Harvard

quote:

Op zaterdag 27 november 2010 21:33 schreef Drive-r het volgende:

[..]

Niet bepaald. Er wordt verwacht dat je echt wat carriere op bouwt in die paar jaar. Met een "gewoon" baantje kom je weinig goeie MBAs binnen, die procedure focust enorm op wat je tot dan hebt bereikt.

Uhm dat zeg ik toch ook?

Sorry, dan interpreteerde ik het verkeerd. Ik denk bijvoorbeeld niet dat een labtechnicus vervolgens toegelaten wordt voor een Harvard MBA, of het zal in ieder geval niet makkelijk zijn.

quote:

Op vrijdag 26 november 2010 19:58 schreef Jeroentk het volgende:
Hoe zit het met je cijfers als je naar een universiteit in de VS of Engeland wilt? Gezien we op bijvoorbeeld mijn school alle examens in het 6e leerjaar (VWO) stoppen en de cijfers tussendoor dus niet direct uitmaken voor je eindexamen. Daardoor heb je dus nog eigenlijk helemaal geen geldige cijfers als je je aanmelding instuurt.. Hoe werkt dat? Stuur je dan gewoon niets op en maak je gewoon de SAT/ACT?

Iemand?

quote:

Op dinsdag 30 november 2010 20:49 schreef Jeroentk het volgende:

[..]

Iemand?

Mijn ervaring met aanmelding in de UK was dat je je voorlopige cijfers van 6VWO opstuurde, samen met de TOEFL scores. Vervolgens wordt er een beslissing gemaakt of je wel of niet voorlopig toegelaten wordt. Voorlopig betekent: zij verwachten dat je die en die cijfers haalt op je eindexamen (dit geven zij dan aan!). Het ligt er natuurlijk aan welke University je kiest, maar vaak verwachten ze vooral hoge cijfers op het gebied dat je gaat studeren, en de rest moet gewoon rond de 7 liggen.

Oke, maar als je bijvoorbeeld je vroeg aanmeldt bij een college/university, stuur je soms al in oktober je application form in. Zijn je cijfers van (3,) 4 en 5VWO dan niet belangrijker dan die enkele maand(en) in 6VWO?

quote:

Op dinsdag 30 november 2010 21:42 schreef Jeroentk het volgende:
Oke, maar als je bijvoorbeeld je vroeg aanmeldt bij een college/university, stuur je soms al in oktober je application form in. Zijn je cijfers van (3,) 4 en 5VWO dan niet belangrijker dan die enkele maand(en) in 6VWO?

Cijfers van 3vwo zijn niet belangrijk. Als het goed is weet je je gemiddelde van je schoolexamens tot het moment van opsturen (oktober). Dit is dan dus het gemiddelde van (in mijn geval) eind 4vwo, 5vwo en begin 6vwo. Dit ga je dan opsturen. Als je je cijfers van 5vwo gaat opsturen, en die slechter of beter zijn dan wat je gemiddeld staat (door cijfers uit 4vwo, 6vwo) kan je de application board een verkeerd beeld geven van hoe je ervoor staat. Ik had dus gewoon mijn gemiddeldes tot dan toe voor mijn SE's opgestuurd. :-)

Je bent wel enigszins in het nadeel door de schaal en het soort voortgezet onderwijs in NL.

Om even een anekdotisch voorbeeld te geven: mijn buurjongen die de havo niet haalde ondanks 3u bijles per dag wilde niet naar het VMBO, had toevallig rijke ouders dus mocht in de VS zijn "high school diploma halen". Wat denk je? Hij komt terug met een diploma met A's en B's, met een GPA van ~3.5 op een schaal van 1 (0?) tot 4. De mensjes die naar Ivy League universiteiten gaan zijn dan wel mensen met 3.7~4.0G GPA. Je moet vaak alle extra vakken pakken die je maar kan nemen, en ook nog goede ECs hebben.

Kijk ook maar eens naar de SAT testen, om daar indruk op te maken moet je nagenoeg een perfecte score halen. Moeilijk? Als je vergelijkingen als 5t=45 en tk=1 oplossen moeilijk vind wel ja, maar de gemiddelde VWO NT'er pist in zijn broek van dit soort opgaven (en het is OOK NOG multiple choice).

Ik hoop voor je dat ze dus een beetje moeite doen om te begrijpen wat jou cijfers eigenlijk betekenen.

Helaas heb ik geen schoolexamens: op mijn school doen we gewoon in 6VWO alle (dus ook mondelinge) examens. Hierdoor heb ik geen 'echte' cijfers als ik mijn aanmelding instuur. Verder heb ik inderdaad eens naar de SAT Math gekeken en het was echt om te huilen ..
Verder hebben, geloof ik, de Engelse (top)universiteiten wel een redelijk idee van wat het VWO nu inhoudt, maar de Amerikaanse niet echt. Is dat waar?

quote:

Op woensdag 1 december 2010 14:28 schreef Jeroentk het volgende:
Helaas heb ik geen schoolexamens: op mijn school doen we gewoon in 6VWO alle (dus ook mondelinge) examens. Hierdoor heb ik geen 'echte' cijfers als ik mijn aanmelding instuur. Verder heb ik inderdaad eens naar de SAT Math gekeken en het was echt om te huilen ..
Verder hebben, geloof ik, de Engelse (top)universiteiten wel een redelijk idee van wat het VWO nu inhoudt, maar de Amerikaanse niet echt. Is dat waar?

Grote universiteiten die veel internationale studenten aannemen, zoals Harvard, zullen wel de moeite nemen om uit te zoeken wat je prestaties zijn.

Je kunt eventueel zelf een bureau in dienst nemen, die je cijfers zal evalueren. Ik heb zelf destijds gebruik gemaakt van : http://www.wes.org/students/index.asp

Ik vraag me wel af of een cijferlijst van je school officieel genoeg is om te kunnen evalueren. Maar lees in ieder geval de website en de FAQ eens door.

quote:

Op woensdag 1 december 2010 14:28 schreef Jeroentk het volgende:
Helaas heb ik geen schoolexamens: op mijn school doen we gewoon in 6VWO alle (dus ook mondelinge) examens. Hierdoor heb ik geen 'echte' cijfers als ik mijn aanmelding instuur. Verder heb ik inderdaad eens naar de SAT Math gekeken en het was echt om te huilen ..
Verder hebben, geloof ik, de Engelse (top)universiteiten wel een redelijk idee van wat het VWO nu inhoudt, maar de Amerikaanse niet echt. Is dat waar?

Je zou verwachten dat de grotere Engelse universiteiten een idee hebben wat het VWO inhoudt, maar je moet helaas ervan uitgaan dat ze raar gaan opkijken als jij een 6 of een lage 7 op je cijferlijst hebt (mijn ervaring). Dit betekent natuurlijk niet dat je geen kans hebt, zolang je motivatiebrief en je extracurriculars maar goed zijn . Het niveau op de Amerikaanse high schools ligt wat lager ja, maar dit wordt weer enigszins rechtgetrokken op de universiteit. Wat betreft je cijfers, ik zou even een e-mail sturen, aangezien ze geen idee hebben wat jouw cijfers betekenen. Neem bijvoorbeeld het verschil tussen Wiskunde A en Wiskunde B: als jij met Wiskunde A je zou aanmelden voor een technische studie in Engeland, zouden ze daar niet gek van opkijken, terwijl het hier een vereiste is dat je Wiskunde B hebt gehad. Je moet je ook voorstellen dat in de UK en US vaak mensen van 50 verschillende nationaliteiten zich aanmelden. Hiervan bestaat vaak een groot deel uit Chinese, Pakistaanse (noem het maar op) studenten, dus verdiepen zij zich in hun cijfersysteem. Voor Nederland geldt dat in wat mindere mate (met name in de VS). Overigens: let niet teveel op je cijfers, ze hebben liever dat je motivatiebrief goed is, je nogal eens wat dingen buiten school doet en daarnaast een bovengemiddeld rapport hebt, dan dat je niks buiten school doet, je motivatiebrief middelmatig is en je allemaal negens haalt :-) De TOEFL is trouwens goed te doen als je gemiddeld in Engels bent: ik had bij mijn eerste keer een score van 105 punten. Over de SATs weet ik niet zoveel, ik vond de wiskunde van een lager niveau dan hier in ieder geval.

Iemand wat voorbeelden van 'goede' extracurriculars?

quote:

Op donderdag 2 december 2010 15:06 schreef draaier89 het volgende:
Iemand wat voorbeelden van 'goede' extracurriculars?

Moderator op FOK! doet het altijd wel goed.

quote:

Op donderdag 2 december 2010 15:06 schreef draaier89 het volgende:
Iemand wat voorbeelden van 'goede' extracurriculars?

In Nederland kennen we dat wat minder, maar vrijwilligerswerk, reis via school naar afrika, voor de schoolkrant schrijven, leerlingenraad, medezeggenschapsraad, als je goed in sport bent: sport, meedoen aan regionale/landelijke competities, Model UN(ook via je school), bijles geven, noem het maar op...

Extracurriculars zijn cool en het is terecht dat men er waarde aan hecht aangezien je er ook echt erg veel van kan leren. Maar zorg alsjeblieft wel dat je naast je school zaken gaat ondernemen die je daadwerkelijk leuk/leerzaam lijken en die iets over jouw persoonlijkheid zeggen. Zie wel eens om me heen dat studenten bepaalde zaken doen omdat ze denken dat er een soort "standaardpad" is, terwijl dat helemaal niet zo is. Er zijn echt duizenden zaken die je kunt ondernemen en die daarnaast zelfs tof zijn en iets over jou zeggen.

quote:

Op donderdag 2 december 2010 22:50 schreef Kaas- het volgende:
Extracurriculars zijn cool en het is terecht dat men er waarde aan hecht aangezien je er ook echt erg veel van kan leren. Maar zorg alsjeblieft wel dat je naast je school zaken gaat ondernemen die je daadwerkelijk leuk/leerzaam lijken en die iets over jouw persoonlijkheid zeggen. Zie wel eens om me heen dat studenten bepaalde zaken doen omdat ze denken dat er een soort "standaardpad" is, terwijl dat helemaal niet zo is. Er zijn echt duizenden zaken die je kunt ondernemen en die daarnaast zelfs tof zijn en iets over jou zeggen.

Zou niet echt weten wat ik zou kunnen doen, vandaar dat ik het vroeg. Speel op het moment voetbal en gitaar, voetbal eerste klasse en gitaar een aantal keer hoog geëindigd in de klassen, maar verder dus niets op nationaal niveau, of speciale extracurriculars. Ben trouwens niet van plan om naar Harvard te gaan. Het doel is LSE, maar hier loopt geen topic over.

quote:

Op vrijdag 3 december 2010 14:01 schreef draaier89 het volgende:

[..]

Zou niet echt weten wat ik zou kunnen doen, vandaar dat ik het vroeg. Speel op het moment voetbal en gitaar, voetbal eerste klasse en gitaar een aantal keer hoog geëindigd in de klassen, maar verder dus niets op nationaal niveau, of speciale extracurriculars. Ben trouwens niet van plan om naar Harvard te gaan. Het doel is LSE, maar hier loopt geen topic over.

vrijwilligerswerk, studenten/docenten begeleiden

quote:

Op vrijdag 3 december 2010 14:17 schreef Zith het volgende:

[..]

vrijwilligerswerk, studenten/docenten begeleiden

Ben van plan volgend jaar les te geven en te stoppen met training geven aan de jeugd van de voetbalclub, maar dat was al het plan. Zou beleggen in een competitie ook al 'goede' nevenactiviteit worden gezien? vast niet..

Vriendje van mij heeft Harvard geprobeerd - nagenoeg perfecte SATs (95 percentiel en hoger voor alle tests), instrument op conservatorium niveau, buitenlandervaring in de vorm van een uitwisseling van een jaar. Geen schijn van kans.

't Ligt volgens mij ook heel erg aan de rankings die je opgeeft (je moet altijd aangeven bij de beste hoeveel je zit) en de letters of recommendation - docenten hier in NL hebben toch de neiging wat terughoudend te zijn terwijl in Amerika erg een cultuur heerst van superlatieven.

Ja daar krijg je makkelijker goede cijfers. Ik had voor mijn masterscriptie een 9,7 en dat bij het beste neuroscience lab ter wereld.

quote:

Op vrijdag 3 december 2010 20:28 schreef leysha het volgende:
Vriendje van mij heeft Harvard geprobeerd - nagenoeg perfecte SATs (95 percentiel en hoger voor alle tests), instrument op conservatorium niveau, buitenlandervaring in de vorm van een uitwisseling van een jaar. Geen schijn van kans.

Harvard stuurt slechts 8 % (of tegenwoordig zelfs minder) van alle aanmeldingen een acceptatie brief. De rest krijgt een standaard afwijzingsbrief, maar hieruit kun je niet afleiden hoe dicht je bij selectie zat. Misschien is hij wel in een van de laatste rondes afgevallen.

quote:

't Ligt volgens mij ook heel erg aan de rankings die je opgeeft (je moet altijd aangeven bij de beste hoeveel je zit) en de letters of recommendation - docenten hier in NL hebben toch de neiging wat terughoudend te zijn terwijl in Amerika erg een cultuur heerst van superlatieven.

Dit klopt inderdaad. Je zult een Nederlandse docent moeten vinden die die typische Amerikaanse toon een beetje kent en hierin mee gaat.

Ik heb zelf m'n college bij Columbia University gedaan. Dat is net iets minder selectief dan Harvard, maar het aanmelding traject is vergelijkbaar. Naar mijn mening heb je als Nederlandse kandidaat een streepje voor. Er zijn nu eenmaal niet zoveel Nederlandse aanmeldingen bij dergelijke colleges en hun selectie proces is er op gericht om een klas samen te stellen met een globaal karakter en zoveel mogelijk diversiteit.

Je aanmeldings essay is naar mijn idee het meest belangrijke. Je moet helder aangeven wat je hoopt mee te krijgen van je Harvard opleiding en wat je kunt bijdragen. Ik heb een week of twee aan mijn verhaal geschreven en bijgeschaafd. De woordlimiet was 2000 meen ik en dat bleek een grote uitdaging. Alle randzaken eruit gooien en tot de essentie van je motivatie komen.

Ook hier zul je het positieve toontje weer moeten aanslaan, maar pas op dat je het niet overdrijft. Dan prikken ze er doorheen. Het zijn weliswaar Amerikanen, maar Harvard blijft wel een intellectueel bolwerk. Laat het verhaal lezen door iemand die een beetje begrijpt waar je mee bezig bent.

Over de extra-curriculars adviseer ik dat je opschrijft wat je hebt gedaan maar ook wat je er van geleerd hebt. Dat je jezelf tijdens het soep opscheppen bij het Leger des Heils realiseerde dat je zelf zo'n goede opvoeding hebt gehad, maar dat dit niet voor iedereen geldt, bla bla bla ...

Als dit niet kan op de aanmelding, zorg dan toch dat je over al dit soort elementen in je aanmelding een paar opmerkingen kan maken. Je kan namelijk gebeld worden worden voor een interview om je aanmelding te verhelderen. Om die reden is het niet verstandig om dingen in je aanmelding op te schrijven die onwaar zijn of sterk overdreven.

Ik ben het wel met je eens, volgens mij heb je Nederlander juist een klein voordeel. Moet je zelf alleen wel goed met de aanmelding omgaan. Ik heb in Londen verschillende vrienden die naar Harvard zijn geweest, en zo enorm bijzonder zijn die verder niet. Natuurlijk, ze zijn zeker slim, maar voornamelijk ook charmant, representatief en verder een beetje 'doeners'.

quote:

Op zaterdag 27 november 2010 13:00 schreef Kassaa het volgende:

[..]

Ik weet niet hoe dat voor de MBA's zit, maar bij veel andere graduate studies daar moet je vaak een vrij gevarieerd vakkenpakket hebben gehad met een minimumhoeveelheid Engels, literatuur, wiskunde etc. Als je in de VS arts wilt worden moet je bij je undergraduate een jaar calculus, veel Engels en andere dingen hebben gevolgd, zonder dat je per se heel veel medisch geörienteerde vakken nodig hebt om te starten met je Medical School. De beste aansluiting op een graduate school aan Harvard die je in Nederland kunt volgen is een van de University Colleges (Utrecht, Amsterdam, Middelburg, Maastricht) die voor de bachelor precies dezelfde insteek hebben als de undergraduate-opleidingen in de VS.

Wat betreft UCs klopt. Ik had het niet verwacht, maar mensen werken hier, wat schijnt, véél harder dan de gemiddelde student. Ik maak geregeld weken van meer dan 60 uur per week, en RAers doen het goed op master programmas. Oud-studenten en bekenden zeggen vaak dat Oxford, Harvard etc vooral de brand-name hebben die RA niet heeft, maar dat het niveau net zo hoog ligt. Je studeert hier echt tijdens de semesters, maar tijdens de 4.5 maand van vakantie doe je uiteraard andere dingen .

Mensen die geilen op "bekende" universiteiten terwijl de universiteit om de hoek vaak beter is (op gebied van onderwijs). Enigste reden waarom je naar Harverd of MIT bijvoorbeeld naar toe zou gaan is om onderzoek te doen (en niet om onderwijs te volgen) omdat ze daar een grote buidel met geld hebben.

Je generaliseert een beetje, maar ik ben het er redelijk mee eens, zeker voor bachelor en master. Qua MBA is er wel degelijk een groot verschil, dat zie ik ook veel duidelijker bij de graduates die bij verschillende universiteiten vandaan komen.

quote:

Op zondag 5 december 2010 01:02 schreef Dale. het volgende:
Mensen die geilen op "bekende" universiteiten terwijl de universiteit om de hoek vaak beter is (op gebied van onderwijs).

Het kan zijn dat de didactische kwaliteiten van de docenten hetzelfde zijn of zelfs beter op een City of State university. Echter, op een Ivy League university zal je docent meestal iemand zijn die z'n sporen heeft verdiend in z'n vakgebied. Bij zo'n docent kun je veel dieper doorvragen en hij/zij is ook beter in staat om aan te geven welke theorieen echt belangrijk zijn en in welke richting het vakgebied zich begeeft.

Hier in Nederland is de titel 'universiteit' redelijk uniform en je kunt een goede opleiding verwachten op elke school met deze titel. In de VS is University een meer algemene term voor onderwijs na highschool. Ik zat in de VS eerst op een universiteit waar het niveau niet veel hoger was dan MEAO. Veel 'universiteiten' zijn duidelijk bedoeld om de studenten snel klaar te stomen voor een baan. Bij de grote State universities draait daarnaast een groot deel van het studentenleven om sport, feesten en drinken. Als je zelf meer geinteresseerd bent in kennis opdoen, dan moet je dus tegen die sfeer in werken.

Op een Ivy League universiteit is een veel groter deel van de studenten werkelijk geinteresseerd in de studie. Ook in vergelijking met nederlandse universiteiten, die vrijwel iedereen met VWO toelaten. De motivatie moet uiteraard in de eerste plaats uit jezelf komen, maar het is gewoon makkelijker om de studie vol te houden als iedereen om je heen er ook op gefocussed is.

Jaco, hij doelde ook voornamelijk op Nederlanders die er 'op geilen', omdat die al relatief goede opleiding in Nederland kunnen krijgen. In de VS is het vrij logisch dat je voor het hoogst haalbare gaat, dat wordt ook van je verwacht in hun systeem.

quote:

Op maandag 13 februari 2006 23:02 schreef Billy_Mack het volgende:
Zelf lijkt het mij erg gaaf om er eens een halfjaar te studeren, puur om de sfeer te proeven en om mezelf te ontplooien Heeft iemand ervaring met deze universiteit? Wat zijn de verhalen die jullie er over horen? Lijkt het jullie wat? Bring it on!

Mixed.

Ik heb zelf 4 jaar lang in een ziekenhuis gewerkt dat aan de Harvard Medical School was gelieerd. Onze faculty hadden daar een appointment, en konden daar dus les geven. Harvard is een snelkookpan. Iedereen is supergemotiveerd, en omdat ze geen tenure kennen, is de druk om te presteren bij de faculty enorm. Wat het in ons geval nog gekker maakte, was dat er constant ruimtegebrek was, dus onderzoekers probeerden elkaar een hak te zetten, zodat ze zelf meer kans maakten op meer lab/kantoorruimte.

Het mooie aan zo'n omgeving is dat er weinig kneuzen rondlopen, en dat iedereen zich uit de naad werkt. Er lopen heel veel mensen rond die eng-slim zijn. Van die betweters, die altijd gelijk hebben. Ze hebben ook aan een half woord genoeg, dus uiteindelijk is het heerlijk samenwerken, zo lang je ten minste samenwerkt, en niet met elkaar aan het concurreren bent.

Zelf heb ik in de 4 jaar een PhD gedaan, maar helaas niet bij Harvard. Dat had in principe wel gekund, maar waar ik in Nederland via een speciaal traject zonder het volgen van lessen tot het PhD programma werd toegelaten, komt er in het geval van Harvard heel wat meer bij kijken (TOEFL, GRE). Op school was ik nooit zo'n ster, en van standaardtesten word ik al benauwd zonder dat ik er aan deelneem, dus die weg lag niet echt open. Uiteindelijk associeren mensen in mijn vakgebied me toch met Harvard, om hetgeen ik daar gedaan heb, en daar gaat het uiteindelijk om.

Het grootste nadeel aan Harvard, aan de verschillende scholen en het onderzoek doen in Boston/Cambridge, is het feit dat je er zo lastig kunt wonen. Er is altijd herrie, huur is hoog, het is er 5 maanden per jaar ijskoud en het is een smerige stad. Desondanks een geweldige ervaring, en er is niemand die 'm af kan pakken.

quote:

Op zondag 5 december 2010 10:21 schreef Drive-r het volgende:
Jaco, hij doelde ook voornamelijk op Nederlanders die er 'op geilen', omdat die al relatief goede opleiding in Nederland kunnen krijgen.

Dat vond ik een flauwe opmerking van hem. Van de mensen die hier vragen stellen, heb ik geen aanwijzing dat dit een rol zou spelen. Als je alleen op de naam geilt, dan val je trouwens vanzelf door de mand tijdens de selectieprocedure.

Hij stelt dat er geen zuivere reden is om naar een universiteit als Harvard te gaan, los van het onderzoek/budget argument. Ik gaf aan dat er -ook voor nederlanders- wel degelijk een aantal redenen bestaat, zoals de docenten (om een andere reden dan hun lesgevende kwaliteit), de mede-studenten en de academische sfeer.

Ben in oktober op Harvard geweest. Wat een campus, wat een stad, wat een sfeer.

En wat betreft collegegelden, er werd me verteld dat als je ouders <$60k verdienen Harvard sowieso gratis is. Als ze tussen de $60k en de $180k verdienen betalen ze 10% van hun salaris en pas daarboven de volledige som. Geld hoeft dus nooit een obstakel te zijn.

Het moeilijkste is om er te worden aangenomen.

Ik ga er waarschijnlijk volgend jaar april een kijkje nemen, ben erg benieuwd. Wel als toerist, overigens LP

quote:

Op zondag 5 december 2010 12:14 schreef jaco het volgende:

[..]

Dat vond ik een flauwe opmerking van hem. Van de mensen die hier vragen stellen, heb ik geen aanwijzing dat dit een rol zou spelen. Als je alleen op de naam geilt, dan val je trouwens vanzelf door de mand tijdens de selectieprocedure.

Hij stelt dat er geen zuivere reden is om naar een universiteit als Harvard te gaan, los van het onderzoek/budget argument. Ik gaf aan dat er -ook voor nederlanders- wel degelijk een aantal redenen bestaat, zoals de docenten (om een andere reden dan hun lesgevende kwaliteit), de mede-studenten en de academische sfeer.

Dat was het ook, maar ik gaf enkel aan het er deels mee eens te zijn.

quote:

Op zondag 5 december 2010 12:34 schreef Haushofer het volgende:
Ik ga er waarschijnlijk volgend jaar april een kijkje nemen, ben erg benieuwd. Wel als toerist, overigens LP

Toen ik er rondliep kreeg ik gelijk zin om er te gaan studeren. Zelfs de meest luie studenten kregen dat gevoel.

quote:

Op zondag 5 december 2010 12:39 schreef Zwansen het volgende:

[..]

Toen ik er rondliep kreeg ik gelijk zin om er te gaan studeren. Zelfs de meest luie studenten kregen dat gevoel.

Die drive mist hier in NL wel es, inderdaad. Ik kan er niet precies de vinger op leggen waar dat nou exact aan ligt. Voor een deel zal het het onderwijssysteem zijn

Wat ik zelf wel minder vind in hun systeem, is dat die drive zich enorm focust op enkel de cijfers. Studenten focussen weinig op verder diepgang op fundamenteel begreep, enkel in de mate waar dat nodig is voor een goed cijfer. Maar liever rammen ze het boek in hun kop, zodat ze in ieder geval elke pagina voor de geest kunnen halen en zo een goed cijfers kunnen halen. Vaak begrijpen ze het dan niet eens enorm. Zo mocht ik al mijn Harvard jaargenoten tijdens training helpen met finance onderdelen, terwijl zij economie studeerden en ik werktuigbouwkunde

Ik denk dat jij in een heel andere cultuur hebt gestudeerd Drive-R. Lid van een studentencorps, aan een universiteit met een gemiddelde duur van 7.2 jaar per studie, per afstudeerder. TU Delft moedigt het dan ook aan om extra-curriculaire dingen, speciale projecten etc. te doen. Nu we nog even op dit onderwerp zijn wil ik graag zeggen dat de nieuwe plannen van dit kabinet deze structuur helemaal zouden verpesten. De TU Delft heeft al aangegeven dat ze van plan zijn het niveau drastisch te verlagen als deze regeling er doorheen komt; doei mooi BETA onderwijs in NL.

Op Harvard, Oxford, en mijn eigen Roosevelt Academy ligt dit anders wat betreft studieduur en verwachtingen. Er word verwacht dat je in de nominale tijd afstudeert. Het grootste probleem hiermee is altijd die afweging; cijfers behalen tegen het genieten en het leren. Voor je passievakken gaan ze vaak samen, genieten van het vak en daardoor haal je ook goede cijfers. Maar dat zal niet voor alle vakken gelden en dan is het gewoon performen om je GPA hoog te houden. En het feit is, zij die zeggen; geniet alleen, hebben vaak een lager GPA en beperktere mogelijkheden. Dat is eenmaal het resultaat in een wereld die gericht is op harde cijfers en feiten dan context. Nou moet ik wel zeggen dat je op de universiteiten met de VS veel kan laten zien met je extra-currics en motivatiebrieven .

Met dit soort dingen is generaliseren ook een enorm probleem. Mensen die richting finance (en ook IBs gaan) hebben toch vaak een doel voor ogen en to a certain extent, a certain personality. Dit GPA (cijfer-) gerichte studeren komt ook doordat je op een bepaalde plateau (of klasse) wilt komen. Roosevelt Academy (en ook University College Utrecht) staat zowat gelijk in niveau als Oxford, Cambridge, Harvard, Ivy etc. Alleen hebben die (relatief nieuwe universiteiten) nog niet de reputatie die ze verdienen doordat studenten nog maar net begonnen zijn om een naam te maken in de wereld. Ik wil, persoonlijk, dolgraag tussen mijn 2e en 3e jaar ervaring opdoen middels een internship binnen een Investment Bank, om te kijken of het nou echt iets voor mij is. Ik zou graag ook een MBA op Harvard doen. It's all about the 'special feeling' and the brand image. Het uiteindelijke gedachten achter dit alles is natuurlijk wel het meeste uit jezelf halen, voor zover jij dat ziet.

Maargoed, op dit moment geniet ik enorm van mijn tijd op RA, al moeten we wel heel hard werken. Ik heb hiervoor een jaartje gestudeerd aan een 'normale universiteit' (studie economie) wat een enorm contrast geeft. Het was dan ook totaal niet interessant en uitdagend. Genieten, vooral van de ambitieuze professors en hun vakken, lekker extra-currics doen zodat je weken in de 70-80 uur lopen, en dan in de vakantie je rust pakken .

quote:

Op zondag 5 december 2010 13:32 schreef Hawkery het volgende:
Ik denk dat jij in een heel andere cultuur hebt gestudeerd Drive-R. Lid van een studentencorps, aan een universiteit met een gemiddelde duur van 7.2 jaar per studie, per afstudeerder. TU Delft moedigt het dan ook aan om extra-curriculaire dingen, speciale projecten etc. te doen. Nu we nog even op dit onderwerp zijn wil ik graag zeggen dat de nieuwe plannen van dit kabinet deze structuur helemaal zouden verpesten. De TU Delft heeft al aangegeven dat ze van plan zijn het niveau drastisch te verlagen als deze regeling er doorheen komt; doei mooi BETA onderwijs in NL.

Op Harvard, Oxford, en mijn eigen Roosevelt Academy ligt dit anders wat betreft studieduur en verwachtingen. Er word verwacht dat je in de nominale tijd afstudeert. Het grootste probleem hiermee is altijd die afweging; cijfers behalen tegen het genieten en het leren. Voor je passievakken gaan ze vaak samen, genieten van het vak en daardoor haal je ook goede cijfers. Maar dat zal niet voor alle vakken gelden en dan is het gewoon performen om je GPA hoog te houden. En het feit is, zij die zeggen; geniet alleen, hebben vaak een lager GPA en beperktere mogelijkheden. Dat is eenmaal het resultaat in een wereld die gericht is op harde cijfers en feiten dan context. Nou moet ik wel zeggen dat je op de universiteiten met de VS veel kan laten zien met je extra-currics en motivatiebrieven .

Met dit soort dingen is generaliseren ook een enorm probleem. Mensen die richting finance (en ook IBs gaan) hebben toch vaak een doel voor ogen en to a certain extent, a certain personality. Dit GPA (cijfer-) gerichte studeren komt ook doordat je op een bepaalde plateau (of klasse) wilt komen. Roosevelt Academy (en ook University College Utrecht) staat zowat gelijk in niveau als Oxford, Cambridge, Harvard, Ivy etc. Alleen hebben die (relatief nieuwe universiteiten) nog niet de reputatie die ze verdienen doordat studenten nog maar net begonnen zijn om een naam te maken in de wereld. Ik wil, persoonlijk, dolgraag tussen mijn 2e en 3e jaar ervaring opdoen middels een internship binnen een Investment Bank, om te kijken of het nou echt iets voor mij is. Ik zou graag ook een MBA op Harvard doen. It's all about the 'special feeling' and the brand image. Het uiteindelijke gedachten achter dit alles is natuurlijk wel het meeste uit jezelf halen, voor zover jij dat ziet.

Maargoed, op dit moment geniet ik enorm van mijn tijd op RA, al moeten we wel heel hard werken. Ik heb hiervoor een jaartje gestudeerd aan een 'normale universiteit' (studie economie) wat een enorm contrast geeft. Het was dan ook totaal niet interessant en uitdagend. Genieten, vooral van de ambitieuze professors en hun vakken, lekker extra-currics doen zodat je weken in de 70-80 uur lopen, en dan in de vakantie je rust pakken .

Fair comment. Ik weet alleen niet echt hoe die university college's in Nederland het gaan doen. Ik denk niet dat het fair is om te zeggen dat het niveau daar vergelijkbaar is met Harvard, etc... Een universiteit is meer dan goeie docenten en een gebouw, daar komt meer bij kijken. Neem dit alsjeblieft niet persoonlijk op, maar tot nu toe ben ik nog geen een keer onder de indruk geweest van je klasgenoten op sollicitaties. Ja, ze zijn meer gedreven dan de meeste Nederlandse studenten en kiezen dus deze richting in hun onderwijs. Maar wat je nog mist in Nederland is selectie.

Harvard heeft het voordeel dat ze de top kunnen kiezen, omdat iedereen zich aan meldt. Laten we eerlijk zijn, die university college's moeten het maar hebben van wie zich aan meldt en een beetje selectie. Dus zie ik daar mensen vandaan komen met een goeie drive, wat zeker een pluspunt is. Helaas zijn vaak simpelweg nog niet van het niveau dat we nodig hebben.

*excuus

quote:

Op zondag 5 december 2010 13:32 schreef Hawkery het volgende:
Ik denk dat jij in een heel andere cultuur hebt gestudeerd Drive-R. Lid van een studentencorps, aan een universiteit met een gemiddelde duur van 7.2 jaar per studie, per afstudeerder. TU Delft moedigt het dan ook aan om extra-curriculaire dingen, speciale projecten etc. te doen. Nu we nog even op dit onderwerp zijn wil ik graag zeggen dat de nieuwe plannen van dit kabinet deze structuur helemaal zouden verpesten. De TU Delft heeft al aangegeven dat ze van plan zijn het niveau drastisch te verlagen als deze regeling er doorheen komt; doei mooi BETA onderwijs in NL.

Op Harvard, Oxford, en mijn eigen Roosevelt Academy ligt dit anders wat betreft studieduur en verwachtingen. Er word verwacht dat je in de nominale tijd afstudeert. Het grootste probleem hiermee is altijd die afweging; cijfers behalen tegen het genieten en het leren. Voor je passievakken gaan ze vaak samen, genieten van het vak en daardoor haal je ook goede cijfers. Maar dat zal niet voor alle vakken gelden en dan is het gewoon performen om je GPA hoog te houden. En het feit is, zij die zeggen; geniet alleen, hebben vaak een lager GPA en beperktere mogelijkheden. Dat is eenmaal het resultaat in een wereld die gericht is op harde cijfers en feiten dan context. Nou moet ik wel zeggen dat je op de universiteiten met de VS veel kan laten zien met je extra-currics en motivatiebrieven .

Met dit soort dingen is generaliseren ook een enorm probleem. Mensen die richting finance (en ook IBs gaan) hebben toch vaak een doel voor ogen en to a certain extent, a certain personality. Dit GPA (cijfer-) gerichte studeren komt ook doordat je op een bepaalde plateau (of klasse) wilt komen. Roosevelt Academy (en ook University College Utrecht) staat zowat gelijk in niveau als Oxford, Cambridge, Harvard, Ivy etc. Alleen hebben die (relatief nieuwe universiteiten) nog niet de reputatie die ze verdienen doordat studenten nog maar net begonnen zijn om een naam te maken in de wereld. Ik wil, persoonlijk, dolgraag tussen mijn 2e en 3e jaar ervaring opdoen middels een internship binnen een Investment Bank, om te kijken of het nou echt iets voor mij is. Ik zou graag ook een MBA op Harvard doen. It's all about the 'special feeling' and the brand image. Het uiteindelijke gedachten achter dit alles is natuurlijk wel het meeste uit jezelf halen, voor zover jij dat ziet.

Maargoed, op dit moment geniet ik enorm van mijn tijd op RA, al moeten we wel heel hard werken. Ik heb hiervoor een jaartje gestudeerd aan een 'normale universiteit' (studie economie) wat een enorm contrast geeft. Het was dan ook totaal niet interessant en uitdagend. Genieten, vooral van de ambitieuze professors en hun vakken, lekker extra-currics doen zodat je weken in de 70-80 uur lopen, en dan in de vakantie je rust pakken .

Snap zulke opmerkingen eerlijk gezegd nooit. Het beeld wat jij en andere daar van nog steeds hebben vind ik incorrect. Ik ben zelf Lid, doe twee studies (Werktuigbouwkunde en Rechten), rond ze beide nominaal af, en doe veel nevenactiviteiten. Ik denk dat bij het Corps juist enorm veel mensen met ambitie zitten. Tuurlijk, brallende ballen met drie polo's over elkaar heen zul je er ook vinden, maar het gros streeft hetzelfde doel na als jou alleen wensen zij dat op een andere manier in te bereiken.

gr.

quote:

Op zondag 5 december 2010 14:12 schreef Drive-r het volgende:

[..]

Fair comment. Ik weet alleen niet echt hoe die university college's in Nederland het gaan doen. Ik denk niet dat het fair is om te zeggen dat het niveau daar vergelijkbaar is met Harvard, etc... Een universiteit is meer dan goeie docenten en een gebouw, daar komt meer bij kijken. Neem dit alsjeblieft niet persoonlijk op, maar tot nu toe ben ik nog geen een keer onder de indruk geweest van je klasgenoten op sollicitaties. Ja, ze zijn meer gedreven dan de meeste Nederlandse studenten en kiezen dus deze richting in hun onderwijs. Maar wat je nog mist in Nederland is selectie.

Harvard heeft het voordeel dat ze de top kunnen kiezen, omdat iedereen zich aan meldt. Laten we eerlijk zijn, die university college's moeten het maar hebben van wie zich aan meldt en een beetje selectie. Dus zie ik daar mensen vandaan komen met een goeie drive, wat zeker een pluspunt is. Helaas zijn vaak simpelweg nog niet van het niveau dat we nodig hebben.

Tuurlijk zal het, vanwege de grote inkomst en cultuur verschillende wbt universiteiten in Nederland en Amerika wat verschil hebben. Maar als selectie echt de belangrijkste factor is, waar komen de zogenaamde 'talent' studenten dan naartoe wanneer ze voor hun bachelor nog niet de kans hebben om naar het buitenland te vertrekken? Qua selectie in het geheel genomen ben ik het met je eens, 8% Harvard tegen 40% RA en ongeveer 25% UCU is een groot verschil. Waar ik het over had waren bekenden van de twee universiteiten en oud-studenten, die aangaven dat het niveau vrijwel gelijk is op de twee universiteiten. Hoe komen ze hier dan aan?

En het niet onder de indruk zijn. Heb je toevallig recruiting voor GS gedaan ofzo ? Je zit nu bij PE/Hedge toch, of heb ik het fout? I guess i'll have to be the exeption that proves the rule? Het zal mij niet minder gemotiveerd maken in elk geval. Haal nette cijfers, doe mijn extra-currics, heb ook wel echt interesse buiten het school gebeuren etc. Wat kan je dan nog doen, behalve daadwerkelijk ook van het sociale gebeuren kunnen genieten, om jezelf te onderscheiden in mijn situatie? PM mag ook.

Dank,

quote:

Op zondag 5 december 2010 14:59 schreef amenhörrudu het volgende:

[..]

Snap zulke opmerkingen eerlijk gezegd nooit. Het beeld wat jij en andere daar van nog steeds hebben vind ik incorrect. Ik ben zelf Lid, doe twee studies (Werktuigbouwkunde en Rechten), rond ze beide nominaal af, en doe veel nevenactiviteiten. Ik denk dat bij het Corps juist enorm veel mensen met ambitie zitten. Tuurlijk, brallende ballen met drie polo's over elkaar heen zul je er ook vinden, maar het gros streeft hetzelfde doel na als jou alleen wensen zij dat op een andere manier in te bereiken.

gr.

Ik denk niet dat hij het zo bedoelt. Hij geeft enkel aan dat je er in Nederland meer aandacht is voor brede ontwikkeling, en geeft wat illustraties daarvan. En hij heeft gelijk, in Nederland is het prima om een studentenleven te hebben met meer sociale activiteiten, cultuur, etc...

quote:

Op zondag 5 december 2010 14:59 schreef amenhörrudu het volgende:

[..]

Snap zulke opmerkingen eerlijk gezegd nooit. Het beeld wat jij en andere daar van nog steeds hebben vind ik incorrect. Ik ben zelf Lid, doe twee studies (Werktuigbouwkunde en Rechten), rond ze beide nominaal af, en doe veel nevenactiviteiten. Ik denk dat bij het Corps juist enorm veel mensen met ambitie zitten. Tuurlijk, brallende ballen met drie polo's over elkaar heen zul je er ook vinden, maar het gros streeft hetzelfde doel na als jou alleen wensen zij dat op een andere manier in te bereiken.

gr.

Uhh sorry, waar heb je het over? Ik heb nooit over lid zijn gesproken, enkel DriveR's persoonlijke historie en dat hij in een andere cultuur heeft gestudeerd en daardoor een andere visie heeft. Sterker nog, studeerde ik niet aan Roosevelt, dan was ik zelf lid geworden bij het Corps.

[ Bericht 0% gewijzigd door Hawkery op 05-12-2010 15:10:59 ]

quote:

Op zondag 5 december 2010 15:02 schreef Drive-r het volgende:

[..]

Ik denk niet dat hij het zo bedoelt. Hij geeft enkel aan dat je er in Nederland meer aandacht is voor brede ontwikkeling, en geeft wat illustraties daarvan. En hij heeft gelijk, in Nederland is het prima om een studentenleven te hebben met meer sociale activiteiten, cultuur, etc...

Dat was de gedachte erachter .

quote:

Op zondag 5 december 2010 15:03 schreef Hawkery het volgende:

[..]

Uhh sorry, waar heb je het over? Ik heb nooit over lid zijn gesproken, enkel DriveR's persoonlijke historie en het feit dat hij in een andere cultuur heeft gestuurd en daardoor een andere visie heeft. Sterker nog, studeerde ik niet aan Roosevelt, dan was ik zelf lid geworden bij het Corps.

Ik constateer inderdaad dat ik het compleet verkeerd geīnterpreteerd heb. Mijn nederige excuses.

gr.

quote:

Op zondag 5 december 2010 15:02 schreef Hawkery het volgende:

[..]

Tuurlijk zal het, vanwege de grote inkomst en cultuur verschillende wbt universiteiten in Nederland en Amerika wat verschil hebben. Maar als selectie echt de belangrijkste factor is, waar komen de zogenaamde 'talent' studenten dan naartoe wanneer ze voor hun bachelor nog niet de kans hebben om naar het buitenland te vertrekken? Qua selectie in het geheel genomen ben ik het met je eens, 8% Harvard tegen 40% RA en ongeveer 25% UCU is een groot verschil. Waar ik het over had waren bekenden van de twee universiteiten en oud-studenten, die aangaven dat het niveau vrijwel gelijk is op de twee universiteiten. Hoe komen ze hier dan aan?

En het niet onder de indruk zijn. Heb je toevallig recruiting voor GS gedaan ofzo ? Je zit nu bij PE/Hedge toch, of heb ik het fout? I guess i'll have to be the exeption that proves the rule? Het zal mij niet minder gemotiveerd maken in elk geval. Haal nette cijfers, doe mijn extra-currics, heb ook wel echt interesse buiten het school gebeuren etc. Wat kan je dan nog doen, behalve daadwerkelijk ook van het sociale gebeuren kunnen genieten, om jezelf te onderscheiden in mijn situatie? PM mag ook.

Dank,

Talenten vind je in Nederland overal, daarom selecteren mensen in Nederland ook zo breed. Mensen zijn in Nederland minder geneigd voor een bepaalde universiteit te kiezen op basis van "naam", maar kiezen eerder voor hun eigen interesse. Dus je moet inderdaad harder zoeken dan in veel andere landen. En het selectie verschil tussen Harvard en UCU lijkt me nog wel iets groter dan dat, dat begrijp je hopelijk zelf ook wel (vergelijk even het aantal inwoners US met Ivy League studenten en datzelfde in NL). Daarbij krijg je in Nederland niet zozeer de top studenten op je stoep, die trekken volgens mij nog niet echt naar UCU ofzo, die gaan veelal nog steeds liever naar een universiteit die ze leuk vinden. Tot die tijd lijkt het me weinig toevoegen qua selectie, maar natuurlijk wel qua kwaliteit van onderwijs.

En je kunt altijd verhalen krijgen van bekenden die je zullen vertellen dat het niveau gelijk is. Wellicht is het waar, ik heb er niet gestudeerd. Ik vind het resultaat voorlopig gewoon niet zo bijzonder, maar dat is de ervaring van 1 persoon, dus maak je geen zorgen. En ja, ik deed recruitment voor een grote IB-er, details zijn niet nodig denk ik.

Ja, en wat kan je nog meer doen? Niet zoveel, dus maak je geen zorgen. Maar denk ook voor geen seconden dat UCU je ook maar enigzins een voordeel oplevert. Mensen zien net zo lief, of wellicht nog liever, een werktuigbouwer met goede cijfers, 7 jaar studie en wat leuke activiteiten.

quote:

Op zondag 5 december 2010 15:09 schreef amenhörrudu het volgende:

[..]

Ik constateer inderdaad dat ik het compleet verkeerd geīnterpreteerd heb. Mijn nederige excuses.

gr.

Foutjes kunnen gebeuren . Zou je graag een potje bier aanbieden, maar we zitten helaas op een forum . Ben benieuwd of Drive-R nog wat tips heeft voor mij.

quote:

Op zondag 5 december 2010 15:03 schreef Hawkery het volgende:

[..]

Uhh sorry, waar heb je het over? Ik heb nooit over lid zijn gesproken, enkel DriveR's persoonlijke historie en dat hij in een andere cultuur heeft gestudeerd en daardoor een andere visie heeft. Sterker nog, studeerde ik niet aan Roosevelt, dan was ik zelf lid geworden bij het Corps.

Ik heb ook in Amerika gestudeerd voor een half jaar, dus ik ben niet helemaal onbekende met die cultuur trouwens.

Begrepen! Je beredenatie is absoluut duidelijk, de top % qua bevolkkingsaantallen komen specifiek terecht op die scholen, zeker in hun prestatiecultuur, terwijl de spread in NL veel groter is.

Als ik je zo hoor; gewoon doorgaan, extra-currics oppakken uit interesse (niet moeten enzo..) en proberen. Ik ga volgende zomer al wel alvast wat courses volgen op LSE, UCL of Oxford. Even wat meer ervaring opdoen en wat meer studeren in de richtingen die mij boeien, dan kan ik zelf ook een beetje kijken wat het verschil is .

quote:

Op zondag 5 december 2010 15:13 schreef Drive-r het volgende:

[..]

Ik heb ook in Amerika gestudeerd voor een half jaar, dus ik ben niet helemaal onbekende met die cultuur trouwens.

Wat heb je gedaan, en kan je de cultuur omschrijven? (interesse!) Dit is denk ik ook gerelateerd aan Harvard.

quote:

Op zondag 5 december 2010 15:18 schreef Hawkery het volgende:

[..]

Wat heb je gedaan, en kan je de cultuur omschrijven? (interesse!) Dit is denk ik ook gerelateerd aan Harvard.

Niks bijzonders, ik heb een periode Engineering gedaan op McGill in Montreal. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar heen ging omdat ze een goed programma hadden en omdat de universiteit mee aan sprak. Hij wordt wel goed gewaardeerd door Amerikaanse collega's, maar dat is meer een bijkomstigheid waar ik later achter kwam.

Anyway, de cultuur was daar ook zoals ik eerder al omschreef: volledige focus op cijfers en weinig verdere diepgang. Ik vond het superleuk om een half jaar mee te maken, maar ik zou het niet voor mijn hele studie gedaan willen hebben. In Delft ben ik veel breder ontwikkeld, zowel qua binnen als buiten mijn studie, dat was daar nooit gebeurd en daar ben ik dus dankbaar voor.

Uiteindelijk heeft elk systeem zijn voor en nadelen. Er zijn mensen die in Nederland niet het best in zich naar boven halen en die op Harvard uitgeblonken hadden. En andersom zouden andere mensen op Harvard afgestompt zijn, terwijl ze in het Nederlands systeem "tot bloei" zijn gekomen. Mijn jongere broertje is enorm intelligent, maar een twijfelaar en vrij onzeker. Het anglosaksisch systeem had hem niet geholpen, eerder over het randje geholpen. In Nederland heeft hij enorm goed gestudeerd, werd hij gestimuleerd alle kansen te grijpen, is hij muziek gaan maken, toneel erbij gaan doen en een mooi, ontwikkeld product geworden.

Nou ja, dat is mijn visie althans.

Oh, en je mag altijd PM-en, ik help graag waar mogelijk.