Koos Spee misbruikt Staatseigendommen!

quote:

Wegmisbruikers, ‘hét programma waar roekeloze automobilisten, motorrijders en fietsers worden geconfronteerd met hun rijgedrag’, is een schaamteloze imitatie van Blik op de Weg. Dat is het ergste niet. De Telegraaf heeft de krant niet zelf uitgevonden; Oasis was er niet geweest zonder de Beatles, de fijne nieuwe Mini niet zonder de oude. Erg is de presentator, André van der Toorn.

In de topdrie voor storende presentatoren van autogerelateerde programma’s roept de stoere krullenbol, al is ook iedere Coronel er één te veel, veruit de meeste irritatie op. Het is de irritatie die je voelt wanneer je ziet dat iemand hopeloos verkeerd gecast is.

Van der Toorn is een bozig onderdeurtje om te zien, het slag dat op een mengsmering van lef en handigheid over de pieken en de dalen van het leven weet te springen. Niet dat hij in het televisielandschap niets te zoeken heeft. In Verboden in te Rijden leverde zijn harde aanpak van malafide autohandelaars soms smakelijke kijkmomenten op, wanneer hij met zijn SBS-ploeg en een rouwstoet van bedrogen klanten in zijn kielzog autocriminelen ter verantwoording kwam roepen. Daar pakte Van der Toorn de bad guys met hun eigen wapens: durf en vasthoudendheid. Ik weet niet of ik het zo’n goed programma vond, maar het concept paste hem als een handschoen.

In Wegmisbruikers ligt dat anders. Ten eerste omdat zijn slachtoffers meestal geen boeven zijn maar argeloze burgers die per ongeluk vergeten waren dat de nationale ordedienst van Spee nooit op één oor ligt; ten tweede omdat zijn bullebakkentronie haaks staat op de moralistische portee van het programma.

Wegmisbruikers drijft op de fatsoensrakkersterreur van de jaren vijftig. Een vertegenwoordiger die honderd rijdt waar hij zestig mag, een puber die zijn brommerhelm bij moeder thuis heeft laten liggen, de sukkel die de vluchtstrook heeft gepakt om honderd meter file af te snijden, schande! Maar daar is, opluchting alom, de nijvere patrouille-Focus al om de op heterdaad betrapte onverlaten de vereiste dosis justitiële discipline bij te brengen.

Heel Nederlands, en zeer typerend voor het duffe en gezapige klimaat waarin we leven, is dat zo’n aanhouding zelden tot leuke incidenten leidt. De meeste wegmisbruikers lopen over van berouw. Terwijl de camera tevreden snort, biecht de geschokte overtreder braaf zijn zonden op, waarna de presentator het verdiende pak slaag met een leutige oneliner afmaakt. Afgaande op Wegmisbruikers lijdt het Nederlandse volk aan een mensonterende gezagsgetrouwheid. Ik zou uit mijn vel springen als de dienstdoende verkeersagent mij hand in hand met SBS de gele kaart kwam uitreiken.

Wat je voor zo’n programma nodig hebt, is de perfecte schoonzoon. Alleen een man als Leo de Haas kan een dergelijk vertoon van vrome burgermanszin geloofwaardig maken. Het is hem gelukt, met Blik op de Weg. Het is, al zou je hem het liefst van het scherm willen schieten, toch een hele prestatie. De straathond Van der Toorn is in zo’n setting even onwaarschijnlijk als Andries Knevel in Yab Yum. Je ziet hem vechten om de miscast te verbloemen - en het lukt niet, zelfs niet met truien uit de kast van Leo.

Er is nog iets. Koos Spee. Ik had me voorgenomen nooit meer iets over hem te zeggen. Je moet wel maat weten te houden. Hij geeft je de kans niet. Dankzij Wegmisbruikers, waar hij aflevering na aflevering opduikt om zij aan zij met Van der Toorn toekomstige verkeersdelinquenten de stuipen op het lijf te jagen op die misselijkmakend goedbedoelde toon van een bevoegd gezag dat eigenlijk het beste met ons voorheeft.

Het recept is bekend. Van der Toorn speelt namens het Nederlandse volk quasi opstandig voor advocaat van de duivel, en Spee leest ons onwetenden de les.

André: “Die tachtig kilometer-zones, wat heeft dat helemaal voor zin? Tachtig of honderd, dat maakt toch niets uit?”

Spee: “Nou en of. Dat is uit metingen gebleken.”

Dat wordt dus flitsen voor de goede zaak: een schoon milieu. En de staat is de kwaadste niet, legt Spee uit: in nieuwe zones wordt de wegmisbruiker eerst een maand gedoogd. “Maar als de mensen eraan gewend zijn, gaan we handhaven.”

Handhaven!

Als Van der Toorn een vent was, zou hij kokhalzend de blik afwenden. Maar nee.

Morgen gelukkig Top Gear, de goden zij dank.

Bas van Putten

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 15:45 schreef LostFormat het volgende:
EEN HELE POSTZEGEL!!!!@!@!@

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 16:15 schreef LostFormat het volgende:

[..]

Het gaat helemaal niet om het principe. Het gaat er om dat jij die knakker niet mag en die paar cent als lam excuus gebruikt om eens even flink te pijpzeiken.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 20:02 schreef SCH het volgende:
Ik neem aan dat de heer Spee een abonnement in zijn functie heeft.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 20:15 schreef SCH het volgende:

[..]

Waarom niet?