Avondetenleed met eigenwijze kinderen...

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 16:27 schreef innovative het volgende:
Ik ben opgevoed met "net zo veel happen als je oud bent".

Ik ook, maar dan alleen voor spruitjes die ik echt niet door mijn strot kreeg.
En dan ga je stage lopen in het buitenland, komt na een half jaar weer terug, er staan op geen gegeven moment een keer spruiten op tafel en je roept: 'Net zoveel als dat ik oud ben!'
22 spruiten zijn er erg veel!

quote:

Op zondag 22 januari 2006 11:04 schreef Brighteyes het volgende:
Ik ook, maar dan alleen voor spruitjes die ik echt niet door mijn strot kreeg.
En dan ga je stage lopen in het buitenland, komt na een half jaar weer terug, er staan op geen gegeven moment een keer spruiten op tafel en je roept: 'Net zoveel als dat ik oud ben!'
22 spruiten zijn er erg veel!

Dat is zeker veel!!! Wij eten altijd spruiten met banaan in een stamppot, en dan met kaas en gehakt erover even in de magnetron. Was het gevecht vroeger al wie er de meeste stukken banaan had (en de minste spruitjes), want dat neutraliseerde de spruitensmaak een beetje! Nu vind ik het lekker overigens.

Ik at alles wel wat me voorgezet ben, eigenlijk pas vanaf mijn puberteit ben ik dingen minder lekker gaan vinden als ze niet op "mijn" manier zijn klaargemaakt. Heel vreemd, vroeger was ik gék op spinazie à la creme, nu moet ik mijn best doen het weg te krijgen en wil ik juist gewone bladspinazie.... Al eet ik nog steeds alles wat me voorgezet wordt (soms met moeite), behalve dingen als lever enzo, dat weiger ik (en laat dat nu net een favoriet recept zijn van mijn vriendje...)

Mijn jongste zusje heeft inmiddels ook door dat het aantal happen niet meer werkt, omdat ze dan een volledige maaltijd eet. Die heeft een deal gesloten met mijn moeder dat ze één gerecht mag kiezen dat ze écht niet lust. Als we dat eten mag ze brood pakken. En idd, dat zijn spruiten.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 11:50 schreef MeNicole het volgende:
Maar weet je wat ik dan altijd zo zielig vind en ik ook bij veel gezinnen zie!! Dan moet zo'n kindje iets proeven en die blijkt het dan niet te lusten en dan krijgen ze nix anders!! Het kan toch gebeuren dat een kind echt iets niet lust!!

Heb jij dan inzage in hun hele situatie ?

Bij mij is dat meestal ook het geval.
Niet eten = prima, maar dan ook niks anders.. iig geen toetje.
Er zijn maar een paar uitzonderingen, sla bijvoorbeeld.. mijn kinderen houden ècht niet van sla.. dat is goed wat mij betreft.. zij krijgen dan voor mijn part witte bonen in tomatesaus (vinden ze heerlijk).


Het verschil ( bij mij iig) zit het hem in het "ik beslis dat ik dat niet wil omdat ik mijzelf aanpraat dat ik dat niet ga willen.. puur om het niet willen" of "het gewoonweg niet lusten".

quote:

Op zondag 22 januari 2006 11:27 schreef Mirage het volgende:

[..]

Heb jij dan inzage in hun hele situatie ?

Bij mij is dat meestal ook het geval.
Niet eten = prima, maar dan ook niks anders.. iig geen toetje.
Er zijn maar een paar uitzonderingen, sla bijvoorbeeld.. mijn kinderen houden ècht niet van sla.. dat is goed wat mij betreft.. zij krijgen dan voor mijn part witte bonen in tomatesaus (vinden ze heerlijk).


Het verschil ( bij mij iig) zit het hem in het "ik beslis dat ik dat niet wil omdat ik mijzelf aanpraat dat ik dat niet ga willen.. puur om het niet willen" of "het gewoonweg niet lusten".

Ik heb wel een paar keer meegemaakt bij verschillende gezinnen dat het kindje echt kokhalzend aan tafel zat omdat ie echt iets heel vies vond. Jammer dan dan krijg je ook geen toetje Dat vind ik nergens op slaan, je gaat toch zelf ook geen eten klaar maken waar je van over je nek gaat

vidivici
Je meent toch niet echt alles wat je hier plaatst ?

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 00:04 schreef vidivici het volgende:

[..]

Misschien wel, je moet echt denken wat het beste voor je kind is en dat gewoon afdwingen

Afdwingen.. daar krijg je gefrustreerde kindjes van.
De oorzaak van mensen die schreeuwen ligt vaak bij de omgeving/in hun jeugd.... er wordt niet naar ze geluisterd".
Argressief gooien, stampen bij boosheid idem.

Jij hebt duidelijk geen ervaring met kinderen of je ervaring betreft kinderen die al volledig gebroken zijn en levenloos zonder eigen willetje alles doen wat hun verteld wordt.
Wat verdrietig !

quote:

.Als jij zo communicatief beperkt bent dat dat jou enige machtmiddel is, terwijl je weet dat dat het beste voor je kind is kun je niks anders.

Je weet vanaf die kant van je kinderloze scherm te vertellen hoe de situatie bij het overgrote deel van de fokouders thuis is ?
Je zou eens in "mijn" subforum langs moeten komen... "helderzienden" zijn passend in truth.


Die communicatieve vaardigheden zijn er wel hoor.
Er is ook nog zoiets als de geest en de wil van een kind.
Zaken waar ik als ouder trots op ben en graag in stand wil houden en helpen positief te ontwikkelen en te begeleiden.
Ik kíes er dus voor om het kind niet te dwingen.
Het weet precies waar de groenten voor dient, maar besluit gewoon zijn lippen stijf op elkaar te houden.
En met de nodige verbale begeleiding krijg je er wel 1 of 2 happen in hoor.. en als je geluk hebt wat meer... maar lang niet altijd en lang niet bij ieder kind.
( mensen die zaken willen stellen als universeel geldende regels voor kinderen )

Bij mij krijgen ze dan wel niets anders, maar ik ga ze ook niet dwingen te eten wat ze weigeren.

Ik kies ervoor ze te leren dat gedragingen/ keuzes consequenties hebben.
Ik leg uit dat je niet hoeft te eten, maar dat je dan ook geen toetje krijgt..
Zij kiezen ervoor niet te eten = geen toetje.

De ruime ervaring die ik met kinderen heb heeft mij geleerd dat geen enkele kind hetzelfde is.
Wat voor de één werkt niet voro de ander hoeft te werken en dat dwang een negatief effect heeft.

Je linkt zo het eten toch standaard aan iets negatiefs.
De tegenzin zal alleen groter worden.

quote:

Wij moesten in onze jeugd ook altijd een lepel levertraan eten, niet lekker maar iedereen deed het. Nu heten dat visoliecapsules en kijk eens hoeveel topics er hier op fok over lopen

Tsja... dat is vaker zo...
als je zelf ergens moeite mee had in je jeugd wil je dat op de één of andere manier graag ook door laten werken op de volgende generatie..
een soort afgunst ?
Of is het meer gedeelde smart is halve smart ?

quote:

Op zondag 22 januari 2006 11:49 schreef MeNicole het volgende:

[..]

Ik heb wel een paar keer meegemaakt bij verschillende gezinnen dat het kindje echt kokhalzend aan tafel zat omdat ie echt iets heel vies vond. Jammer dan dan krijg je ook geen toetje Dat vind ik nergens op slaan, je gaat toch zelf ook geen eten klaar maken waar je van over je nek gaat

het ligt er dus aan.

Ik vind het heel vervelend als mensen uit moment opnames hele aannames denken te kunnen maken.

Kinderen zijn psychologisch monsterlijk.
Sommige kinderen wekken het kokhalzen zelf opzettelijk op.. reactie afdwingen... geef je de gewenste reactie, dan zal dat kind het blíjven herhalen.. het werkt immers toch ?
En voor je het weet zit je met een kind in de supermarkt dat flauw is gevallen omdat het zichzelf opzettelijk letterlijk bláuw schreeuwt. ( omdat dat ook effect heeft)

Mijn ervaring is dat het belangrijk is in te schatten of het daadwerkelijk niet lusten is of dat het een "spel" is. En wie kunnen dat beter beoordelen dan de ouders ?
Mijn advies bij dergelijke spelletjes: negeren negeren negeren.

En trouwens.. het kokhalzen zal heus wel meevallen als je zonder fysieke dwang je kind een hap laat nemen. Het is in dat geval zijn eigen keuze geweest.
Het hoeft toch niet te eten ? Spuug maar uit.. maar gewoonweg geen toetje.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2006 12:39 schreef Janena het volgende:
Moussa eet meestal ook slech.
Hij is nu 3 en we maken er geen drama van.
2 of 3 x per week eet hij wel goed dus ik neem aa dat hij daar op teert.

Brood gaat wel erg slecht, iemand nog tips? (pap lust hij beter maar ik kan hem toch niet to zijn 18e pap gaan geven)

Lust hij speculaasjes ? ( koekjes met vaak een molentje oid er op)
Probeer eens of hij de boterham lust als je zoiets er op doet.
Of maak een paar keer een boterhammen "taartje".... iets met banaan en voor mijn part een beetje chocolade iets .

Mischien gaat het beter als de eerste "anti gevoelens" weggepoetst worden door er iets leuks van te maken.

Maar er moeten toch wel een of twee dingen zijn die een kind niet hoeft te eten zonder dat er een 'geen toetje'-sanctie volgt?

Ook als je er zelf van houdt om dingen te eten met een erg uitgesproken smaak... je kan boffen dat je kind daar ook van houdt... maar als je gek bent op heel scherpe curry's of gerechten met blauwe kaas en olijven erdoor of zo, ik denk dat je er dan toch wel rekening mee moet houden dat je kind dat nog niet lust. Dat vind ik wel wat anders dan 'geen groente eten' of gewoon zitten te mieren met eten.

Het zou er bij mij denk ik ook vanaf hangen... zit je kind heel vaak moeilijk te doen met eten en heb je het gevoel dat hij er een potje van maakt of zijn er gewoon een paar dingen die hij echt niet lust en is hij met de rest wel heel makkelijk, proeft hij wel, enzovoort.

Wat overigens wel weer lastig wordt als je twee kinderen hebt, eentje van de eerste en eentje van de tweede categorie.

quote:

Op zondag 22 januari 2006 12:50 schreef Angeles het volgende:
Maar er moeten toch wel een of twee dingen zijn die een kind niet hoeft te eten zonder dat er een 'geen toetje'-sanctie volgt?

Bij mij wel, maar zoals ik al zei.. het ligt er aan hoe ik het inschat.
Lust hij het echt niet of is het een spel.

Sla lust hij niet, zal ik hem dus ook niet voroschotelen.
Hij kan en mag het ten alle tijde uit de schaal pakken, maar het hoeft niet.
In dit geval maak ik zelfs iets anders ernaast wat hij wèl lust of hij pikt alleen de dingen er uit die hij wel wil.. stukje ei/komkommer/crouton wat er dan ook door zit.
En zo zijn er nog wel wat dingetjes.

Na een aparte dag, als we erg druk zijn geweest en ze moe zijn, of als we een feestje hebben gehad..veel gegeten.. ze gewoon niet helemaal in hun hum lijken etc... dan krijgen ze een bord brinta, pannekoeken... een paar patatjes met wat witte bonen of een boterham met ei .. een bak vla of yoghurt met fruit ernaast ..gewoon iets kleins/makkelijks/lichts waar ze zin in hebben.
Uitgebreid koken doe ik dan later wel voor mijn man en mijzelf als de kinderen slapen en wij daar wel zin in hebben.

Oh, ik kwam op de site van het voedingscentrum en dit zeggen zij over het onderwerp:

quote:

Mijn kind lust niet zoveel groenten. Wat kan ik eraan doen?

Groente is een belangrijk onderdeel van een gezonde voeding en is niet goed te vervangen door andere voedingsmiddelen of door vitaminepreparaten. Daarom is het belangrijk dat een kind groente leert eten. Als het kind bepaalde groenten niet wil eten, is opdringen geen oplossing. Schenk er geen overdreven aandacht aan. Schrap de gewraakte groenten niet voorgoed van het menu, maar houdt wel vol en probeer ze geleidelijk weer te introduceren. De kans is groot dat het na één of meer keren wel gegeten wordt.


Het wennen aan nieuwe voedingmiddelen lukt het beste door het kind af en toe een klein schepje te laten proberen. Het proberen van iets nieuws helpt het kind zijn of haar smaak uit te breiden. Bedenk wel dat kinderen, net als volwassenen hun eigen voorkeur hebben en dat daar best rekening mee gehouden mag worden. Vaak is appelmoes iets dat wel graag gegeten wordt. Appelmoes is echter geen vervanger van groente. Gelukkig zijn er vele groentesoorten te koop waarmee eindeloos gevarieerd kan worden zonder dat het kind vitamines en andere belangrijke stoffen tekort komt.


Denk ook eens aan variatie in de bereiding. Misschien lust een kind dat gruwt van gekookte andijvie dit wel als het rauw door aardappelpuree is gestampt. En misschien lust het wel witlof in de vorm van een rauwkostsalade in plaats van de gekookte groente. Laat het kind ook eens meehelpen bij het voorbereiden van de maaltijd. Eenvoudige werkjes in de keuken maken het kind medeverantwoordelijk voor wat er op tafel komt. Dat kan helpen om spelenderwijs het aantal groenten dat het kind gaat lusten, te verhogen.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 22:21 schreef moussy het volgende:

[..]

Ow ik zal ff ontopic doen voor jou dan

Cas gruwelt van brood, maar niet van het beleg. Zelfs pindakaas, smeerkas, jam en alle andere smeerdingen worden er keurig afgelikt en profesioneel af geschraapt

Cas heeft sinds vanmorgen al 2 mini bolletjes op, een klein kopje groentesoep (dat komt omdat ik graag iets warms eet 's morgens, hij wil ook) en een cracker hij begint het door te krijgen

quote:

Op maandag 23 januari 2006 10:32 schreef moussy het volgende:

[..]

Cas heeft sinds vanmorgen al 2 mini bolletjes op, een klein kopje groentesoep (dat komt omdat ik graag iets warms eet 's morgens, hij wil ook) en een cracker hij begint het door te krijgen

Dat het er maar even inzit! Oh zo!

quote:

Op maandag 23 januari 2006 11:50 schreef Oblivion het volgende:

[..]



Dat het er maar even inzit! Oh zo!

ja, hij kan voor de rest gaan zitten verteren en staken, voedsel zit er iig in

quote:

Op vrijdag 20 januari 2006 23:07 schreef vidivici het volgende:

[..]

Niet ieder kind heeft dat enzym tekort en sommige kinderen kunnen daardoor er wel tegen.

Oh ik dacht al... Ze zijn allevier dol op spruitjes hiero. Alleen moeder niet want het is altijd zo enorm veel werk om ze klaar te maken

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 09:53 schreef Tan het volgende:
Oh ik dacht al... Ze zijn allevier dol op spruitjes hiero. Alleen moeder niet want het is altijd zo enorm veel werk om ze klaar te maken

Het is dan ook nonsens wat vidivici verkondigt Spruitjes zijn reuze gezond en wordt aangeraden bij kinderen met darmproblemen zoals verstopping. Ik ga heus niets aanraden wat niet te verteren is Nadelen van spruitjes zijn de gasvorming (hey, die bacteriën in je darm zijn dòl op zetmeel) en de zwavelverbindingen die de typerende geur geven. Kinderen vinden dat héél vies ruiken en eten daarom ook vaak geen spruitjes. Ook is de smaak van een kind anders dan dat van een volwassene. Kinderen proeven zoet en bitter domweg veel beter en zoet staat voor 'goed voedsel' en bitter staat voor 'verkeerd, misschien giftig voedsel'. Het is dan niet raar dat ze vaak bitter eten zoals spruitjes, witlof en broccoli niet lusten.

ik kwam vroeger bij een vrouw en die deed de spruitjes op thaise wijze maken ...
ja als kind geloof je daar in en ik was dol op thais eten ....!

die spruiten gingen in de ketchap nog even de oven in ..... mmmjammie
en thuis gewoon gekookt hoefde ik ze echt niet te proberen hoor

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 11:35 schreef Spekkiemonster het volgende:
ik kwam vroeger bij een vrouw en die deed de spruitjes op thaise wijze maken ...
ja als kind geloof je daar in en ik was dol op thais eten ....!

die spruiten gingen in de ketchap nog even de oven in ..... mmmjammie
en thuis gewoon gekookt hoefde ik ze echt niet te proberen hoor

Dat soort trucjes werken zo vaak... Zo heeft mijn moeder ooit met een vriendin van haar, die met kids kwam eten, bekokstoofd hoe je die kids zuurkool voor kon zetten. Tja, nog zoiets dat veel kinderen niet lusten, en die van haar ook niet...

Destijds kon je kerriezuurkool kopen (geen idee of dat nog kan). Geel en iets minder "zuur". Mijn moeder klaargemaakt als stamppot, met rozijntjes er door, kaas erover en nog even in de oven. Die kinderen wijsgemaakt dat het "kerriestampot" was, en waarempel, één van die ukkies zegt "goh, mijn moeder maakt nooit zulk lekker eten" ( )... toen we zeiden dat het zuurkol was begon hij spontaan te kokhalzen..

Dat is zo typisch... hoor het wel vaker, dat mensen met smaak iets hebben opgegeten dat ze anders niet lusten en dan gaan kokhalsen of misselijk worden als ze horen wat ze gegeten hebben, inplaats van dat ze denken: goh, op deze manier is het dus wél lekker.

Als je nou achteraf hoort dat je iets echt oneetbaars hebt gegeten...

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 11:55 schreef Angeles het volgende:
Dat is zo typisch... hoor het wel vaker, dat mensen met smaak iets hebben opgegeten dat ze anders niet lusten en dan gaan kokhalsen of misselijk worden als ze horen wat ze gegeten hebben, inplaats van dat ze denken: goh, op deze manier is het dus wél lekker.

Als je nou achteraf hoort dat je iets echt oneetbaars hebt gegeten...

Psies, dat is echt aangeleerde aanstelleritus. Als het nou is van "Ik heb een plakkaat van tussen mijn billen erin verwerkt" à la, maar achteraf "weet je dat dat andijvie was" hoort dus geen reden tot kotsgeluiden te zijn.

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 11:55 schreef Angeles het volgende:
Dat is zo typisch... hoor het wel vaker, dat mensen met smaak iets hebben opgegeten dat ze anders niet lusten en dan gaan kokhalsen of misselijk worden als ze horen wat ze gegeten hebben, inplaats van dat ze denken: goh, op deze manier is het dus wél lekker.

Als je nou achteraf hoort dat je iets echt oneetbaars hebt gegeten...

Yup, héél irritant.
Wat overigens ook grappig is zijn mensen die dan beweren dat ze iets niet lusten (krenten in de appeltaart bijv.) terwijl ze net bij jou een groot stuk met veel smaak hebben zitten eten

Haha - innovative, inderdaad, spontaan kokhalzen als blijkt dat ze het eigenlijk niet lekker hadden moeten vinden

Overigens, ik maak de zuurkool altijd klaar met perziken uit blik en rozijntjes erdoor:

Zuurkool bijna-gaar koken, rozijntjes/krentjes erdoor en onderin de schaal leggen.
Geruld gehakt met een klein scheutje ketjap, flink gebakken uitjes en wat champignons als mengsel eroverheen.
Daaroverheen dan weer plakjes perzik
En als laatste aardappelpuree (ja ja, vers gemaakt natuurlijk)
Dan nog afmaken met een scheutje olijfolie (goed verdelen met de bolle kant van een lepel) en paneermeel
Een half uurtje in de oven en Elise smult ervan. Ze eet dan werkelijk nog sneller dan wij en wilt uiteraard 'nog meer' en als dat dan op is liefst 'nog keer, die DIE!' (en wijst naar de schaal)

Kijk, zo kan ze er weer een dag of wat tegen als ze de broccoli (o.i.d.) niet lekker vindt.

Trouwens, gisteren heeft ze een boterham met gebakken ei op. In het ei zat champignon en gele paprika.
's avonds nog wat paprika schoongemaakt (nu ook voor in de zuurkool, ja) en toen wilde ze plotseling wel 'pepelilika lekker zzzoet' , terwijl ze dat normaal zo niet lekker vindt.

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 13:13 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Psies, dat is echt aangeleerde aanstelleritus. Als het nou is van "Ik heb een plakkaat van tussen mijn billen erin verwerkt" à la, maar achteraf "weet je dat dat andijvie was" hoort dus geen reden tot kotsgeluiden te zijn.

Tja, op zich heb je gelijk, maar ja, als je achteraf te horen krijgt dat dat lekkere vlees eigenlijk je kat of je hond is, tja ... Het is dus maar net wat je 'te erg' vindt.

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 13:21 schreef Bright het volgende:

[..]

Tja, op zich heb je gelijk, maar ja, als je achteraf te horen krijgt dat dat lekkere vlees eigenlijk je kat of je hond is, tja ... Het is dus maar net wat je 'te erg' vindt.

Proest , ze doelt denk ik meer op de mensen 'heerlijk gegeten, wat zat er precies in?' 'Nou, uitje, kaas, pijnboompitten, knoflook?' 'Waaaaat??? Knoflook ??? Ik lust helemaal geen knoflook dat weet je toch ?' De kans dat iemand bij mij komt eten en zijn eigen hond voorgezet krijgt is nogal... klein. De kans dat iemand die ouder dan twaalf is na zo'n akkefietje nog eens bij mij mag komen eten, trouwens ook.

Ja, dat bedoel ik met dingen die eigenlijk oneetbaar zijn... dat je daar, achteraf gezien, van over je nek gaat, dat snap ik nog. Maar dingen die jij persoonlijk niet lust zijn niet oneetbaar.

Ik had ooit eens mijn nichtje te eten en zij lustte geen spinazie. Wij hadden de welbekende pasta met boursin/spinazie-saus gemaakt (bij ons is het dan met gehakt) en toen ze achteraf hoorde wat ze gegeten had vond ze het juist leuk. 'Nooit gedacht dat ik nog eens iets met spinazie lekker zou vinden!' Maar ze voegde er wel aan toe: 'Niet tegen mijn vader zeggen hoor, anders moet ik straks thuis ook spinazie eten!'

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 13:18 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Yup, héél irritant.
Wat overigens ook grappig is zijn mensen die dan beweren dat ze iets niet lusten (krenten in de appeltaart bijv.) terwijl ze net bij jou een groot stuk met veel smaak hebben zitten eten

op die manier heb ik mijn wederhelft een paar keer op zijn nummer gezet.

Ik hoef geen kieskouwers in mijn huishouden... anders kook je maar zèlf.