Liften is cool! #2

Dat was sarcastitisch bedoelt..... - zucht -

Sorry, verkeerde knopje gedrukt. Wilde nog een paar typo's uit mijn verhaal halen.

Op SpiegelOnline.de stond zaterdag een bericht: Duitsland krijgt (naar alle waarschijnlijkheid) haar eerste officiele liftersplaats bij Potsdam. De plek wordt zeer geschikt om Berlijn liftend te verlaten, onder andere richting ons land. Het bericht is (dus) in het Duits, maar het leek me toch aardig het even te plaatsen.

quote:

Erste Tramper-Haltestelle Deutschlands geplant

Die bundesweit erste Haltestelle für Rucksacktouristen könnte bald in Potsdam entstehen. Tramper sollen an einem verkehrsgünstig gelegenen Ort sicher einsteigen können. Andere europäische Länder hätten bereits gute Erfahrungen mit den Haltebuchten gemacht.

Potsdam - "Momentan ist der Oberbürgermeister beauftragt zu prüfen, wo eine geeignete Trampstelle errichtet werden könnte", sagte Clemens Rostock in einem dpa- Gespräch. Der angehende Volkswirt aus Potsdam ist selbst Tramper und kam mit einem Gleichgesinnten im letzten Sommer auf die Idee, eine solche Haltestelle in Potsdam einzurichten.

Der Plan ist simpel: An einem verkehrsgünstig gelegen Ort soll eine Haltebucht errichtet und mit einem Schild versehen werden. So können Autos sicher stoppen und Tramper ungefährdet ein- und aussteigen. In den Niederlanden und der Schweiz sind laut Rostock vereinzelt schon Tramper-Stellen in Betrieb. So sei zum Beispiel in Den Haag ein blaues Schild mit einem nach oben gestreckten Daumen und der Aufschrift "Lifter" zu finden.

Vorerst ist eine einzige Haltestelle in Potsdam geplant - an der Leipziger Straße oder nahe dem Brauhausberg. "Diese Stellen sind am sinnvollsten", meinte der passionierte Tramper, denn sie lägen verkehrstechnisch günstig und in Bahnhofsnähe.

Unterstützung erhielten die Initiatoren von der Fraktion der Bündnisgrünen in der Stadtverordnetenversammlung, die Ende September 2006 einen Antrag zum Errichten einer Tramper-Stelle eingereicht hatte. Der Bauausschuss wandelte die Eingabe in einen Prüfungsantrag um, der zur Zeit bearbeitet wird.

Rostock ist sicher, dass es einen Bedarf gibt: "Im Sommer sehe ich jeden Tag Tramper in Potsdam." Vor allem auch ausländische Gäste, die die Landeshauptstadt besuchen, sollen in den Genuss der Haltestelle kommen und einfach in Richtung Hannover, München oder Frankfurt an der Oder weiterreisen können.

[ Bericht 2% gewijzigd door Frank__NL op 29-01-2007 23:56:29 ]

Waarom is het voor steden zo moeilijk om een officiële liftersplaats aan te leggen?
Het is toch alleen maar een kwestie van een verkeersbordje en een stoepje plaatsen?

Wat mij verbaast is dat de liftersplaats bij Amsterdam Sloterdijk helemaal niet meer gebruikt wordt. Er staat nooit iemand (terwijl het een prima plek is om op de A10 te komen). Het bordje met de duim is ook helemaal verroest. Ook de klassieke liftersplaats bij Amsterdam Amstel staat er verwaarloosd bij.

Sinds ik zelf een auto heb, toch al een jaartje of 10, zie ik nooit meer lifters staan.

Nog een liedje dat over liften gaat:

Koot en Bie - Dat is de Blues

Je bent een maandje weg van huis
Je hele handel op je nek
De driekleur op je city bag
Maar je voelt je nooit en nergens thuis

Je zou die avond in de hoofdstad zijn
Je staat een uur bij Oude Rijn
En al die square zelkerds rijden door
Maar jouw mind ligt jaren voor

refrein:
En je weet 't nou
En je voelt 't nou
Dat is de blues, wow
De blues

Om kwart voor drie stopt er een Eend
Is niet van haar maar blijkt geleend
Zij heeft een trouwring aan 'r hand
En krijgt ook prompt een lekke band

En op de Dam bij 't monument
Zit je geweldloos op je krent
Je versiert een eindeloze meid
Maar raakt haar aan een neger kwijt

refrein

Je sukkelt naar Fantasio
Voor die Levende Opjekten Sjoo
Je bent bereid daar naakt te staan
Maar ze nemen enkel meisjes aan

En in je slaapzak ergens op een vloer
Maak je die nacht een solo-toer
Dat blokje hash van veertien piek
Ha, blijkt stront en maakt je ziek

refrein

En met de honger in je blik
En zonder geld en zonder chick
Sta je weer aan een uitvalsweg
En schiet je peukje in de heg

En als er eindlijk na zes uur
Een Opel stopt met een nicht aan 't stuur
Zie je door z'n achterruit
Een tof symbool: de berm brandt uit

refrein

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 09:39 schreef w8jij17 het volgende:
Waarom is het voor steden zo moeilijk om een officiële liftersplaats aan te leggen?
Het is toch alleen maar een kwestie van een verkeersbordje en een stoepje plaatsen?

Moeilijk te zeggen.

Ik kan er wel iets over zeggen, maar of het zinnig is, is een tweede. Enschede heeft haar liftersplaats vorig jaar opgeheven, omdat de weg daar van 1 of 2 naar 3 rijstroken ging. Een ambtenaar zei in de krant dat er nauwelijks nog lifters zijn, zodat de liftersplaats niet meer zo nodig is.

Maar voor een liftersplaats aangelegd wordt, moet er in ieder geval goed over nagedacht worden. Het is niet toevallig lijkt mij dat Nederland alleen liftersplaatsen heeft in universiteitssteden, op Den Haag na. Het kan ook best een kwestie zijn van imago of iets dergelijks. Veel gemeentebesturen zien het nut niet in van het ondersteuenen van een modaliteit (vervoerwijze) die nauwelijks gebruikers heeft. Sommige mensen zullen wel beweren dat liften gewoon niet hoort, bijvoorbeeld omdat de auto een individueel middel is. Maar wie dat laatste beweert maakt wat mij betreft een politiek statement, dat alleen aanhangers heeft in dat kleine deel van de wereld waar veel mensen het zich kunnen veroorloven een leven lang auto te rijden.

[ Bericht 7% gewijzigd door Frank__NL op 30-01-2007 20:12:36 ]

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 11:39 schreef Knip het volgende:
Wat mij verbaast is dat de liftersplaats bij Amsterdam Sloterdijk helemaal niet meer gebruikt wordt. Er staat nooit iemand (terwijl het een prima plek is om op de A10 te komen). Het bordje met de duim is ook helemaal verroest. Ook de klassieke liftersplaats bij Amsterdam Amstel staat er verwaarloosd bij.

Sinds ik zelf een auto heb, toch al een jaartje of 10, zie ik nooit meer lifters staan.

Op de liftersplaats bij Amsterdam Amstel is in 2005 een nieuw blauw bord met duim geplaatst, omdat er geen meer stond. Er stond er alleen een op de middenberm met een onderbord "lifters 200 meter". Ik heb hier een keer gelift en na 15 minuten had ik een rit naar Best. Die liftersplaats ligt er prima bij, maar je bedoelt misschien dat er (in vergelijking met vroeger) weinig gelift wordt.

Knip, is dit de plek van de liftersplaats aan de Haarlemmerweg?
http://www.liftershalte.info/?lat=52.385033108097815&lng=4.847046732902527&zoom=19&trip=0&view=1

Overigens is het blauwe bord met duim op de liftersplaats aan de oprit naar de Waterlinieweg nabij voetbalstadion Galgewaard in Utrecht-Oost in het afgelopen jaar twee keer gestolen.

Op de liftersplaats in Maastricht ben ik een keer of 35 vertrokken en een keer stonden er een paar andere lifters. De laatste keer dat ik daar stond ben ik overigens door een collega waargenomen die de andere kant uit reed!

[ Bericht 12% gewijzigd door Frank__NL op 30-01-2007 21:30:33 ]

Mijn liftavontuur in Frankrijk 1987

Na afscheid te hebben genomen van mijn Duitse vrienden in Parijs, was het tijd om alleen verder op pad te gaan. Met de metro naar Port d ‘Orleans en van daaruit een klein stukje lopen naar de liftplaats. Daar was ik niet alleen. Er stonden ongeveer 10 andere lifters, allemaal met verschillende bordjes. Bordeaux, Limoges, Lyon. Ik maakte een bordje Lyon. Op naar het zuiden, naar de zon en de warmte. Voor het stoplicht stonden de auto's lang genoeg stil om te kunnen beslissen of ze iemand mee wilden nemen.

Na ongeveer twintig minuten bekeek een bestuurder van een mercedes aandachtig mijn bordje. Hij draaide zijn raampje open en zei dat ik in kon stappen. Een wat oudere lifter, niet zo goed verzorgd, die ook een bordje Lyon bij zich had wilde ook mee. Het was aan hem af te zien dat hij er al een tijdje stond. De bestuurder besliste met een kort 'non' dat alleen ik mee mocht. Snel mijn rugzak in de auto gelegd en ingestapt. Als een ware slee gleed de wagen over de snelweg. Hij kon me ongeveer 200 kilometer meenemen. De conversatie was gebrekkig. Mijn Frans reikte niet verder dan wat standaardzinnetjes en de bestuurder sprak geen woord Engels of Duits. Daarbij was hij zwijgzaam van karakter. De gebeurtenissen van de vorige dag hadden me behoorlijk afgemat en langzaam dommelde ik weg. Ik keek naar de bolling van 's mans motorkap en naar de bolling van 's mans buik. Tevreden over de gelijkenis sloot ik mijn ogen. Na een vertelde de bestuurder mij dat hij bijna bij zijn bestemming was. Of ik liever bij de péage afgezet wilde worden of bij een benzinestation. Het laatste natuurlijk. Bij een benzinestation is altijd gelegenheid om water bij te vullen en bovendien had ik daar te kans om verdere liften te krijgen.

Bij het station aangekomen nam ik afscheid, stapte uit en strekte mijn benen. Zo, dat ging goed. Alleen liften is dus veel beter. Je wordt sneller meegenomen en je maakt gemakkelijker contacten. Goede beslissing dus. Met mijn espressomachine en mijn benzinebrandertje maakte ik koffie voor mezelf, nam iets te eten en genoot van mijn vrijheid.

Voldaan en vol goede moed installeerde ik me aan het einde van de oprit. Er waren geen andere lifters hier en een gestage verkeersstroom kwam voorbij. Dit hoefde niet al te lang te duren dacht ik.
Na toch zeker een dik uur te hebben gestaan stopte er een auto. Het kentekennummer had ik al heel wat keren voorbij zien komen. Ik concludeerde hieruit voorzichtig dat hij in de buurt woonde en ik vroeg me al af of hij me een verre lift zou kunnen geven. Aan de andere kant was ik het zat om daar bij het tankstation te staan en ik wilde graag weer veder.

-Direction Lyon?
-Oui, entrèz!

We reden weg en de bestuurder keek me onderzoekend aan. In gebrekkig Frans probeerde ik een conversatie aan te gaan. Wat schaapachtig gelag kwam terug. Ik hield het erop dat ik onverstaanbaar voor de man was, dus ik besloot verder geen vragen te stellen. Waar hij precies naartoe ging was me nog onduidelijk, maar het was in ieder geval de goede richting op. Opeens boog de man voorover en haalde iets onder zijn stoel vandaan. Een pornoblaadje. Hij bood het me aan. Of ik daarvan hield. Nu ben ik een groot liefhebber van dat soort lectuur, maar dan wel thuis. Op mijn eigen kamer. Alleen. Zo ongeïnteresseerd mogelijk wierp ik het blaadje over mijn schouder op de achterbank. Had ik dit? Nors keek ik voor me uit over de weg. Ik vroeg me af waar dit toe zou leiden. Plotseling begon de man aan zijn kruis te rommelen, haalde zijn lul uit zijn broek en begon zich af te trekken. Verschrikt zag ik toe hoe de kilometerteller opklom naar de 170.

-'Ach, kan jij dit niet even voor me doen? Op deze manier is het gevaarlijk tijdens het rijden. '


Ik bekeek het postuur van de man en schatte mijn kansen in. Hij was niet erg fors gebouwd. Als dit tot een gewelddadige confrontatie zou leiden kon ik mijn mannetje staan. Wat te doen? Inmiddels reden we 180. De auto reed met grote snelheid op het verkeer voor ons af.

-'Stop maar bij de eerstvolgende parkeerplaats', zei ik. 'Daar is het in ieder geval iets rustgier'.

Gelukkig stond de eerstvolgende parkeerplaats al aangegeven. Nog een paar kilometer met deze gek.
Hij minderde snelheid en ging op de rechterbaan rijden. Het eerste gevaar leek geweken. We reden de parkeerplaats op. Het was een kleine, rustige plaats. Bijna geen auto's stonden er, alleen een truck. Ik zag hoe de truckchauffeur in zijn cabine druk bezig was papieren in te vullen. Verder was het stil. Het was een beetje miezerig, dus veel kans dat er mensen zouden gaan picknicken was er niet. De Rukker reed met zijn auto naar het einde van de parkeerplaats, waar wat bomen en struiken waren. Wat te doen? Snel kon ik niet wegkomen. Mijn bagage lag in de kofferbak. De auto stopte en de Rukker keek me verwachtingsvol aan. Zijn lul had zich inmiddels weer in volle sterkte opgericht. Plotseling draaide ik me naar hem toe en greep hem met beide handen bij zijn kraag. Mijn knokkels duwde in hard in zijn halsslagaders.

-'Gore klootzak!!' 'Salo!!'. Je laat me hier Godverdomme uitstappen en je Sodemietert op! Heb je dat begrepen??. Ik wil nu mijn rugzak terug, ja?? MON SAC!!'

Met een snelle beweging trok ik de sleutels uit het contactslot en stapte uit. Snel liep ik om de auto heen en opende de kofferbak. Mijn rugzak en de tas met kookspullen kon ik gelukkig zo pakken. Ik deed mijn rugzak op en liep naar zijn autoportier. Met gevoel voor theater deed ik zijn portier open en smeet de autosleutels in zijn verbouwereerd kijkende gezicht

-'En je ROT OP!! DAGAGE!!. Grote klootzak!!"

Snel baande ik me weg van de auto. Hij reed niet weg. Wat moest ik doen?? Van deze parkeerplaats zou ik nooit snel wegkomen. Als die vent de politie erbij zou halen, zou ik altijd aan het kortste eind trekken. Tussen de bomen door zag ik een klene weg lopen. Stijf van de adrenaline liep ik erheen. Ik kon over het hek klimmen en zag verderop een stadje liggen en liep er naartoe. Een klein pittoresk stadje, met een kerkje, een pleintje en een supermarkt. Ik ging er naar binnen en zag dat ze koud bier hadden. Ik kocht een blik van een halve liter en klokte het voor de deur in één teug naar binnen. Zo, dat was dat. Langzaam kwam ik weer tot rust. Mijn handen trilden al wat minder. Ik draaide een sjekkie en overdacht mijn situatie. Ik voelde er weinig voor om terug naar die parkeerplaats te gaan, maar om vanuit het stadje weg te komen zou ook niet makkelijk gaan. Er deden wat mensen hun boodschappen in de supermarkt. Misschien dat iemand me zou kunnen helpen? Bij een fonteintje friste ik mijn gezicht op, ik poetste mijn tanden en besloot van de gelegenheid gebruik te maken om het kerkje te bekijken, nu ik hier toch was. Hoe het stadje heette wist ik nog steeds niet. Het kerkje had niet veel te bieden en twijfelend liep ik terug in de richting van de supermarkt. Ik zou hier nog wat te eten kunnen kopen. Een vrouw van een jaar of dertig zag me lopen en sprak me aan.

-‘Hey, ben je aan het liften?’

Het bordje dat achter mijn rugzak geklemd zat sprak voor zich. Ze vroeg waar ik naar toeging.

- ‘Naar het zuiden’, zei ik. ‘Ik ga niet speciaal ergens naartoe, ik zwerf zomaar wat rond’.
- ‘Wat geweldig! En waar slaap je dan zoal?’
- ‘Overal en nergens. Ik slaap tussen de bosjes, in parken, langs parkeerplaatsen’.
- ‘En je bent helemaal alleen?’
- ‘Ja, ik heb niemand nodig. Ik kom onderweg genoeg mensen tegen’.
- ‘Hoe ben je hier dan terecht gekomen?’.
- ‘Ik ben bij de parkeerplaats langs de snelweg afgezet. Toen ik zag dat er hier een stadje was, ben ik over het hek geklommen om wat te eten te kopen’.
- ‘Wat een geweldig vrij leven heb jij. Ik zou dat ook wel willen, maar ja, ik zit vast aan mijn gezin en mijn baan’.

Gezin en baan. Dat was voor mij een totaal andere wereld. Ik besloot nog lang te genieten van mijn vrije leven.

- ‘Als je me even helpt om de boodschappen in de auto te laden, kun je een stukje met mij meerijden. Bij die parkeerplaats kom je nooit meer weg. Ik breng je wel naar de volgende péage.’
- ‘Graag, ik maakte me al een beetje zorgen’.

Ik laadde de boodschappen in. Typisch Frans natuurlijk. Stokbrood, wijn, Franse kaas. Ik nam plaats naast de vrouw en we reden weg. Het lot stond ten gunste van mij.

-‘Ken je Paul Simon?’, vroeg ze.
- ‘Ja, natuurlijk. Simon and Garfunkel. Hele mooie liedjes hebben die. Hoezo?”
- ‘Paul Simon is heel rijk geworden met zijn muziek. Maar toch gaat hij elk jaar, incognito, liften langs te wegen. Ondanks dat hij misschien wel 100 auto’s kan kopen. Liften is voor hem het echte leven.’
-‘Dat wist ik niet, maar ik geloof het onmiddellijk. Liften is echt de mooiste manier van leven’.

Samen zongen we iets van Simon and Garfunkel. Ik kende de teksten niet uit mijn hoofd, maar The Boxer moest toch wel kunnen.

Lilali lilalalalalali lilali…

-‘Hier is de péage’, zei ze. ‘Hier kun je verder gaan. Met een beetje geluk ben je vanavond nog bij Lyon. Wacht nog even, dan krijg je nog iets van me.’

Uit één van haar boodschappentassen haalde ze een klein flesje rode wijn.

-‘Drink dit maar op, voordat je vanavond gaat slapen. Als je het opdrinkt voordat je stopt met liften vandaag, poets dan nog een keer extra je tanden. Ik kon nog ruiken dat je vanmiddag een biertje had genomen vóórdat je bij mij in de auto stapte’.

[ Bericht 0% gewijzigd door Knip op 31-01-2007 00:30:03 ]

quote:

Op dinsdag 30 januari 2007 20:05 schreef Frank__NL het volgende:


Knip, is dit de plek van de liftersplaats aan de Haarlemmerweg?
http://www.liftershalte.info/?lat=52.385033108097815&lng=4.847046732902527&zoom=19&trip=0&view=1

Klopt. Iets voorbij het gebouw van de Postbank. Als ik je er ooit een keer zie staan, neem ik je mee.

[burgermansmodus]
Krijg je een lift naar Ikea
[/burgersmansmodus]

Knip

Mijn oud-huisgenoten hebben een hoop Ikea-spullen achter gelaten. Ze hadden misschien niet gedacht dat ik die nog jarenlang ga gebruiken.

Voor de rest weet ik niet wat ik bij Ikea te zoeken heb.

Ik reis niet graag om de consument uit te hangen. Ik ga liever een feestje vieren en ik haal liever vriendschappen elders aan.

IKEA

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 00:53 schreef Frank__NL het volgende:
Knip

Mijn oud-huisgenoten hebben een hoop Ikea-spullen achter gelaten. Ze hadden misschien niet gedacht dat ik die nog jarenlang ga gebruiken.

Voor de rest weet ik niet wat ik bij Ikea te zoeken heb.

Ik reis niet graag om de consument uit te hangen. Ik ga liever een feestje vieren en ik haal liever vriendschappen elders aan.

IKEA

Was sarcastisch bedoeld. De Haarlemmerweg is idd op weg naar Ikea. Je zou je er hooguit in de ballenbak kunnen storten of voor 1 euro een hotdog kunnen nemen met een beker erbij die je ongelimiteerd kunt bijvullen met cola. Voor een dorstige lifter natuurlijk altijd gunstig. Je komt er alleen niet meer weg. Iedereen die het terrein afrijdt heeft zijn wagen volgeladen met meuk.

quote:

Op maandag 29 januari 2007 23:49 schreef Frank__NL het volgende:
Op SpiegelOnline.de stond zaterdag een bericht: Duitsland krijgt (naar alle waarschijnlijkheid) haar eerste officiele liftersplaats bij Potsdam. De plek wordt zeer geschikt om Berlijn liftend te verlaten, onder andere richting ons land. Het bericht is (dus) in het Duits, maar het leek me toch aardig het even te plaatsen.
[..]

Also, also. Liftplaatsen zijn erg mooi, maar ik denk niet dat die plek het beste alternatief is om Berlijn te verlaten. Bij Raststatte Michendorff, bereikbaar per bus vanaf Potsdam HBF, zit je direct aan de juiste snelweg (richting Polen, de Alpen en Nederland) en kan je nog eine Tasse Kaffee oder so etwas kaufen. Ben er meerdere keren vlotjes weggekomen.

Beste liftkoning Willem,

Van harte welkom in dit FOK!-topic. Dat was ik even vergeten te zeggen en moest toch wel gezegd worden, toch! De vorige en enige keer dat ik Berlijn uit gelift ben, stond ik bij de twee tankstations aan de Adlergestelle / B96, de aanloop naar de A113, bij het Schoeneweide station. Dat is zeker niet de beste plek om naar het westen te liften, maar altijd nog doenbaar, want ik zat daar in de buurt...

Ehm, ja wat ik wilde zeggen weet ik eventjes niet. Rasthof Michendorf is inderdaad een prima vertrekpunt

Nu ga ik Knip's liftverhaal uit '87 lezen.

Wat Haarlemmerweg / A200 betreft: het knooppunt Rottepolderplein ziet er op Google Maps heel gaaf om in alle hoofdwindrichtingen te liften!

Knip! Deel een gaat over drugs. Deel twee gaat over sex. Gaat deel drie misschien over rock 'n roll?

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 20:57 schreef Frank__NL het volgende:
Beste liftkoning Willem,

Wat Haarlemmerweg / A200 betreft: het knooppunt Rottepolderplein ziet er op Google Maps heel gaaf om in alle hoofdwindrichtingen te liften!

Het hangt er een beetje vanaf waar je naartoe wilt. Richting Haarlem en A9 sta je daar wel goed. Als je de A10 opwilt, de ring Amsterdam om bijvoorbeeld richting Utrecht te gaan, is het wat moeilijker. Het meeste verkeer is dan al links voorgesorteerd.

Voor Utrecht kan je beter een andere plaats nemen, bijvoorbeeld bij de Rai, oprit S 108.

Komt er in voor.

Het liften ging voorspoedig. Onderweg weinig meegemaakt wat het vermelden waard is. Redelijk snel weggekomen overal. Mooie steden gezien onderweg. Arles, Aix-en-Provence. Na een ruime week aangekomen in Montpellier. In Montpellier is een groot plein met daarachter een park. In het park genoeg ruimte om te slapen onder mijn plastic zeil dat ik had gekocht bij een bouwmarkt. Verder was er een pomp waar ik me elke dag kon wassen en mijn drinkwater bijvullen. Ik had de afgelopen dagen wat opgetrokken met andere rugzaktoeristen die daar ook rondhingen. Het allleen zijn beviel me nog steeds prima.

Op een avond zat ik in het park en maakte met mijn benzinebrander en mijn espressomachine een mok koffie. Er kwam een grote zwarte hond aangelopen. Het beest snuffelde wat aan me en bleef bij me staan. Ik keek op en zag bij de pomp een jonge man staan met ontbloot bovenlijf die zich stond te wassen. De eigenaar van de hond. Hij sprak me aan in het Duits.

- ‘Hey, ben je koffie aan het zetten. Ik lust ook wel wat’.
- ‘Ik heb genoeg, kom er maar bij. Ik heb maar één beker, maar als je koffie zonder suiker drinkt, kan je wel uit mijn beker meedrinken’.
- ‘Lekker, wat een grappig apparaat heb je daar bij je. Nog nooit zoiets gezien’.
- ‘Dat heet een perculator. Je kunt er heerlijke koffie mee zetten. Ik heet Knip en ik ben aan het rondliften’
- ‘lk heet Eric en ik heb een auto. Als je wilt kan je morgen meerijden naar St. Maries Sur Mère. Dat is een prachtig natuurgebied bij de zee.’

Zo gemakkelijk was het liften nog nooit gedaan. Ik stond niet eens langs de weg. Ik hoefde niets te vragen of de volgende lift was alweer geregeld.

-‘Dit is Jacko. Jacko is een figuur uit Faust. De duivel die verschijnt in de vorm van een grote zwarte hond’.

Jacko zag er indrukwekkend uit.

-‘Jacko is mijn antenne. Hij heeft er oog voor als mensen OK zijn. Waarschijnlijk had hij ook al aangevoeld dat ik trek had in koffie, daarom is hij op me afgelopen’.

Jacko en ik keken elkaar in de ogen. Ik stak mijn hand naar hem uit en hij likte aan mijn vingers. Een teken van vriendschap tussen mens en hond. Ik kriebelde Jacko achter de oren. Na de koffie vertelde Eric dat hij aan het rondrijden was in een oude Ford Taunus. Hij had ook een basgitaar meegenomen en een kleine versterker. Hij verdiende wat geld door op straat te spelen.

- ‘Van wat voor muziek hou je, Knip?”

Voordat ik antwoord kon geven zei hij heel enthousiast:

- ‘Ik hou van King Crimson!’

Een man met smaak dus. Eric vertelde honderduit over zijn avonturen met zijn Ford Taunus en zijn hond. Jacko had hem een paar keer bijgestaan, toen een paar agressieve boeren probeerden zijn auto te vernielen terwijl hij erin sliep.

- ‘Rol je zeil straks maar uit naast mijn auto. Die staan hier iets verderop geparkeerd. Jacko zal ervoor zorgen dat niemand je lastig valt. Hou je van Leffe?’

Niet begrijpend keek ik hem aan. De gebeurtenissen met de Rukker was ik nog niet vergeten.

-‘Leffe, Belgisch bier. Er is hier vlakbij een avondwinkel die heerlijk koud bier verkoopt’.

Dat was een heel aantrekkelijk idee. Ik pakte mijn spullen in en we gingen op pad. Eric vertelde nog steeds allerlei verhalen. Hij was ook een man van het vrije leven. We genoten van het bier en die nacht had ik een heel veilig gevoel onder de bescherming van Jacko.

De volgende dag was het tijd om muziek te gaan maken. Eric stelde zich op, sloot zijn basgitaar en begon als een waanzinnige aan zijn snaren te plukken. Deze man kon echt goed spelen. Razendsnel bewogen zijn vingers over zijn instrument. Funkrock van de bovenste plank. Er werd wat geld gegeven, dat direct werd omgezet in stokbrood, franse kaas, tomaten en chorizo worst.

Die avond gingen we op pad. Aangekomen in St. Maries kwam er direct een vrouw op me afgelopen met een kind op haar armen. Ze riep dingen over bébé en stak haar hand uit. Eerst was ik nog wat verdwaasd van de autorit en moest me nog even oriënteren op deze plaats. Het enige wat ik uit kon brengen was ‘non’.

-‘Je geeft geen geld voor de baby?? Echt niet? Heb je wel een hart in je lijf’

Intimiderend keek de vrouw mij aan. Zigeuners! Het avontuur was compleet. Snel maakte ik me uit de voeten en sloot me aan bij Eric en Jacko.

-‘Controleer maar of je je portemonnee nog hebt. Het zijn goede zakkenrollers’.

Gelukkig was er niets aan de hand. We genoten van de zwoele avond en dronken wat op een terrasje. Die avond heerlijk geslapen aan het strand. De volgende dagen gevuld met zwemmen, zonnen en luieren. Eric zou verder gaan richting Cannes en ik wilde naar Avignon. Ik zou dus niet verder met hem meerijden.
Aan het strand waren nog meer Duitsers die daar met hun auto’s stonden. In 1987 was de hippietijd nog niet helemaal voorbij. Vooral Duitsers hingen de oude levensstijl nog aan. Het was makkelijk om contact te leggen met ze. Een man met een grote bus verdiende zijn geld met handlezen en kaartleggen. Hij zou de volgende dag richting Duitsland gaan. De lift naar Avignon was alweer geregeld. Eric had ondertussen een beeldschone dame aan de haak geslagen. Hij vermaakte zich uitstekend.

De volgende dag reed ik met de waarzegger mee naar Avignon. Hij was nog zo aardig om me bij de stadsmuren af te zetten en we wensten elkaar een prettige reis.

Afgelopen weekend heb ik weer gelift: van mijn voordeur bij Maastricht naar Den Bosch. Het duurde wel een heel kwartier voor ik het ritje van 4,5 kilometer naar de liftersplaats in Maastricht binnen had. Daar had ik afgesproken met een kameraad. We stonden op de liftersplaats wat foto's te maken, toen een busje stopte. We konden meerijden tot aan Eindhoven. Zo konden onze liftbordjes ongebruikt weer in de tas.

Op oprit 33 van de A2, bij het Van der Valk Hotel van Eindhoven, stonden we een minuut of vijf, tot we werden opgepikt door een Volvo-rijdster. De mensen die door waren gereden keken allemaal erg vrolijk. Precies zoals wij ons voelden. We reden mee tot afrit 23 van de A2 bij Vught, waar onze liftgeefster weer heel makkelijk door kon naar haar bestemming Utrecht. Bij de stoplichten aan de afrit hadden we na een paar minuten de laatste rit naar het station.

Zondag ging het weer terug van tankstation De Lucht-West aan de A2 bij Zaltbommel naar mijn voordeur bij Maastricht. Vanuit 's-Hertogenbosch gingen wij met een van de anderen van het feestje waar wij waren mee in zijn Nederlandse Volvo uit 1976 (= opvolger van het Dafje). Op het tankstation hadden we na een half uur een lift met een vent die naar huis ging in Roermond. We hadden eerder een chauffeur gevonden die ons graag mee wilde nemen, maar die maar een plek vrij had, en een chauffeur die ons geen lift durfde te geven. Het was donker en wij waren met zijn tweeen. We reden mee tot tankstation 't Haasje, waar ik twee chauffeurs om een ilft vroeg. Toen was het kat in het bakkie, want we hadden een chauffeur die naar Luxembourg ging. Bij Maastricht heeft ie eerst mijn kameraad op een handige plek gebracht en daarna heeft mijn chauffeur me naar mijn voordeur gebracht.

We stonden op de liftersplaats wat foto's te maken, toen een busje stopte. We konden meerijden tot aan Eindhoven.

Zozo,

De 19 participanten van BOC 7 zijn weer veilig teruggekeerd uit Belgrado. Hieperdepiep.

Het snelste team is in 18,5 uur van Belgrado naar Utrecht gelift. Velen echter zijn op de weg gestrand in de Alpen, waar geen hond reed wegens Festenabend. De langzaamste (o.a. ik) heeft er in totaal 52 uur over gedaan. Na 38 uur liften stonden we voor de poorten van Belgrado op 50 km afstand, aan de grote weg naar Belgrado. Het was 23.30 en Belgrado telt 1,5 miljoen inwoners. Je verwacht dat er op zo'n avond nog wel iemand langs komt om je op te pikken. Neen, geen hond. Na een overnachting in Motel Ruma de volgende ochtend fris en fruitig Belgrado ingelift. Toen begon een week van feest, verbazing en ontzetting.

Voor de eerste foto's en machtig interessante reisstatistieken kijk op www.oostboc.com

Ik slaagde bij mijn laatste gewenste poging tot liften voor de verandering een keer niet. Of wel, want ik kreeg wel meer dan 80% korting op mijn taxi!

Het was Carnavalsmaandag en voor even was ik thuis, net buiten Maastricht, om even wat rommeltjes op te halen en terug te keren naar de stad. Na een minuut of tien wachten - een fles champagne en eentje met kinderdrank in de berm - was er nog niemand voorbij gereden op deze bijzonder zondagse Maandag. Een fietser kwam langs en mopelde iets van dat ik de weg kwijt was ofzo (wat doet iemand daar anders met twee flessen drank...). Ik wandelde richting stad en verdomd, er kwam wat aangereden. Het reed tegen de 70 per uur, maar dat zegt niks en hoppa, duim in de lucht. Maar dat feestje ging niet door, dus lekker doorgewandeld richting Maastricht. Voor ik de standsrand bereikte, twintig minuten lopen, waren er op deze zondagse Maandag nog een paar automobilisten langsgereden. Geen stopte. Op de kruising Oude Molenweg met Bemelerweg lag een vent half te slapen. Hij vroeg me hoe laat het was en draaide zich daarna weer om. Nog een tijdje later kwam ik bij een bushalte. Er kwam een klein busje aangereden en ik stak mijn duim op. Stopt. Het is van Vervoer Op Maat, een soort stadstaxi van Maastricht. Ja, ik mag mee tot mijn bestemming aan de Paralleweg, da's dan twee euro. Dus niet gelift? Of toch, want het tariefsysteem bleek als volgt: ruim 8 euro als starttarief en dan 2 euro per kilometer erbij. Oftewel ik had mijn rit voor eenzevende van de prijs. Het voelde toch een beetje liftachtig...

Lifters, leef je uit... ben zeer benieuwd naar jullie avonturen...

Dames en heren,

Ik organiseer eind juli van dit jaar samen met een compagnon een vervolg op de enorm succesvol verlopen liftwedstrijd van afgelopen najaar, waarbij gelift is van Arnhem naar Florence, Italie. Voor de 2007 editie zijn we nog op zoek naar teams en ik hoop dat er op dit forum weer wat avonturiers zitten die de reis met ons mee willen maken. De verslagen die ik voorbij heb zien komen beloven in ieder geval veel goeds. Meer informatie lees je op http://mutatio.web-log.nl . Je kan je als forumlid natuurlijk ook samen met een niet-forumlid inschrijven als team. Ik hoop je snel te begroeten als deelnemer aan deze reis achter het IJzeren Gordijn! Op de site zie je wat je verder moet doen voor de inschrijving.

Even een inleiding zoals deze ook op de site staat...



MissieMutatio II: Het IJzeren Gordijn... neemt je mee op toer áchter het IJzeren Gordijn, de voormalige grens tussen het kapitalistische westen en het communistische oosten van Europa. De grens is ruim 15 jaar open maar nog immer wordt huiverig gekeken naar 'Oost-Europa'. Onterecht, want er schuilen parels van steden en bijzondere culturen in dit gebied.

In de zomer van 2007 houden wij van MissieMutatio een vervolg op de bijzonder succesvol verlopen editie van 2006, waarbij gelift is van Arnhem naar Florence, Italie. Ook ditmaal zal de strijd liftend worden gehouden, afgewisseld met spannende opdrachten in tal van steden. Tijdens de reis doe je onder meer Berlijn, Praag, Bratislava en Budapest aan!

In totaal strijden 4 teams van 2 man om de uiteraard felbegeerde trofee tijdens deze zinderende reis achter het IJzeren Gordijn. Hoe we precies reizen houden we geheim, maar zoals je weet doen we erg veel prachtige steden aan. De kosten zijn, op het moment van de kostenberekening medio februari, tussen de 250 en 299 euro. Daarbij zitten alle overnachtingen, proeven, en een vlieg- en treinreis inbegrepen!

[ Bericht 22% gewijzigd door MissieMutatio op 04-03-2007 16:50:57 ]

8 maart 2007 van Meerssen naar 's-Hertogenbosch
Na het passeren van de vluchtdeur bij het tankstation De Kruisberg aan de A2 bij Meerssen stelde ik twee keer mijn vraag. Zo had ik na 10 minuten mijn lift naar 's-Hertogenbosch. Vlak bij mijn einddoel afgezet; chauffeur reed ietsje om.

10 maart 2007 van 's-Hertogenbosch naar Meerssen
Met mijn pa meegereden naar tankstation De Lucht-Oost aan de A2. Tunneltje door om aan de juiste kant van de weg te komen. Na 20 minuten stelde ik voor de vierde of vijfde keer mijn vraag. Ik had ook even met een bordje nabij de oprit gestaan, waar nog twee lifters waren die naar TIlburg gingen. Nu kon ik mee. Op tankstation Het Anker aan de A2 ter hoogte van Sittard stelde ik mijn vraag een keer en zo was ik snel in Meerssen.

Waar zijn die lifters te vinden dan, ik rijd geregeld naar Noord-Frankrijk (Chaumont), maar zie er eigenlijk nooit een staan

Ha Jarno, helaas, ze zijn er niet bij bosjes . In West-Europa zie ik ook maar incidenteel lifters. Grootste kans maak je op de echt grote tankstations denk ik, bijvoorbeeld Hazeldonk of de tankstations in Luxemburg. Maar het aantal lifters is eigenlijk zo klein, dat je kansen niet enorm zijn. Sommige lifters lopen rond en vragen mensen of ze mee kunnen rijden. Ze zijn dan herkenbaar aan de bagage. Andere staan op het eind van het tankstation, vlak bij de oprit. Ik heb twee keer een lift gehad van zweefvliegende mensen!