Deventer Moordzaak #2 : Ernest L. onschuldig vast?

quote:

Nieuw onderzoek naar Deventer moordzaak
Bron : Nu.nl
Uitgegeven: 31 januari 2006 17:14
Laatst gewijzigd: 31 januari 2006 17:44

DEN HAAG - Het Openbaar Ministerie is een nieuw onderzoek begonnen naar de moord op de weduwe Jacqueline Wittenberg. Dit heeft het college van procureurs-generaal dinsdag bekendgemaakt.

Het gaat om een zogeheten "oriënterend vooronderzoek". Aanleiding voor het onderzoek is informatie die opiniepeiler Maurice de Hond, die zich geruime tijd in de zaak heeft verdiept, heeft aangeleverd.


De weduwe werd in september 1999 in haar woning in Deventer moordzaak. In november van dat jaar arresteerde de politie de fiscaal-jurist Ernst Louwes uit Lelystad. Hij was tevens de executeur-testamentair van de miljoenenerfenis van de echtgenoot van het slachtoffer.

Onschuld

Na zijn arrestatie werd de zaak bekend als de Deventer moordzaak. Louwes vocht jarenlang om zijn onschuld aan te tonen, maar werd tot twee keer toe veroordeeld. Hij zit een straf van twaalf jaar cel uit.

De rechtbank in Zwolle sprak Louwes vrij, wegens gebrek aan bewijs. Het OM tekende beroep aan, waarna het gerechtshof in Arnhem hem veroordeelde tot twaalf jaar cel. Destijds vormde een geursorteerproef en een verdacht telefoongesprekje tussen Louwes en de weduwe op de avond van de moord het hart van het bewijs.

Vrije voeten

Louwes heeft van meet af aan ontkend. Louwes procedeerde door tot aan de Hoge Raad en kreeg uiteindelijk gedaan dat het hoogste rechtscollege het gerechtshof in Den Bosch opdroeg de zaak opnieuw te behandelen. Louwes werd op vrije voeten gesteld.

Het hof in Den Bosch kreeg van het OM geheel nieuw DNA-bewijs gepresenteerd, ten nadele van Louwes. Mede op basis daarvan werd Louwes opnieuw veroordeeld, andermaal tot twaalf jaar cel. Tijdens de uitspraak werd hij opnieuw in de boeien geslagen. Zijn advocaat G.J. Knoops stapte naar het Europese Hof voor de Rechten van de Mens met de zaak.

Maurice de Hond

Maurice de Hond maakte zich sinds eind vorig jaar sterk voor de onschuld van Louwes. Geholpen door onder anderen verzamelde hij daartoe materiaal. De Hond is ervan overtuigd dat politie en justitie in het onderzoek naar de moord en verdachte Louwes in de greep van een 'tunnelvisie' zijn geweest. Hij opende een website (www.geenonschuldigenvast.nl) en loofde een beloning van 10.000 euro uit voor "tips over tunnelvisie/fouten in het justitiële onderzoek".

Volgens het college van procureurs-generaal moet worden nagegaan of de stukken die De Hond heeft verstrekt een zogeheten novum opleveren. Een novum komt neer op feiten die de rechter mogelijk tot een ander oordeel hadden gebracht als hij deze tijdens het proces had gekend.

Oriënterend onderzoek

Het oriënterend vooronderzoek geschiedt in opdracht van de hoofdofficier van justitie in Zwolle en wordt uitgevoerd door een zogeheten rechercheofficier van justitie en een inspecteur van politie. Beiden werken in een ander arrondissement en zijn niet eerder bij de zaak betrokken geweest. Volgens de woordvoerder gaat het oriënterend onderzoek zeker enige weken in beslag nemen.

quote:

Motivatie voor Deventer Moordzaak

Een vriend van mij vroeg zich af waarom ik me zo inzette bij de Deventer Moordzaak en of dat niet conflicteerde met mijn positie als onderzoeker. Hierbij mijn antwoord aan hem en aan u. (http://www.geenonschuldigenvast.nl/louwes_vrij.html)

Als ik erover nadenk, heeft het veel te maken met mijn afkomst. Mijn ouders hebben namelijk allebei in Auschwitz gezeten en als jong kind heb ik veel hierover gehoord. Ik werd dan haast fysiek onpasselijk als ik de rechteloosheid voelde van degenen die in de kampen zaten. Volledig overgeleverd aan wat de Duitsers deden en wilden. Slechts door toeval, geluk en wilskracht (en het accepteren van die situatie van rechteloosheid) kon je overleven.

Mijn ouders hadden alleen maar lagere school. Zij hadden een groot respect voor mensen die gestudeerd hadden, zoals doktoren, professoren en rechters. Die hadden immers veel meer geleerd dan zij. Door die opvoeding heb ik dus tegengestelde signalen gekregen. In ieder geval een heel sterk ontwikkelt rechtvaardigheidsgevoel.

Ik heb al een aantal keren in mijn leven daarom keuzes gemaakt, die per saldo voor mij nadelig waren, maar waarvan ik vond dat ik niets anders kon doen dan dat. Zo ging ik heel goed als scheidsrechter in het betaald voetbal en was ik op weg om de internationale top te halen. Na twee jaar ben ik gestopt omdat er iets was gebeurd met de Scheidsrechterscommissie wat ik zeer onrechtvaardig vond. Ik had het kunnen slikken en gewoon verder gaan, maar ik koos ervoor om dat niet te doen en ik bedankte.

Aan de ene kant is er dus een soort basisrespect, maar aan de andere kant ook een vorm van achterdocht over de invulling van systemen. Als je echt alle dossiers en verklaringen leest van de zaak Louwes (en ik heb het gedaan) dan stinkt het echt een uur in de wind. Het begint met volledige incompetentie van het onderzoeksteam (ze hadden echt binnen een week de zaak tegen Michaël de J. rond kunnen krijgen). Vervolgens komt na een maand Louwes in beeld en dan beginnen ze met een bewijsvoering die echt elke logica tart. En het onderzoek naar Michaël de J. wordt abrupt gestopt, terwijl ze telefoongegevens binnen krijgen waaruit blijkt dat het alibi van Michaël de J. verstrekt door zijn vriendin niet kan kloppen.

Louwes wordt eerst vrijgesproken en daarna in hoger beroep veroordeeld. Op een mes van 18 cm met een rechte vorm, terwijl de moord was gepleegd door een mes van 10 cm met een kromme vorm. En waarom: omdat een geurhond dit mes, dat op 1.5 km van de moord twee dagen later was gevonden, ruim twee maanden later aan Louwes koppelt. Een geurproef, die om verschillende redenen stinkt.

Ontlastende verklaringen worden niet in het dossier opgenomen. DNA-onderzoek op het mes wordt niet uitgevoerd en een rechter, die Louwes het laatste woord ontneemt, veroordeelt hem tot 12 jaar. Pas als 2 jaar later het DNA onderzoek (na veel getouwtrek) toch wordt uitgevoerd, blijkt er DNA op te zitten van twee andere personen, maar niet van de weduwe of Louwes, en dus wordt Louwes voorlopig vrijgelaten.

Dat is niet het moment voor het onderzoeksteam om weer met Michaël de J. te beginnen. Ze zouden eens iemand anders dan Louwes kunnen vinden. En op het laatste moment komt er redding voor het systeem. Het NFI vindt 4.5 jaar na dato DNA. Zijn wel bewijsmiddelen onderweg kwijtgeraakt en wat foto’s uit 1999. Maar ja, geen hond die er toch naar kraait. Brengt het gevonden DNA op de blouse ook als een werkhypothese (er is ook een andere verklaring voor dit DNA, maar de kans dat die verklaring juist is wordt klein geacht). Dit DNA-bewijs kwam enkele dagen voor de zitting boven water en kort daarna is Louwes hiermee veroordeeld. Een contra-expertise op de blouse kon en mocht niet uitgevoerd worden (pas vorige week is daar toestemming voor verleend).

Een ander opmerkelijk feit is dat ook de rechten van een verdachte in het systeem met de voeten zijn getreden. Het OM had tot en met het Hoger Beroep alle kansen en mogelijkheden om met een goede bewijsvoering te komen. Het was hun keuze om met het mes te komen. Ze zijn toen niet met DNA op de blouse gekomen. Twee jaar later zegt de Hoge Raad na het DNA-onderzoek op het mes dat als dit DNA-onderzoek wel uitgevoerd was Louwes in hoger beroep vrijwel zeker vrijgesproken zou zijn. En wat gebeurt er dan. In het herzieningsproces krijgt het OM de kans om met volledig nieuw bewijs haar eigen falen in het Hoger Beroep alsnog te compenseren. (Met het grote gevaar dat het dan niet meer om waarheidsvinding gaat, maar een soort prestigezaak is geworden dat men toch goed zat). Het lijkt er bijna op dat het hele systeem (Hof in Den Bosch en de Hoge Raad) blij is om uiteindelijk niet meer te hoeven te erkennen dat men vooraf goed fout zat.

Als Michaël de J. morgen zou bekennen dat hij de moord heeft begaan dan blijkt impliciet dat er veel fout is gegaan. En dan druk ik me eufemistisch uit. Ik heb diverse voorbeelden van leugens van de Officier van Justitie en de Advocaat Generaal in deze zaak. En het zou me ook niet verbazen (en ook die aanwijzingen zijn er) als in de toekomst zou blijken dat er tijdens het onderzoek fraude is gepleegd. (Een tweede geurproef, die ook uitgevoerd zou zijn, kan niet eens uitgevoerd zijn, omdat er van Louwes maar een keer geur is afgenomen).

En wat is dus nu de stand van zaken: uit het stuk dat naar het OM is gestuurd blijkt dat er veel aanwijzingen zijn dat Michaël de J. de moordenaar zou kunnen zijn. (Ik zeg dus niet 100%, maar wel 99.9%) Maar die aanwijzingen waren er ook al in oktober 1999 en daarmee heeft noch het onderzoeksteam, noch het OM iets willen doen. Absoluut niet na degelijk onderzoek, maar gewoon door te weigeren ernaar te kijken (blijkt echt uit alle officiële documenten die er zijn, processen-verbaal, politiejournaals, en requisitoren). Ondanks het feit dat het alibi dat de vriendin verschaft aangeeft dat Michaël al van 16.30 uur thuis is en hij zelf zegt na 19.30 uur thuisgekomen te zijn, hij belt tussen 16 uur en 19.30 drie keer naar huis, spreekt het OM van een “sluitend alibi”.

Kortom ze wilden nooit serieus onderzoek naar Michaël doen, om welke reden dan ook (maar niet omdat ze al uitputtend onderzoek naar hem hadden gedaan, integendeel, vanaf het moment dat Louwes in beeld kwam, eind oktober, lieten ze het onderzoek naar De J. helemaal vallen).

Inmiddels hebben we kunnen vaststellen dat Meike, de vriendin, tegen onze rechercheurs heeft gezegd dat ze gelogen heeft met het alibi. En is er bewijs dat Meike vrijwel zeker twee anonieme briefjes heeft geschreven, die de aandacht van Michaël wilde verleggen (had de politie destijds ook zelf kunnen vaststellen, maar hebben ze ook nagelaten).

Desondanks zit Louwes nu ruim 4 jaar vast, is door twee verschillende hoven met twee verschillende bewijzen veroordeeld en de Hoge Raad heeft het meermalen toegelaten. Kortom: ik heb grote twijfels over het functioneren van het systeem en denk ook dat er mensen gevaar lopen als Michaël vrij rond blijft lopen als we moeten wachten totdat de Hoge Raad het onderzoek weer zou gaan herroepen.

Ik heb mijn best gedaan om de politiek en het Ministerie te laten beslissen om deze zaak door commissie Posthumus II te laten onderzoeken. En ik heb de volledige informatie verstrekt aan het OM over Michaël de J. Ik hoopte dat ze daarmee voldoende hebben om het onderzoek te heropenen en Michaël op te pakken en Ernest L. vrij te laten. En als dat gebeurt stap ik terug en zal het recht zijn loop hebben. Anderen mogen nu de fakkel overnemen om te zorgen dat zulke drama’s niet meer voorkomen. Ook ons rechtssysteem heeft blijkbaar de tand des tijds niet overleefd, evenals ons politieke stelsel.

Ik heb het enerzijds gedaan om Louwes vrij te krijgen en anderzijds om er mede voor te zorgen dat het systeem wel gaat deugen, want wat Louwes is gebeurd kan dan iedereen overkomen. Welke consequenties dat voor mijn persoonlijke positie als onderzoeker heeft neem ik er op de koop mee toe. Bij zo’n grote vorm van onrechtvaardigheid als bij deze Deventer Moordzaak vallen mogelijke persoonlijke gevolgen volledig in het niet. Dat zijn in ieder geval mijn Normen en Waarden. Nu nog eens kijken hoe lang het duurt voordat Louwes thuis is.

quote:

Op woensdag 1 februari 2006 09:43 schreef SCH het volgende:
sgime, naast het mes speelden ook die telefoongegevens een grote rol toch?

quote:

Op woensdag 1 februari 2006 10:52 schreef JanJanJan het volgende:
Maar goed, wat beweert Maurice de Hond nou voor bewijs te hebben?
Alleen maar dat die klusjesman gelogen heeft over zijn alibi?

Of is er meer?