een vriendin van mij heeft borderliner, ze heeft eerst heeeel veel gesprekken gehad enzo en odnerzoeken erover, tips en advies gekregen , zoals begin maar niet aan die opleiding die je wilde gaan doen enz enz enz en uiteindelijk heeft ze nu ook die uitkering, is denk ik een maandje of 3 overheen gegaan.quote:Op donderdag 9 februari 2006 01:53 schreef duymelijntje het volgende:
Das nou het lastige.. iedereen heeft op andere gebieden last van zijn borderline.. Kon ik maar gewoon op mijn werk functioneren, dat zou het een stuk makkelijker maken.
Toch even als extra.. wil totaal geen uitkering trekken omdat ik te lui ben of niet wil werken, wil dolgraag, maar kan niet van mezelf opaan en hou het soms een dag.. soms een maand vol.. heb ik nu ik nog bijna geen therapie heb gehad geen grip op.. waardoor ik dus financieel niet voor mezelf kan zorgen..
quote:Op donderdag 9 februari 2006 03:06 schreef cultheld het volgende:
Ga gewoon werken. Waarom hebben ze in Rusland, Hongarije of Nigeria nou nooit last van borderline als ze moeten werken?
gewoon hetzlefde als WIA, maar dan voor een bepaalde (jonge) leeftijd arbeidsongeschgikt geraaktquote:Op donderdag 9 februari 2006 03:07 schreef purplerose het volgende:
Ik ben borderliner en heb wao uitkering nog op het moment en 100% afgekeurd geweest wegens psychische klachten dus ook voor de wajong zou het mogelijk moeten zijn.
Misschien op internet zoeken naar waar je aan moet voldoen om wajong-uitkering te krijgen?
hmm... niets dat medicatie en begeleiding kan verhelpen.quote:Voor iemand die zelf borderline heeft ziet de wereld er anders uit. Zij voelen zich soms erg eenzaam en leeg en soms raken zij overspoeld door heftige emoties. Periodes van depressie komen voor. Het is voor hen moeilijk om relaties aan te gaan of te behouden, dit geldt voor zowel vriendschaps- als liefdesrelaties. De persoon is vaak ook erg onzeker over zichzelf of over wat de omgeving van hem of haar vind en heeft weinig zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde.
wow, je zegt wat zinnigs!quote:Op donderdag 9 februari 2006 04:59 schreef Neutrino het volgende:
[..]
hmm... niets dat medicatie en begeleiding kan verhelpen.
Daarnaast meditatie..
Borderline persoonlijkheidsstoornis is te diagnoseren met DSM-IV. Er zullen echter andere factoren meespelen, o.a. de mogelijkheid tot behandeling, en in hoeverre je echt arbeidsongeschikt wordt er door. Het feit dat iets middels de DSM-IV gediagnoseerd wordt is niet genoeg, daar verreweg de meeste stoornissen die in de DSM-IV zijn opgenomen weinig belemmering vormen voor het vinden en houden van een betaalde baan.quote:Op donderdag 9 februari 2006 09:33 schreef Daniel1976 het volgende:
Volgens mij moet je ergens wel recht op een uitkering kunnen klaimen mits je in bezit bent van een DSM IV klassificatie.
Wat voor soort ps gaat het hier om?quote:Op donderdag 9 februari 2006 09:33 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ik heb een persoonlijkheidsstoornis en ben daardoor 100% afgekeurd voor werk. daarom zit ik in de wajong.. heb ik trouwens pas op mijn 28e gekregen.. de verzekeringsarts deed er eigenlijk niet moeilijk over... ik kwam naar haar toe en vertelde over mijn depressieve klachten en zij kwam ermee dat er meer was en toen moest ik dus zeggen over mijn ps... ik had het liever niet gedaan omdat ik het nogal vage klachten vind... het afgelopen half jaar heb ik een studie gedaan in het kader van reintegratie, maar door mijn klachten is dit niet gelukt.. was in ieder geval blij dat ze mij de kans wilden geven er zelf uit te komen.. met een ps kun je dus een wajong in als je klachten serieus het werk beinvloeden..
schizo-typische persoonlijkheidsstoornis..quote:Op donderdag 9 februari 2006 09:35 schreef Alicey het volgende:
[..]
Wat voor soort ps gaat het hier om?
Holy crap, het topic is bijna leeg. O_Oquote:Op donderdag 9 februari 2006 08:44 schreef Alicey het volgende:
Een hele hoop off-topic, bagger, gezeik en getroll verwijderd. Ik word er een beetje moedeloos van dat sommige jongetjes steeds een borderline-topic moeten aangrijpen om hun frustraties bloot te leggen. Ga ergens anders kutten.
Ik ken jou toch gekkie :-)quote:Op donderdag 9 februari 2006 09:46 schreef EdwinHeijmen het volgende:
[..]
schizo-typische persoonlijkheidsstoornis..
Dat kan erg lastig worden om in een baan te functioneren inderdaad.quote:Op donderdag 9 februari 2006 09:46 schreef EdwinHeijmen het volgende:
[..]
schizo-typische persoonlijkheidsstoornis..
Het werd dus eigenlijk min of meer bij "toeval" gevonden?quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:01 schreef EdwinHeijmen het volgende:
op een bepaald moment had ik door dat het niet ging.. ik dacht vanwege depressiviteit... en heb me ziek gemeld... twee jaar ziektewet en door naar wajong... gelukkig ging het snel.. ik ben niet echt stressbestendig en het verliep redelijk zonder stress..
Zou je in de toekomst misschien weer kunnen werken denk je, of denk je dat je levenslang arbeidsongeschikt blijft?quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:06 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ik heb contact opgenomen met een psychiater de eerste week van mijn ziektewet... na een aantal sessies kwam zij met de diagnose.. ik schrok er nogal van en heb er ook een tijd over gedaan het als een echt iets te zien... toen kon ik er pas echt aan gaan werken.. maar nu gaat het goed... zolang ik mijn leven indeel op mijn manier eigenlijk...
Wat zijn verder de gevolgen van die terugwerkende kracht? Houdt het ook in dat er eerdere uitkeringen verrekend worden, of is dat niet het geval?quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:21 schreef Conflict het volgende:
Ik heb ook een WAJONG uitkering. Ik heb ADHD.
Een WAJONG uitkering krijg je alleen als je voor je 18e arbeidsgehandicapt bent, anders krijg je WAO. Ik heb het op mijn 27e aangevraagd en ik werd met 10 jaar terugwerkende kracht afgekeurd.
Dat zal een pittige bankrekening zijn geweestquote:Op donderdag 9 februari 2006 10:21 schreef Conflict het volgende:
Ik heb ook een WAJONG uitkering. Ik heb ADHD.
Een WAJONG uitkering krijg je alleen als je voor je 18e arbeidsgehandicapt bent, anders krijg je WAO. Ik heb het op mijn 27e aangevraagd en ik werd met 10 jaar terugwerkende kracht, voor 80-100% afgekeurd.
Ja, mijn bijstandsuitkering werd verrekend, dit alleen tot een jaar terug, verder gaan ze niet of je moet er een beroepszaak van maken. Dat heb ik ook gedaan maar dat heb ik helaas verloren.quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:22 schreef Alicey het volgende:
[..]
Wat zijn verder de gevolgen van die terugwerkende kracht? Houdt het ook in dat er eerdere uitkeringen verrekend worden, of is dat niet het geval?
Ik had gewoon gewerkt in die tijd eerlijk gezegd.quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:23 schreef Electrified het volgende:
[..]
Dat zal een pittige bankrekening zijn geweest![]()
Ik denk het ook wel. Wanneer je duidelijk uitlegt wat er aan de hand is, en wat voor soort "valse" gedachten en associaties je maakt, het voor anderen wel moet lukken om het te zien, en het aan jou terug te koppelen.. Hoewel sommige mensen daar ook blind voor zijn..quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:23 schreef EdwinHeijmen het volgende:
ja het is moeilijk als je hoofd soms een spelletje met je speelt, maar ik heb nu vaak wel door hoe laat het is... soms heb ik feedback nodig om niet in mijn eigen straatje te blijven... ik denk dat het mogelijk moet zijn om in een werksituatie die feedback te krijgen..
Jammer dat dat verloren is.. Aan de andere kant zul je waarschijnlijk alsnog aardig wat hebben ontvangen.quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:23 schreef Conflict het volgende:
[..]
Ja, mijn bijstandsuitkering werd verrekend, dit alleen tot een jaar terug, verder gaan ze niet of je moet er een beroepszaak van maken. Dat heb ik ook gedaan maar dat heb ik helaas verloren.
Ja, ik heb er wel wat gekregen maar ik moest wel eerst een hele tijd van een bijstandsuitkering van nog geen 600 euro leven, vanwege kortingen. Die kortingen heb je niet bij een WAJONG uitkering dus dat verschil krreeg ik ook terug.quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:26 schreef Alicey het volgende:
[..]
Jammer dat dat verloren is.. Aan de andere kant zul je waarschijnlijk alsnog aardig wat hebben ontvangen.
Netto schiet je er misschien weinig mee op, maar in een keer zo'n bedrag opent toch wel bepaalde mogelijkheden.quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:27 schreef Conflict het volgende:
[..]
Ja, ik heb er wel wat gekregen maar ik moest wel eerst een hele tijd van een bijstandsuitkering van nog geen 600 euro leven, vanwege kortingen. Die kortingen heb je niet bij een WAJONG uitkering dus dat verschil krreeg ik ook terug.
Ik weet eigenlijk niet in hoeverre persoonlijkheidsstoornissen aangeboren zijn, en in hoeverre het te maken heeft met opgroeien/opvoeding.. Het zou ook best kunnen dat beiden bestaan..quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:31 schreef Conflict het volgende:
Is Borderline een aangeboren stoornis?
Ik ben gewoon door de sociale dienst naar het UWV gestuurd met de medeling dat ik een WAJONG uitkering aan moest gaan vragen. Dat heb ik gedaan.quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:31 schreef Troel het volgende:
Conflict, mag ik je vragen hoe je dat aangepakt hebt?
De WAJONG is er voor mensen die voor hun 18e al arbeidsongeschikt waren. ADHD is een aangeboren afwijking.quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:35 schreef Alicey het volgende:
[..]
Ik weet eigenlijk niet in hoeverre persoonlijkheidsstoornissen aangeboren zijn, en in hoeverre het te maken heeft met opgroeien/opvoeding.. Het zou ook best kunnen dat beiden bestaan..
Hmmm, ik zal dat eens doorlezen.quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:44 schreef Conflict het volgende:
[..]
De WAJONG is er voor mensen die voor hun 18e al arbeidsongeschikt waren. ADHD is een aangeboren afwijking.
Je zal nooit een WAJONG uitkering krijgen als je na je 18e pas klachten had.
WAJONG brochure
Wanneer een persoonlijkheidsstoornis ontstaat, denk ik echter dat dit in de regel toch voor je 18e al gebeurt.. Bij degenen die ik ken met een persoonlijkheidsstoornis waren de problemen eigenlijk altijd al daarvoor aanwezig, al zijn ze vaak pas later behandeld/gediagnoseerd. Zelf heb ik "misschien" een persoonlijkheidsstoornis (Ik vertoon er veel kenmerken van). Die kenmerken waren er ook al voor mijn 18e...quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:44 schreef Conflict het volgende:
[..]
De WAJONG is er voor mensen die voor hun 18e al arbeidsongeschikt waren. ADHD is een aangeboren afwijking.
Je zal nooit een WAJONG uitkering krijgen als je na je 18e pas klachten had.
WAJONG brochure
PDD is geen persoonlijkheidsstoornis overigens.quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:52 schreef Troel het volgende:
[..]
Hmmm, ik zal dat eens doorlezen.
Ik merk steeds vaker dat ik met mijn PDD problemen tegenkom op stage en op school en dergelijke, en het heeft me ook mijn baan gekost.
nopes, maar wel een aangeboren afwijking waar je erg veel last van kan hebben en die je belemmert in je dagelijks doen en laten. Het valt net als ADHD onder de psychische stoornissen.quote:Op donderdag 9 februari 2006 10:55 schreef Alicey het volgende:
[..]
PDD is geen persoonlijkheidsstoornis overigens.
Het begin van ee ps ligt in de regel in de adolecentie, of nog eerderquote:Op donderdag 9 februari 2006 10:54 schreef Alicey het volgende:
[..]
Wanneer een persoonlijkheidsstoornis ontstaat, denk ik echter dat dit in de regel toch voor je 18e al gebeurt.. Bij degenen die ik ken met een persoonlijkheidsstoornis waren de problemen eigenlijk altijd al daarvoor aanwezig, al zijn ze vaak pas later behandeld/gediagnoseerd. Zelf heb ik "misschien" een persoonlijkheidsstoornis (Ik vertoon er veel kenmerken van). Die kenmerken waren er ook al voor mijn 18e...
De vraag is denk ik vooral of het gebruikelijk is dat een ps pas ontstaat na je 18e..
Dat is de indruk die ik ook heb, inderdaad..quote:Op donderdag 9 februari 2006 11:02 schreef evil_cupido het volgende:
[..]
Het begin van ee ps ligt in de regel in de adolecentie, of nog eerder
Dat lijkt me nog lastig. Jij hebt in de tussentijd gewerkt, was het daarmee niet lastig om aan te tonen dat je arbeidsongeschikt was, al op je 17e?quote:Op donderdag 9 februari 2006 11:05 schreef Conflict het volgende:
Ik had het verkeerd gezegd, je moet voor je 17e arbeidsongeschikt zijn en een jaar later gaat dan je WAJONG in![]()
Nou, ik had zo ontzettend veel baantjes gehad dat het gewoon beschamend was. Ik bleef gewoon steeds mislukken op het werk en dan nam ik weer een nieuwe baan. Na een jaar of 8 werd het me teveel en toen kreeg ik dus die uitkering.quote:Op donderdag 9 februari 2006 11:07 schreef Alicey het volgende:
[..]
Dat lijkt me nog lastig. Jij hebt in de tussentijd gewerkt, was het daarmee niet lastig om aan te tonen dat je arbeidsongeschikt was, al op je 17e?
Hmm ik kan me hier wel iets bij voorstellen.. Wanneer je iedere week een andere baan hebt (bij wijze van), dan heeft dat er inderdaad wel alles van weg dat je niet geschikt bent om te werken..quote:Op donderdag 9 februari 2006 11:10 schreef Conflict het volgende:
[..]
Nou, ik had zo ontzettend veel baantjes gehad dat het gewoon beschamend was. Ik bleef gewoon steeds mislukken op het werk en dan nam ik weer een nieuwe baan. Na een jaar of 8 werd het me teveel en toen kreeg ik dus die uitkering.
Het is een beetje een complex verhaal om zo uit te leggen.
Hmm dit klinkt me verdomd bekent in de oren. Ik heb ook allerlei baantjes gehad die ik om allerlei vage redenen niet vol hield of mislukten. Daarom heb ik een uitkering van Sociale Zaken gekregen, die mij ook inderdaad naar het UWV stuurden voor een Wajong uitkering. Die hebben ze me alleen niet gegeven omdat ik "te laat" zou zijn (ik was toen een jaar of 19/20, en er moest iets voor je 17e gebeurt zijn geloof ik).quote:Op donderdag 9 februari 2006 11:26 schreef EdwinHeijmen het volgende:
bij mij was het dus hetzelfde de hoeveelheid baantjes en de redenen waarom ze mislukten leidden ertoe dat ik met terugwerkende kracht een wajong kreeg..
Als je een goede reden hebt kan je die dus ook later aanvragen.quote:Op donderdag 9 februari 2006 12:11 schreef Electrified het volgende:
[..]
Hmm dit klinkt me verdomd bekent in de oren. Ik heb ook allerlei baantjes gehad die ik om allerlei vage redenen niet vol hield of mislukten. Daarom heb ik een uitkering van Sociale Zaken gekregen, die mij ook inderdaad naar het UWV stuurden voor een Wajong uitkering. Die hebben ze me alleen niet gegeven omdat ik "te laat" zou zijn (ik was toen een jaar of 19/20, en er moest iets voor je 17e gebeurt zijn geloof ik).
Ik doe nu wat vrijwilligerswerk bij een instantie die andere uitkeringsgerechtigden helpt met bepaalde zaken, maar daar loop ik ook steeds tegen dingen op, hoewel ik het daar wel redelijk vol kan houden.
Maar wat is precies een goede reden? Bij mij liepen ze moeilijk te doen omdat ik op m'n 17e nog een MBO opleiding volgde (die ik overigens wel heb afgebroken voordat ik 18 werd). Het probleem is alleen dat ik toen nog nooit van WAJONG gehoort had en niet over een uitkering nadacht. Ik zag geen andere mogelijkheid dan gewoon met alles door te gaan. (waardoor ik uiteindelijk in een soort van burn-out terecht ben gekomen doordat het teveel van me vroeg).quote:Op donderdag 9 februari 2006 12:32 schreef Conflict het volgende:
[..]
Als je een goede reden hebt kan je die dus ook later aanvragen.
Ik was 27 toen ik WAJONG kreeg.
Het probleem is dat het bij een normale werkgever niet doenlijk is om "op momenten" last te hebben van een stoornis.quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:00 schreef Zero2Nine het volgende:
Het verbaast met wel dat mensen met borderline 100% worden afgekeurd soms. Ik geloof heel erg dat het vervelend is om te hebben maar zoals ik het hier lees zit het dus in momenten, op andere momenten functioneren ze weer heer normaal. Dus ik zou dan zeggen dat je best voor een deel kan werken.
Als jij kunt aantonen dat jouw ziektebeeld voor je 18de is ontstaan (medische dossiers ed) heb je recht op een wajong. Hoe oud ben je nu als ik vragen mag? Want het aanvragen kan tm je 27ste volgens mij.quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:02 schreef Electrified het volgende:
[..]
Maar wat is precies een goede reden? Bij mij liepen ze moeilijk te doen omdat ik op m'n 17e nog een MBO opleiding volgde (die ik overigens wel heb afgebroken voordat ik 18 werd). Het probleem is alleen dat ik toen nog nooit van WAJONG gehoort had en niet over een uitkering nadacht. Ik zag geen andere mogelijkheid dan gewoon met alles door te gaan. (waardoor ik uiteindelijk in een soort van burn-out terecht ben gekomen doordat het teveel van me vroeg).
Ik ben 24. Medische dossiers van voor die tijd heb ik helaas niet omdat ik me er toen nog niet van bewust was dat er iets met me aan de hand was. De bal is pas aan het rollen gegaan op het moment dat Sociale Zaken me heeft doorverwezen naar het UWV. De keuringsarts heeft me toen verteld dat ik in principe recht had op WAJONG, maar dat ik hem dus te laat heb aangevraagt. Daarna ben ik op last van Sociale Zaken door een arbeidsmedisch adviesbureau getest, om te kijken welke belemmeringen er zijn. Daar is toen een rapport opgemaakt waar in staat dat er wel degelijk belemmeringen zijn. Alleen lijkt Sociale Zaken dat rapport niet te erkennen omdat het (voor hen) nadelig heeft uitgepakt, wat weer veel stress en agressie met zich meebrengt en dat de situatie er niet makkelijker op maakt.quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:11 schreef NanKing het volgende:
[..]
Als jij kunt aantonen dat jouw ziektebeeld voor je 18de is ontstaan (medische dossiers ed) heb je recht op een wajong. Hoe oud ben je nu als ik vragen mag? Want het aanvragen kan tm je 27ste volgens mij.
Das nou juist het probleem, de momenten dat je niet kan functioneren vlucht je of zelf of wordt je ontslagen. Dat kan na een dag zijn of na 3 maanden. Ik kan dus nergens vanuit gaan.. ga maar eens op jezelf wonen/studeren/sporten enz op het moment dat je niet weet of je volgende week nog een regelmatig inkomen hebt.quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:00 schreef Zero2Nine het volgende:
Het verbaast met wel dat mensen met borderline 100% worden afgekeurd soms. Ik geloof heel erg dat het vervelend is om te hebben maar zoals ik het hier lees zit het dus in momenten, op andere momenten functioneren ze weer heer normaal. Dus ik zou dan zeggen dat je best voor een deel kan werken.
Heb jij nu hulp alsin een psycholoog oid? Als je die achter je hebt staan kom je al een heel eindquote:Op donderdag 9 februari 2006 13:22 schreef Electrified het volgende:
[..]
Ik ben 24. Medische dossiers van voor die tijd heb ik helaas niet omdat ik me er toen nog niet van bewust was dat er iets met me aan de hand was. De bal is pas aan het rollen gegaan op het moment dat Sociale Zaken me heeft doorverwezen naar het UWV. De keuringsarts heeft me toen verteld dat ik in principe recht had op WAJONG, maar dat ik hem dus te laat heb aangevraagt. Daarna ben ik op last van Sociale Zaken door een arbeidsmedisch adviesbureau getest, om te kijken welke belemmeringen er zijn. Daar is toen een rapport opgemaakt waar in staat dat er wel degelijk belemmeringen zijn. Alleen lijkt Sociale Zaken dat rapport niet te erkennen omdat het (voor hen) nadelig heeft uitgepakt, wat weer veel stress en agressie met zich meebrengt en dat de situatie er niet makkelijker op maakt.
Nee m'n huisarts heeft me weleens doorverwezen, maar daar kwam ik ook niet verder mee. Die psychotherapeut en ik lagen niet bepaald op 1 lijn. Echt een starre, zwartwit-denkende kerel was dat.quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:27 schreef NanKing het volgende:
[..]
Heb jij nu hulp alsin een psycholoog oid? Als je die achter je hebt staan kom je al een heel eind.
Een wajong is trouwens niet veel qua geld.
Ik heb zelf ook een wajong en heb wel het geluk dat ik zwart op wit heb staan dat ik nooit meer gekeurd hoef te worden.
Een te hoge opleiding? Zo een vreemd argument heb ik nog nooit gehoord. Ik heb zelfs een HBO gehad van het UWV nav mijn wajong.quote:Op donderdag 9 februari 2006 19:13 schreef Thisbe het volgende:
Ik heb mezelf een aantal jaren geleden laten keuren voor de Wajong. Ik had er voor die tijd nog nooit van gehoord.
Maar ik kwam er niet voor in aanmerking omdat ik een te hoge opleiding had, en omdat ik geen psychische klachten ondervind van mijn handicap. Vooral dit laatste vond ik nogal een dubieus argumentWant ik ondervind wel degelijk nadelen ervan, alleen ben ik nu eenmaal geen psychisch wrak
![]()
En verder kan ik TS geen tips geven, het is aan de keuringsarts om te bepalen wat en hoe.
weet ik veel, er zouden genoeg banen voor me zijn ondanks mijn handicap. Waarmee ik dus meer zou gaan verdienen dan die Wajong-uitkering omvat. Ik ben ook uitstekend in staat om fulltime te werken.quote:Op donderdag 9 februari 2006 19:18 schreef Moonah het volgende:
Ik ben WO-opgeleid. Dus idd, hoezo te hoog opgeleid? Vaag argument.
Dat bedoel ik. Al die nare regeltjes die geen rekening houden met jou als persoon.quote:Op donderdag 9 februari 2006 19:20 schreef Thisbe het volgende:
[..]
weet ik veel, er zouden genoeg banen voor me zijn ondanks mijn handicap. Waarmee ik dus meer zou gaan verdienen dan die Wajong-uitkering omvat. Ik ben ook uitstekend in staat om fulltime te werken.
Ik vind de term "psychische wrakken" niet erg ehm.... sympathiek overkomen... Al kan ik me je frustratie goed voorstellen.quote:Ik had in ieder geval lichtelijk het gevoel dat psychische wrakken voorgetrokken worden![]()
Nou ik ben niet gefrusteerd, ik had er van te voren al op gerekend dat ik er niet voor in aanmerking zou komen. Een familielid van me was ervan overtuigd dat ik wel in aanmerking zou komen voor een uitkering.quote:Op donderdag 9 februari 2006 19:29 schreef Moonah het volgende:
Ik vind de term "psychische wrakken" niet erg ehm.... sympathiek overkomen... Al kan ik me je frustratie goed voorstellen.
Je zou het op een iets andere manier kunnen zeggen.. Maar nadelen er van ondervinden op zichzelf doet het denk ik niet. Het gaat denk ik om ernstige nadelen. In jouw geval is waarschijnlijk de redenatie dat je met wat meer inspanning en moeite een baan kan aanhouden.quote:Op donderdag 9 februari 2006 19:13 schreef Thisbe het volgende:
Want ik ondervind wel degelijk nadelen ervan, alleen ben ik nu eenmaal geen psychisch wrak![]()
Ik ben geen arts, maar ik ben ervan overtuigd dat parttime werken en dus enige 'normale' structuur hebben, 'normale' contacten, normale verantwoordelijkheden en daarbij ook het gevoel dat je niet helemaal aan de zijlijn staat, absoluut te prefereren is boven helemaal met werken kappen en fulltime "de patient uit gaan hangen" als ik het zo mag verwoorden van de moderators.quote:Op donderdag 9 februari 2006 01:14 schreef duymelijntje het volgende:
Ik ben echt niet in staat om te werken, het lukt al jaren niet, probeer het steeds, maar mijn problemen zitten veel te veel in de weg.
In de toekomst zal het vast wel goedkomen, maar nu heb ik eerst een lange tijd structureel therapie nodig en kan ik kijken of ik kan leren met mezelf omgaan en daarnaast te gaan werken.
Ik weet dat als ik 5 dagen in therapie ga dat ik recht heb op een bijstandsuitkering omdat ik dan geen tijd heb om te werken, maar weet iemand of een persoonlijkheidsstoornis ook genoeg is om voor een wajong in aanmerking te komen. Dan wordt het 'opnieuw' je leven opbouwen toch iets makkelijker. Er staat veel meer druk achter bij een bijstandsuitkering.
Lijkt mij niets mis met die bewoording.quote:Op donderdag 9 februari 2006 20:50 schreef thaleia het volgende:
en fulltime "de patient uit gaan hangen" als ik het zo mag verwoorden van de moderators.
Volledig mee eens.quote:Op donderdag 9 februari 2006 20:50 schreef thaleia het volgende:
[..]
Ik ben geen arts, maar ik ben ervan overtuigd dat parttime werken en dus enige 'normale' structuur hebben, 'normale' contacten, normale verantwoordelijkheden en daarbij ook het gevoel dat je niet helemaal aan de zijlijn staat, absoluut te prefereren is boven helemaal met werken kappen en fulltime "de patient uit gaan hangen" als ik het zo mag verwoorden van de moderators.
Niet alleen bij borderline maar bij zo ongeveer alle psychische stoornissen waarbij je het contact met de realiteit niet helemaal verloren bent - voor wie werkelijk gelooft dat hij Napoleon is is parttime werken wellicht wel te hoog gegrepen
Tja.... je bent voor hen dan idd niet 'de ideale werknemer'...quote:Op donderdag 9 februari 2006 21:51 schreef EdwinHeijmen het volgende:
nu nog hopen dat ik ook een bedrijf vind dat de gok aandurft...
Sorry, wil niet lullig zijn, maar denk je echt dat ik zomaar dit alles aan het regelen ben. Ik doe dit echt niet voor mijn lol. Tuurlijk heb ik het parttime geprobeerd. Ik probeer het al sinds mijn 17e en nog steeds houd ik niks vol. Duizenden baantjes gehad. Als ik parttime had kunnen werken (wat ik ook vaak genoeg heb geprobeerd) had ik dat allang gedaan. Jezelf een 'wajong' plaatje op laten plakken en schulden hebben omdat je tijden niet kan werken is echt geen pretje.quote:Op donderdag 9 februari 2006 20:50 schreef thaleia het volgende:
[..]
Ik ben geen arts, maar ik ben ervan overtuigd dat parttime werken en dus enige 'normale' structuur hebben, 'normale' contacten, normale verantwoordelijkheden en daarbij ook het gevoel dat je niet helemaal aan de zijlijn staat, absoluut te prefereren is boven helemaal met werken kappen en fulltime "de patient uit gaan hangen" als ik het zo mag verwoorden van de moderators.
Niet alleen bij borderline maar bij zo ongeveer alle psychische stoornissen waarbij je het contact met de realiteit niet helemaal verloren bent - voor wie werkelijk gelooft dat hij Napoleon is is parttime werken wellicht wel te hoog gegrepen
Je zegt dat werken totaal niet lukt, maar heb je het ook weleens parttime geprobeerd? Een rustig, niet al te stressvol baantje dat niet al te veel van je eist en met prettige collega's?
Ten eerste, heb al vaak therapie gehad, maar omdat ze nooit de moeite hebben genomen een goede diagnose te stellen kwam ik vaak in groepen terecht waar ik niet inpaste en ten tweede, ik snap wat je wil zeggen. Kan ik goed begrijpen, maar mijn probleem is juist dat ik mezelf even moet blokkeren. Ik ben namelijk iemand die juist overal vol goede moed aan begint en mezelf al jaren volhou: Kom op meis, zo moeilijk is het niet, gewoon je best doen, je komt er wel. Maar juist omdat ik steeds mijn eigen problemen heb onderschat (met daarbij de hulpverleners) heb ik nooit echt de tijd genomen en kunnen nemen voor volledig herstel.quote:Op donderdag 9 februari 2006 22:44 schreef thaleia het volgende:
Er gaan alarmbellen bij mij af als ik bovenstaand verhaaltje lees, heb al veel mensen precies hetzelfde horen zeggen wat jij hierboven zegt en mijn idee is dat mensen zichzelf volledig kunnen blokkeren door zichzelf voortdurend te vertellen dat ze het echt echt niet aankunnen allemaal en dat ze hier echt niet zelf voor gekozen hebben hoor, en dat ze het heus graag anders zouden zien, maar ze kunnen het nou eenmaal echt echt echt niet. Daar kan voor een heel groot deel 'aanpraten' in zitten, ik ken jou niet maar bij veel mensen in mijn omgeving is dat naar mijn idee wel het geval.
Hiermee zeg ik echter niet dat je je aanstelt of dat zij zich aanstellen, want een gezond mens zou zichzelf nooit aanpraten dat hij niks kan, dus alleen al het feit dat iemand zichzelf aanpraat dat er vanalles mis is wijst er al op dat er inderdaad iets mis isEn daarvoor is idd wellicht therapie nodig, om die cirkel te doorbreken. Neem dan wel goeie, want ik zie veel teveel mensen die door slechte therapie alsmaar verder in de patientrol komen te zitten en dan wordt het echt een gebed zonder eind en dat wil je ongetwijfeld niet als ik eea zo lees
Zowel je spelling als je borderliner zullen geen enkel bezwaar zijn in de schoonmaaksector, dit zullen ze je dan ook vertellen bij je reintegratietraject.quote:Op donderdag 9 februari 2006 03:00 schreef duymelijntje het volgende:
Dat is wel zo.. maar de keuringsarts weet niet wat ze met me aanmoet.. heeft zelf nog nooit een geval als mij gehad.. dus stuurd ze me naar de psychiater.. vroeg me alleen af of borderline door het uwv in erge mate soms wel als 'handicap' wordt bestempeld..
Maar dank jullie alvast
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |