Liften is cool! #2

Ik zal weer even verder gaan met mijn liftavontuur naar Mt. St. Michal in Normandie!
Het is een lang verhaal geworden, maar zeker een leuk avontuur!
Mijn eerste lift buiten de nederlandse grensen. Even ter illustratie waren we met zn tweetjes bepakt en bezakt, met een grote backpack. Dus we zochten autos met ruimte. Zie kaartje voor de route.



Maandag 1 januari vertrokken, om 10.00 uur in purmerend richting Amsterdam.

10.45 uur. bij de Esso langs de A8 te Zaandam. Met grote oude volvo vol hondeharen.
11.10 uur. in zaandam mee met een andere, nieuwe volvo, richting rotterdam
12.00 uur. afgezet bij Esso in Dordrecht langs de A16 richting Breda

In Dordrecht spraken we een mevrouw aan die vertelde dat we het maar aan dr man moesten vragen, maar van haar mochten we meerijden richting Hazeldon. Dr man was volgens haar heel lief. Dus ik richting die knakker en riep zo "Ik hoorde van uw vrouw, dat u een hele lieve man bent en dat we wel mee mochten richting de grens!" Met een overrompeld antwoord "ooh zei ze dat, ja is goed joh"
Wat een luxe bak, met van die losse captain seats dus dat zat best relaxed, plenty ruimte alleen zit je zowat tegen het dak aan zo hoog die stoelen. Of zo lang ben ik. ( 1.99m )
Onderweg onderhandeld over waar ze ons af konden zetten, en dat kon bij de shell bij de grensovergang, hazeldonk.



12.55 uur. Shell station Hazeldonk West
Het stikte hier van de franse autotjes met jongeren erin. We werden hier door diverse joelende in het frans scheldende jongeren voorbij gereden. Mn vriendin werd even langzaam voorbijrijdend "uitgecheckt".
Er werd ons een lift aangeboden door een paar fransen, raampje ging open, gevolgd door een dikke rookwalm met wietgeur en de chauffeur met een dikke joint in zn bek, vroeg ons mee te dragen aan de benzinekosten. Met zn vingeer wijzend op de benzinemeter die aangaf bijna leeg te zijn. Ja moet je maar niet al je geld aan drugs uitgeven joh!
Echt niet normaal, zoveel drugstoerisme hier, je kon ze er zo uitpikken.
Goed vanaf hier dus verder met mn steenkolen-frans. Of niet..
Bordje "ANTWERPEN" kon te voorschijn gehaald worden en besloten hier aan het eind van de parkeerplaats, bij de oprit naar de snelweg te gaan staan. Voorbijgereden door schreeuwende franse jongeren, die met hun joint uit het raam hingen. Maar ook mensen die gebaarden, sorry auto is vol!

13.30 uur. Hazeldonk West stopte er ineens een oude ford mondeo, met jawel 2 tokkies ( zie foto ) erin!!
"We roken wel hoor, en sorry de auto is een beetje een zooitje" Ja dat is nog zwak uitgedrukt. Met de ramen dicht pafte ze de ene na de andere sigaret. Ze bezetten met zn tweetjes zowat de volledige 2 voorstoelen en hij kon nog net bij de pook. Een stel uit rotterdam op doorreis naar haar moeder in Antwerpen. Zij was namelijk belgisch. Maar had ook 12 jaar in Tanzania gewoond omdat haar vader daar werkte, tot hij door rugproblemen terug naar nederland moest. Met een liefdevolle blik slaat ze dr man op zn boven been en zegt "Anders had ik mn vent niet ontmoet!" Erg gezellige mensen, de rotterdammer wist de belgen goed af te kraken waar zij vervolgens wel om kon lachen.
Gelukkig konden we een half uur later alweer de frisse lucht van Antwerpen opsnuiven. Bedankt weer !!



14.10 Antwerpen.
Wederom veel franse drugs-matties zoals we ze noemden. In de shop werden we er al mee geconfronteerd. Ranzig rochelende werkeloze hangjongeren met hun kleine clio's of renault 5's. Die notabene dachten dat wij personeel waren, dus zown franse gast met een pleister op zn kop "Pssst pssst frans gebrabbe;" Wij in het nederlands, moet je nou man wij werken hier niet hoor. Werden nog even door hem gestalkt en toen hield ie op. Irrietante gasten zeg. Echt van die parijzenaars uit de buitenwijken Ferme ta gule fille du troitoire !!
Goed misschien kom ik een beetje bevooroordeeld over, maar dit was onze indruk

We gingen weer verder liften, met een bordje "AMIENS" bij de oprit richting snelweg. Helaas ging het nu niet zo snel. Weer veel franse gasten uit het raam hangend met hun joint in de bek ons uit te lachen. Goed. Was alleen maar grappig want wij zijn hier toch zo weg! Dachten we...
Het voordeel van met zn 2-en is ook dat ieder op een andere plek kan gaan staan om te liften. We hadden een tweede bordje gemaakt voor "LILLE", mischien was Amiens wel te veel van het goede. "Stephanie ging -omdat het zo lang duurde - op de vluchtstrook staan, maar zonder succes. Na ongeveer een uur stopte er een kleine clio met 2 jongeren erin, nee toch niet weer van die matties. Nee deze waren wel goed te vertrouwen, en konden met ze mee rijden richting LILLE, stephanie nogsteeds zonder succes langs de vluchtstrook.



15.15 uur. Lift richting Lille
Het waren twee jongens die in Amsterdam oud en nieuw waren wezen vieren. En ze waren behoorlijk gaar zo te zien. Ik vroeg of ze wel geslapen hadden, ja vanaf 3 uur in de auto in amsterdam. Gelukkig
Met een gangetje van 140 reden in een kleine Renault Clio we het franse landschap in.
Op naar LILLE, of toch niet..
Toen vroeg 1 van die jongens wat ons einddoel was, wij zeiden Mt. St. Michal. Toen bleek dat ze naar Rennes gingen, in bretangne, nog verder dan ons eindoel!! En we konden met ze mee rijden voor ruim 600 km !!! Nog 5 uur te gaan dus.
Het was een zeer rustige lange koude rit, de verwarming stond uit, waarschijnlijk om wakker te blijven tijdens het rijden.
Er werden af een toe wat woorden verwisseld maar voor de rest niet. Ze waren heel relaxed, drinken en eten aanbieden enzo. En wij af en toe lekker slapen achterin. We zijn onderweg maar 2 keer gestopt. 1x om te tanken bij de supermarkt Leqluerq wat trouwens een stuk goedkoper is dan bij ons ( 1.11 ipv 1.30 bij ons )
Tijdschema:
16.05 uur. "Welkom in Frankrijk"
16.29 uur. 1ste tolpoort richting Parijs/Amiens
17.10 uur. Amiens
17.34 uur. grens normandie.
18.36 uur. Le Havre. We zijn bij Le Havre over de nieuwe brug gegaan over de seine waar de grote containerschepen
en cruiseschepen gewoon onderdoor kunnen varen. Echt een ENORME BRUG, zeg maar berg,
hoogste brug die ik heb gezien.
Daarna zijn we nog een keer gestopt bij een parkeeplek langs de tolweg. Daar hadden we onderhandeld met ze waar ze ons af zouden kunnen zetten. Wij hadden gehoopt dat ze wel een stukje om wilden rijden om ons in de buurt van Mt. St. Michal af te zetten maar helaas. Het werd de stad Avranches. Redelijk groot en genoeg hotels volgens de jongens. Avranches it is.
Vanaf le havre was het ongeveer 2 uur rijden. En het was echt pleurisweer, het regende hard.

Maandag 1-1-07 20.30 uur. Avranches. ( 20 km verwijderd van Mt. St. Michal )
Ze reden in Avranches nog even het stadje in, opzoek naar een hotel en ons daar afgezet! Echt super tof van die gasten dat ze ons dat hele stuk hebben gebracht! En wat een geluk dat we er al zijn op maandag avond !!
Maar het hotel was dicht. Het 2de hotel was ook dicht. Het hele stadje was uitgestorven. O shit,..
We zagen onszelf al in een portiek liggen totdat ik een vrouwtje zag lopen. Ik vroeg aan haar een hotel dat nog open was. Goed we liepen met haar mee naar een auto met dr man er in die in een auto stond te wachtten.
Hij wist wel een hotel, en mochten mee in zn auto want het was flink buiten het stadje. Hij begreeo dat we een goedkoop plekje zochten en wist wel een Formule 1 hote. Zo gezegd, zo gedaan.
Ze waren zo aardig dat ze met hun auto bleven wachten tot wij een kamer hadden. Handenschudden en toen gingen ze toeterend weg. Wat een aardige mensen die fransen
Inchecken met je creditcard in een apparaat, krijg je een code en kan je naar je kamer. Nouja kamer.. zegmaar Hondenhok. Maargoed. We waren er bijna en hebben een bed!!!!



Dinsdag 2 januari
Volgende ochtend hoefde we nog maar 20 km ofzo. In de motregen hadden we het laatste stukje afgelegd met 2 auto's
We werden op onze liftplek ook nog weggestuurd door de Gendarmerie, die door de speaker op het dak van de politiebus in het frans brulden dat we weg moesten, Jahoor meneer agent!
Even later zaten we in een klein renautl Clio ( uiteraard ) van 2 hele aardige wat oudere fransen die in het plaatsje Pontorson woonden, dit plaatsje ligt heel dicht bij Mt. St. Michal. Ze deden heel hard hun best engels met ons te praten en wilden alles van ons weten. From holland ? Fair du stop ?



In pontorson nog maar een klein stukje naar ons einddoel. Nog effe eten ingeslagen bij de Champion, en de duim weer opgestoken. 5 tellen later in de stromende regen stopt er een klein renault 5-je met een negertje die ons wel naar Mt. St. Michal wil brengen.

En jahoor daar is ze: Mt. St. Michal !! We hadden het gehaald !!



De hele liftreis is ons heel erg meegevallen en gaan de volgende vakantie zeker weer liften. Hebben ditmaal ook wel erg veel geluk gehad maar dat hoort erbij !

Mooi verhaal, leuke foto's!

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 00:41 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:

Er werd ons een lift aangeboden door een paar fransen, raampje ging open, gevolgd door een dikke rookwalm met wietgeur en de chauffeur met een dikke joint in zn bek, vroeg ons mee te dragen aan de benzinekosten. Met zn vingeer wijzend op de benzinemeter die aangaf bijna leeg te zijn. Ja moet je maar niet al je geld aan drugs uitgeven joh!

Goh, herkenbaar! Ik heb in het verleden de fout gemaakt om daar bij in te stappen. Dát ik er van geleerd heb!
Verder een erg leuk avontuur DikkieDik! Ik hoop dat het weer heeft bijgedragen aan je passie.
De volgende vakantie ga je weer liften zeg je, dus ik wens je alle sterkte daarbij!

Goed om te lezen dat het niet echt super moeilijk was om Nederland uit te liften. Het kan echt nog wel!

[ Bericht 5% gewijzigd door w8jij17 op 11-01-2007 10:45:54 ]

Liften is idd leuk!

Ik heb het vorig jaar een keer gedaan met een vriendin. Toen hadden we een liftwedstrijd met een stel anderen wie het eerste in Berlijn zou zijn. We gingen van de Dom in Utrecht naar de Dom in Berlijn

We zijn op zaterdag om 7 uur begonnen en waren iets voor 8 uur 's avonds in Berlijn. Dit kwam mede door een verkeerde lift die ons van de snelweg afhaalde en toen we daar een uur of 2 hadden gewacht was mn vriendin ziek geworden en die wilde gewoon echt graag weg, dus zijn we (niet zo heel slim...) naast de snelweg gaan staan. Toen werden we na 2 sec opgepikt door een Duitser die ons eerst op onze kop heeft gegeven en daarna in een slakkegangetje de resterende km's naar Berlijn is gereden.
Het duurde erg lang allemaal, maar hij heeft ons een mooie tour gegeven door Berlijn uiteindelijk

De terugweg ging wat sneller, toen zijn we volgens mij rond 9 uur begonnen en waren we om 8 uur weer in Utrecht. Wel wat gesmokkeld met de trein op het laatst

Het lastigste van het liften vond ik vooral het uit de stad komen. Wanneer je eenmaal op een tankstation staat vlieg je vooruit
Ook is het handig een kaart te hebben met tankstations, zodat je bijv weet dat je er voor de kruising uitmoet omdat je anders in Hamburg uitkomt ipv in Osnabruck

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 11:20 schreef Inu het volgende:
We zijn op zaterdag om 7 uur begonnen en waren iets voor 8 uur 's avonds in Berlijn. Dit kwam mede door een verkeerde lift die ons van de snelweg afhaalde en toen we daar een uur of 2 hadden gewacht was mn vriendin ziek geworden en die wilde gewoon echt graag weg, dus zijn we (niet zo heel slim...) naast de snelweg gaan staan. Toen werden we na 2 sec opgepikt door een Duitser die ons eerst op onze kop heeft gegeven en daarna in een slakkegangetje de resterende km's naar Berlijn is gereden.
Het duurde erg lang allemaal, maar hij heeft ons een mooie tour gegeven door Berlijn uiteindelijk

Zo ontzettend langzaam is dat toch niet? Ik vind het eigenlijk best snel om in Berlijn te komen.
Naast de snelweg staan is niet bijster slim idd

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 12:57 schreef w8jij17 het volgende:

[..]

Zo ontzettend langzaam is dat toch niet? Ik vind het eigenlijk best snel om in Berlijn te komen.
Naast de snelweg staan is niet bijster slim idd

Het was best handig hoor We werden meteen opgepikt terwijl we al 2 uur bij zo'n Bahnhof stonden en daar werden we niet meegenomen En we waren bij zo'n SOS-paaltje gaan staan, dus dan hoop je dat je nog redelijk veilig staat....

quote:

Op donderdag 11 januari 2007 11:20 schreef Inu het volgende:
Het lastigste van het liften vond ik vooral het uit de stad komen. Wanneer je eenmaal op een tankstation staat vlieg je vooruit
Ook is het handig een kaart te hebben met tankstations, zodat je bijv weet dat je er voor de kruising uitmoet omdat je anders in Hamburg uitkomt ipv in Osnabruck

Ja dat klopt idd, in steden en zeker in frankrijk is het lastig de stad uit te komen.
Liften is er verboden en je wilt niet met de polite te maken krijgen.



Op onze terugweg in de stad CAEN bij een liftgeefster thuis uitgenodigd om te eten, ons afgezet bij een oprit net buiten de stad richting snelweg. Opzich een perfecte plek. Alleen stikte het dus van de gendarmerie daar, de ene na de andere en uiteindelijk kwam er eentje met zwaailichten en sirene ons wegjagen. Geen idee wat ze zeiden op ferme toon in het frans, maar het was duidelijk. Om een nachtje in een franse cel te voorkomen zijn we een stukje met de trein gegaan.



TIP: Ontwijk de stad CAEN (normandie) met liften door frankrijk, rijd er langs, voorbij maar zorg dat je niet in de stad terecht komt. Het stikt er van de politie en ook zwervers, dit zal vast een verband hebben.

Politie en Frankrijk is een slechte combinatie. Dat de ratjes in de suburbs nog durven te rellen met het tuig dat ze daar agenten noemen.

Zijn jullie uiteindelijk wel bljiven eten bij die liftgeefster?

Leuke verhalen en foto's in dit topic. Tvp'tje.

quote:

Op zaterdag 13 januari 2007 18:55 schreef w8jij17 het volgende:
Politie en Frankrijk is een slechte combinatie. Dat de ratjes in de suburbs nog durven te rellen met het tuig dat ze daar agenten noemen.

Zijn jullie uiteindelijk wel bljiven eten bij die liftgeefster?

Jazeker, we waren eerst bij haar wezen eten voordat wij daar bij die oprit waren afgezet.
Bij haar thuis in het keukentje, waar vevolgens opa en wat kleinkinderen langskwamen enzo.
Zeer gastvrij en leuk. Was een lekkere omelet, met stokbrood en een salade. En een goede expresso van zown george clooney apparaat. Was het waard

Prachtige verhalen, Maarten! En heel mooi met foto's geillustreerd.

Dit weekend weer lekker wezen liften!

Vrijdag: van Heerlen naar Duisburg.

Vrijdagavond na de Arbeit eerst met de trein naar Heerlen. Een Duitser op het parkeerterrein voor 't station reed niet richting Aachen, daarom wandelde ik richting de Looierstraat, waar een stoplicht is dat vaak lang genoeg op rood staat om een lift te krijgen. Na een minuut of wat had ik er een van enkele kilometers tot aan Simpelveld.

Daar stond ik onder een niet werkende lantaarnpaal op de oprit van de stadsautoweg N281 met een bordje Aachen en enkele LED-lampjes. Bloedmotivatie. Na 10 minuten stopten twee jongens uit Vaals die het plaatselijke dialect spraken en behalve hasj dus ook nog ruimte hadden voor mij. Twee kilometer later stapte ik alweer uit; hier scheidden onze wegen.

Op de brug op het "knooppunt" Bocholtz (N281 x A76) stond ik een paar minuten met ver uitgestrekte duim bij het stoplicht, tot een Duitse chauffeur stopte. Ik ging mee tot het grenstankstation Tienbaan aangezien mijn liftgever naar Aachen reed en ik verder wilde, richting Dusseldorf en Neuss.

Het duurde lang voor ik mijn rit had. Na drie kwartier, rond half negen, zo'n drie uur na zonsondergang, trof ik twee vriendelijke dames die aan het wachten waren. Ik mocht misschien wel mee met de vent met wie ze een afspraak hadden. Hij kwam na een minuut of vijf aangereden (Mercedes), maar het leek 'm niet handig aangezien ze eerst nog even Aachen in zouden rijden. Na 90 minuten had ik een lift tot Raststatte Vierwinden, tussen Aachen en Neuss.

Op die Raststatte was het vrij rustig. Na 90 minuten begon ik de hoop op te geven op een rit in de minder gebruikelijke richting Duisburg (gebruikelijke richting voor tankers ter plaatse: Dortmund en omstreken). Ik keek alvast rond naar een wildkampeerplek. De nacht zou erg zacht worden en ik had slaapmat en slaapzak bij me. Maar een hutje kon ik niet ontdekken en ik had ook geen zaklamp om op onderzoek uit te gaan. Maar na twee uur reed ik meer met een trucker tot in het centrum van Dusseldorf. Daar ging ik verder per bus, tram/U-bahn en S-bahn naar het hoofdstation van Duisburg.

Toen ik om half 2 in de nacht op het adres van het feestje aankwam, stond een deel van de vierders nog voor de deur, waaronder de jongeman bij wie ik kon overnachten. We zijn nog uit ons dak gegaan op een gave party onderin de wiskundige faculteit van de Uni Duisburg.

Zondag, etappe 1 van Duisburg naar 's-Hertogenbosch

Na een lange nacht fijn stappen in een goede discotheek in Mulheim, vlak bij Duisburg, stond een liftreisje naar de hoofdstad van Brabant op het programma. Mijn pa was jarig! En die woont daar. Met twee Limburgse kameraden die mee uit stappen waren gegaan reed ik mee terug naar Venlo tot het tankstation aan de A67. Ik liep over het terrein, zag een trucker, de trucker zag mij en ik wist dat ie me mee wilde nemen. Dat kon dus tot aan Eindhoven, A2, oprit 33.

Het was een Brit die al heel lang in Duitsland woonde en die Duitsland ook in "alle" opzichten (veel) beter vond dan Groot Brittannie. Nu was hij wel op weg naar het VK, dus als ik had gewild had ik zo het kanaal over kunnen steken...

De route A67 tussen Venlo en Eindhoven vind ik qua landschapsschoon een van de mooiste stukken in Nederland, vanaf de snelweg gezien. De route voert kort langs de Strabrechtse Heide en door restanten van de eertijds zeer uitgestrekte Peelmoerassen. Het was FAN-TAS-TISCH weer; de mooiste dag van het jaar!

Bij Eindhoven-Zuid stond ik vijf minuten met een bordje Den Bosch en ik had mijn rit naar mijn vaderlijk huis. Mijn chauffeur reed nog een kilometer of vijf of zeven ofzo extra.

Zondag, etappe 2 van 's-Hertogenbosch naar Meerssen

Met mijn tante en oom, broer van de jarige job, rijd ik mee tot aan A2-tankstation De Lucht bij Zaltbommel. Het is 9 uur in de avond. Vrij laat, maar De Lucht is een erg fijn tankstation voor lifters en zeker ook voor automobilisten. Na vijf minuten rondvragen heb ik een rit naar tankstation Ellebrug aan de A2 net onder Weert. Daar heb ik na een paar minuten rondvragen een snelle rit met een zakelijke dame die naar Maastricht rijd. Op de vluchtstrook ter hoogte van de afrit Meerssen stap ik uit de BMW en ik klauter over het muurtje langs de weg heen. Over het fietspad loop ik naar mijn fiets en ik fiets lekker naar huis.

[ Bericht 3% gewijzigd door Frank__NL op 15-01-2007 00:52:12 ]

Zaterdagmiddag ben ik van mijn voordeur bij Maastricht naar Brussel gelift. Het weer was vrij matig en dat was lang geleden dat dat zo was.

Na een paar minuten had ik een lift naar de Maastrichter liftersplaats met een stel uit Scheulder, die precies bovenop de dichtstbijzijnde drempel voor mij stopten. Op de liftersplaats duurde het lang, toch zeker een half uur, al had ik mijn horloge niet bij de hand. Na 15 minuten ben ik het daar meestal beu, omdat het er heel erg druk is wat altijd lawaai geeft en vaak ook slechte lucht. Mijn liftgever ging naar Hoensbroek en wilde ook wel via de A2-A76 rijden in plaats van direct over de A79. Zo kon ik mooi mee naar de A76-oprit onder Geleen, een van de betere liftplekken die ik ken.

Het regende nog steeds aardig en ter plekke was het erg druk, zodat automobilisten zich langs anderen moesten wurmen om de oprit te kunnen nemen. Op de regen en de wind was ik niet voorbereid, anders had ik mijn liftbordjes wel in hoesjes gestopt. Nu splitste mijn bordje "B" (van Belgie) zich op een vouwlijn na een tijdje in tweeen, maar het bleef nog voldoende bruikbaar. Een kwartier later stopte een wagen met open laadbak achter en twee idoot maffe Vlamingen. De chauffeur was echt onverstaanbaar aan het brabbelen en zat een blik bier te drinken. Vermoedelijk had ie er al een op. Voor de rest ging het allemaal wel best en met een kruissnelheid van 90 kmh, soms zakkend naar 80 kmh, reed ik mee tot de afrit Genk van de Vlaamse A2.

Daar had ik na een paar minuten vanonder mijn paraplu en bordje Brussel een liftje van zo'n 15 km tot bij Houthalen. Hout ben ik niet wezen halen. Terwijl ik een half uur stond te wachten stond er een tijdje aan de overkant bij de afrit een jongeman met lang haar en een gitaarkoffer, die op een bepaald moment opgepikt werd. De oprit was uitzonderlijk ruim bemeten en na een half uur stopte er een koppel met zoon in een belachelijK!!! grote Franse familieslee die naar Brussel gingen, op bezoek bij dochter van een jaar of 20 in haar studentenkot bij de medische faculteit.

Mevrouw vond het het allerbeste dat ze dochter ging vragen om de beste manier om nu in Brussel centrum te komen. Zodoende keek dochter mij in de ogen en kreeg ik een goed advies. Op weg naar de bushalte hoorde ik mijn eerste Goudhaantje van dit jaar zingen en mogelijk ook een Zwartkop.

De bus was tergend langzaam en wurmde zich door allerlei vervelende straatjes en ik had dan ook het gevoel dat ik beter nog maar even door had kunnen liften.

Maar uiteindelijk kwam ik er en ik heb een hele leuk avond gehad met Marta en een hele zwik andere leuke mensen.

Groeten
Frank

Welk een mooi verhaal van het nieuwste lid van de NP-VVD-BOC! (Frank)



Wie?
Die olijke knul hierboven, dat ben ik. De BOC is een Nederlandse Liftclub, opgericht in 2005.

Wat?
De BOC lift met een kudde lifters naar een Europese stad. Daar gaan ze een week lang los om vervolgens moe maar voldaan de terugreis aan te gaan.

Waar?
De BOC heeft de volgende steden bezocht: Bratislava, Warschau, L'viv, Vilnius, Ljubljana en Sarajevo. Ook gaan veel BOC leden vaak een weekendje naar Berlijn.

Ik wil mee!
Wat leuk, dat mag. We gaan de week van 19-25 februari naar Belgrado, Europa's nieuwste partystad. Je kan mij een mailtje sturen (info@oostboc.com) of op het BOC forum posten.

We drinken regelmatig een biertje en je bent van harte welkom.



[ Bericht 1% gewijzigd door BOC_Willem op 26-01-2007 11:37:53 ]

Liftclub ?? wtf man, wat een sneu gedoe. Liften moet cool, vrij en individueel blijven!

We liften heel "cool, vrij en individueel" naar een stad, om daar "cool, vrij en collectief" een feest te bouwen.

Het is zomer 1987. Ja kinderen, opa gaat een verhaal vertellen. Knip had , na enkele eerdere liftavonturen met kornuiten uit de regio, besloten dat het tijd was om eens alleen op stap te gaan. LIften met twee jongens is een stuk moeilijker. Het duurt een stuk langer voordat je meegenomen wordt, daarnaast kon ik me ook wel eens ergeren aan mijn metgezellen. Gezeur over de lange wachttijden, geklaag als je eens een flink stuk moest lopen om bij een goede oprit te komen... ik had er geen zin meer in. Bovendien had ik gemerkt dat je als eenzame lifter heel makkelijk contacten legt, dus echt alleen hoefde ik niet de zijn.

Goed, het was een zonnige ochtend, ergens in juli en Knip installeerde zich met rugtas en liftbordje bij de oprit van Amsterdam RAI. De bestemming was Zuid Frankrijk. Avignon, waar het jaarlijkse festival plaatsvond en misschien ook nog even zwemmen in de Middellandse Zee, ik zou wel zien. Enigszins teleurgesteld constateerde ik dat ik niet de enige lifter was. Iets verderop stonden twee jongens met een bordje Parijs in hun handen. Dit zou dus betekenen dat het langer zou duren voordat ik zou worden meegenomen. Na enige tijd kwam het duo op me afgelopen. Aan de manier waarop ze Engels spraken hoorde ik dat het Duitsers waren. Geen probleem voor mij, ik had tenslotte niet voor niets Duits op school geleerd dus in hun Müttersprachte kon ik een praatje met ze maken. Hun bestemming was Parijs, daar zouden ze een paar vrienden ontmoeten.
"We kunnen wel met zijn drieën reizen", stelde één van hen voor. "Met een beetje geluk neemt een auto ons alledrie mee. Als er een auto stopt die er één mee kan nemen, ga jij natuurlijk als eerste".
"Gezellig", dacht ik.
Het waren aardige jongens.

"We hebben ook nog een groot stuk hasj bij ons. Gaan we vanavond lekker een jointje roken, als we in Frankrijk zijn aangekomen", ging hij verder.
"Daar moet je heel goed mee oppassen", zei ik. "In Frankrijk is de douane heel streng. Jullie, en ik ook, zien er echt uit als hasjrokers. Ze halen je zo de auto uit en ze doorzoeken alles. Ja alles! Je wordt door die gasten zelfs in je reet gekeken"
"Geen probleem, wij hebben het heel goed verstopt. Wat wij bij ons hebben vinden ze nooit".

Ik hoopte maar dat ik er niet bij zou zijn als ze bij de Franse grens aanwamen. Ik had toch echt geen zin om hierbij betrokken te raken. Verdere waarschuwingen van mij sloegen ze in de wind. Ze waren heel blij dat de eigenaar van de coffeeshop ze nog een stuk extra had gegeven, omdat hij in een goed humeur was. Vergeet niet dat het Schengenverdrag nog niet van kracht was. In die dagen werd er stevig gecontroleerd aan de Franse grens en iedere jonge Nederlander was verdacht. Eigenlijk gold dit voor het gehele verkeer dat uit Nederland kwam. De Franse douanes waren scherpzinnig en zij wisten maar al te goed dat Amsterdam een poel des verderfs was, waar hasjroken schering en inslag was.

Na niet al te lange tijd stopte er een auto. Een aardige man, die onmiddellijk voorstelde om mijn nieuwe vrienden mee te nemen naar Breda, bij de oprit Prinsenbeek. Dat ging toch al een stuk de goede kant op. Eenmaal beneden de rivieren begint voor mij al het vakantiegevoel. Brabant is tenslotte al een beetje België. Dat ging goed. Ik waarschuwde mijn reisgenoten nogmaals.

"Je wordt echt gepakt, je bent zwaar de lul als ze hasj bij je vinden"
"Knip, maak je niet ongerust. Wij zijn zo slim, ons pakken ze echt niet. Verheug je maar op een lekkere joint vanavond".

Na korte tijd stopte er weer een auto. Deze had wederom plaats voor drie. Waarom was ik nou niet echt blij? Ik herinnerde me eerdere trips naar Frankrijk waar ik door de douanes uit de auto werd gehaald en helemaal binnenstebuiten werd gekeerd, op zoek naar "du shit". In die dagen mocht ik graag een jointje roken, maar ik vond mezelf nog wel zo verstandig om dat gewoon thuis te doen en geen voorraadje mee te nemen. De bestuurder moest naar Gent Ergens daar in de buurt werden we op een tankstation afgezet.
"Dat gaat goed hè?" Zeiden mijn vrienden. "Vanavond zijn we echt in Frankrijk. Lekker jointje roken".

De bezorgdheid nam toe. Zeker toen er weer een auto stopte die plaats had voor drie. Een Nederlander in een BMW, die naar zijn moeder in Frankrijk ging. Hij moest vlak in de buurt van Parijs zijn, hij zou ons afzetten bij de laatste Péage voor Parijs. Met een brok in de keel zat ik naast de bestuurder. Wat te doen? Ik had die jongens gewaarschuwd. Gelukkig had ik een Nederlands paspoort en zou ik kunnen proberen hard te maken dat ik er niets mee te maken had. Ik had ze onderweg ontmoet en ik zou volhouden dat ik ab-so-luut niet wist wat zij bij zich hadden. De grens naderde. Geen douane! Zou het toch nog goedkomen? In Frankrijk staakt het overheidspersoneel nog wel eens. In stilte duimde ik voor een goede CAO voor de Franse douanes, op voorwaarde dat ze mij met rust zouden laten.

Daar kwam de eerste péage bij Lille. Mijn hoop bleek ijdel. De Franse douane had zich bij de péage opgesteld en gebaarde onze bestuurder onmiddellijk naar de kant te gaan. De wetsdienaar sprak enkele korte woorden met de bestuurder in rap Frans, dat ik niet kon verstaan. De lul.

We werden naar een parkeerterrein gedirigeerd naast de péage. We moesten alledrie onze rugzakken uit de kofferbak halen en alle bagage werd eruit gehaald. Nauwlettend keek ik vanuit mijn ooghoeken zo onopvallend mogelijk naar wat de douanes uit de rugzakken van de jongens haalde. Kleding, een zaklamp waar even mee werd geschenen, potjes die opgengemaakt werden, flesjes, dingetjes.

"Naar binnen", schreeuwde de opperdouanier naar ons.

Daar werden we bevolen ons uit te kleden. Ja, alles moest uit. Zakken en stiknaden werden nauwkeurig onderzocht en natuurlijk ook onze eigen naad. Bukken moesten we. Ik betreurde het dat ik niet op commando een natte wind kon laten. Wat een vernedering dit. Opeens was het over. Aankleden, snel terug naar de auto.

De bestuurder had op ons gewacht. Het was inmiddels donker en het was ook gaan miezeren. De man begreep dat het voor ons moeilijk zou zijn om weg te komen en dat deze plek niet bepaald geschikt was om je slaapmatie uit te rollen.

"Stap gauw in, dan gaan we hier weg", zei hij

In installeerde me naast de bestuurder, mijn Duitse vrienden op de achterbank. Ik bemerkte enige onderdrukte hilariteit. Nerveus begon ik een amicaal praatje met de bestuurder. HIj had ook een enorme hekel aan ze. Omdat hij in een BMW reed was hij in Frankrijk heel vaak de klos bij controles. Niet dat ze ooit iets bij hem hadden gevonden, maar gewoon om het type auto. Fransen haten BMW's. Als je in een snelle auto wilt rijden neem je maar een luxe Peugeot of een Renault alpine, maar niet zo een Duits monster. Ja, hij wist ook wel waar de douanes bij ons naar zochten. HIj maakte er echter geen woorden aan vuil. Angstallig probeerde ik van gespreksonderwerp te veranderen en vroeg hem naar het wel en wee van zijn moeder. Die verkeerde gelukkig in goede gezondheid.

Aangekomen bij het eindpunt van onze lift. Een kleine, rustige péage, met voldoende beschutting om er te kunnen slapen. We bedankten de bestuurder hartelijk en wensten hem een goede reis (en de groeten aan zijn moeder). Daar kwam het hoge woord eruit. Mijn kameraden kraaiden triomf. Ze hadden die douanes toch maar mooi te pakken. Wat bleek?

In de zaklantaarn, waarmee de douane nog ze vrolijk aan het schijnen was, zat een grote, platte 9 volt batterij. Deze batterij hadden ze opengemaakt en uitgehold. In het onderste gedeelte hadden ze een blok hasj verstopt van zeker 10 gram. In het bovenste gedeelte haden ze 2 kleine 9 volt batterijen gestopt en vervolgens hadden ze de grote batterij weer dichtgemaakt en in de zaklantaarn gestopt. Het ding werkte, zoals ik en de douanes hadden gezien. Niets verdacht aan dus.

"Ja Knip, je hebt je zorgen gemaakt om niets. Kom we gaan lekker zitten. Oh, je hebt een brandertje en een espressomachine bij je. Laten we lekker een kopje koffie nemen met een grote joint erbij. We hebben het verdiend."

Hey Knip, ga je mee naar Belgrado?

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 14:45 schreef BOC_Willem het volgende:
Hey Knip, ga je mee naar Belgrado?

Zou wel leuk zijn, ander keertje
*Heeft fulltime baan
*volgt daarbij HBO studie
* heeft dame die ook aandacht nodig heeft
last but nog least:
*heeft wereldfietsen ontdekt. Met Koga Miyata World Traveller wordt tegenwoordg, indien vrije tijd, de wereld verkent. Fietsen is ook heel erg gaaf

Wel bedankt voor het aanbod.

quote:

Op vrijdag 26 januari 2007 15:30 schreef Knip het volgende:

[..]

Zou wel leuk zijn, ander keertje
*Heeft fulltime baan
*volgt daarbij HBO studie
* heeft dame die ook aandacht nodig heeft
last but nog least:
*heeft wereldfietsen ontdekt. Met Koga Miyata World Traveller wordt tegenwoordg, indien vrije tijd, de wereld verkent. Fietsen is ook heel erg gaaf

Wel bedankt voor het aanbod.

Graag gedaan, veel Koga Miyata Fietsplezier iig.

vorige week met de storm nog noodgedwongen gelift
van zoetermeer naar gouda ging prima met z'n 5e in een opel corsa!

Mooi verhaal Knip. In Maastricht krijg ik met regelmaat een lift van Belgen met hasj als ik richting Luik of Hasselt lift. Liftend richting Eindhoven reed ik vorig jaar mee met een coffeeshophouder .

Zo, mijn kameraad Matthijs kwam langs en het mocht weer!

Zaterdag 26 januari 2007 na Chr., 10:05 Van Bemelen (Lb.) naar Mont Rigi (Hoge Venen).

Na enige minuten bij mij voor de deur kwam bus 55 langs. Deze namen wij volgens de whatever-comes-first-methode (= meegaan met het eerste vehikel dat stopt of 't nu geld kost of niet).

Vijf liften later stonden wij op de Mont Rigi, ca 670 meter boven zee, een van de hoogste plekken van Belgie. Tijd tegen enen in de middag. Sneeuw in de Hoge Venen! Na een paar gave wandelingen en een overnachting in de jeugdherberg van Ovifat (13,90 euro pppn) en wat fijne maaltijden op mooie plekken was het tijd om terug te gaan...


De Hoge Venen zoals wij die ongeveer waarnamen

Zondag 27 januari 2007 na Chr., 14:45 Van Baraque Michel (Hoge Venen) naar Bemelen.

Zondagmiddag. Alle Nederlandse chauffeurs die van hier terug rijden (en dat doen ze vrijwel allemaal op zondagmiddag) komen langs Maastricht. Behalve onze chauffeur dan. Na vijf minuten werden we opgepikt van de parking op Baraque Michel (674 meter boven zee) en reden we over Eupen, La Planck en Margraten mee naar mijn voordeur. De bordjes NL en Maastricht konden in de tas blijven. Een uur later waren we thuis.


De uitspanning Baraque Michel, een van de hoogste plekken van Belgie en tot 1830 de grens tussen Duitsland en Nederland (of hebben we vandaag de informatiepanelen in de Hoge Venen soms niet goed gelezen?). Iedere zondagmiddag met het grootste gemak naar Maastricht liften...

[ Bericht 15% gewijzigd door Frank__NL op 28-01-2007 22:51:35 ]

Deze songtekst hoort thuis in dit topic.

De BB Band - Stille Willy

't Is een paar jaar geleden dat ik stond te liften
Midden in de regen, midden in de nacht
Met een paspoort en een slaapzak, van een vriend gekregen
Ergens langs de E7 of E8
Het leven in de stad, dat hield ik voor bekeken
Ik slenterde de dagen door, op zoek naar wat geluk
'k Wilde weg van m'n vriendin die me nooit wat had geleken
En na een uur of wat stopte er een truck


Stille Willy, wrauw

En in 't schaarse maanlicht zag ik z'n vreemde ogen
Hij vroeg me wie ik was, en wat ik deed en wat ik dacht
Hij staarde in 't duister, over 't stuur gebogen
En zei niet waar de reis naartoe ging die nacht
Hij gaf me een sjekkie en zei "'k heet Stille Willy"
'k Vind altijd onderkomen, ieder kent m'n naam
En m'n wagen kent de wegen van de wereld
En toe 'ie stopte zei die me waar ik heen moest gaan

Stille Willy, wrauw

Daar ginder bij dat kruispunt van die verlate wegen
Midden in de vlakte staat een kleine kroeg
En geen truckchauffeur komt er ongelegen
Je bent er nooit teveel, je bent er net genoeg
Hij zei "ga daar maar heen en drink een pilsje op mijn kosten"
En stopte onverwacht een tientje in m'n hand
En doe ze maar de groeten, zei die, van Stille Willy
Dan ben je vast en zeker een welkome klant

Stille Willy, wrauw

Ik opende de deur en bestelde er een pilsje
Een ruimte vol met mannen, rook en bier en veel kabaal
Maar toen ik betaalde uit naam van Stille Willy
Werd 't doodstil in 't lokaal
De kroegbaas zei "'t gebeurde vijftien jaar geleden
Een bus reed in de bergen, Willy reed 'm tegemoet
Ten koste van z'n leven kon hij een ramp vermijden
Hij brengt ons ieder jaar nog onverwacht een groet"

Stille Willy, wrauw
Stille Willy, wrauw
Stille Willy, wrauw

Je vergeet de songtekst van Henk wijngaard, met de vlam in de pijp !

quote:

Op maandag 29 januari 2007 18:48 schreef Dikkiedik_2003 het volgende:
Je vergeet de songtekst van Henk wijngaard, met de vlam in de pijp !

Die gaat toch niet echt over liften?

Deze wel:

Roger Waters - The pro's and cons of hitchhiking

An angel on a Harley
Pulls across to greet a fellow rolling stone
Puts his bike up on it's stand
Leans back and then extends
A scarred and greasy hand...he said
How ya doin bro?...where ya been?...where ya goin'?
Then he takes your hand
In some strange Californian handshake
And breaks the bone
Have a nice day

A housewife from Encino
Whose husband's on the golf course
With his book of rules
Breaks and makes a 'U' and idles back
To take a second look at you
You flex your rod
Fish takes the hook
Sweet vodka and tobacco in her breath
Another number in your little black book

These are the pros and cons of hitchhiking
These are the pros and cons of hitchhiking
Oh babe, I must be dreaming
I'm standing on the leading edge
The Eastern seaboard spread before my eyes
"Jump" says Yoko Ono
"I'm too scared and too good looking" I cried
"Go on", she says
"Why don't you give it a try?
Why prolong the agony all men must die"
Do you remember Dick Tracy?
Do you remember Shane?
And mother wants you
Could you see him selling tickets
Where the buzzard circles over
Shane
The bitch said someting mystical "Herro"
So I stepped back on the kerb again

These are the pros and cons of hitchhiking
These are the pros and cons of hitchhiking
Oh babe, I must be dreaming again

These are the pros and cons of hitchhiking

Mijn favoriete on the road-nummer is van Vanity fair en heet Hitchin' a ride...



A thumb goes up, a car goes by
It's nearly 1 a.m. and here am I
Hitchin' a ride, hitchin' a ride
Gotta get me home by the morning light

I got no fare to ride a train
I'm nearly drowin' in the pouring rain
Hitchin' a ride, hitchin' a ride
Gotta get me home to my baby's side

Ride, ride, ride, hitchin' a ride
Ride, ride, ride, hitchin' a ride

Long distance call I got today
She sounded lonely so I'm on my way
Hitchin' a ride, hitchin' a ride
Gotta get me home, keep her satisfied

instrumental break

Ride, ride, ride, hitchin' a ride
Ride, ride, ride, hitchin' a ride

A thumb goes up, a car goes by
Oh, won't somebody stop and help a guy?
Hitchin' a ride, hitchin' a ride
Been away too long from my baby's side

Ride, ride, ride, hitchin' a ride
Ride, ride, ride, hitchin' a ride

Ride, ride, ride, hitchin' a ride
Ride, ride, ride, hitchin' a ride

Ride, ride
Ride, ride
Ride, ride
Ride, ride
... [fade]

(c) 1970 by Vanity Fair