Ik ga niet elk punt apart behandelen maar jouw indeling van orthodox vs mystiek is wel héél rigoreus. Ook orthodox christelijk geloof is gebaseerd op liefde, de liefde van God die wij nodig hebben, in tegenstelling tot de liefde die uit onszelf zou moeten komen, wat bij mystiek over het algemeen het geval is. Mysticisme is wat mij betreft ook geen godsdienst, maar zelfverheerlijking. Je verheft jezelf tot God en er is geen sprake meer van gehoorzaamheid, onderwerping, opoffering voor deze God. In plaats daarvan word je zelf de ster omdat je jezelf opwerkt met kennis en lering tot een goddelijk mens. De vraag is welke ware liefde brengt. Ik ben er van overtuigd dat dat niet de versie is waarin je het zelf doet.quote:Op zaterdag 2 augustus 2008 12:53 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Weet je, bij ieder groot geloof heb je mystieke stromingen en orthodoxe (dogmatische) stromingen.
Het belangrijkste verschil tussen deze twee soorten stromingen is volgens mij dat de mystieke stromingen God als overal en in alles geintegreerd zien, terwijl de orthodoxe stromingen God zien als iets externs, iets buiten de natuur, buiten de mens, buiten de aarde.
Vandaar ook dat orthodoxe stromingen gebaseerd zijn op straf, angst en ontzag, terwijl mystieke stromingen gebaseerd zijn op respect, liefde en verwondering. Het is God ziet alles en zal oordelen versus God is alles, ook jou, en laat alles dus de vrije keus. Dit is geen reden voor losgeslagenheid onder mystici echter, immers, bij de mystieke stromingen zit het oordeel eigenlijk al reeds in het handelen zelf, want door fout handelen zul je struikelen, en door goed handelen zul je slagen.
Overzichtje wat de stromingen betreft:
- <geloof>:<mystieke stroming>
- Christendom: Gnosticisme
- Jodendom: Kabbalah
- Islam: Soefisme
- Boeddhisme: Zen (of Dzogchen)
- Hindoeisme: Advaita Vedanta
De orthodoxe stromingen nemen alles letterlijk of zijn niet verder gekomen dan de zaken volgens middeleeuws wereldbeeld uit te leggen. De mystieke stromingen daarentegen laten veel meer vrijheid en liggen wat mij betreft ook veel dichter bij de essentie van de diverse religies, zo ook dichter bij elkaar, en zij leunen zelfs dichter tegen de moderne natuurkunde aan. Willigis Jager schrijft in zijn boek "Elke Golf Is De Zee" (aanrader, zeer volwassen boek over mystiek) dat de moderne theologen zullen bestaan uit natuurkundigen en biologen. Dit is volgens mij ietwat gechargeerd, maar de kern van de boodschap lijkt me juist.
Nog een verschil is dat orthodoxe stromingen voornamelijk geinteresseerd zijn in het intellect (denk na, beheers jezelf) van de mens. Gek genoeg kunnen deze het dan weer niet goed met bepaalde wetenschappen vinden. Dit terwijl mystieke stromingen het lichaam (gedachten loslaten, voelen, zintuigen) erg belangrijk achten om God te kunnen vinden. Gek genoeg kunnen deze het juist een stuk beter met bepaalde wetenschappen vinden.
De orthodoxe stromingen claimen verder, ieder voor zich, het enige juiste pad te hanteren.
Het zijn de diverse mystieke stromingen daarentegen die allen verschillende paden bewandelen naar een en dezelfde bergtop, en laten elkaar vrij wat de paden betreft. Het beste kies je het pad dat het dichtst tegen je cultuur (Christelijke, Joodse, Islamitische, etc.), cultuur aanleunt, als dat niet lukt kun je andere paden kiezen.
Nu kun je natuurlijk discussieren over hoe bepaalde teksten uit heilige geschriften geinterpreteerd dienen te worden, maar als je de mystieke stromingen de enige correcte stromingen vindt dan is er niets verkeerds aan om de heilige teksten volgens die stromingen te interpreteren, toch? En dan klopt het wat ze zeggen, we zijn het licht, we zijn bewustzijn. Dat geldt voor mensen, voor dieren, voor je computer, je stoel, je televisie, en voor iedere zandkorrel in de woestijn (of op het strand ;-). Allen zijn manifestaties van bewustzijn, van God.
Verder moet ieder mens uiteindelijk zelf uitmaken welk pad hij of zij bewandeld. Kies je voor Tolle dan doe je het op de Tolle-manier. En voor mijn part voeg je daar een vleugje Islam of ander soort geloof aan toe, of jas je er wat zen doorheen, het is maar net wat voor je werkt en wat niet. De Tolle-manier is voor mij gewoon een van de diverse ingredienten. Het is het bruggetje over een afgrond waar ik niet voorbij kwam, en nu ik voorbij de afgrond ben kan ik weer andere handvatten kiezen om verder te komen.
Maal oneindig ;-)
Vergis je trouwens niet, de uitspraken van Tolle en van Oprah komen ook weer niet uit de lucht vallen, vele andere mystici hebben soortgelijke uitspraken gedaan. Eckhart Tolle quote ook vaak Boeddha, of bepaalde zen-meesters, en zelfs Meester Eckhart (Johannes Eckhart), een Duitse theoloog en mysticus uit de 13e eeuw. Tolle had dan ook volgens eigen zeggen eerst de ervaring, en is er daarna pas over gaan lezen.
Die zelfverheerlijking kan alleen bestaan als je uitgaat van een "ik" die verheerlijkt kan worden, iets dat men in de mystiek juist onzinnig acht, omdat het "ik" slechts een verzinsel is. Het vereist verder enorme lef, jezelf overgeven, en dit is in mijn ogen alles behalve zelfverheerlijking, maar juist het erkennen van het feit dat je onderdeel bent van iets groters, het erkennen van het feit dat "jij" opgaat in het grotere geheel, iets dat alleen te ervaren is, en niet uit te leggen in woorden.quote:Op zaterdag 2 augustus 2008 14:37 schreef Ali_Kannibali het volgende:
[..]
Ik ga niet elk punt apart behandelen maar jouw indeling van orthodox vs mystiek is wel héél rigoreus. Ook orthodox christelijk geloof is gebaseerd op liefde, de liefde van God die wij nodig hebben, in tegenstelling tot de liefde die uit onszelf zou moeten komen, wat bij mystiek over het algemeen het geval is. Mysticisme is wat mij betreft ook geen godsdienst, maar zelfverheerlijking. Je verheft jezelf tot God en er is geen sprake meer van gehoorzaamheid, onderwerping, opoffering voor deze God. In plaats daarvan word je zelf de ster omdat je jezelf opwerkt met kennis en lering tot een goddelijk mens. De vraag is welke ware liefde brengt. Ik ben er van overtuigd dat dat niet de versie is waarin je het zelf doet.
quote:Op zaterdag 2 augustus 2008 15:12 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Die zelfverheerlijking kan alleen bestaan als je uitgaat van een "ik" die verheerlijkt kan worden, iets dat men in de mystiek juist onzinnig acht, omdat het "ik" slechts een verzinsel is. Het vereist verder enorme lef, jezelf overgeven, en dit is in mijn ogen alles behalve zelfverheerlijking, maar juist het erkennen van het feit dat je onderdeel bent van iets groters, het erkennen van het feit dat "jij" opgaat in het grotere geheel, iets dat alleen te ervaren is, en niet uit te leggen in woorden.
De liefde van God hebben wij inderdaad nodig, we kunnen niet zonder, zo ook de liefde voor onszelf (lees liefde van God voor God). Maar was die liefde van God in orthodoxe stromingen niet voorwaardelijk? Of straft God met liefde? Ach, het is eigenlijk allemaal hetzelfde, het hangt er gewoon vanaf of je God extern of geintegreerd ziet. Want voor de rest is het gewoon een kwestie van terminologie.
Er is nog steeds gehoorzaamheid trouwens, gehoorzaamheid aan jezelf (aan God dus), maar dat is een stukje lastiger dan gehoorzaam zijn aan regels die op papier staan. Probeer maar eens uit te vinden wat je gevoel aangeeft, wat je hart zegt, in plaats van alle conditioneringen en leefregels die je hebt opgedaan betreffende hoe iets wel of niet dient te geschieden. De pure spontaniteit in jezelf de ruimte geven en vrij laten stromen kan knap lastig zijn voor velen.
En, je doet het inderdaad niet zelf, want nogmaals, alles wat wij kennen is een manifestatie van God, zo ook jij en ik en de kiezelsteen die voor je voeten op de grond ligt. Je hebt nog nooit enige handeling verricht, je bent slechts een toeschouwer die kijkt als God door de ogen van iets dat denkt niet God te zijn.
Reden voor een feestjequote:Op zaterdag 2 augustus 2008 14:37 schreef Ali_Kannibali het volgende:
er is geen sprake meer van gehoorzaamheid, onderwerping, opoffering
Als jij zin hebt in een feestje, en je volgt je zin, dan is dat gehoorzaam zijn aan jezelf (en dus aan God), my point exactly.quote:
En als iemand zin heeft om een kind te verkrachten en in stukjes te hakken en dat ook echt doet, dan volgt hij zijn zin, is hij gehoorzaam aan zichzelf en dus ook aan god?quote:Op zaterdag 2 augustus 2008 16:12 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Als jij zin hebt in een feestje, en je volgt je zin, dan is dat gehoorzaam zijn aan jezelf (en dus aan God), my point exactly.
Mocht je na 500 feestjes geen zin meer hebben in nog een feestje, en je volgt je zin, dan ben je andermaal gehoorzaam aan jezelf.
Zo breng je tevens denken en voelen op een lijn, en dat is de formule voor de opperste levenskwaliteit, en waarachtig geluk en vrede.
En als je zin hebt om jezelf voor een trein te gooien? Hoe verhoogt dat je levenskwaliteit?quote:Op zaterdag 2 augustus 2008 16:12 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Als jij zin hebt in een feestje, en je volgt je zin, dan is dat gehoorzaam zijn aan jezelf (en dus aan God), my point exactly.
Mocht je na 500 feestjes geen zin meer hebben in nog een feestje, en je volgt je zin, dan ben je andermaal gehoorzaam aan jezelf.
Zo breng je tevens denken en voelen op een lijn, en dat is de formule voor de opperste levenskwaliteit, en waarachtig geluk en vrede.
Inderdaad! God doet alles. Als God het wil, roepen ze ook vaak.quote:Op zaterdag 2 augustus 2008 21:45 schreef Metallinos het volgende:
En als iemand zin heeft om een kind te verkrachten en in stukjes te hakken en dat ook echt doet, dan volgt hij zijn zin, is hij gehoorzaam aan zichzelf en dus ook aan god?
In die zin dat je het voor wat deze incarnatie betreft voor gezien houdt, en een volgende uitdaging tegemoet gaat in een nieuw leven. Cyclus op cyclus volgt op die wijze. Totale groei en evolutie, over levens zoals wij die kennen heen. Dat is het verhaal achter alle verhalen.quote:Op zaterdag 2 augustus 2008 22:34 schreef Ali_Kannibali het volgende:
En als je zin hebt om jezelf voor een trein te gooien? Hoe verhoogt dat je levenskwaliteit?
En op basis waarvan geloof je in reincarnatie?quote:Op zaterdag 2 augustus 2008 23:19 schreef Hallulama het volgende:
[..]
In die zin dat je het voor wat deze incarnatie betreft voor gezien houdt, en een volgende uitdaging tegemoet gaat in een nieuw leven. Cyclus op cyclus volgt op die wijze. Totale groei en evolutie, over levens zoals wij die kennen heen. Dat is het verhaal achter alle verhalen.
Ik kan daar niet zo 1, 2, 3 iets voor aanwijzen, dat is in de loop der jaren zo gegroeid, na veel lezen, luisteren en nadenken. Het lijkt zeer aannemelijk. Alles verloopt in cycli. Kijk naar je eigen leven, kijk naar de natuur, naar het zonnestelsel, het universum. Het is cyclus na cyclus, en het is cyclus binnen cyclus, etc.quote:Op zaterdag 2 augustus 2008 23:28 schreef Ali_Kannibali het volgende:
En op basis waarvan geloof je in reincarnatie?
Ja volgens mij representeert dat de eeuwigheid van God, en ook van de mens in zijn originele staat. Maar dan snap ik je redenatie.quote:Op zaterdag 2 augustus 2008 23:37 schreef Hallulama het volgende:
[..]
Ik kan daar niet zo 1, 2, 3 iets voor aanwijzen, dat is in de loop der jaren zo gegroeid, na veel lezen, luisteren en nadenken. Het lijkt zeer aannemelijk. Alles verloopt in cycli. Kijk naar je eigen leven, kijk naar de natuur, naar het zonnestelsel, het universum. Het is cyclus na cyclus, en het is cyclus binnen cyclus, etc.
zodra je mensen in mootjes hakt heb je altijd groot onrecht aangedaan en ben je ziek , wat heeft dat met wel of geen bestaan of doen waar je zin in hebt of met reincarnatie te maken ?quote:Op zondag 3 augustus 2008 00:06 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Hoe zit het met de mensen die niet in reincarnatie geloven? Als jij dat wel doet en je hebt zin om dat kind in stukken te hakken etc., hoe zullen de ouders van dat kind zich dan voelen? Stel nou dat reincarnatie nou toch niet waar is, dan heb je toch groot onrecht aangedaan? Kunnen we het risico nemen om te doen waar we zin in hebben?
En als je daar goede antwoorden op weet te vinden, zou dat de daad dan kunnen rechtvaardigen? Maw, verkrachten en in stukken hakken is dan niet meer fout?quote:Op zondag 3 augustus 2008 01:00 schreef Hallulama het volgende:
Sowieso zijn er veel vragen die dan opkomen, bij mij althans...
- Wie is de dader die het kind in stukken hakt, waar komt de dader vandaan, hoe is de dader gevormd sinds de geboorte?
- Wat heeft de dader aan de ervaring?
- Wat heeft het slachtoffer aan de ervaring?
- Wat hebben de nabestaanden en andere betrokkenen aan de ervaring?
- Etc.
Ik krijg hier een beetje de indruk dat de emotionele impact van dergelijke gebeurtenissen je volledig ontgaat. We leven niet in een tekenfilm of computerspel, je hebt met menselijke wezens met emoties te maken, die over het algemeen nogal wat schade oplopen van dergelijke klappen, het kan hun hele leven vergallen, en dan druk ik me denk ik nog zacht uit. Daar wals je nu overheen alsof we stratego spelen. Waarom zou mijn geluk het geluk van een ander in de weg mogen zitten? Dat is immers wel het geval als je credo is 'doe waar je zin in hebt'.quote:Let wel dat dit niet betekent dat je alles zomaar over je heen hoeft laten komen, je bent net zo vrij om je als slachtoffer, nabestaande of betrokkende te verzetten als dat de dader is om zijn daad uit te voeren. Iedereen zal daarbij de consequenties van zijn handelen moeten aanvaarden. Dit is andermaal het spel.
Ik snap hem niet.quote:Verder vind ik de opmerking van Summers heel treffend: "De doden komen van de kant die een god buiten zichzelf zien."
In de mystiek zijn termen als goed en fout volgens mij betekenisloos, dat ten eerste. Men heeft het daar ook niet over rechtvaardiging, dat woord is al even betekenisloos. Er wordt niet geoordeeld, het is actie en reactie, verschijning en verdwijning van manifestaties, dingen komen en dingen gaan.quote:Op zondag 3 augustus 2008 01:31 schreef Ali_Kannibali het volgende:
En als je daar goede antwoorden op weet te vinden, zou dat de daad dan kunnen rechtvaardigen? Maw, verkrachten en in stukken hakken is dan niet meer fout?
Mystiek vervangt de romantiek in de wereld door verwondering, dat is zeker. Emoties zijn externe uitingen van gevoelens diep van binnen die worden opgewekt door de betekenissen die we geven aan zaken die via onze zintuigen binnenkomen. De emotie zal bij mensen die God buiten zich ervaren (en zichzelf dus als geisoleerde entiteit zien) sterker zijn dan bij mensen die God binnen zich ervaren, of wellicht zal de emotie sneller geaccepteerd worden door die laatste groep, waardoor deze ook weer sneller verdwijnt.quote:Ik krijg hier een beetje de indruk dat de emotionele impact van dergelijke gebeurtenissen je volledig ontgaat. We leven niet in een tekenfilm of computerspel, je hebt met menselijke wezens met emoties te maken, die over het algemeen nogal wat schade oplopen van dergelijke klappen, het kan hun hele leven vergallen, en dan druk ik me denk ik nog zacht uit. Daar wals je nu overheen alsof we stratego spelen. Waarom zou mijn geluk het geluk van een ander in de weg mogen zitten? Dat is immers wel het geval als je credo is 'doe waar je zin in hebt'.
Dat de daad zelf waarschijnlijk nooit door iemand zou zijn gepleegd die God binnen in hem of haar voelt (ook niet door iemand die God buiten hem of haar voelt overigens, maar wel door iemand die krankzinnig is geworden doordat hij of zij God nooit binnen hem of haar heeft gevoeld), hence de hele discussie is niet relevant, of het is geen goed voorbeeld.quote:Ik snap hem niet.
Het maakt dus niets uit als je andermans kind in stukken hakt?quote:Op zondag 3 augustus 2008 02:02 schreef Hallulama het volgende:
[..]
In de mystiek zijn termen als goed en fout volgens mij betekenisloos, dat ten eerste. Men heeft het daar ook niet over rechtvaardiging, dat woord is al even betekenisloos. Er wordt niet geoordeeld, het is actie en reactie, verschijning en verdwijning van manifestaties, dingen komen en dingen gaan.
Dat zullen we helaas nooit weten. Het had ook een nieuwe Martin Luther King kunnen worden. Maar zolang geen van beide het geval is, kunnen we daar helemaal niets over zeggen. Wat je nu doet is met een drogreden je schouders ophalen om een verschrikkelijke daad.quote:En verder, wie zegt dat het slachtoffer geen nieuwe Adolf Hitler had kunnen worden? Wie zegt dat de dader als hij het slachtoffer niet in stukken had gehakt en was gepakt wellicht met een auto op een markt in was gereden en zo nog meer slachtoffers had gemaakt, wie zegt dat de nabestaanden tijdens hun rouwproces geen ervaringen of ontmoetingen met anderen zouden beleven welke hun leven en die van anderen enorm in kwaliteit zouden hebben verbeterd? Etc.
Pijn en leed dienen zeker een functie om mensen te volmaken, dat is volgens het christelijke geloof ook zo. Het verschil is echter dat het nooit de bedoeling is geweest dat we ooit zulke verschrikkelijke dingen zouden doen. Het doen omdat je er gewoon zin in hebt of omdat je denkt dat je er gelukkig van wordt, lijkt mij dus helemaal weerzinwekkend.quote:De dood van de moeder van een vriend van mij verandert die vriend, as we speak, in positieve zin. Er zijn genoeg verhalen bekend over nabestaanden van slachtoffers die een stichting oprichten en met het verhaal omtrent het slachtoffer en wat hem of haar overkwam de wereld ingaan met de bedoeling om deze wereld beter te maken (en hier ook op zijn tijd in slagen). Ik kan verder het nieuwsitem over de moord zien en vervolgens kan er iets in mij gebeuren wat op zichzelf ook weer tot nieuwe, positieve zaken leidt, maal oneindig, zo zie je hoe alles met elkaar verbonden is, het zijn ware kettingreacties die volgen op het handelen van ons allen.
Dus het is een goede zaak als we minder van onze eigen kinderen kunnen houden? Als we gemakkelijker onze schouders op kunnen halen wanneer ons eigen vlees en bloed in stukken wordt gehakt? Wat betekent een dergelijke afvlakking voor de kwaliteit van het leven? Waar haal je je vreugde nog uit als het hoogste goed geen emoties meer voelen is?quote:Mystiek vervangt de romantiek in de wereld door verwondering, dat is zeker. Emoties zijn externe uitingen van gevoelens diep van binnen die worden opgewekt door de betekenissen die we geven aan zaken die via onze zintuigen binnenkomen. De emotie zal bij mensen die God buiten zich ervaren (en zichzelf dus als geisoleerde entiteit zien) sterker zijn dan bij mensen die God binnen zich ervaren, of wellicht zal de emotie sneller geaccepteerd worden door die laatste groep, waardoor deze ook weer sneller verdwijnt.
Dat is niet waar. Jij zegt: doe waar je zin in hebt, alles is geoorloofd, dat is de manier van gelukkig worden. Waarom zou er volgens jou zoiets als een 'zieke geest' bestaan? Als er geen goed, fout of onrecht bestaat, en alles is dus neutraal, hoe kun je dan iets wel als 'ziek' bestempelen?quote:Dat de daad zelf waarschijnlijk nooit door iemand zou zijn gepleegd die God binnen in hem of haar voelt (ook niet door iemand die God buiten hem of haar voelt overigens, maar wel door iemand die krankzinnig is geworden doordat hij of zij God nooit binnen hem of haar heeft gevoeld), hence de hele discussie is niet relevant, of het is geen goed voorbeeld.
Hoewel ik totaal niet iemand ben die gelooft in een god met absolute morele macht waaraan we moeten houden, vind ik het bij jou ook wel erg ver gaan. Natuurlijk doet niet iedereen waar die zin in heeft en maakt zijn eigen keuzes. Dan zou het best een grote puinzooi worden in de samenleving. We hebben talloze regels, wetten en sociale normen waarvan er verwacht wordt dat je je er aan houdt. Dat zorgt voor een stabiele en gezonde samenleving. Een heel dynamisch iets wat constant veranderd, maar niet zo vrij is dat we individueel bepalen wat goed en slecht is over de meeste zaken. Wees blij dat ´we´ (als samenleving) bepalen dat dit goed is en dat fout. Hoe moet anders bijvoorbeeld het strafrecht functioneren?quote:Op zondag 3 augustus 2008 13:42 schreef Summers het volgende:
iedereen doet toch waar die zin in heeft en maakt zijn eigen keuzes ? Je eigen geloof zegt iets over je EIGEN keuze die je maakt in je EIGEN leven , het zegt niks over de keuze of soort mens die een ander wilt of moet zijn , Jij denkt dat jouw keuze geld voor de rest van de wereld , andere mensen niet , die vinden dat hun eigen keuze iets is waar ze zelf mee moeten leven en de ander moet gewoon leven met haar of zijn eigen keuze , leef en laat leven .
Maar zodra mijn keuzes een ander in de weg gaan zitten, wat dan? Geldt dan het recht van de sterkste? Volgens mijn geloof heb ik bepaalde grondrechten waar niet aan getoornd mag worden door een ander die exact dezelfde grondrechten heeft, omdat we allemaal als gelijkwaardig worden beschouwd. Omgekeerd mag ik dus ook die rechten bij een ander niet overschrijden. In jouw versie bestaat zoiets niet, degene met de sterkste wil krijgt zijn zin en dient daarbij ongestraft te blijven, zoals de poster hierboven me al aanhaalt. Dat is toch niet eerlijk?quote:Op zondag 3 augustus 2008 13:42 schreef Summers het volgende:
iedereen doet toch waar die zin in heeft en maakt zijn eigen keuzes ? Je eigen geloof zegt iets over je EIGEN keuze die je maakt in je EIGEN leven , het zegt niks over de keuze of soort mens die een ander wilt of moet zijn , Jij denkt dat jouw keuze geld voor de rest van de wereld , andere mensen niet , die vinden dat hun eigen keuze iets is waar ze zelf mee moeten leven en de ander moet gewoon leven met haar of zijn eigen keuze , leef en laat leven .
maar waar heeft iemand gezegt dat je je niet aan de wet moet houden of aan de regels ? het is ook je keuze om wat iemand anders zegt negatief op te vatten of positief .quote:Op zondag 3 augustus 2008 15:41 schreef Metallinos het volgende:
[..]
Hoewel ik totaal niet iemand ben die gelooft in een god met absolute morele macht waaraan we moeten houden, vind ik het bij jou ook wel erg ver gaan. Natuurlijk doet niet iedereen waar die zin in heeft en maakt zijn eigen keuzes. Dan zou het best een grote puinzooi worden in de samenleving. We hebben talloze regels, wetten en sociale normen waarvan er verwacht wordt dat je je er aan houdt. Dat zorgt voor een stabiele en gezonde samenleving. Een heel dynamisch iets wat constant veranderd, maar niet zo vrij is dat we individueel bepalen wat goed en slecht is over de meeste zaken. Wees blij dat ´we´ (als samenleving) bepalen dat dit goed is en dat fout. Hoe moet anders bijvoorbeeld het strafrecht functioneren?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |