Dagboek van een kindermeisje. Deel acht.

Hey, dat is ms ook wel wat voor moi Waar staat dat ding?

quote:

Op maandag 27 februari 2006 09:59 schreef Vivi het volgende:
Hey, dat is ms ook wel wat voor moi Waar staat dat ding?

Op mijn Nederlandstalige Word 2000 met standaardinstelling:
Extra > AutoSamenvatting, ofwel eerst ALT+X en daarna A.

quote:

Op maandag 27 februari 2006 01:49 schreef Xennia het volgende:
Brrr wat een koude kak

Dan blijf je toch rondhuppelen in je tuinbroek vol warme kak.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2006 01:06 schreef kyrke het volgende:

[..]

Dan blijf je toch rondhuppelen in je tuinbroek vol warme kak.

Alsof er niets tussen koude kak en een tuinbroek zit

quote:

Op dinsdag 28 februari 2006 01:08 schreef Xennia het volgende:

[..]

Alsof er niets tussen koude kak en een tuinbroek zit

Gaat het nu over een tuinman met acuut darmfalen?

Daniël is nog steeds in Parijs. Geen nieuws. Ik heb niets van hem gehoord, niet eens een sms

Ik pas nog steeds op de kinderen. De gesprekken gaan over Ajax en Diddl en de Teletubbies en: 'Wat eten we vanavond?' (acht keer per dag) en: 'Mag ik een paaseitje?' en: 'Zullen we Memory spelen?' en Ute... ach, Ute is weer ingestort. Ze was al ingestort, ik bedoel: bij Ute gaat de ene instorting naadloos over in de volgende instorting, dat zijn we van haar gewend, maar gisteravond had zij een korte maar felle opleving. We kregen namelijk onverwachts bezoek. Het was Ray Ramselaar, de goedgeproportioneerde kunstenaar annex yogameester annex 'strippoker-'koning, want iemand met zo'n lichaam wil natuurlijk strippoker spelen zodra het buiten donker wordt, en hoewel ik Ute uitdrukkelijk heb gewaarschuwd ('Niet doen.. nooit strippoker spelen met mannen als Ray Ramselaar...') sprong ze binnen de kortste keren in haar Hunkemöller-bh door de woonkamer. En toen stelde Ray voor om boven, op Utes kamertje, nog een kop thee te drinken. Ik had niet verwacht dat Ute - ze liep nog steeds in die bh rond - zich door Ray naar boven zou laten lokken, maar ze deed nergens moeilijk over.

Ik ben gaan slapen. En toen ik vanochtend in de keuken kwam, zat Ute voorovergebogen aan tafel. "Oh, Nadine..." was het enige dat ze uitbracht. "Oh, oh, Nadine."

Hoewel ik van Daniël niets meer heb gehoord, kan datzelfde niet gezegd worden van Madame. Zij stuurt mij meerdere sms-jes per dag, en soms per uur, over de 'City Girls Lunch' die aanstaande vrijdag bij haar thuis plaatsvindt, en waarvoor ik de catering moet regelen. En de bloemen. De kaarsen. Het tafellinnen. De tafelschikking. En nog zestig andere dingen die ervoor moeten zorgen dat Madame en haar vijftien 'City Girls'-vriendinnen een fantastische middag hebben die, als ik het goed heb begrepen, in het teken staat van hun grootstedelijke status.

Ik begin te vermoeden dat Nadine toch naar Parijs gegaan is.
_{de nieuwste ontwikkelingen verneem ik komend weekend ... ikzelf ga ook op (dienst-) reis}

[ Bericht 2% gewijzigd door Gajus op 01-03-2006 01:59:40 (cross posts) ]

Heeft Ute het nou met de minnaar van Madame gedaan?

quote:

Op woensdag 1 maart 2006 01:59 schreef Xennia het volgende:
Heeft Ute het nou met de minnaar van Madame gedaan?

Blijkbaar ... maar is haar "oh, oh ..." een uiting van voldoening of teleurstelling?

quote:

Op woensdag 1 maart 2006 02:06 schreef Gajus het volgende:

[..]

Blijkbaar. Maar dat 'Oh, oh ...", is dat een uiting van voldoening of teleurstelling?

Het lijkt me het type dat op late leeftijd haar maagdelijkheid weggeeft aan de eerste de beste loser en direct hopeloos verliefd wordt

Daniël is terug! Ik heb hem kort aan de telefoon gesproken. "Mijn huwelijk is dood en begraven," zei hij. "Het is zinloos om dat lijk weer op te delven."
"Weet je het zeker?" vroeg ik.
"Dood is dood."
"Ja, maar..."
"Ik ben geen necrofiel."
"En Anne-Sophie?" vroeg ik. "Denkt zij er ook zo over?"
"Nee," zei hij. "Nog niet. Ze klampt zich vast aan dingen die er niet meer zijn. Ze schaamt zich voor haar familie, ik geloof dat ze daar nog het meest onder lijdt. De afgang, de blamage. Het is voor haar een soort ere-code. Beter ongelukkig getrouwd dan niet getrouwd, laat stáán gescheiden. Dat is de doodsteek; scheiden is de doodsteek. Ze wil me op mijn knieën hebben, voor minder doet ze het niet. Het kan nog smerig worden. Vooral financieel, bedoel ik." Hij viel even stil. "Ik heb je gemist, Nadine. Wanneer zie ik je?"
"Morgen."
"Bij jou thuis, okay? Anne-Sophie moet nu geen bloed ruiken."

quote:

Op woensdag 1 maart 2006 02:08 schreef Xennia het volgende:
Het lijkt me het type dat op late leeftijd haar maagdelijkheid weggeeft aan de eerste de beste loser en direct hopeloos verliefd wordt

Zo'n laatbloeiertje kan waanzinnig onstuimig zijn ... alsof een achterstand weggewerkt moet worden.
_{een nieuw lustobject voor de heer des huizes?}

quote:

Op woensdag 1 maart 2006 02:12 schreef Nadine26 het volgende:
Daniël's verhaal

Maar geen woord over Kim (en haar vader). Is dat een definitief gepasseerde hindernis?

quote:

Op woensdag 1 maart 2006 02:27 schreef Gajus het volgende:

Maar geen woord over Kim (en haar vader). Is dat een definitief gepasseerde hindernis?

Ik heb hem maar heel even aan de telefoon gesproken. Madame was intussen ook thuisgekomen, vandaar.

quote:

Op woensdag 1 maart 2006 01:59 schreef Xennia het volgende:
Heeft Ute het nou met de minnaar van Madame gedaan?

Die bewuste nacht heb ik mijn oor even te luisteren gelegd aan Utes deur. Doodse stilte. Het blijft dus gissen. Als yogameester weet Ray Ramselaar alles van spierbeheersing en ademhalingstechniek; misschien heeft hij Ute in lotushouding, als een soort liefdesfakir, de ene genotspiek na de andere laten beleven. Een andere mogelijkheid is dat ze zwijgend in hun thee zaten te staren. Ute wil er niet over praten; ze heeft sinds die nacht een 'terugslag' en zodoende komt het hele huishouden weer op mijn schouders terecht.

"Die bewuste nacht heb ik mijn oor even te luisteren gelegd aan Utes deur. Doodse stilte."

quote:

Op woensdag 1 maart 2006 14:25 schreef dvr het volgende:
[afbeelding]

"Die bewuste nacht heb ik mijn oor even te luisteren gelegd aan Utes deur. Doodse stilte."

Oh ja, die houtblokjes in mijn schort vergat ik te vermelden - die waren voor de openhaard. Ik was helemaal alleen, het was koud en donker en de wind gierde om ons huisje... terwijl Ute en de liefdesfakir zich de hele nacht verloren in hun zinderende tantraspel, had ik alleen het vuur om me aan te warmen

quote:

Op woensdag 1 maart 2006 14:46 schreef Nadine26 het volgende:

Oh ja, die houtblokjes in mijn schort vergat ik te vermelden - die waren voor de openhaard. Ik was helemaal alleen, het was koud en donker en de wind gierde om ons huisje... terwijl Ute en de liefdesfakir zich de hele nacht verloren in hun zinderende tantraspel, had ik alleen het vuur om me aan te warmen

Bij een tantraspel kan ik me trouwens weinig geile zinderingen voorstellen. Trekt men in de regel dan wel de geitenwollen sokken uit?

Gisteren schreef ik:

Amsterdam, 1 maart 2006

Lieve papa, geachte Marcella,

Ik ben zeer vereerd en verheugd om te horen, via de taxateur die mij vanochtend belde, dat jullie van plan zijn om op korte termijn bij mij in te trekken. Hij had het over april. Zo snel al! Jullie begrijpen dat ik meteen aan het fantaseren ben geslagen - hoe dat in de toekomst allemaal zal gaan, hoe wij er met z'n drietjes een heerlijke tijd van gaan maken, of eigenlijk met z'n viertjes (jullie nemen het hondje toch wel mee?), en hoe wij ombeurten in de tuin zullen slapen, onder de blote sterrenhemel - wat denken jullie van een hangmat? - en het lijkt me trouwens ook leuk om samen te douchen. Maar ik loop op de zaken vooruit.

Volgens de taxateur staat jullie appartement (of 'stulpje', om met Marcella te spreken) al twee weken te koop, maar we hebben het over een 'uniek object' dat nota bene pal aan het Vondelpark ligt, dus dat zal wel loslopen. De meubels, wat doen jullie daarmee? Misschien is e-bay een optie. Ook zonder het extra meubilair zullen we een beetje moeten inschikken, zo groot is mijn appartement nou ook weer niet, maar oh, wat een hoop plezier zal daar tegenover staan! Ik kan jullie verzekeren dat ik een gulle, ruimdenkende huisgenoot ben. Een vriendin. Ja, laat ik het maar gewoon zeggen: een dochter. In zekere zin gaat jullie grote droom, samen een kind krijgen, toch nog in vervulling. Aan mij zal het niet liggen. Ik heb een open geest. Veel van mijn vrienden moeten bij de gedachte aan bejaardenseks al hard op hun kiezen bijten, laat staan als het zich onder hun eigen dak afspeelt, met geluid erbij en alles, maar ik begrijp die consternatie niet zo goed. Puberaal gedoe, als je het mij vraagt.

Ik verheug me op jullie komst, sterkte met de verhuizing,
Jullie liefhebbende dochter,
Nadine

P.s. Ik verheug me nu al op het dagelijkse 'borreltje met bittergarnituur' van Marcella, zo rond de klok van vijf.

Wat een gezelligheid moet dat opleveren!

Maar begrijp ik het nu goed dat je via een taxateur te horen hebt gekregen dat je per april op straat komt te staan?
Ben je mooi klaar mee...

Na deze brief zal papalief zich zeker verheugen op zijn komst, Nadine: "bejaardensex", "samen douchen".



[ Bericht 2% gewijzigd door R_ON op 02-03-2006 12:36:35 ]

quote:

Op woensdag 1 maart 2006 02:12 schreef Nadine26 het volgende:
Daniël is terug! Ik heb hem kort aan de telefoon gesproken. "Mijn huwelijk is dood en begraven," zei hij. "Het is zinloos om dat lijk weer op te delven."
"Weet je het zeker?" vroeg ik.
"Dood is dood."
"Ja, maar..."
"Ik ben geen necrofiel."
"En Anne-Sophie?" vroeg ik. "Denkt zij er ook zo over?"
"Nee," zei hij. "Nog niet. Ze klampt zich vast aan dingen die er niet meer zijn. Ze schaamt zich voor haar familie, ik geloof dat ze daar nog het meest onder lijdt. De afgang, de blamage. Het is voor haar een soort ere-code. Beter ongelukkig getrouwd dan niet getrouwd, laat stáán gescheiden. Dat is de doodsteek; scheiden is de doodsteek. Ze wil me op mijn knieën hebben, voor minder doet ze het niet. Het kan nog smerig worden. Vooral financieel, bedoel ik." Hij viel even stil. "Ik heb je gemist, Nadine. Wanneer zie ik je?"
"Morgen."
"Bij jou thuis, okay? Anne-Sophie moet nu geen bloed ruiken."

2 vragen.

Waarom had ie niks van zich laten horen?
Hoe lang hoor je dit soort praatjes nu al aan?

Vanochtend belde mijn vader.
"Wat heeft dit allemaal te betekenen?" brulde hij.
"Wat?" vroeg ik.
"Die brief," brulde hij nog harder. "Dat... dat... vod dat je hier in de bus hebt gegooid."
"Oh, dat," zei ik. "Ik hoor van de taxateur dat we gaan samenwonen. Ik ben verrast. Maar ik zie het helemaal zitten."
"Mijn seksleven is jouw zaak niet!" brulde hij nog harder. "Dat is míjn zaak. En het is trouwens ook míjn appartement!"
"Dat bestrijd ik ook niet, papa."
"Marcella is helemaal over haar toeren. Met je puberale brief!"
"Dat kon ik toch niet weten," zei ik verontschuldigend.
"Word eens volwassen, Nadine! Het is tijd om uit de blokken te komen. Op jouw leeftijd hebben normale mensen een baan, een gezin, een eigen leven. En jij? Jij schrijft een brief waar de honden geen brood van lusten, allemaal frustratie en verkniptheid. Marcella begrijpt er ook niets van, zij heeft de brief gelezen en zij denkt dat je hulp nodig hebt. En dat is precies wat jij moet doen. Jij moet je laten helpen, en zolang je dat niet doet, zolang jij ze niet op een rijtje hebt, krijg je geen cent van die erfenis. Hoor je me? Geen cent. Daar ga ik persoonlijk voor zorgen, het kan me niets schelen dat jij meerderjarig bent. Je bent volkomen gaga, Nadine. Meerderjarig en gaga. Je zit aan de drugs." Hij raakte helemaal buiten zinnen. "Volgens Marcella staat het buiten kijf dat jij drugs gebruikt, een andere verklaring kunnen wij niet bedenken voor die brief. "
"De Jellinekkliniek," hoorde ik Marcella op de achtergrond sissen. "De Jellinek." Maar toen werd de verbinding plotseling verbroken.

Het is toch ook niet normaal om te communiceren per brief, die ook nog eens alleen verdekte sneren geeft.

Net zoals zij jou gewoon hadden moeten opzoeken en dingen hadden moeten bespreken )en daarin zijn ze behoorlijk fout', ha djij hen toch ook wel even kunnen bellen en gewoon ronduit kunnen zeggen dat je baalde.

Kies nu eens voor de confrontatie in plaats van er om heen te draaien. Ja mevrouw, ik neuk uw man. Nee Daniel, ik ga niet eeuwig zitten wachten tot je je vrouw en vriendin gedumpt hebt+ of je wil mij of niet. Pa, je bent een lul dat niet gewoon even belt van te voren. Het werkt bevrijdend, echt

Ripley, je zal wel gelijk hebben en geestelijk heel erg gezond zijn, in tegenstelling tot ondergetekende en TS, par example...en je fris-fruitige benadering van intermenselijke relaties zal ongetwijfeld de meest gezonde zijn..maar het is zo saaaaaaaaaaaiiii, zo ontdaan van elke smeuigheid, zo "Ik maak een preitaart volgens het recept in de nieuwste Libelle, en vries van te voren maaltijden voor de hele week in"- achtig. Beuh.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 15:15 schreef Vivi het volgende:
Ripley, je zal wel gelijk hebben en geestelijk heel erg gezond zijn, in tegenstelling tot ondergetekende en TS, par example...en je fris-fruitige benadering van intermenselijke relaties zal ongetwijfeld de meest gezonde zijn..maar het is zo saaaaaaaaaaaiiii, zo ontdaan van elke smeuigheid, zo "Ik maak een preitaart volgens het recept in de nieuwste Libelle, en vries van te voren maaltijden voor de hele week in"- achtig. Beuh.

Ik maak nooit preitaart, lees nooit de Libelle en vries nooit iets in. Het is een misverstand van vrouwen die zich door de verkeerde man laten inpalmen dat een leuk leven zonder narigheid gelijk saai moet zijn. Ik heb een spannende baan, hou van stappen en heb een leuke relatie - dat lijkt me op de lange termijn toch een stuk bevredigender dan wachten op een of andere ploert die je beliegt waar je bij staat. Een relatie die eerlijk, lief en passioneel is is prettiger dan eentje die je geheim moet houden omdat er dingen niet aan kloppen.

Open alsjeblieft een topic met belevenissen uit je leuke relatie.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 16:29 schreef dragan_sudjic het volgende:
Open alsjeblieft een topic met belevenissen uit je leuke relatie.

Geen behoefte aan. Maar ik mag toch wel zeggen dat ik het jammer vind dat leuke vrouwen zich vergooien aan kutrelaties met ontrouwe eikels alleen omdat ze denken dat het anders saai is?

Je leeft in een annaenquistwereld, eerlijke, lieve, langetermijn passionele ripley: Alle vrouwen zijn goedbedoelende slachtoffers en alle mannen zijn ontrouwe eikels en ploerten (behalve de jouwe dan natuurlijk).

Dat is nu juist het aardige van dit dagboek, de hoofdpersoon kent ook zo haar slechte momenten, zonder deze meteen aan de boze buitenwereld te wijten.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 17:01 schreef Ripley het volgende:

Geen behoefte aan. Maar ik mag toch wel zeggen dat ik het jammer vind dat leuke vrouwen zich vergooien aan kutrelaties met ontrouwe eikels alleen omdat ze denken dat het anders saai is?

Vrouwen als Ripley stichten tenminste nog gezinnen die kunnen dienen als de hoekstenen van de samenleving.
Waarom wordt iedereen die niet depressief/promiscue/drugsgebruikend of op andere wijze labiel is meteen als een preitaartenbakkende übermuts afgeschilderd?

Nadine26 acht ik geenszins depressief/promiscue/drugsgebruikend of op ander wijze labiel, althans niet meer dan gemiddeld.

Het gaat er om of je in een relaas als dit de vrouw per definitie als onschuldig slachtoffer van de omstandigheden - lees: ploerterige mannen - wilt zien. Om daarmee impliciet iedere eigen rol van vrouwen in enigszins onrustig verlopende liefdesgeschiedenissen te ontkennen.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 17:59 schreef dragan_sudjic het volgende:
Nadine26 acht ik geenszins depressief/promiscue/drugsgebruikend of op ander wijze labiel, althans niet meer dan gemiddeld.

Het gaat er om of je in een relaas als dit de vrouw per definitie als onschuldig slachtoffer van de omstandigheden - lees: ploerterige mannen - wilt zien. Om daarmee impliciet iedere eigen rol van vrouwen in enigszins onrustig verlopende liefdesgeschiedenissen te ontkennen.

Dat beweer ik ook nergens. Maar waarom zou Ripley een muts zijn wanneer ze vindt dat een stabiele relatie op basis van wederzijdse genegenheid de meeste kans op geluk biedt?
Ik denk namelijk dat ze hierin gelijk heeft.

Maar iedere vrouw speelt natuurlijk zelf ook een hoofdrol in iedere liefdesgeschiedenis. En is daarmee zelf net zo goed verantwoordelijk voor alles wat er gebeurt. Zeker in onze tegenwoordige maatschappij. Dat is volgens mij eenieder wel duidelijk.

Maar we gaan eigenlijk O.T. "Dagboek v.e. kindermeisje" staat al heel erg lang niet meer in R&P

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 17:17 schreef dragan_sudjic het volgende:
eerlijke, lieve, langetermijn passionele ripley:

Langetermijn passioneel.

Als dát dan echt zou bestaan!

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 17:59 schreef dragan_sudjic het volgende:
Nadine26 acht ik geenszins depressief/promiscue/drugsgebruikend of op ander wijze labiel, althans niet meer dan gemiddeld.

Het gaat er om of je in een relaas als dit de vrouw per definitie als onschuldig slachtoffer van de omstandigheden - lees: ploerterige mannen - wilt zien. Om daarmee impliciet iedere eigen rol van vrouwen in enigszins onrustig verlopende liefdesgeschiedenissen te ontkennen.

Die indruk wil ik zeker niet wekken. Als je even terugleest zie je namelijk dat ik nadine ook aanspreek op haar verantwoordelijkheden.

Wat me gewoon stoort is dat mensen, mannen of vrouwen, zich storten in relaties die overduidelijk voldoen aan het clicha van narigheid, relaties die gebaseerd zijn op het ongeluk en bedrog van een ander of waarin 1 iemand als een hondje achter de ander aanloopt.

Hier lees je de kant van Nadine en Vivi heeft er ook een handje van. Ik dnek dan: mens, kap er toch mee. De leuke kanten van deze relatie kun je ook elders krijgen, zonder alle narigheid er bij. Dat is mijn punt

quote:

[b]
Ik dnek dan: mens, kap er toch mee. De leuke kanten van deze relatie kun je ook elders krijgen, zonder alle narigheid er bij. Dat is mijn punt

Had madame Bovary jou maar op d'r forum gehad.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 18:08 schreef LXIV het volgende:

Maar we gaan eigenlijk O.T. "Dagboek v.e. kindermeisje" staat al heel erg lang niet meer in R&P

Ik zou 'm bijna mee terug slepen.
Bijna.

_{In R&P zou ik Ripley trouwens gelijk geven, maar hier laat ik me liever meeslepen door all the drama.}

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 22:00 schreef Copycat het volgende:


_{In R&P zou ik Ripley trouwens gelijk geven, maar hier laat ik me liever meeslepen door all the drama.}

Uiteraard. Voor het verhaal is het veel beter.

_{Stel je voor, een achtdelig topic over een min-of-meer gelukkige huisvrouw van 38 die binnen haar stabiele en monogame relatie nog slechts experimenteert allerlei recepten voor preitaart.
Deze week: Nadine vriest komkommer in. "Heel makkelijk, als je weet hoe het moet"}

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 22:46 schreef LXIV het volgende:

[..]

Uiteraard. Voor het verhaal is het veel beter.

_{Stel je voor, een achtdelig topic over een min-of-meer gelukkige huisvrouw van 38 die binnen haar stabiele en monogame relatie nog slechts experimenteert allerlei recepten voor preitaart.
Deze week: Nadine vriest komkommer in. "Heel makkelijk, als je weet hoe het moet"}

Ik zeg je eerlijk, dat lijkt me leuker om te lezen. Niet om af te geven op Nadine, maar het is toch een kunst als je zulk ee verhaal weet te vertellen op een manier dat het boeiend is voor de lezer. Laat ik het zo zeggen, vanuit een 'lie-tuh-rèhr' oogpunt zou dat interessanter zijn.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 12:13 schreef Nadine26 het volgende:
brief

Dat zou een leuk scenario zijn, jij en je vader en Marcella in een gezinssituatie. Al vraag ik me af of Marcella de eerste is die doordraait in die situatie.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 22:49 schreef HijoDeDios het volgende:

[..]

Ik zeg je eerlijk, dat lijkt me leuker om te lezen. Niet om af te geven op Nadine, maar het is toch een kunst als je zulk ee verhaal weet te vertellen op een manier dat het boeiend is voor de lezer. Laat ik het zo zeggen, vanuit een 'lie-tuh-rèhr' oogpunt zou dat interessanter zijn.

Zonder meer waar. Mijn vriendin klaagt ook altijd dat ik boeken lees waarin nooit iets gebeurt. Maar stiekem gebeurt er in zo een boek natuurlijk heel erg veel.
Een leuk voorbeeld: "De ontaarde slapers" van Ruyslinck. Daar gebeurt eigenlijk helemaal niets. Maar toch érg leuk om te lezen!

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 22:53 schreef LXIV het volgende:

[..]

Zonder meer waar. Mijn vriendin klaagt ook altijd dat ik boeken lees waarin nooit iets gebeurt. Maar stiekem gebeurt er in zo een boek natuurlijk heel erg veel.
Een leuk voorbeeld: "De ontaarde slapers" van Ruyslinck. Daar gebeurt eigenlijk helemaal niets. Maar toch érg leuk om te lezen!

Voel je vrij om ook zo'n boek te schrijven, Louis.

.

_{En geroepen, natuurlijk.}

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 22:57 schreef HijoDeDios het volgende:

[..]

Voel je vrij om ook zo'n boek te schrijven, Louis.

[afbeelding].

Helaas beheers ik het schrijverschap onvoldoende om goed te kunnen schrijven zonder van alles te laten gebeuren. Zelfs goed schrijven én van alles laten gebeuren valt nog niet mee.

Hoe staat het met je boek, Hijo? Heb je al een uitgever gevonden?

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 23:01 schreef LXIV het volgende:

[..]

Helaas beheers ik het schrijverschap onvoldoende om goed te kunnen schrijven zonder van alles te laten gebeuren. Zelfs goed schrijven én van alles laten gebeuren valt nog niet mee.

Hoe staat het met je boek, Hijo? Heb je al een uitgever gevonden?

Ja, twee.

En wil één van die twee het boek ook nog publiceren? En wanneer dan?

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 23:05 schreef LXIV het volgende:
En wil één van die twee het boek ook nog publiceren? En wanneer dan?

Nou ja, ik heb hun gevonden. Zij mij nog niet. .

_{Hun of hen?}

Laat ik het beter uitleggen. Als ik een Nederlandstalig boek zou hebben geschreven (wat niet 't geval is, trouwens) dan heb ik voor mijelf uitgevonden welke twee uitgeverijen ik zou benaderen.

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 23:06 schreef HijoDeDios het volgende:

_{Hun of hen?}

Géén idee. Geen énkel gevoel bij. Net zoals dan of als, d of dt en geruild of gerolen.

Het verschil tussen want en immers is voor mij juist wél weer heel erg duidelijk.


Zonder dat je het gezegd had ben ik er overigens telkens vanuit gegaan dat je een Nederlands boek geschreven had. Maar het is dus Engels, neem ik aan?

quote:

Op donderdag 2 maart 2006 23:10 schreef LXIV het volgende:

[..]

Géén idee. Geen énkel gevoel bij. Net zoals dan of als, d of dt en geruild of gerolen.

Het verschil tussen want en immers is voor mij juist wél weer heel erg duidelijk.


Zonder dat je het gezegd had ben ik er overigens telkens vanuit gegaan dat je een Nederlands boek geschreven had. Maar het is dus Engels, neem ik aan?

Ja, inderdaad en dat maakt de zaak nogal ingewikkeld op het commerciële vlak. Kijk, in Nederland is gepubliceerd worden al lastig genoeg (nou ja, als ik zie wat voor een kankerzooi er in de winkels ligt moet dat niet al te moeilijk zijn - vergeef de misplaatste arrogantie -) maar bij Engelstalige uitgeverijen komen nog zo oneindig veel meer manusscripten van zo oneindig veel meer dwasen binnen....Nou ja, je kan je er wel iets bij voorstellen wat voor problemen dat oplevert en wat voor problemen er nog meer zijn gezien de fysieke afstand tussen hier en London, New York, etc.

wat voor problemen er nog meer zijn gezien de fysieke afstand tussen hier en London, New York, etc.

Ja, dan zou je je boek daar helemaal naar toe moeten brengen.

Goed, terug naar mevrouw 26