst 5 minuten ). Ik vind het wel lekker .

Maar voorlopig blijven we lekker op ons plekkie zitten, manlief zit in elk geval nog ruim 2,5 jaar hier ivm zijn werk/opleiding en daarna zien we wel weer verder...

Denemarken . Daar zou ik echt het liefst heengaan om te wonen.

haha mijn schoonmoeder paniekte al toen we zeiden dat wij naar overijssel wilden gaan verhuizen.

We wonen nu in de buurt van Rotterdam...

Het liefste zou ik in Engeland of Schotland wonen, maarja werk zoeken daar en alles valt niet mee. En ik ben idd ook zo'n type dat alles helemaal van tevoren geregeld wil hebben, alle sociale verzekeringen, pensioen, werk, woonruimte...bla bla... Oftewel het zal er wel nooit van komen tenzij we een prijs winnen.

Dan zou m'n schoonmoeder pas echt freaken

Zuid Frankrijk zou mijn keuze dan zijn.
Maar daar krijg ik stinkie nooit mee heen. Voor vakantie kan het nog net!

Ik heb met Frankrijk ook helemaal niks. 2 jaar geleden zijn we er op vakantie geweest. Hartstikke mooie streek, maar we hadden toch allebei zoiets van ...

Hmmja tis geen Groot-Brittanië hè.

tsja.. ik vind mezelf gewoon stoer dat we gaan.

Het is spannend en eng en leuk en geweldig en ik heb er heeeeeeeeel veel zin in het voelt daar gewoon beter dan hier, ik weet niet.. en ik weet wel dat als we nu niet gaan terwijl Rene zo'n mooi aanbod heeft gekregen dat ik het mezelf misschien altijd kwalijk zal nemen. Het is nu nog allemaal zo "makkelijk" te doen met Dylan etc.

En natuurlijk ga ik iedereen hier vreselijk missen. Tis echt niet zo van "he ja leuk, we gaan, tot ziens, ik spreek je nog weleens" Het zal heus wel gepaard gaan met heel veel tranen, maar die zijn het voor mij gewoon waard. Ik zal mn moeder en broertje en vriendinnetjes heel erg missen, maar tis niet alsof ik ze nooit meer zie en spreek als ik daar ben. Er is gewoon telefoon, internet/webcam en er zijn ook heel veel vliegtuigen die er landen en opstijgen... En dat het gras over een paar jaar weer ergens anders groener is, dat gaat niet voor ons op. Amerika is op de een of andere manier gewoon voor ons bestemd

Ja, en dat Rene daar bijna het 3dubbele gaat verdienen speelt ook wel een beetje mee.. niet dat dat de reden is, maar het was wel een extra zetje die kant uit.

Hij werkt trouwens voor een groot internet/progammeer/ict bedrijf, een bedrijf van Microsoft wat heel groot is in Amerika. Daar werkt ie nu voor in NL en hij word dus overgeplaatst naar Chicago, waardoor het allemaal zo snel geregeld is met het verhuizen/visum etc.

Canada vind ik trouwens ook echt prachtig. We zijn daar 2 jaar geleden op vakantie geweest in Ottawa en het is echt een prachtig paradijsje daar. De natuur en de rust heerlijk was dat...

Engeland vind ik dan weer iets minder, behalve Londen, dat vind ik wel heerlijk! Maar dan om lekker bij de Next uit mn dak te gaan met kleertjes kopen voor Dylan.. wat een coole winkel is dat toch!

ik kan me wel wat voorstellen bij wat je zegt over dat goed voelen, dat hadden wij dus in canada En idd, als je man zo'n kans krijgt moet je dat niet laten lopen. Ik hoop dat je ons op de hoogte blijft houden