Fiftyfivefiction.

Frisse duik
Op een warme zomerdag in augustus liep Natascha alleen in het park. Ze kwam aan bij het grote meer en besloot erin te duiken, ondanks dat ze wist dat het verboden was. Het water was echter kunstmatig ijskoud gehouden en Natascha rilde zich dood. Pas de volgende dag werd haar lichaam gevonden door de eendjes.

quote:

Op woensdag 1 februari 2006 19:00 schreef Mainport het volgende:

[..]

53 en 54 woorden

Het gaat erom dat het maximaal 55 woorden (exclusief titel) zijn.

Kiezen

Zijn huistelefoon en zijn mobiel begonnen exact tegelijk te rinkelen. Lastig! Hij koos de mobiel. Meteen stopte de huistelefoon ook.
"Ach, wat sneu," zei een onbekende stem. "Ik gunde je vrouw één telefoontje voor ik haar keel doorsnijd. Ze koos jou. Maar helaas: jij koos mij. Jammer."
Een klik markeerde het eind van de verbinding.

quote:

Op donderdag 2 februari 2006 16:48 schreef Biancavia het volgende:
Het gaat erom dat het maximaal 55 woorden (exclusief titel) zijn.

Dat klopt inderdaad. Maar ik vind het nu juist de sport om exact op de 55 uit te komen.

Die is gaaf broer.

Doordrongen van bloed, strompelde hij verder richting de brug. Maar hij kon het einde niet goed bereiken, omdat hij voelde dat hij leegstroomde.
Uiteindelijk is het hem toch gelukt om alsnog te springen, zodat het niet op moord leek maar op zelfmoord.

Goed advies

"Je hebt zeker talent," zei de grote schrijver tegen de beginneling.
Die glimlachte. "Dank u."
"Maar met talent alléén kom je er niet! Om echt groot te worden moet je ook een meedogenloze doorzetter zijn."
De beginneling bedacht zich geen moment, pakte een pen en schreef zijn grote voorbeeld op meedogenloze wijze het graf in.

quote:

Op vrijdag 20 januari 2006 16:04 schreef JAM het volgende:
Nou ja, in ieder geval, dit format leek me bijzonder geschikt voor velen om even hun creativiteit te lozen vanwege de compactheid ervan.

Ik kende het format niet, maar ben blij dat je me er bekend mee hebt gemaakt. Het is leuk tijdverdrijf.

quote:

Op donderdag 2 februari 2006 16:48 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Het gaat erom dat het maximaal 55 woorden (exclusief titel) zijn.

quote:

'These are complete stories, with at least one character and a discernible plot, exactly 55 words long.'

Vanish

Het was net een kruk die uit een champagnefles schoot. Plop! Ik had nooit geweten dat dit zo zou klinken. Het is ook heel makkelijk. Je pakt een theelepeltje, plaatst het tegen je oog en je duwt het er zachtjes onder.
Plop!
Ja, oké, het geeft wel wat rommel, maar een beetje Vanish doet wonderen.

Trein
Nog één keer wilde ik een trein zien. Niemand wil met me mee. Ik wil niemand mee. Alleen ík wil nog één allerlaatste keer een trein zien. Het liefst van heel dichtbij. Zo dichtbij dat ik hem kan aanraken. Daar komt de trein al aan. Ik wil hem aanraken, maar hij raakt mij eerder aan.

[tvptpvvtpptvpvtptvvtptvpvtptvptvptvpvtpvtpvtptvpvtp

Gebroken

De fles stond op tafel. Het was een normale fles. Als iemand die de fles zag staan, dacht hij: Hé, de fles is leeg.' Maar niemand vroeg zich af hoe die fles daar ooit was gekomen. Hij stond daar gewoon, altijd al. Maar op een dag viel de fles opeens. En niemand merkte het op.

Morgen bedenk ik ook iets. Tof idee!

Why I grew up in a single-parent family.

My mother met my father in a bar and told him: `You look like an asshole. Now, let`s get drunk.`
Then they got drunk.
Then went back to her place.
She called the next week and told him she got pregnant.
He said: `Fuck you, it ain`t mine.`
We never saw him again.

Wat een triest levensverhaal HDD.

*hernieuwde tvp*

quote:

Op maandag 6 februari 2006 02:37 schreef broer het volgende:
Wat een triest levensverhaal HDD.

*hernieuwde tvp*

Ja, zo ken ik er nog wel een paar hoor. Interesse? .

quote:

Op maandag 6 februari 2006 02:38 schreef HijoDeDios het volgende:
Interesse?

Ja, graag!

Onthoud wel het 'discernible plot'. Netjes afgeronde verhalen, dus. Niet van dat vage gebrabbel dat er al te veel te vinden is in dit topic.

Nou ja, ik doe er even eentje. Die laat zich niet samenvatten in 55 woorden, helaas. Maar ja; \'t kwam laatst onder mijn interesse dat als je in Japan zelfmoord pleegt op een manier die kosten met zich meebrengt (zoals voor de trein springen; denk aan alle werknemers die te laat komen, de productiedalingen van de bedrijven, de schoonmaakkosten, de trauma-hulpverleners die betaald moeten worden, de therapieën voor geshockeerde getuigen, etc. etc.) worden verhaalt op de nabestaanden. Daarom plegen Japanners op altijd van die \'romatische\' manieren zelfmoord. Van de bergen in wandelen en daar de onderkoeling opzoeken. Of de zee in lopen (dat schijnen ze in Friesland ook te doen). Dat heeft allemaal geen fuck te maken met allemaal spiritueel geneuzel en metafyscia en bla-bla-bla, nee, het is gewoon een droge kosten-baten analyse. De suïcdale Jap denkt: \'Nou ja, ik kan wel voor de trein springen, maar dan kost dat me moeder weer een paar ton.\'
Nu zijn er wel eens mensen die voor de trein springen en hun nabestaanden met torenhoge kosten opzadelen. Denk hierbij aan een half miljoen, ongeveer, in euro\'s, dat kost het om voor een normale forensentrein te springen. Wat doen de nabestaanden dan? Juist. Die springen ook maar voor een trein. De nabestaanden daarvan weer, die mogen een miljoen ophoesten. Wat doe je dan? Juist. Hele stammen springen godverdomme voor de trein totdat de erfrechtelijke banden uiteindelijk uitkomen bij iemand die genoeg geld heeft om z\'n zelfmoord af te kopen, zeg maar.

Nou ja, ik weet ook niet wat ik hiermee wil zeggen, ik denk; ik meld het gewoon even.

quote:

Op maandag 6 februari 2006 02:40 schreef broer het volgende:

[..]

Ja, graag!

Onthoud wel het 'discernible plot'. Netjes afgeronde verhalen, dus. Niet van dat vage gebrabbel dat er al te veel te vinden is in dit topic.

Ja, dat is lastig inderdaad, dat maakt het erg lastig. Een open einde vind ik best kunnen, maar alleen zo'n sfeermomentje van 'de bloemen schenen / de natuurlijke geuren stroomde door de lucht / ik lag in de bosjes te neuken met een gehandicapte AMA / ik dacht nog hoe zullen we ons kindje noemen', nee, dat kan niet.

_{Ik heb zin om iets kapot te slaan.}

Hello, goodbye.

I knew a guy who me and my mates called `Freddy the Fishmonger.` He sold women. His favorite was this Fillipino broad who never shaved nor washed her slit which made her smell like fish. So that`s why we`d call him Freddy the Fismonger. One day, like most people do, Freddy got cancer and died.

Discernible plot.

`Let`s go dancing.`, said the girl.
`Sure.`, said the guy.
Then they went of to a club, danced and danced and danced and danced and danced and danced and danced and danced and danced and danced and danced and got drunk, laid, married, children, divorced, lonely, cancer, and then they died.

_{Ja, beetje flauw.}

'Ik plaats even een tvp,' zei DO2.

quote:

Op maandag 6 februari 2006 02:44 schreef HijoDeDios het volgende:
Nou ja, ik doe er even eentje. Die laat zich niet samenvatten in 55 woorden, helaas. Maar ja; \'t kwam laatst onder mijn interesse dat als je in Japan zelfmoord pleegt op een manier die kosten met zich meebrengt (zoals voor de trein springen; denk aan alle werknemers die te laat komen, de productiedalingen van de bedrijven, de schoonmaakkosten, de trauma-hulpverleners die betaald moeten worden, de therapieën voor geshockeerde getuigen, etc. etc.) worden verhaalt op de nabestaanden. Daarom plegen Japanners op altijd van die \'romatische\' manieren zelfmoord. Van de bergen in wandelen en daar de onderkoeling opzoeken. Of de zee in lopen (dat schijnen ze in Friesland ook te doen). Dat heeft allemaal geen fuck te maken met allemaal spiritueel geneuzel en metafyscia en bla-bla-bla, nee, het is gewoon een droge kosten-baten analyse. De suïcdale Jap denkt: \'Nou ja, ik kan wel voor de trein springen, maar dan kost dat me moeder weer een paar ton.\'
Nu zijn er wel eens mensen die voor de trein springen en hun nabestaanden met torenhoge kosten opzadelen. Denk hierbij aan een half miljoen, ongeveer, in euro\'s, dat kost het om voor een normale forensentrein te springen. Wat doen de nabestaanden dan? Juist. Die springen ook maar voor een trein. De nabestaanden daarvan weer, die mogen een miljoen ophoesten. Wat doe je dan? Juist. Hele stammen springen godverdomme voor de trein totdat de erfrechtelijke banden uiteindelijk uitkomen bij iemand die genoeg geld heeft om z\'n zelfmoord af te kopen, zeg maar.

Nou ja, ik weet ook niet wat ik hiermee wil zeggen, ik denk; ik meld het gewoon even.

&
Toont maar weer eens aan hoe futile de mens is.