OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Om de sfeer in het andere topic over autisme wat prettiger te houden, dit speciale topic.
Een aantal mensen zitten met een behoorlijk aantal vragen over autisistische stoornissen en de erfelijkheid daarvan.
Sommige onderzoeken spreken van zuurstofgebrek als hoofdoorzaak van deze stoornissen, anderen hebben het over vaccinaties en weer anderen zeggen dat het erfelijk is.
Maar wat zijn nu de juiste onderzoeken, en, hoe ga je er mee om?
Ikzelf heb last van PDD-NOS, een autistische stoornis dus en ik zit dus met heel veel vragen omtrent deze kwestie. Kan ik veilig aan kinderen beginnen en is er een kans dat ze zonder stoornis ter wereld komen (gezien het feit dat de vader, weliswaar nooit met echte stempel) een stoornis heeft). En hoe groot is die kan? Kan ik het mijn eventuele kinderen aandoen om geboren te worden met zo'n stoornis?
Een aantal mensen zitten met een behoorlijk aantal vragen over autisistische stoornissen en de erfelijkheid daarvan.
Sommige onderzoeken spreken van zuurstofgebrek als hoofdoorzaak van deze stoornissen, anderen hebben het over vaccinaties en weer anderen zeggen dat het erfelijk is.
Maar wat zijn nu de juiste onderzoeken, en, hoe ga je er mee om?
Ikzelf heb last van PDD-NOS, een autistische stoornis dus en ik zit dus met heel veel vragen omtrent deze kwestie. Kan ik veilig aan kinderen beginnen en is er een kans dat ze zonder stoornis ter wereld komen (gezien het feit dat de vader, weliswaar nooit met echte stempel) een stoornis heeft). En hoe groot is die kan? Kan ik het mijn eventuele kinderen aandoen om geboren te worden met zo'n stoornis?
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Bedankt voor het openen Troel. Hier zitten we inderdaad misschien wat meer op onze plaats dan tussen alle kindertjes
Mijn vraag uit het vorige topic:
Wij zitten hier met dezelfde soort vraag. De jongere broer van mijn vriend heeft autisme. Zijn oudere broer en hijzelf echter niet. Waarschijnlijk is dit ook via de lijn van de vader doorgegeven. Als mijn vriend dan zelf geen 'drager' is, hebben we dan wel meer kans op een kindje met autisme?
Niet dat het een reden zou zijn om geen kinderen te willen, maar het is toch wel fijn als je je er een beetje op voor kunt bereiden/kunt inlezen e.d.
Onlangs hebben wij de Nederlandse Vereniging voor Autisme gebelt met deze vraag en eigenlijk weet niemand echt het antwoord.. Volgens de VVA is er echter geen schrikbarend hogere kans dan anders... Maar je kunt het wel weer doorgeven ook als je alleen maar drager bent en er zelf geen last van hebt...
Mijn vraag uit het vorige topic:
Wij zitten hier met dezelfde soort vraag. De jongere broer van mijn vriend heeft autisme. Zijn oudere broer en hijzelf echter niet. Waarschijnlijk is dit ook via de lijn van de vader doorgegeven. Als mijn vriend dan zelf geen 'drager' is, hebben we dan wel meer kans op een kindje met autisme?
Niet dat het een reden zou zijn om geen kinderen te willen, maar het is toch wel fijn als je je er een beetje op voor kunt bereiden/kunt inlezen e.d.
Onlangs hebben wij de Nederlandse Vereniging voor Autisme gebelt met deze vraag en eigenlijk weet niemand echt het antwoord.. Volgens de VVA is er echter geen schrikbarend hogere kans dan anders... Maar je kunt het wel weer doorgeven ook als je alleen maar drager bent en er zelf geen last van hebt...
ja ik denk het ook maar ook hier zijn natuurlijk geen experts.. ik ben wel bang dat het een gok-topic blijft. maar niet erg natuurlijk, zo kun je het wel wel over hebben met elkaar.
Ja, ik ben bang dat er nu ook minder reacties zullen komen dan in het andere topic. Erg jammer want voor ons (mijn vriend en ik) speelt het momenteel heel erg omdat we binnenkort willen proberen of ik zwanger kan worden...
De zoon van een kennis van me is autistisch. Mijn kennis heeft een hele moeilijke bevalling gehad, waarbij het kind ook een zuurstoftekort heeft gehad. Aanvankelijk werd haar verteld dat het autisme daardoor kon komen. Later hoorde ze dat dat een beetje achterhaald was en de moeilijke bevalling ws een gevolg was van de autistische stoornis. In de directe familie van beide ouders komt geen autisme voor.
Een beetje vreemd, maar wel lekker
In het andere topic staat wel de link naar dit topic, en meestal wordt er in dat topic wel teruggelezen, dus ik denk dat dat eigenlijk wel meevalt.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:09 schreef Stiemie het volgende:
Ja, ik ben bang dat er nu ook minder reacties zullen komen dan in het andere topic. Erg jammer want voor ons (mijn vriend en ik) speelt het momenteel heel erg omdat we binnenkort willen proberen of ik zwanger kan worden...
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ik kom er zomaar even inrollen. Ik weet niet wat autisme veroorzaakt, maar alleen als er een genetische factor bij betrokken is dan is er (vaak) een kans(!!) dat deze genetische factor wordt overgedragen op het nageslacht. Naast dat de kans op overdracht kleiner dan 100% is, is het ook nog maar de vraag of dit gen ook geactiveerd wordt.
Maar volgens mij kan je er dus pas wat over zeggen als je de ontstaanswijze weet van autisme..
Maar volgens mij kan je er dus pas wat over zeggen als je de ontstaanswijze weet van autisme..
Beefcake, dat is dus precies het tegenovergestelde van wat ze mijn schoonouders verteld hebben! Al denk ik zelf dat jouw verklaring logischer is...
Dus als het genetisch is en het zou zo gaan als bij andere aandoeningen die erfelijk zijn, is er eigenlijk nooit een kans van 100% als een van de ouders het zou hebben?quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:14 schreef Swine het volgende:
Ik kom er zomaar even inrollen. Ik weet niet wat autisme veroorzaakt, maar alleen als er een genetische factor bij betrokken is dan is er (vaak) een kans(!!) dat deze genetische factor wordt overgedragen op het nageslacht. Naast dat de kans op overdracht kleiner dan 100% is, is het ook nog maar de vraag of dit gen ook geactiveerd wordt.
Maar volgens mij kan je er dus pas wat over zeggen als je de ontstaanswijze weet van autisme..
Of zit ik er nu helemaal naast?
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Maar volgens mij is dat sowieso het geval bij erfelijke dingen.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:15 schreef Troel het volgende:
Dus als het genetisch is en het zou zo gaan als bij andere aandoeningen die erfelijk zijn, is er eigenlijk nooit een kans van 100% als een van de ouders het zou hebben?
Of zit ik er nu helemaal naast?
En dan verschilt het volgens mij nog weer per geval of ziekte hoe groot die kans is of zo. Maar het is volgens mij niet zomaar 100% zeker dat het gen doorgegeven word.
Dacht ik. Maar ik kan er ook volledig naast zitten.
***
Er bestaan een aantal soorten overerving:
Als een ziekte dominant is, betekent dit dat er maar 1 gen (van vader of moeder) nodig is om de ziekte ook bij het kind te veroorzaken.
Als een ziekte recessief is zijn er altijd 2 'zieke' genen nodig (van vader 1 en van moeder 1) om de ziekte bij het kind te laten ontstaan (vader en moeder kunnen best gezond zijn, omdat ze alleen drager van de ziekte zijn en dus niet zelf aan de ziekte lijden)
Ook speelt er nog mee of de ziekte op een autosoom (niet-geslachts chromosoom) of geslachts-chromosoom ligt (dit maakt kansen voor een jongen of meisje op de ziekte groter of kleiner, ligt eraan of het op een X- of Y-chromosoom ligt)
Troel: Nee dat klopt niet helemaal, bij dominante ziekte overerving (moeten wel ben je altijd ziek, maar meeste ziekte zijn (dacht ik) niet dominant
Excuus: Als je zelf ziek bent en je hebt maar 1 ziek gen (van elk gen heb je er altijd twee) en deze is dominant dan heb je dus 50% kans dat je em overdraagt.
Dus inderdaad is er in (bijna) alle gevallen geen sprake van 100% kans op overerving
Als een ziekte dominant is, betekent dit dat er maar 1 gen (van vader of moeder) nodig is om de ziekte ook bij het kind te veroorzaken.
Als een ziekte recessief is zijn er altijd 2 'zieke' genen nodig (van vader 1 en van moeder 1) om de ziekte bij het kind te laten ontstaan (vader en moeder kunnen best gezond zijn, omdat ze alleen drager van de ziekte zijn en dus niet zelf aan de ziekte lijden)
Ook speelt er nog mee of de ziekte op een autosoom (niet-geslachts chromosoom) of geslachts-chromosoom ligt (dit maakt kansen voor een jongen of meisje op de ziekte groter of kleiner, ligt eraan of het op een X- of Y-chromosoom ligt)
Troel: Nee dat klopt niet helemaal, bij dominante ziekte overerving (moeten wel ben je altijd ziek, maar meeste ziekte zijn (dacht ik) niet dominant
Excuus: Als je zelf ziek bent en je hebt maar 1 ziek gen (van elk gen heb je er altijd twee) en deze is dominant dan heb je dus 50% kans dat je em overdraagt.
Dus inderdaad is er in (bijna) alle gevallen geen sprake van 100% kans op overerving
stiemie, naar welk antwoord zoeken jullie precies? want eigenlijk loopt iedereen in meer of mindere mate de kans een kind met autisme te krijgen.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ligt eraan BE. Even basale erfelijkheidsleer uit mijn geheugen opdiepen. Het gaat erom of iets recessief of dominant is. Neem bijvoorbeeld bruine ogen, dat is dominant, blauwe ogen zijn recessief. Dat wil zeggen dat je in het genenpaar maar één gen voor bruine ogen nodig hebt om bruine ogen te krijgen, en twee voor blauw om blauwe ogen te krijgen. Max heeft bijvoorbeeld blauwe ogen, dus die heeft twee genen voor blauwe ogen (laten we zeggen dat het gen voor blauwe ogen "b" is, dan heeft hij "bb" in zijn dna). Ik heb bruine ogen, dus ik heb minimaal één gen voor bruine ogen en nog eentje die van alles kan zijn. Bruin, blauw, grijs, whatever. (Als we bruin "B" noemen, dan kan ik "BB" hebben of "Bb" of "B....". Daar kom je niet achter door naar mij te kijken.
Maar nu kijken we naar Isa, die heeft blauwe ogen. Die moet dus automatisch "bb" hebben, omdat blauwe ogen recessief zijn en dus twéé genen blauw vereisen. Max en ik hebben allebei één gen geleverd. Max automatisch een "b", want die heeft niet anders, en ik heb dus ook een "b" geleverd anders zou Isa geen blauwe ogen hebben gehad. Dan weten we dus dat ik "Bb" heb. Maar omdat B dominant is, is één gen daarvan al genoeg om mij bruine ogen te geven. Ik ben dus "drager" van het blauwe gen, maar ik heb zelf geen blauwe ogen. (is het nog te volgen?).
Stel dat autisme een recessieve eigenschap is. Dan kunnen we in bovenstaand voorbeeld blauwe ogen vervangen door autistisch en bruine ogen door niet-autistisch. Een autistische ouder heeft dus twee genen autisme. Het hangt dan volledig af van de andere ouder of het kind autistisch wordt. Is de andere ouder "drager" van het autisme gen of niet. Zo ja, dan is er 50% kans dat het kind autistisch wordt, zo nee, dan wordt het kind niet autistisch. Het kind zal echter wèl altijd drager worden van het autisme gen.
In werkelijkheid zit het trouwens veel ingewikkelder. Zeker bij zoiets als autisme is er niet één gen aan te wijzen, het zou weleens een combinatie van een aantal genen kunnen zijn. en sowieso is het nog helemaal niet duidelijk welke factoren nu wel en niet erfelijk zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door BE op 18-01-2006 21:32:41 (Mijn naam maar even weggehaald. :+) ]
Maar nu kijken we naar Isa, die heeft blauwe ogen. Die moet dus automatisch "bb" hebben, omdat blauwe ogen recessief zijn en dus twéé genen blauw vereisen. Max en ik hebben allebei één gen geleverd. Max automatisch een "b", want die heeft niet anders, en ik heb dus ook een "b" geleverd anders zou Isa geen blauwe ogen hebben gehad. Dan weten we dus dat ik "Bb" heb. Maar omdat B dominant is, is één gen daarvan al genoeg om mij bruine ogen te geven. Ik ben dus "drager" van het blauwe gen, maar ik heb zelf geen blauwe ogen. (is het nog te volgen?).
Stel dat autisme een recessieve eigenschap is. Dan kunnen we in bovenstaand voorbeeld blauwe ogen vervangen door autistisch en bruine ogen door niet-autistisch. Een autistische ouder heeft dus twee genen autisme. Het hangt dan volledig af van de andere ouder of het kind autistisch wordt. Is de andere ouder "drager" van het autisme gen of niet. Zo ja, dan is er 50% kans dat het kind autistisch wordt, zo nee, dan wordt het kind niet autistisch. Het kind zal echter wèl altijd drager worden van het autisme gen.
In werkelijkheid zit het trouwens veel ingewikkelder. Zeker bij zoiets als autisme is er niet één gen aan te wijzen, het zou weleens een combinatie van een aantal genen kunnen zijn. en sowieso is het nog helemaal niet duidelijk welke factoren nu wel en niet erfelijk zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door BE op 18-01-2006 21:32:41 (Mijn naam maar even weggehaald. :+) ]
mooi he, alles
Ik heb een "defect" gen die meer dan alleen autisme met zich meedraagt. Het zorgt ook voor wat lichamelijke mankementen. Ze zijn nog niet heel ver met het onderzoek, maar de kans is wel groot dat het gen doorgaat, maar alleen bij mannen voor de problemen zorgt.
Ik weet niet of ik het gen heb, maar als ik het heb is de kans groot dat als ik een jongen zou baren dit kind problemen zal krijgen, bij een meisje is de kans erg klein.
Het verschil heel erg, misschien zou je eens naar de huisarts kunnen gaan om te kijken of ze een erfelijkheids onderzoek kunnen doen of je doorverwijzen naar iemand die er meer van weet.
Ik weet niet of ik het gen heb, maar als ik het heb is de kans groot dat als ik een jongen zou baren dit kind problemen zal krijgen, bij een meisje is de kans erg klein.
Het verschil heel erg, misschien zou je eens naar de huisarts kunnen gaan om te kijken of ze een erfelijkheids onderzoek kunnen doen of je doorverwijzen naar iemand die er meer van weet.
Thanks voor de uitleg Phileine... Ik had geen Biologie in mijn pakket op school en heb dit hele stuk dus gemist. Ik kom niet verder dan 'Bruine ogen zijn dominant' maar dit 'makes sense' idd.
***
Sil, is daar een speciaal onderzoek bij jou voor geweest? VOnd je dat niet verschrikkelijk eng?quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:34 schreef Silmarwen het volgende:
Ik heb een "defect" gen die meer dan alleen autisme met zich meedraagt. Het zorgt ook voor wat lichamelijke mankementen. Ze zijn nog niet heel ver met het onderzoek, maar de kans is wel groot dat het gen doorgaat, maar alleen bij mannen voor de problemen zorgt.
Ik weet niet of ik het gen heb, maar als ik het heb is de kans groot dat als ik een jongen zou baren dit kind problemen zal krijgen, bij een meisje is de kans erg klein.
Het verschil heel erg, misschien zou je eens naar de huisarts kunnen gaan om te kijken of ze een erfelijkheids onderzoek kunnen doen of je doorverwijzen naar iemand die er meer van weet.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Maar je weet wel of het erfelijk is?, want dat vroeg ik me namelijk af...quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:31 schreef phileine het volgende:
In werkelijkheid zit het trouwens veel ingewikkelder. Zeker bij zoiets als autisme is er niet één gen aan te wijzen, het zou weleens een combinatie van een aantal genen kunnen zijn. en sowieso is het nog helemaal niet duidelijk welke factoren nu wel en niet erfelijk zijn.
Niet bij mij, wel bij mijn broertje en mijn ouders geloof ik.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:35 schreef Troel het volgende:
[..]
Sil, is daar een speciaal onderzoek bij jou voor geweest? VOnd je dat niet verschrikkelijk eng?
Ik wil niet weten of ik drager ben of niet, ik vind dat geen prettig idee. Ik zie wel wat de toekomst voor mij in petto heeft.
Sommige vormen kunnen erfelijk zijn, andere niet. Ze weten niet precies hoe het zit en nog niet alles is in kaart gebracht. Daarom is het vaak moeilijk om een diagnose te krijgen.
Belana, we willen vooral weten hoe groot de kans is dat het kindje een autistische stoornis zou kunnen hebben en of het dan altijd ook PDD-NOS is of dat er ook kans op een andere autistische stoornis is.
Niet dat we het niet zouden willen als het zo is, maar het is dan wel verstandig om ons er alvast wat meer in te verdiepen. Bij mijnzwager is pas op zijn 29e PDD-NOS vastgesteld. Zijn hele leven heeft dus op zijn kop gestaan omdat alles ineens op zijn plek viel (waarom mislukten relaties altijd? Waarom kon hij nooit en baan houden? Waarom ging het op zichzelf wonen niet goed?) Helaas heeft dit natuurlijk niet alleen op hemzelf een enorme impact gehad, maar ook op zijn omgeving (ouders, broers, familie). Maar voor hemzelf blijft het toch wel het moeilijkst vooral omdat hij zoveel moeite met veranderingen heeft en dit is toch wel een hele grote verandering omdat hij nu niet meer zelfstandig woont en een aangepaste baan heeft.
Niet dat we het niet zouden willen als het zo is, maar het is dan wel verstandig om ons er alvast wat meer in te verdiepen. Bij mijnzwager is pas op zijn 29e PDD-NOS vastgesteld. Zijn hele leven heeft dus op zijn kop gestaan omdat alles ineens op zijn plek viel (waarom mislukten relaties altijd? Waarom kon hij nooit en baan houden? Waarom ging het op zichzelf wonen niet goed?) Helaas heeft dit natuurlijk niet alleen op hemzelf een enorme impact gehad, maar ook op zijn omgeving (ouders, broers, familie). Maar voor hemzelf blijft het toch wel het moeilijkst vooral omdat hij zoveel moeite met veranderingen heeft en dit is toch wel een hele grote verandering omdat hij nu niet meer zelfstandig woont en een aangepaste baan heeft.
moeilijk hoor stiemie. Ik ken mensen die 1 autistisch kind hebben en 1 volkomen gezond kind, dus het lijkt me moeilijk te zeggen. Mijn man heeft dus 1 zoon met PDD NOS (bij zijn ex vrouw) en 1 gezond kind (van ons samen) maar dat wil niet zeggen dat wij samen geen kind met autisme oid zouden kunnen krijgen. Ik vraag me af of je je antwoord zult vinden. Ze weten het namelijk allemaal nog niet geloof ik. Een bewuste keuze maken snap ik wel en het is ook goed om er bij stil te staan, maar enig risico lopen wel allemaal denk ik. Dat zeg ik om een beetje te relativeren.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Om het nog ingewikkelder te maken heb je ook nog de X-chromosomale afwijkingen. Omdat eerder werd genoemd dat autisme bij jongetjes veel meer voorkomt is dat dus wel relevant. Deze afwijkingen zijn alleen maar te vinden op het X-chromosoom. Dit chromosoom neemt een speciale plek in, omdat het het geslacht bepaalt. Een vrouw heeft twee X-chromosomen (XX) en een man heeft een X en een Y (XY). De man bepaalt dus ook het geslacht van het kind, want die levert de X of de Y. De vrouw levert altijd een X.
Het gen voor kleurenblindheid bindt zich aan het X-chromosoom . Het is recessief, dat wil zeggen dat je er twee van nodig hebt. Een kleurenblinde vrouw heeft dus XkXk. Een vrouw met XkX is niet kleurenblind, maar is wel drager en kan het dus overdragen op haar kinderen. Bij een man ligt het anders, omdat die maar één X heeft. Als aan die X het kleurenblindgen zit, is hij gelijk de lul en dus kleurenblind. Hij heeft dan XkY. Zijn dochter zal automatisch drager zijn van kleurenblindheid, omdat ze immers die Xk van hem geleverd krijgt. Of ze ook echt kleurenblind wordt, hangt af van wat de moeder levert. Een kleurenblinde vrouw (XkXk) heeft dochters die altijd minimaal drager zijn, haar zoons zullen altijd kleurenblind zijn.
Dit maakt de kansberekeningen ook wat ingewikkelder:
Stel je hebt een kleurenblinde moeder en een kleurenblinde vader, dan zullen alle zoons en dochters ook kleurenblind zijn, dat is nog simpel.
Bij een kleurenblinde moeder en een niet kleurenblinde vader zullen alle zoons kleurenblind zijn. Alle dochters niet, maar die zijn wel allemaal drager.
Een kleurenblinde vader en een niet-kleurenblinde moeder krijgen dochters die in ieder geval allemaal drager zijn. Of ze ook kleurenblind zijn en of de zoons kleurenblind zijn hangt af van de vraag of de moeder drager is. Als de moeder drager is, is er vijftig procent kans dat een zoon of dochter kleurenblind is.
(En hoe weet je nu als vrouw of je drager bent? Als één van je ouders kleurenblind is, ben je automatisch drager. Mannen kunnen geen drager zijn, die zijn kleurenblind of ze zijn het niet)
sorry voor de naam BE
Het gen voor kleurenblindheid bindt zich aan het X-chromosoom . Het is recessief, dat wil zeggen dat je er twee van nodig hebt. Een kleurenblinde vrouw heeft dus XkXk. Een vrouw met XkX is niet kleurenblind, maar is wel drager en kan het dus overdragen op haar kinderen. Bij een man ligt het anders, omdat die maar één X heeft. Als aan die X het kleurenblindgen zit, is hij gelijk de lul en dus kleurenblind. Hij heeft dan XkY. Zijn dochter zal automatisch drager zijn van kleurenblindheid, omdat ze immers die Xk van hem geleverd krijgt. Of ze ook echt kleurenblind wordt, hangt af van wat de moeder levert. Een kleurenblinde vrouw (XkXk) heeft dochters die altijd minimaal drager zijn, haar zoons zullen altijd kleurenblind zijn.
Dit maakt de kansberekeningen ook wat ingewikkelder:
Stel je hebt een kleurenblinde moeder en een kleurenblinde vader, dan zullen alle zoons en dochters ook kleurenblind zijn, dat is nog simpel.
Bij een kleurenblinde moeder en een niet kleurenblinde vader zullen alle zoons kleurenblind zijn. Alle dochters niet, maar die zijn wel allemaal drager.
Een kleurenblinde vader en een niet-kleurenblinde moeder krijgen dochters die in ieder geval allemaal drager zijn. Of ze ook kleurenblind zijn en of de zoons kleurenblind zijn hangt af van de vraag of de moeder drager is. Als de moeder drager is, is er vijftig procent kans dat een zoon of dochter kleurenblind is.
(En hoe weet je nu als vrouw of je drager bent? Als één van je ouders kleurenblind is, ben je automatisch drager. Mannen kunnen geen drager zijn, die zijn kleurenblind of ze zijn het niet)
sorry voor de naam BE
mooi he, alles
Ja, we weten dat er gewoon een kansje is, maar het zou best fijn zijn om te weten of het nou gaat om 4% kans of om 70% kans. Dat zorgt er toch voor dat je je alvast iets beter kunt voorbereiden. We willen graag voorkomen dat ons kindje pas op eenderde van zijn/haar leven weet wat er met zichzelf is en waarom het af en toe moeite met dingen kan hebben.
Bovendien kan je dingen meteen anders aanpakken. Mijn zwager moest vroeger gewoon altijd maar naar zijn werk ondanks dat hij het er vreselijk vond en erg werd gepest... Achteraf blijkt dus dat het ook helemaal geen geschikte baan voor hem was. Maar ja dat is achteraf en hij zit nu wel weer met de gevolgen (schaamte over het verliezen van zijn baan, boosheid, faalangst etc)
Bovendien kan je dingen meteen anders aanpakken. Mijn zwager moest vroeger gewoon altijd maar naar zijn werk ondanks dat hij het er vreselijk vond en erg werd gepest... Achteraf blijkt dus dat het ook helemaal geen geschikte baan voor hem was. Maar ja dat is achteraf en hij zit nu wel weer met de gevolgen (schaamte over het verliezen van zijn baan, boosheid, faalangst etc)
@Phileine
Geeft niet, ik was er redelijk snel bij.
Bedankt iig voor de uitleg. Je maakt het iig voor mij een heel stuk helderder.
Geeft niet, ik was er redelijk snel bij.
Bedankt iig voor de uitleg. Je maakt het iig voor mij een heel stuk helderder.
***
wat googelen levert trouwens wel veel verwarrende informatie op. Er wordt zeker gedacht dat er een erfelijke component is, maar het is niet puur genetisch. Er zijn eeneiïge tweelingen (die dus een identiek dna hebben) waarvan de ene wel autistisch is en de ander niet.
mooi he, alles
tvp
Verdonk: we moet weer lachen om ons loonstrookje :')
Verdonk: niet links, ik ben niet rechts, maar recht door zee
journalist: niet scheel?
Verdonk: niet links, ik ben niet rechts, maar recht door zee
journalist: niet scheel?
Het grootste probleem bij onze vraag is eigenlijk dat er niet genoeg over bekend is... Overal lees je weer wat anders en zelf officiele instanties kunnen niet meer doen dan je weer doorverwijzen naar een andere instantie omdat ze het gewoon niet weten
maar stel dat je hoort dat de kans 70% is, dan is er altijd nog 30% kans op een gezond kind en dan zitten jullie je al helmaal voor te bereiden. Ik vind dat zo beren op de weg zoeken. Neem de dingen zoals ze komen. Je wilt een kindje, of niet. Dat kindje zou eventueel een stoornis, of ziekte of wat dan ook kunnen hebben. Daar kan je dan, op dat moment mee omgaan. Ik kan me hooguit voorstellen dat je er iets meer op voorbereid bent door ervaringen en dat kan mooi zijn.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:53 schreef Stiemie het volgende:
Ja, we weten dat er gewoon een kansje is, maar het zou best fijn zijn om te weten of het nou gaat om 4% kans of om 70% kans. Dat zorgt er toch voor dat je je alvast iets beter kunt voorbereiden. We willen graag voorkomen dat ons kindje pas op eenderde van zijn/haar leven weet wat er met zichzelf is en waarom het af en toe moeite met dingen kan hebben.
Bovendien kan je dingen meteen anders aanpakken. Mijn zwager moest vroeger gewoon altijd maar naar zijn werk ondanks dat hij het er vreselijk vond en erg werd gepest... Achteraf blijkt dus dat het ook helemaal geen geschikte baan voor hem was. Maar ja dat is achteraf en hij zit nu wel weer met de gevolgen (schaamte over het verliezen van zijn baan, boosheid, faalangst etc)
Ik hoop dat ik me een beetje duidelijk uitdruk, ik wil jullie nergens op aanvallen, maar gewoon een beetje relativeren zoals ik al zei.
stormy waters...
sailin'
sailin'
We proberen het zelf ook zeker te relativeren hoor. En we zijn er ook zeker uit dat we willen proberen een kindje te krijgen. De hele situatie heeft echter zoveel impact op het hele gezin gehad dat we ons wel goed voor willen bereiden. Eigenlijk had de hele situatie zoals die met mijn zwager was niet veel langer moeten duren voordat er echt hele grote problemen waren ontstaan ivm de gezondheid van anderen die hem steeds weer op moesten vangen.
Sowieso heb je bij elke zwangerschap 2-3% kans op een gehandicapt kind, volgens een klinisch geneticus hier.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:49 schreef Belana het volgende:
Een bewuste keuze maken snap ik wel en het is ook goed om er bij stil te staan, maar enig risico lopen wel allemaal denk ik. Dat zeg ik om een beetje te relativeren.
Net als iedere ouder zullen jullie je zorgen maken. Maar kijk gewoon naar je kind, zie hoe het zich ontwikkelt zonder er een stempel op te drukken. Je zult wel voelen als er wat mis is, juist ook met jullie ervaring, en daar kun je dan op reageren. Meer kan je niet doen denk ik.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ja dat is zo. Misschien is het ook wel gewoon de angst dat wij bang zijn om dezelfde " fout" te maken als mijn schoonouders... (Al kan je natuurlijk niet echt van een fout spreken want ze hebben er wel vanalles aan gedaan om een diagnose te laten stellen)
Belana, ik vind het niet ireëel om er bij zo'n groot risico wel wat meer bij stil te staan. 70% is heel veel. De keuze om zwanger te willen worden is dan wel een andere dan voor "ons", die de gewone 2-3% kans hebben. Een autistisch kind geeft je leven een heel andere wending, en ik vind het niet verkeerd om je daar enorm van bewust te zijn als de kans zo groot is.
Nog even over de zuurstofgebrek-opmerkingen uit het vorige topic. Volgens mij is inmiddels bekend dat bij een aantal handicaps de geboorte veel moeilijker gaat. Bij kindjes met het syndroom van Down zijn de bevallingen bijvoorbeeld vaak erg moeilijk. Iets in dat syndroom maakt dus ook dat die bevalling niet goed verloopt. Het kan dus best waar zijn dat er bij autisten vaker sprake is van een moeilijke geboorte met zuurstofgebrek, maar dat is dus eerder een symptoom dan dat het de oorzaak is.
Nog even over de zuurstofgebrek-opmerkingen uit het vorige topic. Volgens mij is inmiddels bekend dat bij een aantal handicaps de geboorte veel moeilijker gaat. Bij kindjes met het syndroom van Down zijn de bevallingen bijvoorbeeld vaak erg moeilijk. Iets in dat syndroom maakt dus ook dat die bevalling niet goed verloopt. Het kan dus best waar zijn dat er bij autisten vaker sprake is van een moeilijke geboorte met zuurstofgebrek, maar dat is dus eerder een symptoom dan dat het de oorzaak is.
mooi he, alles
het is zo zonde om je alleen maar zorgen te maken als je aan een kindje begint. Dat zeg ik, iedere ouder heeft zorgen, voor en na de geboorte, maar dit is bijna jezelf gek maken terwijl jullie grote kans hebben een volkomen gezond en normaal kindje te krijgen. Wees voorbereid, iets meer dan een ander misschien, en ga verder lekker genieten als het gelukt is om zwanger te worden
stormy waters...
sailin'
sailin'
Mijn zwager heeft het leven van mijn schoonouders (en dat van zijn broers) zeker verandert. Zo zal het waarschijnlijk zo zijn dat hij altijd begeleiding nodig zal blijven hebben en zal het voor hem heeel erg moeilijk zijn om een relatie te krijgen
Gelukkig heeft hij nu een aangepaste baan en krijgt hij een wahjongg uitkering. Dat scheelt toch wat
Gelukkig heeft hij nu een aangepaste baan en krijgt hij een wahjongg uitkering. Dat scheelt toch wat
Ja maar dat is toch juist niet vast te stellen? Of wel?quote:Op woensdag 18 januari 2006 22:10 schreef phileine het volgende:
Belana, ik vind het niet ireëel om er bij zo'n groot risico wel wat meer bij stil te staan. 70% is heel veel. De keuze om zwanger te willen worden is dan wel een andere dan voor "ons", die de gewone 2-3% kans hebben. Een autistisch kind geeft je leven een heel andere wending, en ik vind het niet verkeerd om je daar enorm van bewust te zijn als de kans zo groot is.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Zover ik weet is de kans op een kindje met het stoornis in het autisch spectrum vele malen hoger als er al autisme in de familie voorkomt. Er staat me iets bij van 70 %. Het boek waarin dit stond heb ik uitgeleend, dus ik kan het niet opzoeken!
Ik kan me herinneren dat ik erg schrok van dat hoge percentage ...
Uiteraard kan autisme ook " spontaan" voorkomen.
Ik kan me herinneren dat ik erg schrok van dat hoge percentage ...
Uiteraard kan autisme ook " spontaan" voorkomen.
hoezo overvloed aan tijd? in mijn dromen zeker !
loezzie heb je misschien de titel van dat boek voor me? Dan kijk ik of ik het kan lenen bij de bibliotheek.
het boek heet Ontwikkelingspsychopathologie bij kinderen jeugdigen en is geschreven door Jakop Rigter.
Ik ga twijfelen aan datgene wat ik eerder geschreven heb... maar ergens blijft maar dat 70% in mijn achterhoofd hangen ..
Ik ga twijfelen aan datgene wat ik eerder geschreven heb... maar ergens blijft maar dat 70% in mijn achterhoofd hangen ..
hoezo overvloed aan tijd? in mijn dromen zeker !
tja, als dat zo is kan ik me best voorstellen dat je je afvraagt of je er aan gaat beginnen. Hoewel het mij niet zou tegenhouden, maar dat is gewoon heel persoonlijk. Ik kan begrijpen dat mensen met nare ervaringen er dan niet aan beginnen.
stormy waters...
sailin'
sailin'
Ik moet zelf zeggen dat ik 70% kans nogal een hoog percentage vind omdat je volgens mij niet eens zoveel kans hebt met een partner met een stoornis uit het autistisch spectrum... Is dat niet het precentage kans dat je hebt op nog een kind met een stoornis uit het autistisch spectrum als je al een kind hebt met stoornis uit het autistisch spectrum?
Dit vond ik trouwens op het prikbord van autisme.pagina.nl
Uit onderzoek blijkt dat de kans van een willekeurig kind om autistisch te worden 4 op de 10000 is. Als er in een gezin al een autistisch kind is, dan is de herhalingskans bij volgende kinderen 3 op de 100. Dus een kind uit een gezin met reeds één autistisch kind heeft + 75 keer meer kans op autisme dan een kind uit een gezin zonder autistische broers of zussen. Dit verhoogde herhalingsrisico duidt erop dat autisme erfelijk is.
Uit onderzoek blijkt dat de kans van een willekeurig kind om autistisch te worden 4 op de 10000 is. Als er in een gezin al een autistisch kind is, dan is de herhalingskans bij volgende kinderen 3 op de 100. Dus een kind uit een gezin met reeds één autistisch kind heeft + 75 keer meer kans op autisme dan een kind uit een gezin zonder autistische broers of zussen. Dit verhoogde herhalingsrisico duidt erop dat autisme erfelijk is.
maar 3 op de 100 vind ik eigenlijk nog wel meevallenquote:Op donderdag 19 januari 2006 11:02 schreef Stiemie het volgende:
Dit vond ik trouwens op het prikbord van autisme.pagina.nl
Uit onderzoek blijkt dat de kans van een willekeurig kind om autistisch te worden 4 op de 10000 is. Als er in een gezin al een autistisch kind is, dan is de herhalingskans bij volgende kinderen 3 op de 100. Dus een kind uit een gezin met reeds één autistisch kind heeft + 75 keer meer kans op autisme dan een kind uit een gezin zonder autistische broers of zussen. Dit verhoogde herhalingsrisico duidt erop dat autisme erfelijk is.
Ondanks dat dit in vergelijking met die 4 op 10000 natuurlijk erg veel is.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Mmm... een topic over een onderwerp waar ik eigenlijk helemaal niet over na wil denken maar dat voor mij wel degelijk van belang is. Mijn vader is autistisch en van de 4 kinderen ben ik de enige niet-autist. Hier is, lijkt mij, duidelijk erfelijkheid in het spel. Zou de kans dat ik zelf een autistisch kind zou krijgen nog extra groot zijn?
Dit kwam ik tegen:
Bron: http://www.pdd-nos.nl/intro.htmlquote:Waar komt het (niet) door?
Zoals gezegd denkt men dat de meeste gevallen van ontwikkelingsstoornissen het gevolg zijn van kleine genetische of biochemische afwijkingen in de hersenen.
Ook overmatig alcoholgebruik (ook van de vader kort voor de conceptie!), stofwisselingsstoornissen of infectieziekten (bijv: herpes simplex of rode hond, opgelopen tijdens de zwangerschap) kunnen invloed hebben gehad bij het ontstaan van deze kleine genetische of biochemische afwijkingen. De mogelijke rol van smaakversterkers (ve-tsin ofwel natriumglutaminaat), de (azo-)kleurstoffen, en conser-veermiddelen is nog onderwerp van onderzoek. Wij gaan uit van de theorie dat het gebruik van sommige van deze stoffen op PDD-NOS gelijkend gedrag opwekt of versterkt. Maar zeker geen PDD-NOS doet ontstaan!
De vaccinatie tegen bof, mazelen en rode hond (de BMR-prik) leidt niet tot autisme. Dat hebben onderzoekers van het Deense centrum voor epidemiologie in 2002 al vastgesteld op basis van de gegevens van meer dan 500.000 kinderen.
Gevaccineerde kinderen hadden zelfs acht procent minder kans op autisme, zo bleek. Bij de autistische kinderen was er geen enkel verband tussen de datum van vaccinatie en het aan het licht treden van autisme.
Deze Deense studie is een direct gevolg van een eerdere publicatie die in 1998 in The Lancet verscheen. Daarin beschreven onderzoekers van het Royal Free Hospital and School of Medicine in Londen een zeldzame darmaandoening bij twaalf autistische kinderen. Bij acht van die twaalf kinderen kwamen volgens de ouders kort na de BMR-vaccinatie de symptomen aan het licht. Veel wetenschappers waren van mening dat het aantal onderzochte kinderen te klein was om een dergelijke conclusie te kunnen en mogen trekken. Desondanks waarschuwde onderzoeksleider Andrew Wakefield publiekelijk voor een mogelijk verband tussen vaccinatie en autisme. Dat nieuws leidde tot grote onrust en in enkele landen tot een daling van de vaccinatiegraad. Voor de WHO was dat reden om op te roepen tot vervolgonderzoek.
Sinds de publicatie in The Lancet zijn er inderdaad verschillende studies geweest die het verband tussen BMR en autisme onderzochten. In geen van de onderzoeken kon er een verband worden aangetoond. Maar omdat de studies in omvang en opzet niet overtuigend genoeg waren, bleef de onduidelijkheid voortbestaan. Tot deze Deense studie.
Het feit dat de maatschappij steeds ingewikkelder en veeleisender wordt, en waardoor kinderen aan steeds hogere verwachtingen en eisen moeten voldoen, is geen oorzaak voor het ontstaan van ontwikkelingsstoornissen, maar het zorgt er wel degelijk voor dat ontwikkelingsstoornissen eerder worden opgemerkt en als een probleem worden ervaren.
Ontwikkelingsstoornissen ontstaan zeker niet door psychologische trauma's als gevolg van een verkeerde opvoeding, kindermishandeling of incest. Laat je als ouder daarom ook nooit een onnodig schuldgevoel aanpraten door een onwetende buitenstaander!
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
*x_smilegirl_x heeft niet het hele topic gelezen, alleen de OP*
Ik heb een paar keer vrijwilligerswerk gedaan bij SOVA (Stichting Opvang en Vakantie Autisten) en begeleide daar voor een weekend een autistisch kind. De ouders waren ook aanwezig maar hadden een ander programma dan de kinderen. Zij zagen elkaar gedurende het weekend nauwelijks.
Wat me opviel is dat het bijna altijd zo was dat een autistisch kind ook een ouder heeft met autisme en dat het ook voorkwam dat er meer kinderen in het gezin autistisch waren. Dit is natuurlijk geen wetenschappelijk bewijs, maar zou erop kunnen duiden dat het toch erfelijk is.
XXX smilegirl
Ik heb een paar keer vrijwilligerswerk gedaan bij SOVA (Stichting Opvang en Vakantie Autisten) en begeleide daar voor een weekend een autistisch kind. De ouders waren ook aanwezig maar hadden een ander programma dan de kinderen. Zij zagen elkaar gedurende het weekend nauwelijks.
Wat me opviel is dat het bijna altijd zo was dat een autistisch kind ook een ouder heeft met autisme en dat het ook voorkwam dat er meer kinderen in het gezin autistisch waren. Dit is natuurlijk geen wetenschappelijk bewijs, maar zou erop kunnen duiden dat het toch erfelijk is.
XXX smilegirl
even geheel offtopic.. maar smilegirl.. benjij ook mee gegaan naar autstede? of ben je bij sova gebleven?
|
|
