Avondetenleed met eigenwijze kinderen... deel 2.

Ja, manipuleren leren ze erg snel, Tex

Ik mag echt niet klagen de laatste dagen, hier wordt eindelijk weer eens redelijk gegeten. Vanavond hadden ze met zn 2-en niet eens genoeg aan 1 hele pizza

Ik haal dan die hele goedkope dingen in die zwarte dozen en die beleggen we dan met van alles en nog wat. appeltjes, ananas, paprika, tonijn, waar ze zin in hebben gaat er op

Misschien is het hier al eerder langs geweest......

Mijn minimannetje wordt in september 3... Nu heeft ie tot voor kort altijd op het kdv een "potje" gekregen en at dan thuis wel een paar hapjes mee....
Nu krijgt ie op t kdv geen potje meer en eet dus thuis gewoon mee....
Nou ja, gewoon...
in eerste instanitie niets aan de hand... het 1 ging er wat makkelijker in als het andere, maar over het algemeen was ik er goed tevreden over.
maar de laatste tijd....
Niks gaat er dat mondje meer in 's avonds!
Geen groente, geen aardappel, geen rijst, geen vlees....
Alleen... Potjes!!! Die lepelt ie zo leeg!

is dit nou gewoon een manier om te zeggen dat ik niet kan koken??? ( en hebben de oudste 2 zich daar maar bij neergelegd...)

Hey Vamperotica, is dat iets wat echt meteen is gebeurd nadat hij op het kdv ook het potje niet meer kreeg? Hoe eet hij daar nu dan?? Ook met moeite? In eerste instantie ben ik echt geneigd om te zeggen dat het een fase is. Eet hij nog wel toetje en zijn er dingen die hij wel heel graag lust?

Ik mag hier niet klagen. Bo eet vrijwel alles en alles wat ze nog nooit heeft gehad wil ze tegenwoordig steevast proeven. Boterhammen tussen de middag schieten er momenteel na haar ziekzijn wel een beetje bij in, maar van een 'helemaal-niet-eten-meisje' hebben we nu een heerlijk mee-eetmeisje gekregen. We hebben 1 avond een dikke oorlog gehad aan tafel, serieus gesproken met zijn drietjes en afgesproken dat eten een halfuur duurt en dan is het klaar. Ik dreig niet met 'geen toetje als je slecht eet', maar kennelijk begrijpt Bo dat er na een halfuur slecht eten geen compensatie in de vorm van boterhammen oid. volgt. Het eten is nu ook weer gezellig, want we weten allemaal dat we niet langer dan een half uur tegen lange tanden aan hoeven kijken. Lekker vertellen over de dag, wat er is gebeurd en vooral vrolijk en niet teveel nadruk leggen op 'nog één hapje'.
Het werkt voor ons, maar iedereen heeft natuurlijk een eigen kindje met een ander karakter...

Mamboo...
het is er eenbeetje "ingeslopen"...

Eerst was het... Ach... hij zal niet zo'n honger hebben..
Of hij lust eens iets niet...

Maar t begon me op te vallen dat ie ook dat liet staan waar hij anders altjd bijna zn vingers bij opat!

brood en "lekkers" eet ie als een bouwvakker!
's morgens zelfs meer als zn broer en zus! ( logisch als je de avond er voor geen hap op hebt....

Op het kdv stoppen ze met een bepaalde leeftijd met het "avondeten' of de kids moeten tot echt laat daar blijven geloof ik...

Vanavond weer ... geen hap...
Ik het eten geprakt, in een potje.. in de magnetron...
Maar meneer was niet te foppen!
Alleen ECHT potjesvoer wilde ie!

Wel slim dus, die kleine van je... 'k Moest er ook wel even om lachen.

Misschien toch maar op een andere manier gefaseerd doorvoeren dan: Potje met 3/4 authentieke inhoud en 1/4 homebrew? En dan langzaam opvoeren? Het is dus kennelijk iets met de smaak, en als ik eens een potje proef, dan vind ik ook wel dat er heel veel gelijke smaak aan de verschillende varianten zitten.
Misschien werkt helpen met eten koken en dan proeven tijdens het koken?

'k Moet eerlijk zeggen dat ik wel erg neig naar 'dan maar niet', en wel gewoon toetje geven. Na een avond of wat geen aandacht aan het slechte eten en geen ander voer ten compensatie zal hij toch wel weer wat gaan eten... Maar ja, wie ben ik: zoals jij het nu meemaakt heb ik het nog nooit meegemaakt en ik weet dat ik me ook heel veel zorgen zou maken, zeker als het al een langere periode duurt...

_{Nee, dít helpt...}

quote:

Op zondag 19 februari 2006 00:14 schreef MamBoo het volgende:
Wel slim dus, die kleine van je... 'k Moest er ook wel even om lachen.

Misschien toch maar op een andere manier gefaseerd doorvoeren dan: Potje met 3/4 authentieke inhoud en 1/4 homebrew? En dan langzaam opvoeren? Het is dus kennelijk iets met de smaak, en als ik eens een potje proef, dan vind ik ook wel dat er heel veel gelijke smaak aan de verschillende varianten zitten.
Misschien werkt helpen met eten koken en dan proeven tijdens het koken?

'k Moet eerlijk zeggen dat ik wel erg neig naar 'dan maar niet', en wel gewoon toetje geven. Na een avond of wat geen aandacht aan het slechte eten en geen ander voer ten compensatie zal hij toch wel weer wat gaan eten... Maar ja, wie ben ik: zoals jij het nu meemaakt heb ik het nog nooit meegemaakt en ik weet dat ik me ook heel veel zorgen zou maken, zeker als het al een langere periode duurt...

_{Nee, dít helpt...}

Nou ja... Zorgen...
t is niet direct een mager skeletje!
ik vind het een beetje vreemd... En vooral lastig...
Die potjes meuren verschrikkelijk vind ik... En als ie daarna een boertje laat ga ik zowat over mn nek!
En... nou ja, die krengen zijn niet direct supergoedkoop!
Eerst hielp t ook wel... Als je een hapje toetje wil... dan eerst een hapje van mama's brouwsel...
Maar hij kent zn moeder veel te goed.....
dat toetje komt er toch wel!

En meehelpen....
t arme kind neemt al bijna t hele huishouden op zn schoudertjes!
Zeult met boodschappentassen, ruimt de afwas op ( nou ja... het onbreekbare gedeelte..)
poetst de tafel, de tv de alles... En dan het liefst met het doekje waar hij net daarvoor zelf zn neus mee heeft gesnoten!

En tja... Daar heb je wel energie voor nodig! En die krijg je niet alleen uit boterhammetjes en lekkers... Volgens de voedingsdeskundige dan!

Bekend verhaal, dat van dat helpen... Gelukkig wil onze meid dat ook graag doen en die doet ook noet eens de bedden afhalen en als het aan haar ligt ook opmaken

Mmmm, het blijft moeilijk. Maar, als hij nog steeds goed groeit en niet lijkt af te vallen, weet ik het eigenlijk ook niet meer. Kennelijk heeft hij dan voldoende aan wat hij per dag wel binnenkrijgt en kan dat avondeten hem gewoon niet boeien, omdat hij al vol zit en het potje kennelijk als lekkers beschouwt en de homebrew niet? Misschien met een half potje en een half eigen eten op een bordje en dan ommennom (om en om een hapje eigen eten en dan hapje potje)? Zoals ook eerder geopperd, misschien maar eens proberen met eten leuk maken: een hoofdje maken en aankleden met vlees en zo? Of, helemaal over the top, gewoon eens met zijn vingers en met een verfschort aan laten eten?

Mooi dat je je geen levensgrote zorgen maakt, aan ons meissie zit helemaal geen grammetje teveel en ik maak me dus wel keizorgen als ze eens niet eet (of eigenlijk: als ze niet eet wat mama vindt dat ze gezien de gegeten hoeveelheid voedsel op een dag zou moeten eten)... Maar kan me dus levendig indenken dat het errug vervelend is.

vandaag wilde ie niet eens zijn frietjes!

Mmmm.., Als je meisje idd geen grammetje te veel heeft, zou ik het ook niet zo fijn vinden....
bah... een griepje er overheen of zo... En t word helemaal "engig"....

Ach, t is mijn derde mormel ( en de voorgaande doen het nog steeds...) En idd.. ze hebben zo allemaal wel een fase gehad...

hapje "lekker" hapje "vies" heeft even gewerkt... Maar nu hoeft ie dan ook maar geen lekkers meer....
Gelukkig vindt ie fruit wel erg lekekr, dus daar compenseren we de groente dan maar weer mee!

maar, jouw meisje heet Bo?
leuke naam!

Thanks! We hebben er erg lang over gedaan om die 2 letters uit te kiezen, haar tweede naam was een stuk makkelijker

Nou, ik denk dat ze weer wat aan het aanzetten is, ze vreet ons de oren van het hoofd sinds gistermiddag. Gelukkig maar, want die 2 melkwitte x-beentjes begonnen onderhand echt op luciferstokjes te lijken.

Kennelijk ben jij nu dicht bij het diepste van het dal aangekomen. Minder eten dan niets kan niet, dus vanaf hier kun je alleen nog maar vooruit... Helpt dat een beetje?? 'k Heb vanavond nog wel even aan je gedacht, toen Bo vreselijk zat te bunkeren.

Mijn beiden meiden aten beiden vanat hijn 2e verjaardag ineens bijna niets meer. Daarvoor aten ze alles. Echt een strijd dus.
Het enige waar ze op die leeftijd macht over hebben is over wat er wel of niet de mond in gaat.
Maar nu het eigenlijk al een heel stuk beter gaat merk ik dat ik al lang vergeten was hoe dat toen was.
Ik heb echt net zo met mijn handen in het haar gezeten als jullie op dit moment.
Alle tactieken uitgeprobeerd maar niets hielp.

Ik had echt alles geprobeerd zelfs boos worden of lang aan tafel laten zitten, maar ook dingen zoeken die ze dan wel wilden eten. Toetjes....ja toetjes gingen er altijd wel in en ijsjes ook, maarja om daar nou dwang achter te gaan zetten ik was al blij dat ze wat aten.

Tot ik er achter kwam dat ze die multivitamine kauwtableten snoepjes noemden......
Die gaf en geef ik ze zodat ik zeker weet dat ze in ieder geval genoeg binnen krijgen.
Nu krijgen ze die pas al ze hebben opgegeten wat ik heb opgeschept. gna gna
Ja ik weet het het is chantage maar het werkt hier al bijna ruim een jaar perfect.

Ik ben wel met hele kleine beetjes begonnen hoor. Als ze een inimini broccoli roosje op hadden was ik in het begin al blij...was toch weer wat. En langzaam aan krijgen ze steeds meer op hun bord.
Ze zitten nog steeds niet op een hoeveelheid die ik normaal zou vinden voor hun leeftijd maar ze eten en ze krijgen nu echt wel genoeg binnen. Ze proberen alles en ze lusten steeds meer.

verder probeer ik er zo weinig mogelijk aandacht aan te schenken. In ieder geval geen negatieve, maar wel prijzen als het onverwacht toch goed gaat. Zie je nou wel....nu vind je het lekker...bog jij even dat je toch geproefd hebt.

Dames (en heren) heel veel succes en maak je neit te druk het komt allemaal goed
( en ook dat geloofde ik toen ook niet als het tegen mij gezegd werd....verdorie ze hebben gelijk )


edit: ps. en soms vergeet ik ook gewoon dat het eigenlijk al zo goed gaat en zeg ik gerust ....ja die van mij zijn ook zuuuuuulke laaaaastige eters

[ Bericht 2% gewijzigd door syzo op 22-02-2006 09:55:45 ]

Ja, ik vond het ook al zo moeilijk... Die letters.. En in welke volgorde zet je ze dan... Maar ja, om je dochter nou Ob te gaan noemen.... Daarom heb ik het daar maar bij gelaten!! Bo... Daar zal ze t mee moeten doen! En ze wordt al 10 van de zomer...En als je kijkt wat ze nou weg kan werken....

En er een gevecht van maken... t werkt alleen maar averechts hewb ik t idee...
keb t ook geprobeerd hoor...
Maar ik kan me ook nog van vroeger herrinneren dat mn neus werd dichtgeknepen en t eten er met een theelepeltje naar binnen werd gewurmt..... Ze krijgen hier gewoon de tijd om dr eten naar binnen te werken... ga geen uren aan tafel zitten met een kind wat toch geen hap doet... Daarna hebben ze gewoon pech gehad!

je hebt groot gelijk vamp. Hoe drukker jij je maakt hoe minder ze gaan eten.
Ik heb echt het gevoel dat het een machtstrijd is dat eten of niet eten.

Als het een machtsstrijd is, is het dan geen idee om ze de keuze te laten in wat ze eten? Bijvoorbeeld iedere dag zeggen: 'Ik heb worteltjes en ik heb doperwtjes(of iets anders natuurlijk), wat wil je hebben vandaag?' Dan laat je ze een keuze, dus geef je ze macht, waardoor er geen strijd hoeft te zijn.

Misschien een beetje naïef gedacht van me (heb nog geen ervaring), maar ik vraag het me gewoon af.

En hoe doe je dat met een kind van 14 maanden? Die kunnen dat nog niet....

Bij die van mij komt er nog nie veel meer uit als... nie die eet ( oftewel vrij vertaald... dat wil ik niet eten..)
En nie peer eet.. ( dat kan zijn geen peertjes alstublieft... Maar ook iets anders wat er maar een beetje op lijkt! )

En volgens de nanny is het absoluut uit den boze om ze een keuze te laten!!!

Mijn dochter van 14 maanden at tot voor kort ook niet. Tot we het roer omgooiden en niet meer aan tafel aten. At ze wel een boontje op de grond, aan tafel was dat zelfde boontje genoeg voor een vreselijk huilpartij en op elkaar geklemde kaken. Toen ze op een gegeven moment geen pannekoek wilde eten (dat is toch lekker? met stroop? zoet!) leek me ineens dat het niet om het eten, maar om de plek ging.
Meestal krijgt ze nu voor het eten groente uit de hand (stuk komkommer, boontjes enz.) en aan tafel kijk ik wel wat ze eet. Op dit moment geniet ze het meest van aardappel-broccoli-gehaktbalstampjes.
Het is echt iets om helemaal moedeloos van te worden, succes hoor!

Hmm Noah "schooit" ook altijd als wij aan het eten zijn (het komt er niet altijd van tegelijk met Noah te eten). Misschien kunnen we dat dan ook eens proberen. Kinderen schijnen vaak juist jouw eten wel te willen toch, en van jouw bord?

Wij eten elke avond om 6 uur met zn drietjes aan tafel en dat werkt hier echt perfect. Dylan eet altijd met de pot mee en vind het dan een groot feest.. en hij eet dan ook echt goed zn groente, aardappels en klein stukje vlees...

misschien een tip?

Hier klopt dat wel Tex. Gisteren aten wij wraps en Luuke kreeg kipfilet zonder kruiden. Er ging geen hap in. Behalve dan van mijn bord. Lekker pittig en natuurlijk veel lekkerder. Nu stinkt ze naar knoflook, maar heeft wel gegeten .

Daan, hier hebben we niet echt een goed eethoekje. Wij eten meestal in de kamer met ord op schoot. In het nieuwe huis hoop ik dat we wel gewoon aan tafel kunnen eten samen, maar dan nog zal het niet altijd gaan, als vriend laat moet werken enzow.

Lishe, dat ga ik dan idd ook maar eens proberen, hoop dat het hier ook werkt

quote:

Op woensdag 22 februari 2006 11:17 schreef texelonia het volgende:
Daan, hier hebben we niet echt een goed eethoekje. Wij eten meestal in de kamer met ord op schoot. In het nieuwe huis hoop ik dat we wel gewoon aan tafel kunnen eten samen, maar dan nog zal het niet altijd gaan, als vriend laat moet werken enzow.

Lishe, dat ga ik dan idd ook maar eens proberen, hoop dat het hier ook werkt

ja en gewoon op een stoel zitten met noah in de kinderstoel en alles uit?.. tv uit/radio uit.. ff helemaal aandacht bij het eten (als je dat al niet doet natuurlijk). En anders gewoon samen met Noah eten en vriendje later? Zo gaat dat hier tenminste.. ik eet standaart met Dylan om 6 uur.. (ritme enzo) en als Rene laat moet werken eet hij als ie thuiskomt en ga ik er gewoon gezellig bijzitten...

Randy (bijna 14 maanden) eet ook het liefst van mijn bord... en hij klimt zowat op tafel om de stukkies vlees eraf te jatten! Wat bij ons helpt als hij niet wil eten is om hem zelf te laten eten. Zeker met 'pakbare' dingen zoals gebakken aardappeltjes en spruitjes etc. is dat gemakkelijk te doen. Als het niet 'pakbaar' is, geef ik hem wel eens een half wit kadetje en daardoor is hij zo afgeleid dat de hapjes groente er ongemerkt zo bij in geschoven kunnen worden!
Ik doe ook gewoon wat kruiden op zijn eten, (zij het beperkt) het mag nu en het smaakt hem stukken beter.