Dit was mijn virgin-concert van Wilco, en ik ben degene die me mee heeft genomen eeuwig dankbaar! Wat ontzettend goed!
Nog nooit ook maar 1 lied gehoord van Wilco (
) en ik vind het best moeilijk om ' blanco' naar een concert te gaan. Je hebt geen referentiekader, weet niet wat je kan verwachten, kent de muziek niet. Heb het vaker meegemaakt en negen van de tien keer gaat het concert in een blurr voorbij. Alle liedjes lijken min of meer op elkaar en je moet zo geconcentreerd luisteren.
MAAR. Maar maar maar. Zo niet bij Wilco. Ik werd vrijwel meteen meegezogen in de muziek en heb de eerste vijf, zes nummers niet eens wat gezegd. Mijn mede-Wilcoganger vroeg toen maar 's "And?...what do you think?" Ik kon alleen maar het uiterst eloquente " I think I kinda digg it" uitkramen.
Had het gevoel dat Wilco eerst wat moest warmdraaien en gaanderweg steeds losser en minder gespannen speelde. Ze kregen de zaal bij de ballen en op een gegeven moment ging er echt een vibe door de zaal. Ik zat op het rechterbalkon, en zag de hele vloer beneden me als een grote muzikale zee meedeinen: prachtig!
Overigens riep de jongen uit de zaal volgens mij niet " play your own songs" maar "old" songs. Was evengoed bijzonder grappig moment. En ben ik nou de enige die in de gitarist-met-bliepjes op links (help me with names here
) nou af en toe een beetje groot uitgevallen Thom Yorke zag??? Zo met zijn hoofd schuin omhoog, ogen dicht en gitaarspelend.
Tot slot de nummers die de meeste indruk op mij maakten: Jesus, etc. en At least that's what you said. (En hier sta ik denk ik niet alleen in). Jesus, etc schalt nu al dagen luid uit mijn i-pod en ik denk dat ik verliefd ben