dit had ik als kind heel vaakquote:Op donderdag 9 februari 2006 09:37 schreef CarDani het volgende:
En.... soms slaap ik half en dan hoor ik ineens van ver weg hard mijn naam roepen. Wat betekent dit?
quote:Op woensdag 8 februari 2006 16:25 schreef Stenny het volgende:
[..]
Uittreden is een universeel proces naar ik weet. Niet voorbehouden aan mensen ook.
Ik denk het wel, ze zitten iig (zoals ik het zie) nog vaak op de grens tussen hier en "daar". (of eigenlijk tussen hier en overal)quote:Op maandag 6 februari 2006 14:36 schreef CarDani het volgende:
Treden baby's trouwens ook uit?
wat een lekker mollig klein alientjequote:Op donderdag 9 februari 2006 12:09 schreef Mirage het volgende:
Misschien is het wel heel iets anders en is het gewoon een kleine alien
De linker
[afbeelding]
Hahaquote:Op donderdag 9 februari 2006 12:09 schreef Mirage het volgende:
[..]
*proest* !!
suggereer jij hier dat baby's geen mensen zijn ?
[..]
Ik denk het wel, ze zitten iig (zoals ik het zie) nog vaak op de grens tussen hier en "daar". (of eigenlijk tussen hier en overal)
Ik had bij mijn jongste de eerste tijd heel sterk het gevoel dat hij niet helemaal "hier" was.
Hij leek vaak ergens anders te zijn en hij zag er zelfs anders uit op die moment.
Heel moeilijk te verwoorden, maar mijn nuchtere zus werd soms zelfs "bang" van hem.
Ze durfde het bijna niet te zeggen, maar zei en mijn moeder schijnen er zelfs over gepraat te hebben dat er soms iets met het kindje was dat ze (bijna) angst aanjoeg.
Ze konden het niet echt verwoorden.
Dat was een "prettige" bevestiging van iets dat ikzelf ook had en maar moeilijk hardop durfde te zeggen.
Misschien is het wel heel iets anders en is het gewoon een kleine alien
De linker
[afbeelding]
Zoals ik al zei.. ik weet niet of je het uittreden moet noemen, maar ik heb de indruk dat baby's soms nog echt met één voet in het hier en nu leven en de andere in daar waar ze vandaan komen (het alles ? astrale wereld ? geef het een naam).quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:07 schreef CarDani het volgende:
[..]
Hahabedankt voor je uitleg. En wat een boefje die kleine
![]()
Wat ik zo gek vind is dat ik altijd en over iedereen droom, behalve over mijn kleine meisje. Daarom vraag ik me af: treden baby's uit? Of gebeurt dit pas na een jaar o.i.d.
Hmmmmm.......mooi gezegd !quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:17 schreef Mirage het volgende:
[..]
Zoals ik al zei.. ik weet niet of je het uittreden moet noemen, maar ik heb de indruk dat baby's soms nog echt met één voet in het hier en nu leven en de andere in daar waar ze vandaan komen (het alles ? astrale wereld ? geef het een naam).
En ik denk juist niet "pas na een jaar" júist die eerste periode.
En eigenlijk de eerste paar jaar zijn kinderen naar mijn idee gevoeliger, ontvankelijker dan wanneer ze zich een beeld hebben gemaakt van de wereld als ze ouder zijn.
Kinderen accepteren nog alles wat ze waarnemen, gewoonweg omdat ze alles nagenoeg voor het eerst zien. Ze zijn zich nog aan het voeden met alles om zich heen.
Op een gegeven moment valt die onvoorwaardelijke acceptatie van de waarneming weg.
Er is een beeld gevormd, gecreëerd, de input input input is steeds minder nodig.
Het "echte" kijken wordt minder naar mijn idee.
Het wordt dan meer geselecteerd kijken naar dat wat je allemaal geaccepteerd en opgeslagen hebt, dat is bevestigd door omgeving etc...
Dat wat je verwacht te zien zal je zien.
een baby (jong kind) heeft geen verwachtingen... het verwacht nog alles.
Het is nog niet ingevuld, heeft nog geen kaders gekregen.
Zie MEDquote:
Ze wilde het zelf. al begrijp ik niet goed waarom ze gebanned wilde worden.quote:Op vrijdag 17 februari 2006 13:01 schreef Genverbrander het volgende:
Hoe lang is de ban? Overigens vind ik het raar dat er zomaar op zo'n verzoek wordt ingegaan, ook al wil iemand het zelf. Ik vind een ban alleen iets voor mensen die de regels overtreden. Deze ban van stenny slaat gewoon helemaal nergens op.
Die bevestiging wil ze ook graagquote:
Ik geloof dat het in het boek "sterrenkinderen" heel mooi verwoord wordt....quote:Op donderdag 9 februari 2006 13:17 schreef Mirage het volgende:
[..]
Zoals ik al zei.. ik weet niet of je het uittreden moet noemen, maar ik heb de indruk dat baby's soms nog echt met één voet in het hier en nu leven en de andere in daar waar ze vandaan komen (het alles ? astrale wereld ? geef het een naam).
En ik denk juist niet "pas na een jaar" júist die eerste periode.
En eigenlijk de eerste paar jaar zijn kinderen naar mijn idee gevoeliger, ontvankelijker dan wanneer ze zich een beeld hebben gemaakt van de wereld als ze ouder zijn.
Kinderen accepteren nog alles wat ze waarnemen, gewoonweg omdat ze alles nagenoeg voor het eerst zien. Ze zijn zich nog aan het voeden met alles om zich heen.
Op een gegeven moment valt die onvoorwaardelijke acceptatie van de waarneming weg.
Er is een beeld gevormd, gecreëerd, de input input input is steeds minder nodig.
Het "echte" kijken wordt minder naar mijn idee.
Het wordt dan meer geselecteerd kijken naar dat wat je allemaal geaccepteerd en opgeslagen hebt, dat is bevestigd door omgeving etc...
Dat wat je verwacht te zien zal je zien.
een baby (jong kind) heeft geen verwachtingen... het verwacht nog alles.
Het is nog niet ingevuld, heeft nog geen kaders gekregen.
Goeie tip !quote:Op zaterdag 18 februari 2006 19:45 schreef vamperotica het volgende:
[..]
Ik geloof dat het in het boek "sterrenkinderen" heel mooi verwoord wordt....
Door een jongetje die het zijn moeder uitlegt....
mam... het is net als met je arm in een vijver....
De ene kant van je arm is op het droge en de ander in het water...
je bent het helemaal en helemaal zelf... Maar toch in twee verschillende werelden....
ofzoiets
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |