Een nieuwe topic over de bjijbel omdat ik heel veel vreemde zaken heb gelezen, in een andere topic, over het Heilige Schrift
De Bijbel bestaat niet uit maar één boek, maar uit 66 boeken, geschreven door ongeveer 40 verschillende auteurs. Daaronder zijn koningen: David en Salomo; geleerden en artsen: Jesaja en Lucas; theologen: Ezra en Paulus; hoge staatslieden: Mozes, Daniël, Nehemia; landbouwers en vissers: Amos en Petrus; musici: Asaf en de kinderen van Korach; profeten: Ezechiël, Joël, etc. De boeken zijn in een tijdsbestek van ongeveer 1500 jaar geschreven.
Het is heel bijzonder dat ondanks die verscheidenheid de Bijbel toch een volledig en samenhangend geheel is. Dit komt omdat de mensen die de Bijbel geschreven hebben, dit niet op eigen gezag gedaan hebben, maar geïnspireerd waren door Gods Heilige Geest. Velen van hen benadrukken dat God hen Zelf opdroeg alles op te schrijven. De Bijbel is het woord van God aan de mensen.
Van oorsprong is de bijbel geschreven in het Hebreeuws, Aramees (het Oude Testament [OT]), en Grieks (Het Nieuwe Testament [NT]). De bijbels die we vandaag de dag gebruiken zijn vertalingen van de originele talen in het Nederlands (of andere talen). Jezus onderwees hoogst waarschijnlijk in het Aramees (Hoewel Hij waarschijnlijk Hebreeuws en Grieks kende), zodat het Griekse Nieuwe Testament zelf een vertaling is van de leer van Jezus in het Aramees naar het Grieks.Het verzamelen van de geschriften van het Oude Testament was een proces van eeuwen, dat pas door Ezra werd afgesloten. Het geheel van de boeken van het Nieuwe Testament was al vóór het jaar 200 met weinig onderlinge afwijkingen in omloop. De huidige vorm van onze canon werd in de vierde eeuw definitief vastgesteld.Alhoewel de originele geschriften verloren zijn gegaan, staat het huidige manuscriptbewijs een hoge graad van betrouwbaarheid toe in de tekst van de bijbel. Zowel het Oude als het Nieuwe Testament worden bevestigd door een groot aantal manuscripten in een verscheidenheid van vormen die vele eeuwen bestrijken.Om de betrouwbaarheid en nauwkeurigheid van de bijbel vandaag de dag in vergelijking met de originele teksten te beoordelen moet men onderzoeken hoe de vertaalkwesties en geschiedenis van de engelse bijbel in zijn werk gingen. De kwestie van het vertalen van de bijbel vanuit zijn oorspronkelijke brontalen (Hebreeuws, Aramees en Grieks) naar een andere taal omvat een veelvuldigheid aan zaken die verband houden met de aard van de taal (engels) en communicatie. Wordt de woordbetekenis gevonden in een letterlijke betekenis of wordt de betekenis bepaald door de context? Bevind de betekenis zich in de formele eigenschappen van de originele grammatica, of in de functie van woorden binnen de grammatica?Sommige vertalers zijn van mening dat een accurate vertaling een woord voor woord benadering nodig heeft (KJV, NKJV, NASB, ESV). Anderen beweren dat een één op één verband tussen twee talen de betekenis vervormd. Deze vertalers gebruiken een zin-voor-zin aanpak (NRSV, NIV, CEV, NLT, TNIV). In het licht van taalkundige, exegetische en stijlistische overwegingen vormen de vertalingen in overeenkomst met de dynamische of functionele gelijkwaardigheid meer een weerspiegeling van de originele betekenis. Het doel van de vertalers, ongeacht de vertaal methode die ze hanteren, is de productie van een engelse versie die een accurate weergave is en wel op zo’n manier geschreven dat de bijbel haar literaire schoonheid, theologische pracht, en meest belangrijk, haar boodschap behoudt. De geschiedenis van de engelse bijbel laat op een bevredigende manier zien dat de bijbel van vandaag inderdaad de Heilige Schrift in haar originele taal op een betrouwbare manier representeert.