quote:
Op vrijdag 5 mei 2006 13:00 schreef Roeji het volgende:Hier gaat het met pieken en dalen. Als ik alleen ben kan ik lekker helemaal mezelf zijn en me laten gaan. Maar als ik in gezelschap ben, weet ik de ene keer mn grenzen niet en ga ik te ver en de andere keer ben ik helemaal in mezelf en kom ik niet uit 'de verf' om t zo even te noemen.
Ik jojo enorm tussen 2 uitersten. Ik heb nog altijd niet (voor 100% van de tijd) die gulden middenweg te pakken.
hier ook nog altijd stemmingswisselingen hoor. erg klote, maar ik zie steeds beter in dat het maar van korte duur is. toch blijft het verrekte moeilijk je perspectief breed te houden als je je klote voelt, soms doe je daardoor domme dingen.
wat bedoel je met 'niet uit de verf komen'?
quote:
Het gaat verder zo met me wel redelijk. Eindelijk medewerking van het uwv en kan nu met mn reintegratie-traject starten. Ook ga ik eind deze maand een weekje lekker op vakantie. Maar structuur ontbreekt nog teveel in mn leven. Ik heb afgelopen week dus om 1u 's nachts mn keuken totaal opnieuw ingericht. Dat soort dingen gebeuren me nog iets te vaak.
Maar er wordt aan gewerkt en ik hoop dat ik tegen het begin van de herfst/winter alles eens een beetje beter onder controle heb.
zeer fijn dat je werk en financieel gezien mooie vooruitzichten hebt. ik heb nog steeds niet echt een idee wat ik wil met mijn leven, da's zuur, maar motiveert wel om de wereld te verkennen.
quote:
Overigens heb ik momenteel een redelijk communicatie probleem als ik een paar mensen om me heen moet geloven. Ik was me er zelf niet echt van bewust maar goed. Ik weet dat ik soms mensen van hun werk af houdt met mn talloze vragen en daar ben ik nu ook heel erg op aan het letten. Maar het lukt me niet altijd, ik vergeet het soms gewoon. En ik geloof dat ze denken dat ik na een keer daar een opmerking over te hebben gekregen, meteen totaal verandert ben. Maar helaas niet dus, ik moet dat echt leren.
Ach ja, hun probleem is meestal dat ze te weinig communiceren. Ik teveel
maakt niet zo veel uit of je veel praat of niet, zolang het maar inhoudelijk is. adhd-ers praten vaak meer dan dat ze een gesprek voeren. veel vragen stellen vind ik totaal geen probleem, zelf blijven ratelen is minder.
quote:
Op vrijdag 5 mei 2006 13:04 schreef compier het volgende:tja, dan zeg ik ook maar hoe het r hier voorstaat:
Ik heb besloten bij mijn vader te gaan wonen (iig voor een jaar... ist niets kom ik terug
![]()
) ..in de USA..
Mijn school heb ik opgegeven, had een afspraak 20 uur per week aanwezig te zijn, dus gewoon ER te zijn... (studiecentrum ofzo)... maar ben al ruim een maand niet geweest... ik kan er niet tegen "voor niets" ergens heen te moeten, en me daar te vervelen...
had gister krea bui, en heb ik van wat resten hout een katapult gebouwd,..
![]()
... tja, dat was het wel...
![]()
groet, Mark
waarom gaat die school zo kut? met ritalin zou ik me niet zo snel vervelen. ik heb nog niet gewerkt of gestudeerd sinds ik weet dat ik add-er ben, maar ik kan me voorstellen dat ik stukken effectiever en minder verveeld ben als ik weer 'iets doe'.
quote:
Op vrijdag 5 mei 2006 17:53 schreef haagse_elfje het volgende:bij mij hebben ze vorig jaar ADHD vast gesteld, ik heb heel lang Ritalin geslikt 60mg per dag maar ik kreeg daar mega veel hoofdpijn van aangezien ik het steeds vergat om de 4 uur in te nemen. Nu ben ik al een geruime tijd met concerta bezig veel beter spul vind ik, alleen ik slik nu 72mg maar dat is net te weinig ik kreeg voor een proef meer maar dat ging weer niet goed door hartkloppingen en shit.
eerst vergat ik het ook vaak, of wist niet meer of ik nu 1 min geleden mijn dosis had ingenomen of niet. dan zat ik een uur later enorm te stormen en bleek dus dat ik het niet had ingenomen.
![]()
ik krijg ook koppijn als ik het vergeet, misschien had het beter geweest als je het bv elke 3,5 uur had genomen. en heb je geen telefoon waar je een reminder op kan instellen?
nouja, je hebt concerta en dat lijkt me ook beter, maar voorlopig ben ik blij met ritalin. ik neem het stipt in want na 3,5 uur begin ik onrustig te worden en weet ik meteen dat ik weer mag slikken.
![]()
quote:
Ik moet wel zeggen dat mijn leven na de diagnose wel verandert is, ik ben iets rustiger en de drukte in mijn koppie is voor merendeel weg.Belangrijkste mijn agressie is behoorlijk vermindert door dat ik niet meer zo erg impulsief ben.. Het enige klote wat ik heb is door die "rust" komen dus allemaal issues van vroeger naar boven maar ja. Het is een begin, ik heb hele goede begeleiding van het adhd centrum hiero in den haag.
shit van vroeger komt hier ook langzaam naar boven. opeens weet je waarom je vroeger enorme moeite had met dingen en waarom je relaties, werk en school zo hebt verpest.
ook schuldgevoelens zijn zuur, jarenlang je ouders terroriseren bv, ik heb ze nooit pijn willen doen maar uit frustratie wist ik ook echt niet hoe en wat. 't is moeilijk om vergiffenis te accepteren, want het schuldgevoel blijft.
quote:
Ik ben nog steeds ik, maar de edges zijn er een btje vanaf. Ik ben ook mijn creativiteit een btje kwijt dat is wel jammer... alleen jammer dat veel mensen negatief kijken tegenover adhd. Veel mensen denken dat het een "jongens"ziekte is terwijl ik een meisje ben.
mja life goes on
ik ben ook wat suffer, maar als je hoofd niet zo stormt is dat niet zo heel drama. creativiteit gaat trouwens wel ok, ik moet mezelf wel motiveren iets te doen, maar als ik eenmaal begin met het maken van een lied of wat dan ook blijf ik er supergeconcentreerd in hangen.
bekend iets dat je het impulsieve en enthousiaste van jezelf gaat missen. je omgeving ziet je ook erg veranderen.
minder vrouwen hebben idd adhd, die hebben vaker add (zoals ik, maar ik ben een man
![]()
)
wat ik verder nog te melden heb: ik ontdek opeens dat ik sociaal best een retard kan zijn. ik heb moeite met diepe/goede relaties. ik kan het bv niet hebben als een goede vriendin bv met een jongen aan het flirten is, dat terwijl ik niet eens verliefd ben op haar. soort jaloezie, of ik gun het die andere gast niet. ik ben bang goede vrienden (vooral vriendinnen) kwijt te raken door mijn gezever en problematiek. het is moeilijk zulke mensen niet af te stoten omdat je moeite hebt met je relatie met de ander, soms zou je het liefst je beste vrienden niet meer zien omdat je bang bent ze te moeten missen.
enorme aanrader (en inkopper) is dus veel te praten met mensen (lotgenoten bv) die je accepteren zoals je bent. heel eerlijk en open te zijn over wat je problemen zijn is geweldig, je voelt je meteen 10 keer beter als je begrip en herkenning krijgt. 't is niet makkelijk om goede vrienden te vinden waarmee je al je idiote gedachten en problemen mee kan delen, maar als je ze hebt zijn ze goud waard en moet je ze in ere houden.
wisten jullie trouwens dat er zoveel overeenkomsten zijn met borderline en adhd? lijkt op veel vlakken erg op elkaar. mijn ervaring is dat je veel steun kan hebben aan borderliners omdat je vooral op sociaal gebied veelal dezelfde twijfels en problemen hebt.
maargoed, idd, life goes on. 't is soms moeilijk, maar te doen. we houden de moed erin!
Motto: Eens is ook dit voorbij...
Red een boom - eet een bever!