Omhooggevallen emancipatiedrang

quote:

Op maandag 6 maart 2006 16:24 schreef Met-Yvana het volgende:
Sinds wanneer kunnen mannen ook echt ,,praten" met vrouwen, behalve vragen om iets te drinken, om een zak chips of waar de afstandsbediening is?

Pfff en dan zeggen ze altijd dat mannen alle vrouwen over een kam scheren.
Misschien ga je met de verkeerde mannen om?
Nu ben je ook nog niet zo oud, dus ik vraag me af of je al wijs genoeg bent om over zoiets uitspraken te doen.

Ok misschien zijn mannen wel minder hoffelijk dan vroeger tegenover vrouwen maar dat komt juist door de emancipatie van de vrouwen en dat is juist waarom de TS dit onderwerp aanhaalt.

Over 100 jaar zit de vrouw standaard achter het stuur van de auto tijdens de vakantie en legt de vrouw haar jas neer over een plas zodat de man zijn voeten niet nat worden en brengt de vrouw een bloemetje mee naar huis voor haar man omdat hij elke dag zo lief kookt en voor de kinderen zorgt terwijl zij aan het werk is op een of andere topfunctie.

Hehe dat klinkt toch wel eng trouwens nu ik het zelf zo type, ik krijg er koude rillingen van, wat mij betreft verbieden we het feminisme en doen we het weer net zoals vroeger

Dat laatste is een grapje natuurlijk maar van mij mag de emancipatie nu wel een keer stoppen.
Misschien is het zelfs al te ver gegaan, straks wonen er alleen nog maar bejaarden in Nederland.
Emancipatie is zeker niet goed voor de vergrijzing en dus voor de economie.

Kinderen baren jullie en laat het werk aan de mannen over

quote:

Over 100 jaar zit de vrouw standaard achter het stuur van de auto tijdens de vakantie en legt de vrouw haar jas neer over een plas zodat de man zijn voeten niet nat worden en brengt de vrouw een bloemetje mee naar huis voor haar man omdat hij elke dag zo lief kookt en voor de kinderen zorgt terwijl zij aan het werk is op een of andere topfunctie.

Ik denk niet dat vrouwen zich als "heren" zullen gaan gedragen in zo'n situatie. Met alle respect, maar dat zit niet in vrouwen. Bij het gros der vrouwen lijkt een onderling eergevoel en gevoel voor hiërarchie te ontbreken, laat staan richting de andere sexe. Daarom hebben veel mannen de neiging vrouwen "achter de ellebogen" te vinden.

Ik probeer het te benaderen vanuit een historisch perspectief. Ik heb serieus het voorgevoel dat die traditionele man-vrouw verhouding er bij onze voorvaderen niet voor niets is in geslepen... En mannen ondervinden nu waarom. Begrijp me niet verkeerd: gelijke rechten daar ben ik helemaal voor, net als gelijkwaardigheid binnen een relatie maar ook ik krijg het gevoel dat de balans aan het doorslaan is naar de andere kant. Dat kan natuurlijk ook niet de bedoeling zijn...

Ik merk dat meer mannen min of meer zo'n gevoel hebben. Het wordt niet altijd zo verwoord, maar het lijkt een "gut-feeling" te zijn. Misschien komt het omdat hedentendage het overwicht binnen relaties tussen mensen in het algemeen, maar ook in geval van liefde, vooral gebasseerd wordt op psychisch overwicht. Met name binnen relaties zijn het toch vaak vrouwen die dit psychische overwicht hebben. Het grote biologische voordeel van de man, zijn fysieke kracht, mag hedentendage niet meer benut worden om een balans te bewaren.
Nu komt daar ook nog bij dat mannen hun traditionele taken, zoals zorgen voor het inkomen, volledig verantwoordelijk zijn voor het gezin, verliezen. Taken die zij voorheen altijd als de hunne beschouwd hebben (al dan niet terecht). Zoiets uit je handen zien glippen is niet makkelijk.

Misschien verklaart dit de hoeveelheid, door onze opzij lezende users bestempelde, "tradiotionele/conservatieve/bange mannetjes" die hier hun gal spuwen..

quote:

Op dinsdag 7 maart 2006 13:00 schreef schatje het volgende:
Ik vind dat het verzorgen van het huishouden en de kinderen taken van de vrouw zijn. En dat de man verantwoordelijk is voor het verzorgen van het gezin. Kortom, het traditionele rolpatroon.

Ik niet.
Ik hóóp het ook vooral niet want mijn vriend is veel netter en kan een stuk beter strijken.
Maar zolang je je allebei kunt uitleven in wat je leuk/belangrijk vind in het leven en (eventuele) kinderen daar niet onder lijden is er niets aan de hand toch.

Laat ik daar trouwens even aan toevoegen dat er hier en daar gesuggereerd wordt dat kinderen er automatisch onder lijden als ten minste niet één van de ouders thuis is. Mijn moeder werkt 4 dagen, al sinds ik me kan herinneren. Mijn vader 5, of méér. Ik had een sleutel, leuke buren en kon in de vakanties soms mee met m'n moeder naar haar werk (waar mijn vader ook werkte), wat altijd érg leuk was natuurlijk! . Ik denk dat het feit dát ze beiden werkte mij heel zelfstandig maakte en mijn moeder een leukere moeder. Als ze wel thuis was, was ze er voor 500% voor mij: knutselen, koken, kletsen. Ik heb nooit het idee gehad dat ik m'n verhaal niet kwijtkon of dat ze te druk voor me was. Ik had gewoon een hele leuke moeder, die toevallig ook werkte.

Even voor het perspectief, zeg maar...

Mwa, het is waar dat er minder kinderen worden geboren in Nederland omdat vrouwen ook veel werken tegenwoordig. Het is ook zo dat de staat hard bezig is om alles in te richten op full-time tweeverdieners kwa belasting dus de deur om kinderen te krijgen wordt bij tweeverdieners steeds verder op een kier gezet. (dezelfde overheid wil tevens dat we meer kinderen krijgen)

Tja, het is een keuze, maar de partners zullen er toch echt over moeten praten, en een voruw zal toch echt zwanger moeten zijn voor een kindje van haar echtgenote normaliter, want haar man kan geen kinderen krijgen, slechts maken.

Ow ja, het spreekt voor zich dat vrouwen door de emancipatie ook zoiets als hoffelijkheid verliezen. Maar daar zullen de meeste vrouwen neit echt mee zitten denk ik.

quote:

Op dinsdag 7 maart 2006 13:00 schreef schatje het volgende:
Ik vind dat het verzorgen van het huishouden en de kinderen taken van de vrouw zijn. En dat de man verantwoordelijk is voor het verzorgen van het gezin. Kortom, het traditionele rolpatroon.

Ik hou van jou.

@ SHE: maar dat is precies wat ik bedoel. Ik vind dat elke vrouw voor zichzelf moet kunnen kiezen, of dat nu een carrière is of thuisblijven voor de kinderen, of een combinatie daarvan.
Pas als die volledige keuzevrijheid er is, en we elkaar niet meer proberen te duwen in een bepaalde richting of iets goed- of afkeuren, dan komen we ergens.
@ schatje: prima, als dat een keuze is voor jou, maar voor anderen kan dat anders liggen. Je kunt jouw rolpatroon niet opdringen aan anderen.

quote:

Op dinsdag 7 maart 2006 17:53 schreef weathergirl het volgende:

@ schatje: prima, als dat een keuze is voor jou, maar voor anderen kan dat anders liggen. Je kunt jouw rolpatroon niet opdringen aan anderen.

Ik geef enkel mijn mening. Ik dring helemaal niets op. Dus praat geen poep .

_{@ Disorder:}

quote:

Op dinsdag 7 maart 2006 13:56 schreef Hik het volgende:

[..]

Ik niet.
Ik hóóp het ook vooral niet want mijn vriend is veel netter en kan een stuk beter strijken.
Maar zolang je je allebei kunt uitleven in wat je leuk/belangrijk vind in het leven en (eventuele) kinderen daar niet onder lijden is er niets aan de hand toch.

Laat ik daar trouwens even aan toevoegen dat er hier en daar gesuggereerd wordt dat kinderen er automatisch onder lijden als ten minste niet één van de ouders thuis is. Mijn moeder werkt 4 dagen, al sinds ik me kan herinneren. Mijn vader 5, of méér. Ik had een sleutel, leuke buren en kon in de vakanties soms mee met m'n moeder naar haar werk (waar mijn vader ook werkte), wat altijd érg leuk was natuurlijk! . Ik denk dat het feit dát ze beiden werkte mij heel zelfstandig maakte en mijn moeder een leukere moeder. Als ze wel thuis was, was ze er voor 500% voor mij: knutselen, koken, kletsen. Ik heb nooit het idee gehad dat ik m'n verhaal niet kwijtkon of dat ze te druk voor me was. Ik had gewoon een hele leuke moeder, die toevallig ook werkte.

Even voor het perspectief, zeg maar...

Vanaf welke leeftijd was je alleen thuis?

quote:

Op dinsdag 7 maart 2006 13:56 schreef Hik het volgende:
Ik niet.
Ik hóóp het ook vooral niet want mijn vriend is veel netter en kan een stuk beter strijken. Maar zolang je je allebei kunt uitleven in wat je leuk/belangrijk vind in het leven en (eventuele) kinderen daar niet onder lijden is er niets aan de hand toch.

Zo'n vriend heb ik ook. Ik roep wel eens tegen hem dat wanneer hij me heeft uitgezocht op mijn huishoudelijke capaciteiten hij toch echt iets fout heeft gedaan

Hé, ik zit nog even naar dat artikel uit de Volkskrant te zoeken (daar heb jij hierboven een kleine samenvatting van gegeven), maar mijn opruimerige lief heeft die alweer weggemikt. Ik herinner me dat ook in het artikel stond dat de hersenen van vrouwen licht veranderen (in positieve zin, ze worden slimmer en efficienter) door een zwangerschap. Dit positieve effect houdt lang na de zwangerschap aan, waardoor (enigszins gechargeerd) "de beste werknemer een moeder is". Daarnaast werken parttimers een stuk efficienter dan fulltimers (al een aantal keer aangetoond in onderzoek).

quote:

Op dinsdag 7 maart 2006 13:56 schreef Hik het volgende:
Laat ik daar trouwens even aan toevoegen dat er hier en daar gesuggereerd wordt dat kinderen er automatisch onder lijden als ten minste niet één van de ouders thuis is.

Heb dezelfde ervaringen. Mijn moeder heeft af en toe gewerkt en ik herinner me dat ze haar werk echt geweldig vond. Ik denk ook dat leuk werk (of in elk geval: iets leuks doen buiten het gezin om) mensen blij maakt en daarmee ook een leuke ma (of pa), al is werken natuurlijk geen vereiste om een leuke ma/pa te zijn.

[ Bericht 1% gewijzigd door femmeChantal op 08-03-2006 07:49:47 ]

quote:

Op dinsdag 7 maart 2006 23:54 schreef schatje het volgende:

[..]

Ik geef enkel mijn mening. Ik dring helemaal niets op. Dus praat geen poep .

_{@ Disorder:}

Zo hé, lange tenen.

quote:

Op woensdag 8 maart 2006 16:45 schreef weathergirl het volgende:

[..]

Zo hé, lange tenen.

Blijf van haar af!

quote:

Op woensdag 8 maart 2006 17:27 schreef Disorder het volgende:

[..]

Blijf van haar af!

Dat wordt lastig met van die tenen waar ik hier op kan trappen...

_{En wat ben jij, haar waakhond?}

Moet ik mijn spierballen laten zien?



On topic dus weer .

quote:

Op woensdag 8 maart 2006 17:42 schreef Copycat het volgende:
Moet ik mijn spierballen laten zien?

hebben wij die eigenlijk ooit gezien vraag ik me nu ineens af..?